Οι Αλήθειες που δεν αντέχονται και τα Ψέματα που καταπίνονται σαν ζεστοί κουραμπιέδες

Ο Καραμανλής το 2009 έκανε “πρώτο θέμα” κάτι που όλοι οι οικονομολόγοι γνώριζαν αλλά δεν ομολογούσαν, ο καθένας για τον δικό του λόγο. Ομολόγησε ότι παρά τις προσπάθειες και λόγω του τρόπου με τον οποίο είναι οργανωμένη η Ελληνική κοινωνία, το έλλειμμα διογκώνεται και ότι για την συγκράτηση του απαιτούνται επώδυνα μέτρα. Μέτρα για τα οποία η Ελληνική κοινωνία οφείλει να ενημερωθεί και μετά να αποφασίσει ποιος θέλει να την κυβερνήσει για να τα εφαρμόσει.
Βέβαια, όταν ο Καραμανλής μιλούσε για επώδυνα μέτρα δεν εννοούσε την σφαγή των χαμηλοσυνταξιούχων και τον ανασκολοπισμό των  μισθωτών. Αυτό που μάλλον είχε κατά νου ήταν περικοπές στους υπέρογκους μισθούς των ΔΕΚΟ, κλείσιμο κάποιων εξωφρενικών υπηρεσιών και κάποιες ιδιωτικοποιήσεις προβληματικών ΑΕ που είχε κρατικοποιήσει ο πατέρας του Γ. Α. Παπανδρέου. Όμως όλα αυτά ανήκουν πλέον στην ιστορία.
Έτσι, και ενώ ο Καραμανλής θα μπορούσε κάλλιστα να κάνει τον… Κινέζο (όπως ο προκάτοχός του) και να κυβερνήσει για άλλα δύο χρόνια, κατ’ ουσίαν παραιτήθηκε προκειμένου να αναληφθούν ευθύνες από μια νέα κυβέρνηση που θα είχε εκλεγεί με πρόγραμμα επί του συγκεκριμένου προβλήματος: Το Έλλειμμα.

Η εντιμότητα όμως δεν ανταμείβεται πάντα.

Όμως ο Ελληνικός λαός, επειδή απ’ ότι φάνηκε δεν ήταν ώρα να τον φέρεις μπροστά σε τέτοια δύσκολα προβλήματα, προτίμησε να δώσει την εξουσία σ’ αυτούς που είπαν “Λεφτά Υπάρχουν“, στον ασύστολο λαϊκισμό και στην παραπληροφόρηση. Στις δυνάμεις δηλαδή οι οποίες εγκλώβισαν την ελληνική κοινωνία στην αδιέξοδη πολιτική των οριζόντιων περικοπών μισθών και συντάξεων και της αύξησης των φόρων, που τελικά έφεραν νέα μέτρα. Δηλαδή λιτότητα.
Το Πασόκ δεν είχε ηθικό πρόβλημα να επιδεινώσει την ύφεση, να εκτοξεύσει το χρέος και τα ποσοστά ανεργίας. Έβαλε λουκέτο στην αγορά, υπονόμευσε την κοινωνική συνοχή και δεν μείωσε παρά ελάχιστα το έλλειμμα του 2009, παρά το ότι οι δικοί του άνθρωποι το είχαν φουσκώσει τεχνητά.
Την αποτυχία του Μνημονίου την ομολογούν οι πάντες ακόμη κι αυτοί που το ψήφισαν και το εφάρμοσαν. Και σα να μην έφτανε αυτό, το παραδέχονται ακόμη και εκπρόσωποι της τρόικας!
Το 2009 το χρέος της Ελλάδας ήταν μεγάλο, αλλά ενώ ήταν ακόμα βιώσιμο το κατάντησαν μη βιώσιμο.
Στις αρχές του 2010 είχαν περισσέψει δυο δράμια τσίπας από τον Καραμανλή, οπότε τα επιτόκια στην διεθνή αγορά ομολόγων, αν και ακριβά, κινούνταν ακόμα σε λογικά επίπεδα.
Το 2011, η κατάσταση είχε πλέον φτάσει στο απροχώρητο, αλλά μέχρι και τον Οκτώβριο του ’11, οι εταίροι μας ακόμα πίστευαν ότι η Ελλάδα μπορεί να σωθεί.
Όπως έχουμε ξαναγράψει, αυτή την πίστη των Ευρωπαίων ο τέως πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου φρόντισε να την εξανεμίσει εξαγγέλλοντας εκείνο το απείρου κάλλους δημοψήφισμα. Έτσι, τα δυο δράμια τσίπας κατέληξαν στα σκουπίδια και το τελευταίο ίχνος εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα είχε πλέον χαθεί.

Αυτό δεν έγινε τυχαία.

