Ελλάδα, μια χώρα σε διάλυση χωρίς πνευματικούς και πολιτικούς ταγούς

Αρχίζω απο το κατά Σαμαρά “σχέδιο” της Νέας Ελλάδας... Όταν δεν μπορείς να αλλάξεις πολιτική αλλάζεις όνομα, αλλάζεις τα πρόσωπα και ξαναβάζεις τα βαρύδια. Έτσι προέκυψαν Άδωνις, Φώφη, Καψής, Μητσοτάκης κλπ.

Έτσι, προέκυψε και η ιδέα για το όνομα Νέα Ελλάδα για το υπο κατασκευή κόμμα απο τη ΝΔ και το  ΠΑΣΟΚ με ολίγη από ΧΑ, με μέλη της που θα έλθουν στο νέο κόμμα κατόπιν “συνεννόησης” όπως πρώτος νουθέτησε τη προοπτική αυτή ο “στρατηγός” Πολύδωρας. Δυστυχώς, όσα και ονόματα και όσες φορεσιές και να αλλάξει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, όλοι γνωρίζουν ότι η χρεοκοπία της χώρας έγινε χάρη σε αυτά τα δύο κόμματα, τα οποία υπέγραψαν και τη παράδοση της Εθνικής κυριαρχίας. Οσα κόλπα προπαγάνδας και να κάνουν, τα μνημόνια είναι μπροστά τους (και θα έλθουν και άλλα) και πρέπει να υπακούουν τα αφεντικά τους και τα μέσα και τα έξω.

4,000 απολύσεις πρέπει να γίνουν μέχρι τέλος του έτους, να υπάρξουν μετακινήσεις δημοσίων υπαλλήλων και να κλείσουν κάτι νοσοκομεία. Αυτά έχουν υπογράψει. Η περίπτωση της ΕΡΤ – ΝΕΡΙΤ ήταν μια πρόβα για του τι πρόκειται να επακολουθήσει και σε άλλες περιπτώσεις. 2,656 απολύσεις έχουν γίνει μέχρι στιγμής και υπολείπονται άλλες 1,400 που πρέπει να γίνουν μέχρι το τέλος του έτους. Ποιοί θα είναι οι επόμενοι τυχεροί θα φανεί σύντομα.  Αυτό όμως, που θα έπρεπε επίσης να απασχολεί όλους είναι και κάτι άλλο…

Αν γίνουν 1,000 επαναπροσλήψεις στη ΝΕΡΙΤ ΑΕ ώστε να τηρηθεί το γράμμα του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα πρέπει να έχει δημόσια τηλεόραση, τότε μέχρι τέλος του έτους πρέπει να απολυθούν από αλλού συνολικά 1,400+1,000=2,400 άτομα.

Η κυβέρνηση θα φτάσει σε νέο αδιέξοδο μετά τις Γερμανικές εκλογές, μόνο που τώρα η πίεση θα είναι μεγαλύτερη αφού ο αριθμός όσων θα πρέπει να απολυθούν μέχρι το τέλος του έτους θα είναι μεγαλύτερος. Ο ερχομός του Σόιμπλε στην Ελλάδα μπορεί να δώσει μια ανάσα στη κυβέρνηση της δολιοφθοράς αλλά θα είναι μόνο μια ανάσα αφού οι μεταρρυθμίσεις και δεν προχωρούν αλλά και δεν αποδίδουν. Είναι γνωστό ότι το μοντέλο ανάπτυξης και αναδιάρθρωσης της χώρας έχει αποδειχθεί ότι έχει λάθη, κάτι που έχει επιβεβαιωθεί επανηλειμμένα ακόμη και απο τους ίδιους τους δημιουργούς του. Συνεπώς, είναι πλέον και μαθηματικά αποδεδειγμένο ότι η Ελλάδα δεν προχωράει πρός την ανάπτυξη. Άρα, όσα λέει η κυβέρνηση είναι φούσκες. Δουλεύει τον κόσμο.

