Πολλά έχουν ακουστεί και ειπωθεί για τον Γέροντα Παίσιο έναν ομολογουμένως φωτισμένο άνθρωπο που μέσα από την ζωή του και τις διδαχές του , ( άσχετα με τα θαύματα που έχει κάνει ) , βοήθησε πάρα πολύ κόσμο και αποτέλεσε παράδειγμα πρός μίμηση.
Τη Δευτέρα 11 Ιουλίου 1994 (γιορτή της Αγίας Ευφημίας) κοινώνησε για τελευταία φορά γονατιστός μπροστά στο κρεβάτι του. Τις τελευταίες μέρες της ζωής του αποφάσισε να μην παίρνει φάρμακα ή παυσίπονα, παρά τους φρικτούς πόνους της ασθένειάς του.
Τελικά απεβίωσε την Τρίτη 12 Ιουλίου 1994 και ώρα 11:00 και ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης. Έκτοτε, κάθε χρόνο στις 11 προς 12 Ιουλίου, στην επέτειο της κοίμησής του, τελείται αγρυπνία στο Ιερό Ησυχαστήριο, με συμμετοχή χιλιάδων πιστών.
Η βιογραφία του και οι προφητείες του λίγο πολύ είναι πράγματα γνωστά γι αυτό επιλέξαμε να μιλήσουμε γι αυτόν με ένα χειρόγραφο το οποίο παραδώθηκε από αγιορείτες ασκητές και περιγράφει την εικόνα του γέροντα όπως πραγματικά ήταν , κάτι που φαίνεται σε όλους από ανθρώπους που τον έζησαν περισσότερο από τον οποιοδήποτε τα χρόνια στα οποία έμενε στο Άγιο Όρος.
21 χρόνια μετά απο την κοίμηση του γέροντα Παισίου, σε αυτό το κείμενο που η Αθέατη γνώση και ο Δημήτρης Παπαδούδης δημοσιεύει για πρώτη φορά στο διαδύκτιο, θα διαπιστώσετε ότι ο γέροντας είχε δει Νεφελίμ κάτι που αποτελεί και ακόμα μια αποδείξη για την ύπαρξη αυτών των όντων , αλλά οι μοναχοί δεν σταματάνε εκεί καθώς μιλάνε για την κατάσταση που επικρατεί στο Όρος και για το ότι πολλές φορές βάζουμε ανθρώπους πάνω από τον Χριστό καταλήγοντας έτσι σε προσωπολατρεία .
Αυτό είναι κάτι αντίθετο με τα όσα έλεγε ο γέροντας που έλεγε ότι πάνω απ΄όλα πρέπει να βάζουμε τον Χριστό.
Επίσης λόγος γίνεται για το ότι η Ελλάδα δεν είναι απλά μια χώρα του κόσμου αλλά άκρως συνδεδεμένη με τον Χριστό και ουσιαστικά με το σχέδιο Του που θα εφαρμοστεί στον κόσμο αυτό είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι.
Με αφορμή την αγιοποίηση του γέροντα Παισίου, η Αθέατη γνώση επαναδημοσιεύει για τους αναγνώστες της τα παρακάτω αποσπάσματαμ τα οποία είναι ένα μέρος από τα σημαντικότερα από το χειρόγραφο της ομάδας των αγιορειτών ασκητών που εμπιστεύτηκαν στον Δημοσθένη Λιακόπουλο, με τίτλο:
Το Άγιον Όρος , ο Πατήρ Παίσιος και εμείς.
Καθώς μας διηγήθη ο Π. Παίσιος κατά την τρίτην ώραν μετά το μεσονύκτιον , παρουσιασθή κάποιος ομιλών εκτός της καλύβης ζητών να ειπή κάτι πρός τον γέροντα.
Όταν δε μετά από λίγο ήνοιξε αυτός ( ο γέροντας ) την θύραν , τότε εθεάθη εις Νεφελείμ Γίγαντας τεραστίου αναστήματος 12 μέτρων.
Εθαύμασε ο γέρων και συγχρόνως προσηύχετο , αλλά ο γιγαντόσωμος δεν έφευγε και κοιτώντας τον άγρια , μέσα από τα κόκκινα μάτια του και με πρασινωπό πρόσωπο είπε : Παίσιε θα σε ξετινάξω από δω πέρα.
