
του David Wilcock
Η επικρατούσα εικόνα για τη δομή της ύλης, ακολουθεί το μοντέλο Rutherford, με τα μόρια, τα άτομα και τα ηλεκτρόνια που περιστρέφονται γύρω τους … Κι όλα αυτά συμπληρωμένα από ένα "κενό" διάστημα που καταλαμβάνει το 99,999% του χώρου. Το μοντέλο παρουσιάζει πολλές ασυνέπειες και γι' αυτό έχει ήδη απορριφθεί από κάποιους επιστήμονες, που έχουν αντικαταστήσει τα ηλεκτρόνια με "κυματόνια" ("wavicles"), τα οποία άλλοτε συμπεριφέρονται σαν μόρια κι άλλοτε σαν κύματα, όπως και το φως που άλλοτε το προσεγγίζουμε μέσα από τη σωματιδιακή του κι άλλοτε με τη κυματική του μορφή, ακολουθώντας ένα υλο-ενεργειακό πρότυπο. (Περισσότερα στοιχεία στο έργο του Dr. Milo Wolff, "Exploring the Physics of the Unknown Universe").

Αν πάρουμε για παράδειγμα το μασονικό σύμβολο το γράμμα "G" που εμφανίζεται εκεί, δεν αναφέρεται μόνο στη λέξη "God" (Θεός), αλλά και στη γεωμετρία ("Geometry") με την οποία έχει δομηθεί το Σύμπαν. Αυτή η Γεωμετρία αποτελούσε πάντα μια Ιερή επιστήμη που αποκαλύπτονταν μόνο στους μυημένους στα Μυστήρια σε διάφορους πολιτισμούς.
Ο Πλάτωνας είχε ήδη μιλήσει για τα βασικά στερεά που δομούν το Σύμπαν, γνωστά ως "πλατωνικά στερεά".



Έτσι η Ιερή Γεωμετρία φτάνει να δίνει λύσεις σε προβλήματα της σύγχρονης Φυσικής, όπως φαίνεται και στο έργο "Convergence" ("Σύγκλιση") του Rod Johnson. Στο ίδιο έργο παρουσιάζονται εξηγήσεις για το πώς συνδέεται η αρχαία γνώση με τον υπολογισμό φυσικών σταθερών (όπως η σταθερά τουPlanck) που η σύγχρονη επιστήμη έχει ορίσει και χρησιμοποιήσει μόλις στον 20ο αιώνα.
ΤΟ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟ ΜΑΝΤΑΛΑ
Πηγαίνοντας το θέμα ακόμα πιο πέρα, ακόμα και η τοποθέτηση των γαλαξιών μέσα στο σύμπαν ακολουθεί γεωμετρικούς σχηματισμούς που θυμίζουν έντονα τα ινδικά μαντάλα (γεωμετρικές μορφές που αποτελούν "συνόψεις" της δομής του μακρόκοσμου αλλά και του μικρόκοσμου). Σε μία εργασία που δημοσίευσαν το 1998 οι καθηγητές E. Battaner και E. Florido, στην οποία χαρτογράφησαν τη διασπορά των γαλαξιακών σμηνών, διαπίστωσαν με έκπληξη ότι, οι γαλαξίες της λεγόμενης "τοπικής ομάδας γαλαξιών" (στην οποία ανήκει κι ο δικός μας γαλαξίας) σχηματίζουν ξεκάθαρα οκτάεδρα ή αν ιδωθούν συνολικά, η όλη κατανομή τους στο χώρο θυμίζει μια τρισδιάστατη σκακιέρα. Προχωρώντας - σε θεωρητικό επίπεδο - οι δύο ερευνητές διαπίστωσαν ότι, η ύλη των γαλαξιών συσσωρεύεται στις ακμές των οκτάεδρων, ενώ πέρα απ' αυτές παρουσιάζονται μεγάλα κενά … Ένα απόλυτα γεωμετρικό σύμπαν δηλαδή. Η κατανομή αυτή φαίνεται παρακάτω. Ακόμα πιο πέρα … ολόκληρο το Σύμπαν φαίνεται να σχηματίζει έναν απέραντο πίνακα - σκακιέρα (Matrix) !


Αλλά η γεωμετρικές φόρμες που συνθέτουν το σύμπαν μας, δεν σταματούν εδώ. Στο έργο του "The Fractal Octahedron Network of the Large Scale Structure" o Dr. Battaner υποστηρίζει ότι, η δομή ενός οκταεδρικού πίνακα αποτελεί ουσιαστικά τη σύνθεση μικρότερων οκταέδρων, ακολουθώντας σχηματισμούς που μόνο η σύγχρονη γεωμετρία φράκταλ μπορεί να περιγράψει. Η γεωμετρία αυτή αναφέρεται σε σχήματα που παρουσιάζουν το φαινόμενο της αυτό-ομοιότητας, δηλ. που μέσα στη δομή τους επαναλαμβάνονται σε "άπειρο" βάθος ο εαυτός τους ή μέρη τους.
Το εκπληκτικό στην όλη ιστορία με τα αγρογλυφικά είναι η ανακάλυψη του αγρογλυφικού της εικόνας 8, που παρουσιάζει ακριβώς αυτή την οκταεδρική φρακταλική δομή. Το αγρογλυφικό αυτό εντοπίστηκε στην περιοχή West Kennett Long Barrow στις 4/8/1999.

Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι, το "τυχαίο" δεν υπάρχει και ότι με τη λέξη αυτή θα χαρακτηρίζαμε απλά μια κατάσταση της οποίας αγνοούμε τους νόμους που την διέπουν.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.