Η κυβέρνηση δημιουργεί συνέχεια τεχνητές κρίσεις με απότομες, ανεδαφικές και ανελαστικές “τομές” αλλά και ατυχείς δηλώσεις τύπου Βορίδη που είναι εκτός τόπου και χρόνου για να στρέφει αλλού την προσοχή του κόσμου. Παραλείπει προκλητικά να μιλάει για το ρόλο των τραπεζών  στη σημερινή κρίση, όπως και για τις χιλιάδες offshore εταρείες με τις οποίες αυτές συναλάσσονται, δημιουργώντας ένα αδιεπέραστο πέπλο διαπλοκής γύρω απο τους δρόμους του μαύρου χρήματος στην ΕΕ. Σημειώστε, ότι η ΕΕ θα μπορούσε να μη επιτρέπει συναλλαγές τραπεζών με offshore εταιρείες και να “τελειώσει” τις δεύτερες αλλά πώς να το κάνει αυτό, αφού θεσμικά η ίδια αποδέχεται την ύπαρξή τους; Ετσι, διερωτάται κανείς, τί χρειάζονται οι Ακαδημίες Διαφάνειας στην Ελλάδα όταν είναι γνωστό ότι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στις τράπεζες, που είναι τελικά η εστία του κακού και που παραμένουν χωρίς έλεγχο, όπως και η λειτουργία των εφοπλιστικών γραφείων που δεν φορολογούνται. Σε αυτά τελευταία προστέθηκαν και οι ΕΟΖ που ανοίγουν η μία μετά την άλλη για να γίνει η κατάσταση ακόμη χειρότερη.Ετσι, δικαιολογείται και η είσοδος του γνωστού μεγαλοεπενδυτή και άλλων στην τράπεζα Πειραιώς. Το παιγνίδι τώρα αρχίζει…

Oσοι πολιτευτές και βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν υπουργοποιήθηκαν σε αυτή τη φάση μπορούν να θεωρηθούν τυχεροί, αφού την επόμενη φορά πολλοί απο τους υπουργοποιηθέντες απογόνους και επιγόνους δεν θα μπορέσουν να επανεκλεγούν. Επειδή όμως το σύστημα έχει “καβάτζες”, ένα θέατρο σκιών που θα παιχτεί στις επόμενες εκλογές με ηθοποιούς τα κόμματα της αντιπολίτευσης και κομπάρσους τα συνεχώς πριμοδοτούμενα απο τη διαπλοκή ΜΜΕ θα προσπαθήσει να καλύψει τις λαικές αντιδράσεις και να επανακάμψει την παραπαίουσα εμπιστοσύνη του Ελληνικού λαού στο παρόν πολιτικό σύστημα. Ετσι γινόταν πάντα.  Αυτή τη φορά  όμως το “κόλπο” αυτό μπορεί να μη πετύχει. Το ΣΥΡΙΖΑ είναι ακατάλληλο να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας, που χτυπάει επι καθημερινής βάσης στα βράχια. Αυτό φαίνεται απο μακρυά. Διαστροφή και ηλιθιότητα σε ένα.

Στα πλαίσια της αναδιάρθρωσης των δημοσίων υπηρεσιών 12,500 υπάλληλοι θα έπρεπε να είχαν μετακινηθεί μέχρι το τέλος του Ιουνίου και άλλοι τόσοι θα πρέπει να μετακινηθούν μέχρι το τέλος του έτους. Με τη ταραχή που προκάλεσε η κυβέρνηση στην ΕΡΤ – ΝΕΡΙΤ κάτι τέτοιο καθυστέρησε να γίνει, αφενός γιατί δεν έχουν ακόμη δημιουργηθεί τα οργανογράμματα που χρειάζονται για να είναι γνωστό πού υπάρχουν κενές θέσεις που θα πρέπει να καλυφθούν και αφετέρου γιατί η σημερινή κυβέρνηση συνιστάται από μια ομάδα αργόσχολων, καλοπερασάκηδων, ανεύθυνων και ηλιθίων, που έχουν μάθει σε κάθε παραμονή εκλογικής αναμέτρησης να μοιράζουν δάνεια στους “φίλους” τους, να δίνουν κάθε φορά  περισσότερες φορολογικές ελαφρύνσεις στους μέντορές τους εφοπλιστές και καναλάρχες, και τέλος να δίνουν θέσεις στο δημόσιο στα κομματόσκυλα και τους συγγενείς τους.

Ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ και το “σωτήριο” οικονομικό του πρόγραμμα

Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα αυτής της εβδομάδας ήταν και η πρόταση της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ για το μέλλον της Ελλάδας, που στηρίζεται σε μια αναδιάρθρωση του δημοσίου τομέα χωρίς απολύσεις(!), η οποία θα στηριχθεί σε μια νέα πιο “σωστή” δική του συμφωνία με την Ευρωζώνη (ισοδύναμα να φαντάζεστε ένα νέο μνημόνιο 4, ένα νέο μνημόνιο 5 κοκ) και άλλα όχι όμως και τόσο ξεκάθαρα πράγματα, αφού η κάθε συνιστώσα έχει τη δική της προσέγγιση στη σωτηρία και τη τσέπη της…

Τα χρήματα που θα χρειασθεί ο προυπολογισμός θα προέλθουν κατα τη πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ απο τη βελτίωση της σημερινής μεθοδολογίας φορολογίας (για φορολόγηση εφοπλιστών δεν μιλάει, την ξέχασε…) την οποία θεωρεί σαν βασική αιτία της σημερινής υπανάπτυξης της χώρας. Αυτό και αν είναι αστείο.

Το πρόβλημα με κάποιους οικονομολόγους του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ότι μασούν τσίχλα αλλά ότι την ανακυκλώνουν με πείσμα, επειδή κανείς δεν τους έχει πεί κατάμουτρα ότι λένε βλακείες και ότι η χώρα δεν έχει χρόνο για μια ακόμη δοκιμή.

Είναι γνωστό ότι ανάμεσα στις κινήσεις που έχουν συμφωνηθεί με την Τρόικα είναι και η δημιουργία ενός μαθηματικού μοντέλου, απο το οποίο θα υπολογίζεται και θα επαναπροσαρμόζεται κατα καιρούς ο κατώτατος μισθός των εργαζομένων. Είναι γνωστό επίσης ότι μόνιμο σημείο συζήτησης κυβέρνησης- Τρόικα παραμένει η φορολόγηση. 

Στην ουσία, με όσα λέει το ΣΥΡΙΖΑ δείχνει εκ προιμίου ότι αν γίνει κυβέρνηση συμφωνεί να συζητήσει για νέα φορολογικά μέτρα με την Τρόικα και ότι θα παραμείνει με μνημονιακού χαρακτήρα συναλλαγές μέσα την Ευρωζώνη.

Το ΣΥΡΙΖΑ παραπλανεί με το οικονομικό του πρόγραμμα τον Ελληνικό λαό και το κάνει εν γνώσει του.

Η “οριζοντικοποίηση” των μισθολογικών κλιμακίων σε μια δημοκρατία σχετίζεται με την έλλειψη ευθύνης και την έλλειψη εφαρμογής δικαίου σε όλη τη διοίκηση αυξούσης της κλίμακας. Παρότι αυτό αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στην ανάπτυξη μιας κοινωνίας και μιας χώρας γενικότερα, στην ουσία δεν είναι ο λόγος για τον οποίο δεν γίνεται ανάπτυξη σε μια χώρα.

Με τη λογική του ΣΥΡΙΖΑ, το υγιές κομμάτι μιας κοινωνίας θα πρέπει να “τιμωρείται” επειδή το μεγαλύτερο της (στη περίπτωση της Ελλάδας) δεν λειτουργεί σωστά. Είναι αυτή η εγκαταλελειμένη φιλοσοφία κάποιων αριστερών  παρωχημένης εποχής, που δεν εφαρμόζεται πλέον ούτε στη Ρωσία ούτε στην Κίνα, που επιθυμεί να εξισώνει προς τα κάτω αντί πρός τα πάνω μια κοινωνία επειδή αδυνατούν ή δεν επιθυμούν για εξωθεσμικούς λόγους οι οικονομικοί της μέντορες να προωθήσουν και να επιβραβεύσουν την εργασία και τη δημιουργικότητα πρός τέρψην της κανιβαλιστικής τους αγάπης πρός το εύκολο κέρδος.

Στην Ελλάδα πάντα υπήρχε το πρόβλημα μιας αριστεράς που μαχόταν το “φιλελεύθερο” σύστημα εκ των έσω αλλά που είχε πάντα τη συνήθεια να συναλάσσεται με τα κέντρα αποφάσεων και τους δωρητές των. Εκ των υστέρων, μερικά αριστερά κόμματα δεν δέχονται έλεγχο στα ταμεία τους γιατί την έχουν χεσμένη και αυτό παρότι το πολίτευμα της χώρας είναι δημοκρατία. Εντύπωση προκαλεί και η στάση της Τρόικα για το θέμα αυτό όπως και η σιωπή όλων των πολιτικών κομμάτων της Βουλής.

