Ο μύθος των βαμπίρ μήπως δεν είναι και τόσο μύθος;

Μπορούμε να ανατρέψουμε την φυσική πορεία της γήρανσης βάζοντας αίμα νέων στις φλέβες των ηλικιωμένων;

Τα τελευταία χρονια η επιστημη έχει καταφέρει να αυξήσει το προσδόκιμο ζωής σε όλες τις προηγμένες χώρες της Δύσης.

Νέες τεχνολογικές μέθοδοι έχουν εφαρμοστεί για την πρόληψη και καταπολέμηση χρόνιων ασθενειών. Η πρόοδος αυτή, έχει δημιουργήσει με την σειρά της ένα καίριο ερώτημα: αξίζει να παρατίνουμε το βίο μας, χωρίς αυτός να έχει την ποιότητα που θέλουμε; Ας υποθέσουμε ότι κάποιος πάσχει από μια νόσο που του στερεί πολλές δραστηριότητες από την καθημερινότητά του. Ακόμα και αν φτάσει μέχρι τα 90, το πραγματικό κέρδος είναι εν τέλει μικρό. Αυτός είναι και ο λόγος που οι ειδικοί προσπαθούν να βρουν τρόπους που να βελτιώσουν την υγεία στη φάση της τρίτης ηλικίας.

Πρόκειται για ένα από τα δυσκολότερα στοιχήματα καθώς τα κύταρα εκφυλίζονται και ο οργανισμός μας γίνεται ευάλωτος σε κάθε λογής φθορά. Θα αναρωτηθεί κανείς γιατί το ζήτημα αυτό είναι τόσο σημαντικό. Μια ματιά στα δημογραφικά στοιχεία του πλανήτη μπορεί να δώσει την απάντηση. Το 2020 για πρώτη φορά στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, ο πληθυσμός των ατόμων άνω των 60 ετών θα προσπεράσει αριθμητικά την ομάδα των ατόμων που είναι κάτω από πέντε ετών. Η ανθρωπότητα γηράσκει και η έρευνα που θα δώσει νέα πνοή στην τρίτη ηλικία, δεν είναι απλώς επιστημονικά ενδιαφέρουσα αλλά και απαραίτητη στα κράτη που θέλουν να κάνουν ένα σωστό οικονομικό σχεδιασμό για το μέλλον. Με το δεδομένο ότι οι άνθρωποι θα ζουν περισσότερο, ο,τι αφορά την περίθαλψη και την σύνταξη, πρέπει να αλλάξει. Διαφορετικά θα υπάρξει κατάρρευση καθώς δεν θα μπορεί να υπάρχει πρόνοια και φροντίδα για ένα πολύ μεγάλο μέρος των πολιτών που είναι εν ζωή, ακόμα και στην Ευρώπη ή την Αμερική. Κατ' ουσίαν οι επιστήμονες αναζητούν την αναζωογόνηση, όχι δηλαδή ένα μασκάρεμα των γηρατιών αλλά μια παράταση των νιάτων. Το θέμα είναι πως επιτυγχάνεται αυτήν η επιμηκηνση του σφρίγους;

Το 2008 ένας διδακτορικός φοιτητής στην Καλιφόρνια, που είχε αφιερωθεί στην μελέτη αυτού του ερωτήματος έκανε μια αναπάντεχη ανακάλυψη, η οποία μπορεί να αποτελέσει την άκρη του νήματος για τον φαρμακευτικό και τον ιατρικό κλαδο, ιδιαίτερα για πάσχοντες από ασθένειες όπως το Αλτσχαϊμερ. Ο Σολ Βιλέντα που εντάσσεται στο ερευνητικό δυναμικό του πανεπιστημίου Στανφορντ, βρήκε ότι αν κάποιος μεταγγίσει αίμα από τους νεότερους στους γηραιότερους καθυστερεί την εκφύλιση. Εστίασε την προσπάθειά του στην κατανόηση της αλλοίωσης των νευρωνων του εγκεφάλου, των οποίων  οι συνδέσεις ατονούν με το γήρας  προκαλώντας προβλήματα στην μνήμη και εν γένει στην πμευματική μας λειτουργία. Ο ερευνητής έκανε το εξής πείραμα για ένα χρονικό διάστημα: χορηγούσε σε ηλικιωμένα ποντίκια αίμα από νεότερα και το αντίστροφο. Υστερα αφήρεσε τον εγκέφαλο των τρωκτικών και τον μελέτησε για να δει τα αποτελέσματα. Τα πειραματόζωα που είχαν δεχθεί το αίμα των νεότερων, είχαν αρχίσει να αποκτούν νέους νευρώνες, τρεις με τέσσερις φορές περισσότερο από εκείνα που δεν είχαν πάρει μέρος στην μελέτη. Επιπροσθέτως, τα ποντίκια στα οποία είχε χορηγηθεί αίμα απο μεγαλύτερα σε ηλικία τρωκτικά, είχαν γεράσει πριν την ώρα τους.