Έπειτα ηφανίσθη αφήνοντας έντονη δυσοσμία , από καμμένο θειάφι , για πολλές μέρες.
Έφεραν την ιδέα της εμπορευματοποιήσεως της αγιορείτικης Πνευματικότητος, εδέσμευσαν δια των κονδυλίων την αδέσμευτον μοναχικήν ελευθερίαν , έφερον εδώ την άνευ μέτρου επιδειξιομανή τεχνολογική κούρσα , εκούρευσαν τα δάση του Αγιορείτικου Παράδεισου ένεκεν του Μαμωνά.
Δεν έφταναν τα ως άνω , έφεραν πλήγμα στους θεσμούς , εξευτέλισαν την πολιτική διοίκηση του Αγίου Όρους , έδιωξαν κακήν κακώς και παρανόμως τους πολιτικού υπαλλήλους της και ουδείς πλέον ενδιαφέρεται για την εφαρμογή του καταστατικού χάρτου καθόσον ο διοικητής της πολιτείας κατάντησε απλός σερδάρης της κοινότητος , το δε Πατριαρχείον δεν επεμβαίνει.
Το τριαδικό σύστημα του Αγίου Όρους δηλαδή , το τρίπτυχο , ιερά κοινότης , πατριαρχείο , πολιτική διοίκηση , έγινε << μονοθειστικό >> .
Κατά τα δυτικά πρότυπα , ως ένα ορθόδοξο Βατικανό , τον λόγο έχει μόνο η Ιερά Κοινότης, ουδείς ο ελέγχων.
Ακόμη ανέχθηκαν ως ως πολιτικό διοικητή γνωστό δημοσιογράφο εκ του οίκου Λαμπράκη , αίτιον για την καταστρατήγηση όλων των Αγιορείτικων θεσμών , υπαίτιον για την πληθυσμιακή αλλοίωση του Αγίου Όρους καθ όσον , οι αλλοδαποί ομόδοξοι αδελφοί επιτρέπονταν να μονάσουν με πληθυσμιακή αναλογία γύρω στο 10%.
Σήμερα η αναλογία αυτή έφτασε στο 40% και βλέπομε.
Έχομε στην συνέχεια την κάθοδο των βαλκανίων και την είσοδο στο Όρος , όλου του κακού συναπαντήματος , εγκληματιών , προβληματικών , ανέργων , επαιτών , τσιγγάνων. Δεν μας φτάνουν τα προβλήματα της πατρίδος μας σηκώνουμε και όλο το βαλκανικό φορτίο.
Έχει πέσει πολύ το επίπεδο στο Άγιον Όρος καθώς το γνωρίσαμε.
Οι έλεγχοι για τους Έλληνες γίνονται στα σύνορα , οι αλλοδαποί και στρατιές βαλκανίων ανέργων μπαίνουν από τα δάση.
Δεν είναι τυχαίο που αυτοί έκαψαν τα δάση του Αγίου Όρους κατά την φοβερή πριν από δύο χρόνια πυρκαγιά.
Έγινε ακόμα και πλαστή έκδοση διαμονητηρίων από βαλκάνιους μοναχούς με πολύ μεγάλο << τζίρο >> .
ΟΙ Έλληνες άνεργοι που ζητούν εργασία διώκονται , τους ταπεινώνουν και καταντούν επαίτες.
Προτιμούνται αλλοδαποί , ρουμάνοι , αλβανοί , μουσουλμάνοι και κατά τ΄άλλα εμείς είμεθα πατριώτες.
Το χρήμα που χρεώνεται η Ελλάδα , το ορθόδοξο κερί , παέι σε μουσουλμανικά χέρια.
Το αποκορύφωμα του ξεπεσμού στο Όρος είναι το να χτίζουν και να πωλούν τίνες Μονές , έναντι μυθικών ποσών , κελλιά σε ρώσσους μοναχούς.
Το Άγιον Όρος σιωπά. Το δίκτυ της σιωπής που ο Σαμαέλ επέβαλε και εδώ ελπίζομεν να σχισθή.