Τον Οκτώβριο του 2009, μεσούσης της διεθνούς κρίσης, το Πασόκ παρέλαβε πρόβλημα ελλείμματος. Πρόβλημα που δεν το ανακάλυψε το Πασόκ, αφού το είχε παραδεχθεί δημόσια ο κ. Καραμανλής.
Και δεν ήταν μόνο Ελληνικό πρόβλημα, αφού το ίδιο πρόβλημα ελλείμματος είχαν σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες.
Όμως το Πασόκ, χωρίς κανένα λογικό λόγο, κατάφερε να μετατρέψει ένα πρόβλημα ελλείμματος σε κρίση δανεισμού και στη συνέχεια σε διαρθρωτικό πρόβλημα ανάπτυξης.
Είναι περίεργο αλλά συμβαίνει: Πολλοί θεωρούν ότι κακώς η μεταβατική κυβέρνηση Παπαδήμου ψήφισε τη επικαιροποίηση της δανειακής σύμβασης προκειμένου η Ελλάδα να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ. Όπως και παρέμεινε.

Όχι στην Ευρώπη. Ναι στις Σεϋχέλες.

Τελευταία κυκλοφορά το εύπεπτο επιχείρημα ότι “η Ευρώπη φταίει για όλα” και όχι το ξερό μας το κεφάλι που ροκανίζαμε επί 20 χρόνια τα κοινοτικά κονδύλια στήριξης των υποδομών, της απασχόλησης και της ανάπτυξης.
Αυτοί που τα λένε αυτά τα εύπεπτα, γνωρίζουν καλά ότι έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα σήμαινε:

• καταστροφή και λεηλασία της χώρας από τους κερδοσκόπους οι οποίοι δεν ψηφίζουν, ούτε έχουν πολιτική κάλυψη,
• θα σήμαινε έξοδος των αποταμιεύσεων στο εξωτερικό, κατάρρευση τραπεζών και αναστολή εισαγωγών ακόμα και φαρμάκων.
• τροφική και ενεργειακή ανεπάρκεια, κλειδωμένα καταστήματα, άδεια ράφια, έλλειψη καυσίμων, τρόφιμα με δελτίο.
• αδυναμία χρηματοδότησης της υγείας, της εκπαίδευσης και της άμυνας. Ναι και της άμυνας για την οποία κόπτονται ορισμένοι, χωρίς να σκοτίζονται για το πώς επιτυγχάνεται η χρηματοδότησή της.

Αυτοί που τα λένε αυτά, ξέρουν ότι πιθανή έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα δημιουργούσε πρόσθετες υποχρεώσεις επιστροφής χρημάτων από προηγούμενες ή τρέχουσες χρηματοδοτήσεις, όπως αυτές των ψευτο-ελαιοπαραγωγών που έχουν δέκα ρίζες και δηλώνουν πεντακόσιες.

Αυτές οι λεπτομέρειες βέβαια δεν τους απασχολούν γιατί απλούστατα δεν τους ενδιαφέρει. Προτιμούν να προβάλλουν κυρίως τρία θέματα:

• Την ΑΟΖ,
• Το Κούρεμα (PSI) και
• Τους δήθεν κινδύνους που απορρέουν από την ρήτρα Αγγλικού Δικαίου.

 Ας τα πιάσουμε με τη σειρά:

Περί την ΑΟΖ

Ζητούσαν ορισμένοι την έξοδο της Ελλάδας απ’ την Ευρωζώνη πέρσι τον Νοέμβριο, εν μέσω μιας απίστευτης συγκυρίας όπου ο Μεσογειακός περίγυρός μας αποσταθεροποιείται και βεβαίως οι προσπάθειες να προχωρήσουμε σε δικές μας έρευνες και ανακήρυξη της ΑΟΖ θα πήγαιναν άπατες, αφού πλέον θα ήμασταν απομονωμένοι από την Ευρώπη.
Οι όψιμοι αντιευρωπαϊστές και φωτεινοί παντογνώστες σε θέματα ΑΟΖ δεν μας έχουν απαντήσει ακόμα:Τι πιθανότητες θα είχαμε να  προχωρήσουμε στο μέλλον στην εκμετάλλευση των αποθεμάτων της ΑΟΖ χωρίς την κάλυψη της Ευρωπαϊκής ομπρέλας; Φέρνουν την Κύπρο σαν παράδειγμα, αλλά εντελώς συμπτωματικά ξεχνούν ότι η Κύπρος φρόντισε να έχει τις πλάτες της ΕΕ.

Περί το κούρεμα

Είναι κακή λοιπόν η νέα δανειακή σύμβαση που προέβλεπε το “κούρεμα” του χρέους, κάτι που το Πασόκ είχε αποφύγει (ή δεν είχε τα κότσια) να περιλάβει στο Α’ Μνημόνιο;