Για επτά χρόνια, αυτά τα αποτελέσματα αφορούσαν μονάχα τα ποντίκια καθώς δεν υπήρξε κανένα πείραμα που να αφορά τους ανθρώπους. Το 2015 όμως η Ιατρική Σχολή του Στάνφορντ και ο επιβλέπων καθηγητής του Βιλέντα, Τονι Βαϊς Κόρεϊ, έκαναν το τολμηρό βήμα: χορηγούν σε ασθενείς με  Αλτσχάϊμερ αίμα από νεότερους σε ηλικία ανθρώπους. Και τα αποτελέσματα  της έρευνας αυτής θα δουν το φως της δημοσιότητας στο τέλος του χρόνου.  Ο τελευταίος θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους στην γνώση της νόσου καθώς έχει αποδείξει ότι η διαδικασία ξεκινά πολλά χρόνια πριν την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων στους παθόντες. Η ανακάλυψη στο Στάνφορντ έχει φέρει μια ακόμα σημαντική αλλαγή, Μέχρι σήμερα οι ειδικοί που προσπαθούσαν να βρουν την λύση για την καταπολέμηση ασθενειών όπως λ.χ. ο καρκίνος ή τα καρδιολογικά θέματα, αφιερώναν κόπο και χρόνο σε κάθε νόσο ξεχωριστά. Τα τελευταία χρόνια όμως  υπάρχει μια στροφή προς την θεωρία που υποστηρίζει ότι σε ανθρώπους προχωρημένης ηλικίας, ανακύπτουν θέματα υγείας μόνο και μόνο από τα γηρατειά. Συνεπώς αν οι ειδικοί στοχεύσουν προς αυτήν την κατεύθυνση θα μειώσουν αισθητά και τις πιθανότητες να εμφανιστεί καρκίνος ή καρδιά σε κάποιον ηλικιωμένο.

 Η τεκμηρίωση ότι το πλάσμα των νεότερων σε ηλικία ανθρώπων θα μπορούσε να βοηθήσει τους γηραιότερους, έχει φέρει στην επιφάνεια πολλά ηθικά διλήμματα. Ενα από τα σοβαρότερα είναι ότι όσοι έχουν περισσότερα χρήματα, θα είναι σε θέση να επωφεληθούν πολύ περισσότερο από την ανακάλυψη αυτή, που θα μπορούσε να οδηγήσει δυνητικά και στο εμπόριο του αίματος, όπως υπάρχει το εμπόριο των οργάνων. Ηδη υπάρχουν σταρ και εκατομμυριούχοι που με προτροπή των ιατρών τους, έχουν ακολουθήσει αυτήν την μέθοδο για την αναζωογόνηση του οργανισμού τους. Επιστήμονες όπως ο Βαίς Κόρεϊ που έχουν αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή τους για την έρευνα, γνωρίζουν απο πρώτο χέρι ότι ελοχεύει πάντα ο κίνδυνος οι έχοντες και οι προνομιούχοι να καρπωθούν τα οφέλη και όχι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού να ανακουφιστεί από την απειλή των χρόνιων ασθενειών...

Με πληροφορίες από το theguardian.com

news247.gr