Η επερχόµενη κυριαρχία των πολεµικών ροµπότ

Κώστας Μαυραγάνης

Μπορεί ο όρος «πολεµικό ροµπότ» να
παραπέµπει σε ξέφρενα όνειρα
space opera και επιστηµονικής φαντασίας, όµως όλοι γνωρίζουν

ότι τα ροµπότ βρίσκονται εδώ και πάρα πολλά χρόνια στα πεδία
µαχών, µε κυρίαρχους εκπροσώπους τους τα µη επανδρωµένα
αεροσκάφη (UAV) των ΗΠΑ, τα οποία και χρησιµοποιούνται ευ-
ρέως για επιθέσεις εναντίον ανταρτών Ταλιµπάν σε Ιράκ, Πακι-
στάν και Αφγανιστάν (θεωρείται πως σύντοµα θα αρχίσουν να
αναλαµβάνουν δράση και στην Υεµένη).
Σε συνδυασµό µε το «φιάσκο» του προγράµµατος για το
(επανδρωµένο) µαχητικό F-35, το οποίο καθυστερεί και έχει κο-
στίσει τεράστια κεφάλαια, καθώς και τις έρευνες για αντίµετρα
στην εµφάνιση της κινεζικής ναυτικής ισχύος, που θα υποστη-
ρίζεται από «carrier-killer» πυραύλους SLBM (βαλλιστικά βλή-
µατα τεράστιας εµβέλειας και καταστρεπτικής ισχύος, για χρήση
εναντίον µεγάλων πολεµικών πλοίων, ικανά να απειλήσουν τις
οµάδες κρούσης αεροπλανοφόρων των ΗΠΑ), θεωρείται πως τα
οπλισµένα, «µάχιµα», µη επανδρωµένα πολεµικά αεροσκάφη θα
αποτελέσουν το µέλλον της πολεµικής αεροπορίας πιο σύντοµα
από ό,τι αναµενόταν.
Και δεν είναι µόνο οι ΗΠΑ που στρέφονται στα ροµπότ
για κυριαρχία στο µελλοντικό πεδίο µάχης. Πολλές άλλες χώρες
αναπτύσσουν τα δικά τους σκάφη, µία εκ των οποίων αποτε-
λεί και έναν από τους «δακτυλοδεικτούµενους» αντιπάλους των

ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή. Το Ιράν συγκεκριµένα έχει κηρύξει δια-
γωνισµό στον οποίο 65 εταιρίες θα προβούν σε δοκιµές στο όρος
Νταµαβάντ, το υψηλότερο της χώρας. Θα πρόκειται για δοκιµές
ευρείας κλίµακας, στις οποίες τα σκάφη των συµµετεχόντων θα
δοκιµαστούν σε ποικιλία αποστολών, µε στόχο να βρεθεί το ιδα-
νικό σκάφος για τις αεροπορικές δυνάµεις της χώρας.
Σηµειώνεται ότι το Ιράν δεν είναι «πρωτάρης» στην κατα-
σκευή UAV. Αν και τα κατά καιρούς επιτεύγµατα της πολεµικής
του βιοµηχανίας συνοδεύονται από στοµφώδεις εξαγγελίες του
καθεστώτος, που υπερβάλλουν βαρέως για την πολεµική τεχνο-
λογία της χώρας (η οποία, αν και αυτάρκης, βασίζεται σε δυτικές
και ρωσικές τεχνολογίες παλαιότερης γενιάς), αξίζει να σηµειω-
θεί ότι το 2009 καταρρίφθηκε από αµερικανικό F-16 ένα ιρανικό
µη επανδρωµένο αεροσκάφος που πετούσε πάνω από το Ιράκ.
Αν και δεν πρόκειται για κάτι εξαιρετικά εξεζητηµένο, αποτελεί
σίγουρα µία ένδειξη ότι το Ιράν σκοπεύει να ασχοληθεί πολύ µε
τις συγκεκριµένες τεχνολογίες.
Αυξάνονται τα ροµπότ στα πεδία µαχών λοιπόν. Ας ελπίσου-
µε ότι το λογισµικό τους δεν θα αρχίσει κάποια στιγµή να παίρνει
πρωτοβουλίες τύπου «Battlestar Galactica» και «Terminator»


περιοδικό Φαινόμενα τεύχος 19