Αυτό ήταν το γυμναστήριο της Α” θέσης του Τιτανικού

Μάρτιος 1912: Το γυμναστήριο της Α” θέσης του Τιτανικού.

Το βράδυ της 14 Απριλίου, όταν το πλοίο βυθίστηκε, ο γυμναστής Mr. T. W. McCauley παρέμεινε στη θέση του και βυθίστηκε μαζί με το πλοίο

Από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι τις αρχές του Β” Παγκοσμίου Πολέμου, το ταξίδι με το πλοίο στον Ατλαντικό έγινε πολύ δημοφιλές, λόγω των μεταναστών που πήγαιναν από την Ευρώπη στις ΗΠΑ.

Τα ταξίδια δεν ήταν κρουαζιέρες αναψυχής, αλλά απλά ένα μέσο μεταφοράς μεταξύ των δύο ηπείρων. Το πέρασμα από τη μεριά στην άλλη του Ατλαντικού διαρκούσε περίπου πέντε ημέρες, όταν τραβήχτηκαν οι φωτογραφίες που θα δείτε.

Οι ταξιδιώτες χωριζόντουσαν αναλόγως την οικονομική τάξη και για τους επιβάτες της πρώτης θέσης η ζωή σε ένα υπερωκεάνιο ήταν πολυτελή. Με τα καλύτερα μενού και τις περιορισμένες δυνατότητες για περπάτημα, χρειαζόταν μια κάποια μέθοδος άσκησης.

Πλοία όπως Τιτανικοs είχαν τον καλύτερο εξοπλισμό, με μηχανήματα κωπηλασίας και παράλληλες μπάρες, βάρη, σάκους πυγμαχίας, καθώς και στατικά ποδήλατα που συνδέονταν με τεράστια καντράν, τα οποίες ανέφεραν (εικονικά) τη διανυθείσα απόσταση.

Επιβάτες χρησιμοποιούν «αγωνιστικά ποδήλατα» στο γυμναστήριο του Τιτανικού.

Το γυμναστήριο του Τιτανικού.

21 Φεβρουαρίου 1911: Επιβάτες σε ποδήλατα γυμναστικής στο γυμναστήριο του RMS Φραγκονία.

Επιβάτες σε ποδήλατα γυμναστικής στο γυμναστήριο του RMS Φραγκονία, το οποίο καταστράφηκε από ένα υποβρύχιο το 1916. Μεταξύ του εξοπλισμού υπήρχαν σάκοι πυγμαχίας και μια ένα πρόωρο ποδήλατο.

Γυναίκες σε ποδήλατα του γυμναστηρίου του Homeric Liner.

Μέσα 1920: Επιβάτης σε ηλεκτρικό άλογο στο SS Bermuda.

1930: Το γυμναστήριο του Neptunia Transatlantic Liner.

1930: Το γυμναστήριο του Victoria Transatlantic.

1932: Από την εγκατάσταση των οργάνων στο Queen Mary.

sfairika.gr