Εν όσο ζούσε ο γέροντας δεν άφηνε να δημιουργηθεί κάποια φήμη και αίγλη γύρω του. Πάντα όταν πήγαινε να στηθεί κάτι , αμέσως το γκρέμιζε.
Ήξερε και απέφευγε τις παγίδες της προσωπολατρείας. Δεν ήθελε ούτε αυλή , ούτε διάκους και δορυφορίες , ούτε χρήματα. Πάντα ήτο αδέσμευτος , δεν έστηνε είδωλα με τίποτα.
Όμως αυτό που απέφευγε συνειδητά εν ζωή δεν μπόρεσε να το ελέγξει και αποφύγη μετά την κοίμησή του.
Όταν δεν αντέχουμε κάποιον και τις αλήθειες του , για να τον ακυρώσομεν και να μην μας ενοχλεί τον περνάμε στον μύθο και της απρόσιτης αγιότητος.
Ο Πατήρ Παίσιος καθώς τον εγνωρίσαμεν ήτο ο απόλυτα ειλικρινής και αληθινός άνθρωπός που απογύμνωσε τον εαυτόν του από το εγώ , και τον πρόσφερε στον Χριστό και στους αδελφούς του.
Tα πάντα γι αυτόν ήταν ο Χριστός , γι αυτόν ομιλούσε , ζούσε , ανέπνεε και συναντούσε τους αδελφούς.
Ο ίδιος για τον εαυτό του δεν είχε μεγάλη ιδέα . Έλεγον χαρακτηριστικά , εαν με εγκαταλείψει η χάρις του Χριστού εγώ θα γίνω ο μεγαλύτερος αλήτης της Θεσσαλονίκης.
Αυτά τα γράφομεν γιατί λόγω του μεγάλου όγκου της προσωπολατρείας που έχει δημιουργηθεί γύρω από το πρόσωπου του ακυρώνεται η αλήθεια του Χριστού καθώς και η ουσία της διδαχής του γέροντα , που αυτά που έλεγε όλοι μπορούμε να τα κάνουμε , να μετανοήσουμε ειλικρινά και ν΄ακουμπήσουμε στον Κύριο αμαρτίες , αδυναμίες , προβλήματα , ερωτήματα , να μισήσουμε τις ψευτοεπιτυχίες μας , τις υποκριτικοαρετές μας , να αισθανθούμε ένα τίποτα μπροστά στην παντοδυναμία του Θεού , βάρος της γης και εμπόδιο στους αδελφούς μας.
Ζητώντας όχι μόνο συγχώρεση αλλά και την ζωή την αληθινή , το θεικό του φως , όλα τα άλλα είναι εμπόδια και σκύβαλα .
Καθώς τον γνώρισαμε πάντα έλεγε : πατέρες πως θα σηκώση η ψυχή μου τέτοιους επαίνους.
Παρακαλώ τον Θεό να μαυρίσει τα οστά μου , ώστε ο κόσμος να λέγει , αυτός τελικά ήτο ο Παίσιος ; Διότι άλλα μας έλεγον.
Πάλι εδώ βλέπομεν ότι τα ήθελε όλα πάνω του χαμηλά γι αυτό ενεργούσε πάνω του η Χάρις.
Έλεγε μια ιστορία για κάποιο καλογέρι.
Καθώς εμυρώνονταν οι μοναχοί στο πάσα πνοή κατά την διάρκεια της αγρυπνίας στην Παναγία , αυτό δεν πήγε να μυρωθή καθώς μετά δακρύων έλεγε , τι σχέση έχω εγώ ο ελεεινός με αυτά , δεν μου αξίζει το μύρωμα ούτε η συντυχία με τους αδελφούς.
Μετά το τέλος της αγρυπνίας δειλά-δειλά προσεκύνησε.
Τότε η Παναγία γύρισε το καντήλι της πάνω του και τον μύρωσε.
Να η δόξα των ταπεινών.
Με αυτά βλέπουμε άλλο ήθος διδαχής και όχι τέρατα και σημεία που ακούμε συνέχεια για το προσωποληπτικό είδωλο Παίσιος που κάποιοι δημιούργησαν και έστησαν μετ΄αποδοχών.