Η ανάπτυξη της Ελλάδας πρέπει να βασίζεται αποκλειστικά στην αύξηση των εξαγωγών της, στην εκμετάλλευση των πηγών πλούτου της για τη παραγωγή και δευτερογενών προιόντων (είναι λυπηρό η Ελλάδαπ.χ. να εξάγει σίδηρο, αλουμίνιο και τόσα άλλα ορυκτά και να μη παράγει δευτερογενή προιόντα απο αυτά), στην ταχεία επανεκίνηση της γεωργικής και κτηνοτροφικής παραγωγής που απο Ανδρέα και μετά σταμάτησε, στην είσοδο της Ελλάδας στην τεχνολογία και στις εφαρμογές της τα οποία η χώρα στερείται παντελώς.

Η έλλειψη και η ανικανότητα απο το ΣΥΡΙΖΑ αλλά και από όλα τα κόμματα της συμπολίτευσης και της αντιπολίτευσης να συντάξουν ένα ρεαλιστικό σχέδιο ανάπτυξης, που να μη στοχεύει στην αντιπαράθεση ή στη συνδιαλλαγή με αντιπαροχές αλλά στη συμπαράθεση με το τραπεζικό σύστημα, είναι προφανής.

Αν δεν ζήσεις σε ένα κράτος με τεχνολογική απεξάρτηση και αν δεν έχεις δουλέψει σύμβουλος και αρχηγός ερευντηικής ομάδας σε μεγάλες τεχνολογικές εταιρείες όπως εγώ, τέτοια θέματα και αντιλήψεις δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά ούτε μπορούν να μεταδοθούν με ένα άρθρο ή μια ιδέα που θα παραπέσει. Η τεχνολογία δεν χαρίζεται αλλά αποκτάται και η Ελλάδα είναι πολύ πίσω σε ποιότητα και σε ποσότητα είτε σας αρέσει είτε όχι.

Αναβάθμιση της χώρας με ανακυκλωμένα υλικά και πεπαλαιωμένες ή αναπαλαιωμένες ιδέες δεν γίνεται. Μόνος της δρόμος είναι να γίνει ανταγωνιστική μέσα απο μια ενωμένη Ευρώπη. Αν αυτό δεν είναι εφικτό και δεν γίνει εφικτό σύντομα με προτάσεις απο κάποιους που ξέρουν να τις κάνουν πρός τη Γερμανία, η Ελλάδα καλύτερα να φύγει από την Ευρωζώνη ή αν μπορεί πρέπει να διώξει τη Γερμανία… Αλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Με τις συνθήκες που υπάρχουν, η Ελλάδα θα αυξάνει συνέχεια την διαφορά ανταγωνιστικότητάς της απο τη Γερμανία και κάθε χρόνο θα γίνεται φτωχότερη. Στόχος της χώρας δεν πρέπει να είναι μόνο να τρέξει αλλά να τρέξει πολύ γρήγορα και αυτό το παρόν πολιτικό σύστημα και δεν θέλει και δεν μπορεί να το κάνει.

Για τις τράπεζες της Ελλάδας και τις σωστές επενδύσεις που αποφεύγουν…

Μετα από τόσα που έχουν συμβεί, έχει γίνει περισσότερο γνωστός ο ρόλος που έπαιξαν και παίζουν οι εμπορικές τράπεζες και οι “ιδιοκτήτες” τους στην Ελλάδα, μερικοί εκ των οποίων μάλιστα κατηγορήθηκαν πρόσφατα ακόμη και για φόνους. Τα επενδυτικά τους σχέδια υπήρξαν αποτυχημένα με αποτέλεσμα να εξανεμισθούν οι καταθέσεις των πολιτών και όχι των “επενδυτών” όπως τελευταία έχει παράνομα αποφασίσει να τους μετονομάσει η Ευρωζώνη, που προσπαθεί με τέτοιες αποφάσεις να καλύψει ενόχους εντός και εκτός Ελλάδας ή Κύπρου. Οι Ελληνες καταθέτες π.χ. δεν είχαν και δεν έχουν μετοχές σε τράπεζες (παρότι τις έχουν δανείσει) αλλά και δεν έχουν ρωτηθεί αν το επιθυμούν.

