Είναι καιρός η Ελλάδα να επανεφεύρει τη Δημοκρατία

Το απλουστεύεις πολύ, μου είπαν κάποιοι φίλοι που έχουν την καλοσύνη αλλά και την υπομονή να παρακολουθούν αυτό εδώ το μπλογκ. Αν είμαστε καλοί σε όλα γιατί πάμε απο το κακό στο χειρότερο. Ξεκαθαρίζω πως δεν είπα ποτέ πως είμαστε καλοί σε όλα. Είπα πως έχουμε τα καλά μας και τις αδυναμίες μας. Αλλά όποιος τα συγκρίνει καλοπροαίρετα στο τέλος δεν μπορεί παρά να βάλει θετικό πρόσημο. Για να το πω και διαφορετικά εμείς ως Έλληνες δεν έχουμε κάνει πράγματα για τα οποία θα πρεέπει να ντρεπόμαστε. Σαφώς και δεν είμαστε άγιοι αλλά δεν είμασταν και ποτέ ημιπαράφρονες δολοφόνοι. Ακόμη και τις στιγμές της μεγάλης μας δύναμης, που εκεί φαινεται το dna του χαρακτήρα. Την ποιοτική διαφορά την ξέρουνε όλοι. Απλά αυτό που κάθε καλοπροαίρετος αναγνωρίζει, οι ποικιλώνυμες εξουσίες διαχρονικά επιδιώκουν να το καταστρέψουν. Η Ελλάδα εμπνέει, για αυτό και η Ελλάδα ενοχλεί. Εμπννέι και ενοχλεί η δέσμευσή μας στο “κοινό της πόλης”, ως της αναγκαίας και ικανής συνθήκης, προκειμένου να αποφανθούμε για την αλήθεια. Επομένως η πιο μνεγάλη αλήθεια είναι το δικαίωμα της επιλογής, δηλαδή η Ελευθερία. Κάποιοι επιδιώκουν έναν μονοδιάστατο κόσμο. Ένας Θεός, Ένας Αρχηγός, Ένας Πλανήτης. Είναι η αναπόδραστη κατάληξη του προτεσταντικού μοντερνισμού. Η Ελλάδα επιβιώνει στους αιώνες ως ένας καταλύτης αποδόμησης βεβαιοτήτων. Καρτάμε το παιχνίδι της ζωής σε ανθρώπινα μέτρα γιατί θεωρούμε πως είναι πιο όμορφο έτσι. Τα αγάλματά μας θα μιλούν πάντα για μια υπέρτατη ομορφιά μπροστά στα μάτια μας. Για ένα Κόσμο που κοσμεί την ανθρώπινη συνείδηση και όχι για ένα Κόσμο που πρέπει να υποταχθεί στην ανθρώπινη συνείδηση. Μέχρι εδώ δίδαξαν οι αρχαίοι Έλληνες. Μετά ανέλαβαν οι Ορθόδοξοι Πατέρες μόνο και μόνο για να καταδείξουν πως η απαίτηση της υποταγής του Κόσμου στην ανθρώπινη συνείδηση συνιστά ενός είδους φυσικής αποχαλίνωσης και άρα πρέπει να τεθεί ένα όριο. Το όριο της Αγάπης. Η υπόμνηση αυτή δεν θα ήταν αναγκαία, εάν δεν είχε διαπιστωθεί η αχαλίνωτη αρπαχτικότητα των βαρβάρων που έβαλαν στο χέρι μια Αυτοκρατορία όπως η Ρωμαική. Έκτοτε τίποτα άλλο δεν τους σταμάτησε, παρά μόνον οι Έλληνες. Είτε ως Βυζάντιο, είτε ως Οθωμανική Αυτοκρατορία, είτε ως Επαναστατικός Αγώνας του 1821, είτε ως Α Παγκόσμιος Πόλεμος, είτε ως Β Παγκόσμιος Πόλεμος. Διότι αυτή η μικρή γωνιά καταφέρνει να εμπνέει με τη θυσιαστική της στάση και η “εκ νεκρών ανάστασή” της σημαίνει ήττα της αποχαλίνωσης και επιστροφή του μέτρου. Υπάρχει λοιπόν σύγκρουση συμεφερόντων! Διότι όπως είπε με περισσή οξυδέκεια και η ελληνικής καταγωγής ιδρύτρια της Huffington Post:«Είναι καιρός η Ελλάδα να επανεφεύρει τη Δημοκρατία». Αυτό που κάνει συνέχεια δηλαδή. Η Αλήθεια της επιλογής ως Ελευθερία κι αυτή με τη σειρά της ως αυθεντικό βάθρο Ομορφιάς.

loudarea.me