Ντίνας Παπαθανασοπούλου
Το θέμα πού θα προσπαθήσω να προσεγγίσουμε σήμερα είναι ο παιδικός αποκρυφισμός. Ας δούμε πρώτα τι σημαίνει αποκρυφισμός και ποια είναι τα πιστεύω του. Σύμφωνα με το "Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό" των Θρησκειών, Αιρέσεων Παραχριστιανικών, Παραθρησκευτικών "Ομάδων και Σύγχρονων "Ιδεολογικών Ρευμάτων:
"Αποκρυφισμός είναι η διδαχή για τα απόκρυφα πράγματα, τις απόκρυφες πραγματικότητες που δεν μπορούν να ερμηνευθούν με τους νόμους που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Αυτά τα μυστικά, τα κεκρυμμένα "απόκρυφα" φαινόμενα, δεν μπορούν να ανακαλυφθούν και να προσδιοριστούν με βάση την επιστημονική σκέψη. Ούτε πάλι είναι προσιτά "εις τους πολλούς και αμύητους", ισχυρίζονται οι αποκρυφιστές" .
"Αποκρυφισμός είναι η διδαχή για τα απόκρυφα πράγματα, τις απόκρυφες πραγματικότητες που δεν μπορούν να ερμηνευθούν με τους νόμους που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Αυτά τα μυστικά, τα κεκρυμμένα "απόκρυφα" φαινόμενα, δεν μπορούν να ανακαλυφθούν και να προσδιοριστούν με βάση την επιστημονική σκέψη. Ούτε πάλι είναι προσιτά "εις τους πολλούς και αμύητους", ισχυρίζονται οι αποκρυφιστές" .
Τα βασικά "πιστεύω" τους είναι εν συνόψει:
1. (α) Η μετενσάρκωση ή μετενσωμάτωση. Δηλαδή, δέχονται, ότι,
ο κάθε άνθρωπος υφίσταται αλληλοδιαδεχόμενες γεννήσεις και θανάτους (samsara) έως ότου ξεπληρώσει το "κάρμα" του και μετά απορροφάται και επιστρέφει στη Συμπαντική Αρχή.
(β) Μετεμψύχωση που ανάλογα με το κάρμα που συγκεντρώνει, στην επόμενη ζωή, μπορεί να υποβιβαστεί σε ζώο, φυτό ή ακόμη και ορυκτό.
2. Ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίσει τις απόκρυφες δυνάμεις που κρύβει μέσα του και βοηθούμενος από τις διάφορες τεχνικές και μεθόδους που θα διδαχθεί από τους κατέχοντες τη "γνώση", δηλ. τους Διδασκάλους του Αποκρυφισμού "γκουρού", θα μπορέσει να απαλλαγεί από τα δεσμά "του τροχού των γεννήσεων και των θανάτων" και ταυτόχρονα να γίνει ένας μεγάλος μάγος ή επίγειος θεός! Με άλλα λόγια, δεν πιστεύουν όπως εμείς οι Χριστιανοί, ότι, η πνευματική μας πρόοδος είναι δώρο του Προσωπικού Τριαδικού Θεού προς το δημιούργημα Του.
3. Γι’ αυτούς δεν υπάρχει Προσωπικός, Άκτιστος και Αιώνιος Θεός ο οποίος δια της χάριτος Του βοηθάει τον άνθρωπο στις δυσκολίες του και τον σώζει.
4. Ο αποκρυφισμός συνδέεται με τη Μαγεία - Σατανισμό. Θέτει τον άνθρωπο υπεράνω του Θεού, δηλ. θεοποιεί τις ανθρώπινες δυνατότητες, τις οποίες απολυτοποιεί με έναν επικίνδυνο τρόπο, καθιστώντας έτσι τον άνθρωπο ευάλωτο στις σατανικές δυνάμεις.
Ο αποκρυφισμός περιλαμβάνει στους κόλπους του τον πνευματισμό, την ανθρωποσοφία, την αστρολογία, τη γιόγκα, την παραψυχολογία, τη λευκή και μαύρη μαγεία, τον εσωτερικό χριστιανισμό, την ουφολογία, τον υπνωτισμό, τον πανθεϊσμό, το νεοσατανισμό, κ.ά. δηλ. όλες τις πανάρχαιες ειδωλολατρικές θρησκείες και τις αρχαίες μυστηριακές διδασκαλίες.
Οι άνθρωποι παγιδεύονται στις μέρες μας όλο και περισσότερο στον αποκρυφισμό. Αυτοί φυσικά που δεν έχουν λύσει μέσα τους το υπαρξιακό τους πρόβλημα "από που έρχομαι;" "που πηγαίνω;" "ποιο είναι το νόημα της ζωής;" "τι γίνεται μετά θάνατον; "είναι πολύ περισσότερο ευάλωτοι.
