Ένα λεπτό περιπτερά!

Μπορεί κάποιος που διαχειρίζεται ένα περίπτερο να καταλαβαίνει λιγότερο από αυτόν που παίρνει μόνο το νοίκι; Όχι. Η Ελλάδα είναι ένα μεγάλο περίπτερο. Με τα πολιτικά του, τα οικονομικά του , τις κίτρινες φυλλάδες , πράματα που κάνουν καλό στην υγεία και πράματα που δεν κάνουν καλό στην υγεία. Όταν ένα λογιστής πάει και το ελέγξει, θα κοιτάξει χαρτιά , αποδείξεις και μόνο αριθμούς. Δεν θα κοιτάξει την ζωή μέσα και έξω από το περίπτερο.

του Ευάγγελου Σταυριανάκη

Ο περιπτεράς είναι ένας άνθρωπος που θα πει το πρωί μια καλημέρα στον πελάτη και γείτονα. Θα συζητήσει , θα καταλάβει από την συμπεριφορά του. Ο περιπτεράς βλέπει τι κυκλοφορεί και τι υπάρχει στο πεζοδρόμιο αλλά και στο δρόμο.

Ο λογιστής βλέπει μόνο αριθμούς. Δεν ξέρει πληροφορίες για τον καθένα της γειτονιάς. Πότε άνοιξε το μαγαζί του. Αν πήγε καλά ο τζίρος της ημέρας κλπ. Δεν ενδιαφέρεται για τίποτα εκτός από αριθμούς.

Έχουμε περιπτερά στο περίπτερο Ελλάδα; Όχι δεν έχουμε. Έχουμε κάποιους που θεωρούν τους εαυτούς τους ιδιοκτήτες του περιπτέρου Ελλάδα. Κανένας δεν φροντίζει για τους πελάτες – γείτονες-κάτοικους.

Το κράτος είναι το αυθαίρετο  σκέπαστρο του περιπτέρου που σκοπός του είναι να το προστατέψει από τις κακουχίες των καιρών.  Έλα όμως που δεν το κάνει. Μπάζει νερά.

Τώρα τελευταία  οι κάτοικοι άρχισαν να ενδιαφέρονται για το περίπτερο. Ο καθένας με το δικό του τρόπο. Οι περισσότεροι με καλό σκοπό.
Ο λογιστής του  είπε ότι το περίπτερο χρωστάει και πρέπει να πληρώσει. Αυτός που έτρωγε δεν ήταν ο περιπτεράς, γιατί απλά δεν υπήρχε, αλλά οι φερόμενοι ιδιοκτήτες. Οι κάτοικοι δεν πρέπει να αφήσουν το περίπτερο στην μοίρα του και  να σταματήσουν το λαϊκό άσμα που λέει <<Ένα λεπτό περιπτερά , βουλιάζει στα βαθιά νερά το τελευταίο μου το πλοίο>>. Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους. ( και ας  νομιμοποιήσουν το αυθαίρετο).

freepen.gr