Τέτοιες αποφάσεις της Ευρωζώνης είναι για τα πανηγύρια και προωθούνται για να γεμίσουν τις τσέπες “φίλων” του συστήματος αλλά και κρυφών “συμμάχων” τους στο εξωτερικό, τολμώ να πώ πριν διαλυθεί η Ελλάδα, ώστε να διαγραφούν πλήρως τα στοιχεία και οι αποδείξεις, αυτές που παραμένουν κρυφές απο τους εγγυητές των δανείων των τραπεζών, τους Έλληνες πολίτες που μερικοί τους θεωρούν τόσο ηλίθιους που έχουν το θράσος και την αναίδεια να τους αποκαλούν επενδυτές.

Οι Ελληνες πολίτες διατηρώντας τις καταθέσεις τους στις Ελληνικές τράπεζες αυτοκτονούν καθημερινά όλο και περισσότερο

Ασύληπτοι παραμένουν οι καταθέτες της λίστας Lagarde, της λίστας των 93 της Αγγλίας, της λίστας του Λιχτενστάιν, της λίστας της Siemens και πάει λέγοντας.

Ανείπωτα μυστικά φαίνεται ότι υπάρχουν επίσης γύρω απο το ξέπλυμα χρήματος που συνεχίζει να μαστίζει τη χώρα, από το τρόπο φορολόγησης του Αγίου Όρους, απο τις οffshore εταιρείες που δρούν σαν τοπικές ΕΟΖ στην Ελλάδα, από τον έλεγχο και απο τη πραγματική κατάσταση των εμπορικών τραπεζών πρίν και μετά την ανακεφαλαιοποίησή τους.

Πρέπει να αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο γίνεται κρατικός έλεγχος στο τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας

Απουσία ελέγχων και κάκιστης λειτουργίας της Ελληνικής δικαιοσύνης  σε συνδιασμό με μοιρασιές θέσεων-κλειδιών σε ανεξάρτητες αρχές σε ανθρώπους της διαπλοκής, ο ρόλος των πολιτικών παραμένει ανεξιχνίαστος επίσης, όπως και τα οικονομικά όλων των κομμάτων ενώ ένα δίχτυ προστασίας και σιωπής έχει απλωθεί  στα ΜΜΕ που δεν ενοχοποιούν επίτηδες τους άγιους – τραπεζίτες ευεργέτες τους, που τα ενισχύουν με διαφημιστικά πακέτα και αγύριστα δάνεια ενώ παραβλέπουν να παρατηρούν ότι το φαγητό με τα δάνεια σε φίλους και με πρόφαση την ανάπτυξη ξανάρχισε.

Τα δάνεια των τραπεζών ξαναγέμισαν απο τα δάνεια που πήραν με την εγγύηση του πλούτου των Ελλήνων πολιτών χωρίς να ερωτηθούν και μετά απο την υπογραφή αντισυνταγματικών συμβάσεων επι των μνημονίων για τα οποία δεν ρωτήθηκαν. Τα ταμεία των τραπεζών της Ελλάδας ξαναγέμισαν για να μη αποκαλυφθούν οι ένοχοι εντός και εκτός Ελλάδας.

Υπάρχουν όμως και 5,000 αυτοκτονίες, που είναι ένας φόρος αίματος στο βωμό του κέρδους των τραπεζών. Ενώ οι ηθικοί αυτουργοί είναι εν ζωή καμμία ΜΚΟ και εισαγόμενο παρατηρητήριο δεν έχει δείξει ευαισθησία για το θέμα των εγκλημάτων κατά ζωής που διαπράτονται καθημερινά στην χώρα χάριν της επιβολής των μέτρων των μνημονίων. Κανένας δεν μπορεί να μιλάει για ρατσισμό και να δίνει μαθήματα όταν δεν δείχνει ευαισθησία για όλα τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με τον ίδιο τρόπο. Αυτό πρέπει να διορθωθεί και σε διεθνές επίπεδο.

