Γιατί “αρνιόμαστε» την οδυνηρή πραγματικότητά μας;

του καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου 

Θα σας κουράσω λίγο περισσότερο σήμερα με το μέγεθος του κειμένου μου αλλά ζητώ την κατανόησή σας στην Ελλάδα της εισαγόμενης και εγχώριας τρόικα για να απαντήσω όσους και όσες εντός και εκτός των ελληνικών συνόρων, αναρωτιούνται: 

«…Καλά οι Έλληνες ακόμη δεν συνειδητοποίησαν τι τους συμβαίνει, ποιοι το προκάλεσαν και προς τα πού πηγαίνουν όχι μόνο η οικονομία τους αλλά και οι υπόλοιποι θεσμοί και οι δομές της κοινωνίας τους;»


Εάν ζητήσουμε από τον μέσο Έλληνα με τη σύζυγο που ήδη απολύθηκε, τον πτυχιούχο γιό ή την κόρη του ΔΕΝ βρίσκει θέση απασχόλησης ενώ ο ίδιος αντιμετωπίζει την απειλή δραματικής μείωσης του μισθού του με κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων και εφαρμογή των προγραμμάτων της «4-ωρης» απασχόλησης πόσο «χάλια» είναι τα πράγματα θα μας πει αυθόρμητα και άμεσα: 

«Μαύρα Χάλια!...»

Εάν ρωτήσετε εμένα και τους άλλους συνταξιούχους πώς αισθανόμαστε μετά τις μειώσεις των συντάξεών μας από την 1η Ιανουαρίου του 2013 αφού προ πολλού μας στέρησαν την 13η και 14η δόση των αποδοχών μας, την κύρια σύνταξη αλλά και με το «κούρεμα του κ Βενιζέλου» που ρήμαξε τα αποθεματικά των Ταμείων μας και τις καταβολές από αυτά, θα σας πως απερίφραστα και άκομψα, και υποθέτω το ίδιο θα σας πούνε και όλοι οι υπόλοιποι:

«Σκ@τά… πατημένα!»

Δεν θα σταθώ στο «δήθεν» 27% των ανέργων στους ώριμους και το 61% στη νεολαία, που βιώνουν από το θέρος του 2010 την πρωτόγνωρα οδυνηρή πλέον καθημερινότητα Δεν θα αναφερθώ στο άγχος της αβεβαιότητας του αύριο χωρίς ελπίδα!..

Δεν θα σταθώ ούτε και στη γενικευμένη κατάθλιψη ενός μέχρι πρόπερσι χαρούμενου λαού, που με την αισιοδοξία και την ανέμελη συμπεριφορά του ξάφνιαζε τους εταίρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τους λαούς της γης…

Κοιτάζω μέσα μου, κοιτάζω γύρω μου στην Ελλάδα του 2013, περιμένω και δεν ακούω εκείνο το πάντοτε ελπιδοφόρο «έχει ο Θεός και βόηθα Παναγιά» αλλά αντίθετα ακούω για συνεχείς μειώσεις αποδοχών και συντάξεων, για επιμήκυνση του χρέους και των δανείων της τρόικα, για αποχωρήσεις επιχειρήσεων, για απολύσεις, για χιλιάδες ΠΤΩΧΕΥΣΕΙΣ!...

Ακούω για λαμόγια, ακούω για επίορκους υπαλλήλους, ακούω για κλέφτες πολιτικούς, για επαγγελματίες όλων των ειδών που δήλωναν φτωχοί αλλά είναι πάμπλουτοι αλλά ακόμη ΔΕΝ άκουσα πόσοι πήγαν στη φυλακή ΑΦΟΥ ΔΗΜΕΥΤΗΚΑΝ ΟΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥΣ (αυτές που απέκτησαν προφανώς τρώγοντας δημόσιο χρήμα παρέα με τον κ Πάγκαλο…)

Βλέπω «κουρασμένους» από τα χτυπήματα με αστυνομικά γκλομπς διαδηλωτές που με δάκρυα στα μάτια από τα χημικά της ΕΛ.ΑΣ 

. αγορασμένα με δικά μας λεφτά γυρίζουν στα σπίτια τους με τα πόδια ενώ οι 300 της Βουλής και οι παρατρεχάμενοί τους γυρίζουν στις βίλλες τους με τις αστραφτερές Μερσεντές και Μπε – Εμ - Βε , αφού πρώτα βεβαιωθούν ότι, αντίθετα με ότι έγινε στην πλατεία Ταχρίρ στο Κάιρο, έχει αδειάσει ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ η Πλατεία Συντάγματος από τους «διαδηλωτές».

ΜΑΥΡΑ ΧΑΛΙΑ σε όλα τα μέτωπα, το παραδεχόμαστε, το χωνέψαμε και συνεχίζουμε λες και δεν συμβαίνει τίποτε…

thesecretrealtruth.blogspot.com