Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
«Θέλεις Τούρκο φίλο; Κράτα ένα κομμάτι ξύλο». Μου το “λεγε ο παππούλης μου, που “χε δει, με το μάνλιχερ στα χέρια, τα ίδια που κρατούσαν γερά το αλέτρι, την Αγκυρα ν’ αχνοφέγγει στο βάθος του ορίζοντα. Πλήθος οι αντίστοιχες παροιμίες που κι άλλοι Ελληνες έλεγαν και λένε εδώ και πάρα πολλά χρόνια στα παιδιά και στα εγγόνια τους.
Απόσταγμα της λαϊκής ιστορικής μνήμης κι εμπειρίας.
Θα “πρεπε να ζει ο Μαυρομματαίος παππούς μου, να κάνει μερικά μαθήματα σε μερικά παληκάρια του ΥΠΕΞ. Γιατί μπορεί να τον έμαθε να γράφει και να διαβάζει ο λοχαγός του στα χαρακώματα του Σαγγάριου, του Αφιόν Καραχισάρ, του Εσκί Σεχίρ και του Κάλε Γκρότο, αλλά πέραν του ότι ήταν σκληροτράχηλος και δουλευτής, μάλλον σκάμπαζε περισσότερο από μερικά ευλύγιστα «μπλέιζερ» της Βασιλίσσης Σοφίας τι καπνό φουμάρουν διαχρονικά οι γείτονες που μας έστειλε ο Γιαραμπής για να μας παιδέψει.
Ακόμη και σε μια απλή συνάντηση αβροφροσύνης με τους εκπροσώπους του τουρκικού ισλαμοφασισμού, καλό είναι να μετράς τα δάχτυλά σου μετά τη χειραψία. Καλό είναι γενικά να μην έχεις πολλά πολλά, να μην έχεις την παραμικρή εμπιστοσύνη ακόμη και στις ανεπίσημες συναντήσεις.
Διότι, αδέρφια, η τουρκική εξουσία, είτε φοράει πηλήκιο είτε φέσι, έχει ένα διαχρονικό χαρακτηριστικό: τα αρχιμεμέτια που πάντα κουμαντάρουν το ποικιλόχρωμο πλήθος των εξισλαμισμένων Ελλήνων, Αρμενίων, Σλάβων, Αλβανών κ.λπ. που υποδύονται το τουρκικό «έθνος» δεν έχουν μπέσα. Η ηγεσία του ληστρικού τουρκισμού, αυτής της αρρώστιας που έπεσε πριν από αιώνες πάνω στην Ανατολία, τη Μικρά Ασία και τα Βαλκάνια, εκτός του ότι καταδυναστεύει τον ίδιο τον ετερόκλητο λαό της, εκτός από το ότι ήταν γενοκτόνα σε βάρος των χριστιανών που ζούσαν στην επικράτειά της αλλά και των Κούρδων, «δεν έχει ίσιο παΐδι». Δεν αμφιβάλλω ότι στο επίπεδο του απλού λαού θα βρεις καλούς και φιλόξενους ανθρώπους, φαμελιάρηδες που αγωνίζονται για τον επιούσιο και το μέλλον των παιδιών τους. Οι ίδιοι, βέβαια, εύκολα σε όλη την Ιστορία μετατρέπονται από στωικούς νοικοκύρηδες σε γενοκτόνους. Διότι μην ξεχνάτε δύο πράγματα. Πρώτον, ο τουρκισμός εμπεριέχει τη γενοκτονία ως «κουλτούρα» και πρακτική, είναι αξεδιάλυτο συστατικό του και, δεύτερον, μην ξεχνάτε ότι η γενοκτονία των χριστιανών της Μικράς Ασίας δεν θα είχε καταστεί εφικτή, αν δεν είχαν στρατευτεί με φανατισμό, ως φυσικοί αυτουργοί της, τα πλήθη των απλών μουσουλμάνων. Αυτοί όμως είχαν κι έχουν καθοδήγηση, ηθικούς αυτουργούς, αρχηγούς.
Ο Ερντογάν ελάχιστα διαφέρει από τις προηγηθείσες ηγεσίες του τουρκισμού. Τηρεί πιστά την παράδοση της ληστρικής επιθετικότητας, της γενοκτονικής προδιάθεσης και της έλλειψης μπέσας.
Η ηγεσία του τουρκικού ισλαμοφασισμού, οι μπράβοι του στη Θράκη αλλά και οι «χρήσιμοι ηλίθιοί» του στην Αθήνα πόνεσαν πολύ με την τροπολογία για τους ιμάμηδες, που δημιουργεί την αρχή για περιστολή της ανομίας και του τουρκικού τραμπουκισμού στη Θράκη.
Ο Ρετζέπ Ταγίπ, ο συλλέγων σφαλιάρες, λακτίσματα και ταπεινώσεις από τους Κούρδους αντάρτες, αν και μας χλεύαζε για την κρίση, είχε μια σύντομη συνάντηση με τον Ελληνα πρωθυπουργό στο περιθώριο της επίσκεψης στο Κατάρ. Ο Αντώνης Σαμαράς, θυμίζω, είναι αυτός που, ως ΥΠΕΞ, είχε κοντύνει καμιά δεκαριά πόντους τον αυθάδη Γιλμάζ κι είχε στείλει με μια κλοτσιά-απέλαση έναν άλλον αυθάδη Τούρκο πρόξενο να πίνει πικρό τσάι στην Αγκυρα. Χάρη δε στον ίδιο τον πρωθυπουργό, αλλά και σε μια ομάδα αποφασισμένων βουλευτών μας, με πρωτεργάτη τον εξαίρετο Σάββα Αναστασιάδη της Β’ Θεσσαλονίκης, ο δημοκρατικός νόμος για τη θρησκευτική εκπαίδευση των Ελλήνων μουσουλμανοπαίδων πέρασε και θ’ αρχίσει η υλοποίησή του, ώστε να φροντίσουμε δημοκρατικά τα του οίκου μας και να μην αφήνουμε τους Ελληνες μουσουλμάνους έρμαιο στα χέρια των τραμπούκων και της φασιστικής, ανθελληνικής προπαγάνδας τους. Πληγώθηκαν κι οι εν Αθήναις βοηθητικοί «νεοοθωμανοί», αλλά μέχρι να παντρευτούν θα γιάνουν.
Ο κουτοπόνηρος Ρετζέπ, μιλώντας στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του, έκανε μια κλασική μεμέτικη μπαμπεσιά. Ισχυρίστηκε ότι έθεσε στον Αντώνη Σαμαρά το θέμα του νόμου για τους «240 ιμάμηδες» κι ότι τάχα ο Ελληνας πρωθυπουργός περίπου του υποσχέθηκε την …αναθεώρηση αυτού που υπερψηφίστηκε μόλις πριν από λίγες μέρες.
Δεν πρόκειται απλώς για άλλο ένα ανατολίτικο ψεύδος. Είναι ένα μάθημα, μια υπενθύμιση για το με ποιους έχουμε να κάνουμε. Το λέω αυτό, γιατί σε λίγες εβδομάδες υπάρχει η διακυβερνητική στην Αγκυρα. Να μην ξεχάσουμε να κρατάμε το ξύλο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.