Γλιτώσαμε την… εξωτερική χρεοκοπία έρχεται η εσωτερική

Αν δεν τον έχετε καταλάβει… σωθήκαμε. Ο Παπαδήμος προσωπικά διαπραγματεύτηκε και η Ελλάδα δεν είναι χρεοκοπημένη… σήμερα, γιατί αύριο κανείς δεν ξέρει, ούτε κι αυτοί που έφτιαξαν τη συμφωνία των Βρυξελλών. Από τα όσα συνέβησαν χθες, μπορούμε να πούμε το εξής: Η Ελλάδα κέρδισε τη Ρόδο, αρχίζει το πήδημα και μην πάει ο νους σας στο πονηρό, δεν είμαστε τέτοιο μπλογκ. Θα αρχίσουμε να πηδάμε από σήμερα σαν τη γιορτή του Αϊ Γιαννιού όπου όλοι τρέχουν πάνω από τις φωτιές. Ήδη, λίγες ώρες μετά τις δηλώσεις άρχισε το «κούρεμα» της συμφωνίας και η απαισιοδοξία για το τι πρόκειται να γίνει. Μάλιστα, κάποιοι προέβλεψαν με σιγουριά ότι η Ελλάδα το 2014 θα πρέπει να ζητήσει νέο δάνειο ύψους 50 δισ. ευρώ. Μιλώντας πριν από λίγο στην Ολλανδική βουλή ο υπουργός Οικονομικών είπε ουσιαστικά αποφεύχθηκε μια σκληρή χρεοκοπία χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αποκλείεται κάθε άλλου είδους χρεοκοπία. Και φυσικά για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η πληρωμή των χρεών προς τις τράπεζες και τους ομολογιούχους γίνεται με το αίμα του ελληνικού λαού. Σύντομα η Ελλάδα θα κληθεί να λάβει μέτρα ύψους 11 δισ. ευρώ για την επόμενη τριετία, επιπλέον από όλα αυτά που γνωρίζουμε. Είναι τόσο σκληρή η συμφωνία που δεν ξέρουμε από που να πιάσουμε και που να αφήσουμε. Αλλά ας ξεκινήσουμε από την θετική παραδοχή. Πράγματι η Ελλάδα σώθηκε, δε χρεοκόπησε ατάκτως, της δόθηκαν κι άλλα λεφτά και αγόρασε χρόνο. Αυτό είναι το δεδομένο και άλλωστε πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Γι’ αυτό ψηφίστηκε με βαριά καρδιά το Μνημόνιο, γι’ αυτό διαλύθηκαν οι κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων, γι’ αυτό εν πάση περιπτώσει κάηκε η Αθήνα. Από εδώ και πέρα όμως έχουμε μια σειρά από απορίες που δημιουργούν τρόμο. Στη συμφωνία δεν υπάρχει καμιά λέξη που να θυμίζει ανάπτυξη. Δόθηκαν 130 δισ. Ευρώ για την επόμενη τριετία προκειμένου να αποπληρώσουμε τα χρέη μας, προκειμένου να πάρουν δηλαδή τα λεφτά τους οι τράπεζες και η τρόικα, ουσιαστικά η Γερμανία και το ΔΝΤ. Για την Ελλάδα και το μέλλον της δεν υπάρχει ουδεμιά λέξη. Και το ερώτημα είναι πώς αυτή η χώρα θα καταφέρει να προχωρήσει με ένα τόσο εκβιαστικό χρονοδιάγραμμα και με τόσο σκληρούς όρους; Μας έδωσαν χρήματα τα οποία θα μπαίνουν στον ειδικό λογαριασμό για την αποπληρωμή των δανείων με την προϋπόθεση τα επόμενα χρόνια να μη δημιουργούμε πρωτογενή ελλείμματα. Με μια χώρα που είναι για 5η συνεχή χρονιά σε ύφεση και που και το 2013 δεν προβλέπεται καλύτερο, πώς θα γίνει αυτό; Πώς δηλαδή θα αναπτυχθεί η ελληνική οικονομία έτσι ώστε να μην έχει ανάγκη περισσότερα απ’ όσα παράγει; Το σωστό αυτό είναι αλλά όταν η Ελλάδα έχει πάνω από 1 εκατ. άνεργους, χιλιάδες επιχειρήσεις κλειστές, καμιά επενδυτική δραστηριότητα σε εξέλιξη, πώς θα υπάρξει ανάπτυξη; Από που θα πληρώσουν οι Έλληνες τους φόρους τους και τα έκτακτα χαράτσια