Ενώ μας χωρίζουν λίγες μόνο ημέρες από τις εθνικές εκλογές, υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι που δίνουν καθημερινό αγώνα επιβίωσης τόσο σκληρό που αρκετές φορές βγαίνουν ηττημένοι...
Από τη ζωή, από την πολιτεία, από τον συνάνθρωπό τους, από τα όνειρά τους, από την οικονομική κρίση.
Το θέμα είναι μεγάλο και σοβαρό.
Τα στοιχεία για την αυτοκτονία είναι δραματικά και δημοσιεύονται κάθε χρόνο.
Σύμφωνα με πρόσφατα στατιστικά στοιχεία, καταγράφηκαν από την Ελληνική Στατιστική Αρχή 508 αυτοκτονίες, εκ των οποίων 417 αυτόχειρες ήταν άνδρες (82.08%) και 91 γυναίκες (17.91%).
Σε ότι αφορά την οικογενειακή κατάσταση των αυτοχείρων, το μεγαλύτερο ποσοστό επί του συνολικού πληθυσμού ήταν έγγαμοι (42.32%) με μικρή διαφορά από τους άγαμους (41.14%).
Στους άνδρες παρατηρήθηκε πολύ μικρή διαφορά επί του συνόλου του ανδρικού πληθυσμού μεταξύ των έγγαμων (43.4%) και των άγαμων (43.2%) και ακολουθούσαν οι χήροι (7.67%) και οι διαζευγμένοι (5.75%), ενώ στις γυναίκες το μεγαλύτερο ποσοστό επί του συνόλου του γυναικείου πληθυσμού ήταν έγγαμες (37.36%) και ακολουθούσαν οι άγαμες (31.87%), οι χήρες (20.88%) και οι διαζευγμένες (9.89%)
Στη χώρα μας, τα τελευταία χρόνια οι αυτοκτονίες έχουν αυξηθεί σημαντικά και λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης.
Ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται την απομόνωση, βιώνοντας παράλληλα τον εξοβελισμό για πολλούς και διάφορους λόγους από τον κοινωνικό ιστό, είτε αυτό σχετίζεται με θέματα κοινωνικού αποκλεισμού, είτε με πολιτική περιθωριοποίηση, είτε με τεχνητή οικονομική απομόνωση.
Πολλοί συμπολίτες μας λοιπόν δεν αργούν, λόγω αυτής ακριβώς της ασφυκτικής και ανελέητης κατάστασης, να βρεθούν στα όρια της αυτοκτονίας.
Την στιγμή εκείνη είναι βέβαια που χρειάζονται την ενεργό βοήθεια, που από την πλευρά του κράτους και των υπηρεσιών του είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
Η πολιτεία θα πρέπει να σκύψει σοβαρά επάνω στο πρόβλημα δίνοντας λύσεις υποστηρικτικού περιεχομένου, με μονάδες υγείας οι οποίες θα παρέχουν ψυχολογική υποστήριξη στα "θύματα" της οικονομικής κρίσης και όχι μόνο.
Βλέποντας των αριθμο των αυτοκτονιών έρχεται στο νου μας πως βιώνουμε έναν... "πόλεμο".
Ο εχθρός αόρατος.
Η ψυχή νοσεί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.