• Κακώς λοιπόν άνοιξε ο δρόμος για μείωση του χρέους για πάνω από 100 δισεκατομμύρια και των μελλοντικών ελλειμμάτων κατά 4-5 δισεκατομμύρια κατ’ έτος από τους τόκους;
• Κακώς διεσώθη το τραπεζικό σύστημα; Το οποίο να τι εγγυάται: Τις καταθέσεις και τηνρευστότητα χωρίς τα οποία δεν υφίσταται ούτε οικονομία, ούτε ευημερία, ούτε προοπτική για κανένα, και κυρίως για τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα, αφού ως γνωστόν, οι οικονομικά ισχυροί δεν έχουν ανάγκη κανέναν. Απλά περιμένουν την αναμπουμπούλα για να χαρούν λιγάκι.
• Τέλος, κακώς βγήκαμε από το επίκεντρο της ευρωπαϊκής κρίσης;
• Κακώς κερδίσαμε χρόνο αφού η αποπληρωμή του νέου χρέους μετατίθεται για 20-30 χρόνια και επιπλέον;
• Στην περίπτωση που εκδοθούν ευρωπαϊκά ομόλογα η Ελλάδα δεν θα είναι χρεοκοπημένη και θα μπορεί να μπει στο παιχνίδι. Κακώς έγινε κι αυτό;

Περί το Αγγλικό Δίκαιο

Οι κινδυνολόγοι που προσπαθούν να αρπάξουν την ψήφο του Έλληνα με ψεύδη ή διαστρεβλώσεις της αλήθειας, λένε ότι με το Αγγλικό Δίκαιο κινδυνεύει η Ελλάδα να χάσει δημόσια περιουσία, το φυσικό της πλούτο και τα μνημεία της. Όμως οι ρήτρες είναι πανομοιότυπες με τις συμβάσεις του EFSF με Πορτογαλία και Ιρλανδία.
Και είναι ίδιες με αντίστοιχες ρήτρες και συμβάσεις που συνήψε παλιότερα η Ελλάδα για να δανειστούν π.χ. η Ολυμπιακή και ο ΟΣΕ. Ακούσετε τίποτα φωνές τότε; Διότι εγώ δεν άκουσα. Φαίνεται ότι εκτός του Χρυσοχοΐδη, ούτε οι Λαϊκιστές διάβασαν το Μνημόνιο.
Διότι, πού ήταν τότε λοιπόν όλοι αυτοί οι υπερασπιστές του Λαού να βγουν να φωνάξουν για το Αγγλικό Δίκαιο; Εάν υποθέσουμε ότι είχαν το πάρει χαμπάρι (που πολύ αμφιβάλλω) τί θα μπορούσαν να πουν;
Αφού όσοι λίγοι εξ’ αυτών διάβασαν το Μνημόνιο και τα ψιλά γράμματα του Αγγλικού Δικαίου, ξέρουν ότι με το Αγγλικό Δίκαιο δεν μπορούν να κατασχεθούν δάση, παραλίες, λιμάνια, βραχονησίδες, ορυκτός πλούτος, δρόμοι, αρχαιολογικοί τόποι, μνημεία, κτίρια που στεγάζουν δημόσιες υπηρεσίες. Μπορούν να κατασχεθούν μόνο ακίνητη περιουσία που έχει περιέλθει στο δημόσιο από κατάσχεση ή κληρονομιά εφόσον και πάλι δεν είναι αρχαία και δεν στεγάζουν δημόσιες υπηρεσίες.

~*~

Η συνταγή της Ανάκαμψης είναι παγκοσμίως γνωστή, δεν χρειάζεται να σπάνε το κεφάλι τους οι νεότευκτοι υπερασπιστές του Λαού. Προτεραιότητα στα μεγάλα δημόσια έργα, στους οδικούς άξονες, στις υποδομές που μείνανε στη στη μέση με ευθύνη του Πασόκ και του Βενιζέλου, αποκατάσταση της ρευστότητας ειδικά για τις μικρομεσαίες και για τον πολίτη που κινείται στα όρια της αυτοκτονίας εγκλωβισμένος σε αβάσταχτες δανειακές υποχρεώσεις.
Και ας απαντήσουν επιτέλους:

Θέλουν ή δεν θέλουν Ανάκαμψη;

Διότι αν δεν το ξέρουν, ας το μάθουν τώρα: Σύμφωνα με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς, αν δεν υπάρξει ανάκαμψη δεικτών στο αμέσως επόμενο διάστημα, η πτώση του βιοτικού επιπέδου θα πλησιάσει το 50% σε σχέση με το 2009!
Γεγονός που σημαίνει ότι η τροφή, η στέγη και οι συνθήκες ζωής θα μειωθούν στο μισό είτε σε ποσότητα είτε σε ποιότητα με τρόπο ραγδαίο. Ήδη τα πρώτα σημάδια έκαναν την εμφάνισή τους. Οι πρώτες αυτοκτονίες, το πρώτο κύμα πτωχεύσεων, οι πρώτοι σκουπιδοφάγοι, οι πρώτες ορδές αστέγων.
Τους ενδιαφέρει; Ή έχουν ζαλιστεί στην ιδέα ότι θα χωθούν στη Βουλή απ’ το παράθυρο;
Ο Σοφός Ελληνικός Λαός θα αποφασίσει και πάλι για την τύχη του. Εύχομαι να μην στείλει στη βουλή αυτούς που του λένε “Μπορούμε και Χωρίς Δανεικά“, δηλαδή αυτούς που του λένε “Λεφτά Υπάρχουν“. Ξανά.

Κώστας Κουρούνης


freepen.gr