Όταν αντιλαμβάνονταν ο γέροντας ότι μια επιστολή περιείχε χρήματα την εγυρνούσε πίσω . Εαν του βρισκόταν κάποια χρήματα φρόντιζε το συντομότερο να τα διώξη στην ανάγκη του πλησίον.
Η συγκέντρωση τεραστίων χρηματικών ποσών , ένεκα της χρήσης του ονόματος του και του τάφου του στο γνωστό μοναστήρι αποτελεί ύβρη.
Ακυρώνει την διδαχή του γέροντος , περί απλότητος , ακτημοσύνης , ελεημοσύνης.
Θα σειούν τα κόκκαλα του , με το που οι αγώνες του και τα δάκρυα μετανοίας του έγιναν χρήματα και πολυτελείς οικοδομές.
Πρέπει όχι να παρουσιάζονται πνευματικά είδωλα αλλά να φανερώνεται η ουσία που ζούσε, μη έχων ο γέρων σχέση με κανέναν πρωταθλητισμό , βεντετισμό , ελιτισμό , γκουρονισμό που του παρουσιάζουν κάποιοι.
Στην ζωή του πάντοτε ζητούσε , την απλότητα , ταπείνωση , αυτομεμψία , μετάνοια , γονυκλυσία εις τους πόδας του Κυρίου κατά το παράδειγμα της πόρνης και αιμοροούσης , όπως παραστατικά το περιγράφει η Εκκλησία μας στο τροπάριο της Κασσιανής.
Ώστε μετά από αυτό το ταρακούνημα του είναι μας , να λάβομε υπόσταση από τον Χριστό και όχι από αίμα και σάρκα , που κάποτε ελάβαμε στον κατείδωλο ψεύτικο κόσμο.
Δεν μας σώζει καθόλου η προσκόλληση στα ονόματα μεγάλων γεροντάδων κατά την σύγχρονη πλάνη και μόδα του σήμερα.
Η ρύση ότι χίλιοι καλόγεροι δεν κάνουν έναν Παίσιο αποτελεί ύβρη και αυθάδεια πρός το Άγιο Πνεύμα το οποίο όπου θέλει πνεί.
Οδηγεί σε αποπροσανατολισμό , κρύβει φιλαυτία , γεροντολαγνεία , γκουρονισμό.
Ο Πάτερ Παισίος δεν θα το δεχόταν ποτέ αυτό ούτε και σαν σκέψη.
Ο Πατήρ Ιερόθεος όταν κάποτε έδωσε συνέντευξη σε ένα περιοδικό ρωτήθηκε από τον δημοσιογράφο : Τι τέλος πάντων γέροντα σας έκανε εντύπωση όλα αυτά τα χρόνια που είστε εδώ και στήριξε την πνευματική σας σιγουριά.
Αυτός απάντησε , η ταπείνωση των υποτακτικών.
Ήτο γνωστόν πως ο γέροντας αγαπούσε πολύ τους ταπεινούς μοναχούς και ανέφερε πολλά γι αυτούς. Ανέφερε για τον συνασκητή του , τον γέροντα Παχώμιον στην σκήτη των Ιβήρων , ότι ο γέροντας του ο Παπά Νείλος δεν διέθετε υποζύγιο , κοινώς γαιδούριον , και είχε φτιάξει ένα ανθρωποσαμάρι να το φορά ο γέρων Παχώμιος και με αυτό να κουβαλά πράγματα χωρίς λογισμούς.
Επίσης όταν είχαν κόσμο στο κελλί ο Παπά Νείλος τον έστελνε να κοιμηθεί με τις κότες. Όμως εκεί στο κοτέτσι ο γέρων Παχώμιος κοιμόνταν συντροφιά με τον Χριστό.
Αυτό το σαμάρι το είχε πάρει ο Π.Παίσιος στο κελλί του Τιμίου Σταυρού , ένεκα ευλογίας και ενθύμιον ταπεινώσεως.
Εγκαταλείψαμε την ορθόδοξη παράδοση και ενστερνισθήκαμε τον εισαγώμενο , δυτικό , ψεύτικο και τεχνικό τρόπο ζωής.