τους; Και πώς θα τα καταφέρουν με ψαλιδισμένους μισθούς και συντάξεις αλλά και με το χειρότερο: Παντελή έλλειψη αισιοδοξίας που είναι η κινητήριος δύναμη για το μέλλον; Η απάντηση στο ερώτημα πιο πάνω είναι ότι κάθε φορά που θα βγαίνει από τις νόρμες της τρόικας η Ελλάδα θα παίρνει κι άλλα μέτρα. Θα κόβει μισθούς, θα μειώνει τις συντάξεις, θα μπαίνουν λουκέτα σε επιχειρήσεις και θα απολυθούν χιλιάδες υπάλληλοι. Κι αν δε φτάνουν κι αυτά, θα έρθουν επιπλέον φόροι για να αποτελειώσουν το πτώμα της ελληνικής κοινωνίας. Απλά και ξεκάθαρα. Οι εσωτερικές χρεοκοπίες ή στάσεις πληρωμών όπως κάποιοι τις λένε, θα είναι η μόνιμη απειλή της ελληνικής κοινωνίας. Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, η τρόικα σε έκθεσή της για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους θεωρεί ότι θα χρειασθεί επιπλέον συνεισφορά του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα για να πέσει στο 120% του ΑΕΠ το ελληνικό χρέος το 2020, κρίνοντας πως με τις παρούσες προτάσεις το χρέος δεν θα μειωθεί κάτω από το 129%. Έγινε λοιπόν μεγαλύτερο κούρεμα για να φτάσουμε στο 120,5%. Όμως η έκθεση λέει ότι εάν δεν προχωρήσουν οι δομικές μεταρρυθμίσεις και τα άλλα μέτρα, μπορεί να διαμορφωθεί σε οκτώ χρόνια σε 160% του ΑΕΠ. «Τα αποτελέσματα της ανάλυσης», υποστηρίζει η έκθεση, «δείχνουν πως υπάρχει ανάγκη επιπλέον συνεισφοράς του δημόσιου ή του ιδιωτικού τομέα» για να τιθασευτεί η δυναμική του ελληνικού χρέους. Η τρόικα κάνει επίσης λόγο για «θεμελιώδη ασυμφωνία» μεταξύ του στόχου του προγράμματος για μείωση του χρέους και βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας «καθώς η εσωτερική υποτίμηση που χρειάζεται για την ανάκτηση της ελληνικής ανταγωνιστικότητας οδηγεί αναπόφευκτα σε βραχυπρόσθεσμη αύξηση της αναλογίας του χρέους προς ΑΕΠ». Σε αυτό το πλαίσιο, συνεχίζει το κείμενο, «ένα σενάριο προβλέπει εσωτερική υποτίμηση μέσω βαθύτερης ύφεσης, εξαιτίας της συνεχιζόμενης καθυστέρησης στις δομικές μεταρρυθμίσεις, τη φορολογία και τις ιδιωτικοποιήσεις». Το σενάριο αυτό, το οποίο δεν είναι μεν το βασικό αλλά θεωρείται πιθανό, « θα οδηγήσει σε πολύ υψηλότερο χρέος, αφήνοντάς το στο 160% του ΑΕΠ το 2020». «Δεδομένων των κινδύνων, το ελληνικό πρόγραμμα ίσως παραμείνει ως εκ τούτου επιρρεπές σε “τριγμούς”, με τα ερωτηματικά για τη βιωσιμότητά του να παραμένουν» συνεχίζει η έκθεση. Καταλάβατε λοιπόν το χάος στο οποίο μπήκαμε και μετά ο Παπαδήμος σου λέει ότι είναι ιστορική στιγμή; Και πάμε στις δεσμεύσεις. Μόνιμη επιτροπεία στην Ελλάδα η οποία γίνεται η πρώτη αποικία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Ολι Ρεν είπε ότι θα ενισχυθεί η ομάδα δράσης του Ρέιχενμπαχ και η τρόικα ουσιαστικά θα έχει μόνιμη και ισχυρή παρουσία στην Αθήνα. Αυτό που έψαχναν χθες, το ξαναγράψαμε, ήταν πώς θα ονομαστεί αυτό το έκτρωμα. Το είπε ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Φ. Μπαρουέν: «Η επιτροπεία είναι μία λέξη που δεν ανήκει στο