Ο επενδυτικός ρόλος των τραπεζών είναι ένα πολύ σημαντικό εργαλείο στην ανάπτυξη μιας χώρας και με τα σημερινά δεδομένα αυτό δεν μπορεί να γίνεται απουσία της τεχνολογικής γνώσης.

Αυτό είναι ένα απο τα βασικότερα σημεία στα οποία υστερούν όλες οι εμπορικές τράπεζες της Ελλάδας όπως και η άρχουσα τάξη του ΣΕΒ. Ζούν και οικονομάνε μέσα στη κουταμάρα τους σαν τα αρπακτικά ζώα που στερούνται νοημοσύνης και κανιβαλίζουν για να βρούν το φαγητό τους.

Μέσα σε αυτό το κλίμα προστίθενται και οι συναλλαγές των τραπεζών με το πολιτικό κατεστημένο για ψηφοθηρικούς λόγους και έργα βιτρίνας π.χ. όσα αφορούν την ιστορία των διαγωνισμών καινοτομίας που οργάνωναν οι τράπεζες και προκαλούσαν τον γέλωτα των ειδικών, αφου δεν αποσκοπούσαν σε έργο ουσίας αλλά μόνο στην αύξηση του δείκτη ανταγωνιστικότητας, που ως γνωστό εξαρτάται απο τον αριθμό καινοτομιών μιας χώρας, μια ακόμη “ιδέα” προφανώς των ανθρώπων του ΙΟΒΕ που έγινε πράξη.

Η Γερμανία πρόσφατα αποφάσισε να δημιουργήσει μια επενδυτική “Ελληνογερμανική” τράπεζα στο Λουξεμβούργo, την οποία να ελέγχει η ίδια με σκοπό να ενισχύσει εκείνες τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα που έχουν την ικανότητα να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά πρός εκείνες τις Γερμανικής αγοράς, στην οποία υπάρχει εμπειρία σε θέματα ανάπτυξης.

Αν όμως και αυτή η προσπάθεια δεν φορέσει το καπέλο της τεχνολογικής υποστήριξης των επενδύσεων στην Ελλάδα, τότε σίγουρα θα αποτύχει.

Σε μια τέτοια περίπτωση, αυτό που μπορεί να της δώσει περισσότερη παράταση χρόνου είναι η τεχνολογική εμπειρία που διαθέτουν οι Γερμανοί οικονομολόγοι σε σχέση με τους βραδυφλεγείς Ελληνες συνεδέλφους τους των Ελληνικών τραπεζών, που κουνούν χαριτωμένα σαν κούκλες Barbie τα δακτυλάκια τους μόλις δούν κάποιο Γερμανικό προιόν...

Στην Ελλάδα οι τράπεζες διαθέτουν μόνο σοβαροφάνεια.

Καθίσταται προφανές περισσότερο απο κάθε άλλη φορά η ανάγκη αλλαγής του ρόλου, του σχεδιασμού, της οργάνωσης και της συμπεριφοράς των Ελληνικών εμπορικών τραπεζών που θα πρέπει να σταματήσουν το γρηγορότερο να λειτουργούν με τις μεθοδολογίες και τα αποτυχημένα στελέχη του παρελθόντος αυτών που συνέδεσαν την τύχη της Ελλάδας με την προσωπική τους ταχεία κοινωνική, πολιτική και οικονομική ανέλιξη. Τους χρειάζεται προσαρμογή το ταχύτερο στα νέα δεδομένα με νέα στελέχη που έχουν τεχνολογικές γνώσεις απο το εξωτερικό γιατί τα αντίστοιχα στελέχη απο την Ελλάδα δοκιμάστηκαν επι  μισό αιώνα και απέτυχαν. Κινέζοι επενδυτές ανέφεραν πρόσφατα ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που είναι τριάντα χρόνια πίσω απο την Κίνα, ίσως ογδόντα χρόνια πίσω απο την Ιαπωνία και είκοσι χρόνια πίσω απο τη Τουρκία θα έλεγα εγώ. Αν δεν το κάνουν οι Ελληνογερμανικές επενδυτικού τύπου τράπεζες θα κλείσουν τις Ελληνικές τοιούτες…

ΥΓ. Τα πλοία που πνίγονται δίνουν  το “στίγμα” τους όταν βουλιάζουν και όχι τα κόμματα που κυβερνούν. Ο Νοών Νοείτω…

http://zcode-gr.blogspot.gr