Αυτόν τον τρόπο ζωής με την σύγχρονη δοκιμασία καλούμαστε να αποβάλλουμε , αυτό αποτελεί μονόδρομο , δεν έχουμε άλλη επιλογή για να ζήσομε έξω από την σύγχρονη τρελα της θανατηφόρας κούρσας πρός τον γκρεμό , μέσα στο θέατρο της ανθρωποκτονίας του συγχρόνου Κολοσσαίου.
Ο άλλος αδελφός μας πρέπει να γίνει ο δικός μας παράδεισος και όχι η κόλασή μας. Να ζητήσουμε συγνώμη και μόνο για το πως βλέπουμε τους αδελφούς μας.
Ο Πάτερ Παχώμιος μέσα από όλες αυτές τις χαροποιές πνευματικά δοκιμάσιες , γινόταν φίλος με τα φίδια και τους σκορπιούς. Τα ζώα υποτάσονται τοις ταπεινοίς . Αυτά θέλουν αναγνώρηση και αγάπη από τον άνθρωπο χάρη στον οποίο υπάρχουν.
Όταν κάποτε κυνηγοί στρίμωξαν ένα καπρί ( αγριογούρουνο ) για να το σκοτώσουν , ο Πατήρ Παίσιος προσευχήθηκε έντονα ώστε να μην το πιάσει το βόλι . Με αποτέλεσμα το ζώο να έλθη να τον ευχαριστήση . Αυτό μας το είπε αυτόπτης μάρτυρας.
Ο Γέροντας ζούσε στην διαρκή νεότητα και νεότης είναι ο Χριστός . Αυτός κάνει την ψυχή να θάλει πραγματικά. Γεράματα είναι η αυτοπεποίθηση , τα καθώς πρέπει μας , η συγκομιδή των ψευτοέργων μας , των αμφιβολοαρετών μας μετά τον κτηριακών επιστεγασμάτων τους.
Η μετάνοια είναι είναι ο ομφάλιος λώρος που μας συνδέει με την όντως ζωή. Εαν αυτός κοπή τότε ζούμε ως κλέφτες και ληστές.
Πάνω σε αυτό παίζεται το παγκόσμιο παιχνίδι. Όλα στήθηκαν από τον Σατανά ώστε ν ανατρέπεται αυτή η εργασία.
Οι κοσμοκράτορες τα οργανώνουν όλα έτσι ώστε ν αποφευχθεί αυτό που μας συνδέει με τον απ΄αιώνος πρωταρχικό Λόγο , υπάρξεως και ζωής που επ εσχάτων εφανερώθη εν σαρκί.
Οι Έλληνες τα έδωσαν όλα απ΄αρχής σε αυτόν τον Λόγο.
Ο αληθινά ορθόδοξος είναι και πραγματικός Έλληνας με την έννοια ότι ακολουθεί τον ελληνικό μονόδρομο πρός την αλήθεια .
Ακόμα και την ύπαρξη τους προσέφεραν οι Έλληνες στον λόγο.
Δεν υπάρχομε ως ισχυρό υπερκράτος μόνο και μόνο επειδή τα δώσαμε όλα στον σαρκωθέντα Λόγο , ο οποίος μας ανέστησε στον χώρο του Πατρός του στον Ελληνικό Παράδεισο.
Αυτός ο χώρος είναι η ελπίδα όλων των ανθρώπων , είναι η πραγματική Ελλάδα είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι.
Όποιοι αντιδρούν σε αυτό είναι όντως οι πραγματικόι ρατσιστές.
Ο Ελληνισμός δεν αντέδρασε ρατσιστικά στην αλήθεια του Θεού , αλλά πέθανε γι αυτήν κατά την συμβατική έννοια.
Ζει όμως μεταστοιχειωμένος στην αιωνιότητα, και την παντοτεινή θεική παρουσία , στην ουράνιο βασιλεία.
Όποιος αντιδρά σε αυτό ας πάει όπου θέλη , σίγουρα θα βρεθή σε χώρον ζόφον δεν υπάρχει άλλη επιλογή.
Ό,τι και να κάνουν θα μας βρούν μπροστά τους. Ο Χριστός και η Ελλάδα είναι το μέλλον όλων. Όλα τ άλλα είναι νεκρά και ανύπαρκτα.
atheatignosi
atheatignosi
.jpg)
Πρόβατα ΜΠΕΕΕΕΕΕΕ
ΑπάντησηΔιαγραφή