λεξιλόγιό μας. Ένας έλεγχος, μία επιτήρηση, μία συνοδεία, συμβουλές, η συνέχιση της παροχής τεχνογνωσίας από την τρόικα, ναι, αλλά επιτροπεία, σε καμία περίπτωση», είπε. Αστεία πράγματα, μια συνοδεία λες και πάμε σε χορό και θέλουμε συνοδό. Η μόνιμη επιτροπεία και η δημιουργία γενικού γραμματεία φορολογικών και τελωνειακών θεμάτων θα προβλέπονται και συνταγματικά. Όπως επίσης και ο ειδικός λογαριασμός που μπαίνει στη ζωή μας με βίαιο τρόπο και είναι η πρώτη φορά που ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα δέχεται τέτοιους όρους. Ουσιαστικά το Σύνταγμά μας θα λέει ξεκάθαρα ότι αναλαμβάνουν οι ξένοι το χρέος, αναλαμβάνουμε εμείς το έλλειμμα και να κόψουμε το λαιμό μας. Αν παρεκκλίνουμε θα έρχεται η μόνιμη επιτροπεία και θα μας λέει πάρτε μέτρα, δηλαδή γίνετε φτωχότεροι κάνοντας εσωτερική υποτίμηση. Ξεκάθαρες κουβέντες, ας τολμήσει κάποιος να το πει. «Δυστυχώς επτωχεύσαμεν εντός του ευρώ». Για να διασφαλίσουν οι ξένοι τα χρήματά τους και οι Έλληνες ας πάνε στο διάολο. Αυτή είναι η ιστορική στιγμή του κ. Παπαδήμου. Μπράβο του. Τουλάχιστον υπάρχει κι ένα καλό από αυτή την ιστορία. Ελπίζουμε ότι ο Παπαδήμος και οι όμοιοί του θα πάνε στο σπίτι τους μπας και υπάρξει μια κυβέρνηση που θα σέβεται το λαό και θα εργάζεται για το λαό. Αριστερός Ψάλτης Σχόλιο ιστολογίου: Και ο Αντωνάκης ο Σαμαράς, πού βρίσκεται σε όλο αυτό; Αυτός δεν είπε "ναι σε όλα" και διέγραψε όσους διαφωνούσαν; Γιατί τον ξεχνάμε; Είναι θεμιτό να έχουμε συμπάθειες, αλλά να έχουμε ράψει τα μάτια μας και τα αφτιά μας για την περίπτωση του Αντώνη του Σαμαρά, μάλλον είναι εξωφρενικό. Τέλος, είναι καλή η αλήθεια, μα όταν αυτή λέγεται ολόκληρη... Αλλά, όπως είναι και ο αρθρογράφος, το θέμα είναι ότι αγοράσαμε χρόνο. Για την ακρίβεια, τον χρόνο τον αγόρασαν οι πολιτικοί μας, για να συνεχίσουν να παραμένουν στις θέσεις της εξουσίας που έχουν καταλάβει. Όμως, τον λογαριασμό για την αγορά αυτού του χρόνου θα τον πληρώσουν με το αίμα τους, με τις περιουσίες τους και με τις ζωές τους τουλάχιστον 4 γενιές Ελλήνων. Γιατί, αυτά τα δανεικά θα πρέπει να πληρωθούν με τόκους και μάλιστα μεγάλους, τη στιγμή που κανείς δεν κινείται, κανείς δεν ενδιαφέρεται, κανείς δεν αναφέρει που πήγαν αυτά τα χρήματα με τα οποία χρεώθηκε ο Ελληνικός λαός. Το "μαζί τα φάγαμε" ίσως να ισχύει για την κάστα των πολιτικών και των αυλικών τους, αλλά όχι για τον Ελληνικό λαό, ο οποίος κυριολεκτικά βαλκανοποιείται. Πού πήγαν τα λεφτά; Πού βρίσκονται τα λεφτά; Ποιός τα πήρε τα λεφτά; Μπήκε κανείς πολιτικός στην φυλακή για εξαπάτηση και απείθεια εις βάρος του Ελληνικού δημοσίου; Μπήκε κανείς πολιτικός στην φυλακή για εξαπάτηση των Ελλήνων πολιτών; Μήπως έχει ξεκινήσει καμία διαδικασία για να βρεθεί πόσο είναι το χρέος; Για όσο διάστημα δεν απαντηθούν αυτά αλλά και άλλα πολλά (πάρα πολλά) κρίσιμα ερωτήματα, κανείς δεν πρόκειται να απενοχοποιηθεί για την πώληση της χώρας (με δώρο τους κατοίκους).

kostasxan.blogspot.com