Όσοι είναι σήμερα 72 ετών στην πραγματικότητα είναι 30άρηδες

''Η μακροζωία του ανθρώπινου είδους βελτιώθηκε τόσο γρήγορα τον τελευταίο αιώνα, που οι επιστήμονες...
ισχυρίζονται ότι σήμερα η ηλικία των 72 ετών αντιστοιχεί στα 30.

Οι ερευνητές ινστιτούτου δημογραφικών ερευνών Max Planck στην Γερμανία, δηλώνουν ότι η διαδικασία μείωσης του κινδύνου θανάτου σε όλες τις ηλικίες έχει τρέξει τόσο γρήγορα από το 1900, που το προσδόκιμο ζωής έχει αναπτυχθεί περισσότερο απ’όσο είχε αυξηθεί στις 200 τελευταίες χιλιετίες, από τότε που άρχισε η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους.

Και οι βιομηχανικές οικονομίες δεν είναι προετοιμασμένες να αντιμετωπίσουν αυτή η ταχύτατη αύξηση στο προσδόκιμο ζωής και τις να παρέχουν συντάξεις σε τόσο πολλούς ανθρώπους, για τόσο μεγάλο διάστημα.

Στην έρευνα, που κοινοποίησε η ακαδημία επιστημών των ΗΠΑ, ερευνήθηκαν άνδρες από την Σουηδία και την Ιαπωνία, δύο χώρες που έχουν από τα μεγαλύτερα προσδόκιμα ζωής στην εποχή μας. Το πόρισμα είναι ότι οι πρόγονοί τους που έζησαν στα 1800 είχαν διάρκειες ζωής που ήταν πιο κοντά στις διάρκειες των πρώτων κυνηγών του ανθρώπινου είδους, απ’όσο των ενηλίκων ανδρών σήμερα.

Εκείνοι οι πρωτόγονοι κυνηγοί, στην ηλικία των 30 ετών, είχαν τις ίδιες πιθανότητες να πεθάνουν όσες έχει σήμερα ένας σύγχρονος Σουηδός ή Ιάπωνας άνδρας ηλικίας 72 ετών.

Οι ερευνητές που δούλεψαν πάνω στην έκθεση, σχολιάζουν ότι είναι ασαφές ποιο θα μπορούσε να είναι το πιθανό ανώτατο όριο στο προσδόκιμο της διάρκειας ζωής. «Πόσο ακόμη μπορεί να παραταθεί η διάρκεια ζωής; Απλά δεν γνωρίζουμε» σχολίασε ο επικεφαλής ερευνητής Oskar Burger.

Στην έρευνα δεν γίνεται συζήτηση για το πόσο ηθική ή επιθυμητή είναι η παράταση της διάρκειας ζωής του ανθρώπου ούτε κατά πόσον μπορεί να συνεχίσει η επέκταση χωρίς να εξαντληθούν τα αποθέματα που είναι απαραίτητα για τα «παραπάνω» χρόνια.

Η έρευνα επικεντρώνεται στο πώς έχουν αλλάξει οι πιθανότητες θανάτου σε συγκεκριμένες ηλικίες, μέσα στον χρόνο. «Οι πρόσφατες εκτινάξεις στην μείωση της θνησιμότητας είναι αξιοσημείωτες όσον αφορά τα θηλαστικά, γιατί οι συντελεστές θνησιμότητας λόγω ηλικίας των πρωτόγονων κυνηγών ήταν ήδη εξαιρετικά χαμηλές," αναφέρεται.

Ο κ. Burger τονίζει ότι η ταχύτατη βελτίωση της διάρκειας ζωής συνέπεσε με τις ανακαλύψεις αντιβιοτικών και εμβολίων, τις τεράστιες βελτιώσεις στην αγροτική αποδοτικότητα και την ευρεία ανάπτυξη των συστημάτων καθαρισμού και διάθεσης νερού.

Η ανθρώπινη θνησιμότητα, προσθέτει ο επιστήμονας, αποδείχθηκε ότι είναι πολύ πιο «πλαστική» και διαχειρίσιμη απ’όσο μπορούσε κανείς να φανταστεί''.

Euro2day.gr