Αλήθεια, τι τρομερό, 2006 χρόνια μετά την έλευση του Χριστού στη γη μας, να υπάρχουν άνθρωποι που αγνοούν την Αλήθεια της διδαχής του Χριστού και πιστεύουν σε κάθε ψεύτικη και διαβολική θεωρία τους προσφέρει ο αποκρυφισμός!
Το πιο τρομερό όμως είναι, ότι, τώρα ο αποκρυφισμός δεν προσπαθεί να παγιδεύσει μόνο τους μεγάλους, αλλά απευθύνεται και στους νέους και κυρίως στα παιδιά, ακόμη και της προσχολικής ηλικίας!
Ποια είναι ή σημαντικότερη δραστηριότητα του παιδιού; Μα φυσικά το παιχνίδι. Εξ ίσου όμως σημαντικό ρόλο παίζει και η τηλεόραση, ο κινηματογράφος και τα βιβλία. Ας αρχίσουμε όμως με το παιχνίδι. Το παιχνίδι συνδέεται με τις λέξεις "παιδί", "παιδεία" που σημαίνουν άσκηση και παίδευση. Το παιδί μέσω των παιχνιδιών εκφράζεται, κινείται, δημιουργεί, μεγαλώνει, ζει. Ο Σίλλερ είπε: "το παιδί δεν είναι δυνατόν να εξελιχθεί σε τέλειο άνθρωπο, παρά μόνον όταν παίζει".
Η διάθεση όμως των γονέων, παππούδων, συγγενών και φίλων να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των παιδιών για παιχνίδι και παιχνίδια, γίνεται στοιχείο κακής εκμετάλλευσης από πολλούς, με σκοπό την κερδοσκοπία. Γι' αυτό λοιπόν το λόγο παρατηρούμε, ότι, τα παιχνίδια συνεχώς πληθαίνουν, ανανεώνονται και προπαντός διαφημίζονται, ιδιαίτερα από τηλεοράσεως την εποχή προ των Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς και μεγάλων εορτών. Αλλά τι παιχνίδια προτείνουν σήμερα οι βιομηχανίες παιδικών παιχνιδιών;
Τα ομαδικά παιχνίδια που παίζαμε με τα παιδιά της γειτονιάς μας στους ήσυχους, δρόμους ή στις αυλές των διώροφων σπιτιών μας, έχουν καταργηθεί στις μεγαλουπόλεις του σήμερα. Αυτό το παιχνίδι έδωσε τη θέση του στο μοναχικό και κυρίως στο βιομηχανικό και το ηλεκτρονικό παιχνίδι. Έπαψε όμως να υπάρχει πια η μικρή οικογενειακή βιοτεχνία που έβγαζε όμορφες κούκλες και πολύχρωμα φανταχτερά παιχνίδια. Τα παιδιά της εποχής μας επηρεάζονται ποικιλοτρόπως από τα πολλά και ακριβά παιχνίδια που διαθέτουν. Η επίδραση που δέχονται, θα έλεγα ότι είναι εντονότερη από άλλοτε, γιατί εκείνοι που ελέγχουν τα παιχνίδια, καθοδηγούν τα παιδιά, την προσωπικότητα τους, τη φαντασία τους και θα μπορούσε να πει κανείς, και την ίδια τους την ύπαρξη, εφόσον τα παιδιά μιμούνται και αντιγράφουν αυτούς που θεωρούν ήρωες και συμπεριφέρονται ή παίζουν ρόλους των ηρώων που τα εντυπωσίασαν.
Αυτό θα ήταν καλό αν διαπαιδαγωγούνταν από σωστά παιχνίδια. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά, γιατί υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που απομακρύνθηκαν τόσο από την παράδοση όσο και από τον Θεό και προσπαθούν με σύστημα και μέθοδο να παρασύρουν και άλλους στην πορεία τους. Αυτοί έχουν βάλει στο στόχαστρο τους πρωτίστως, το παιδί και τη νεολαία, δηλαδή την αρχή της ζωής και το αύριο της κοινωνίας. "Αν ανοίξουμε την τηλεόραση στην παιδική ζώνη, αν δούμε μια παιδική ταινία, αν κοιτάξουμε τα βιβλία και τα παιχνίδια που κυκλοφορούν, θα τα χάσουμε κυριολεκτικά, γιατί από μπροστά μας θα περάσουν όλη η κακογουστιά και η ασχήμια, όλα τα αθεϊστικά, υλιστικά, πανθεϊστικά, δαιμονικά και αποκρυφιστικά μηνύματα με τα οποία θέλουν να εξοικειώσουν τα παιδιά. Το κουτσό, οι αμάδες, το μαντίλι, τα πεντόβολα, το κότσι, το πατίνι με τα ρουλεμάν, παιχνίδια που πολλά απ' αυτά εμφανίστηκαν στην αρχαιότητα και επιβίωσαν έως τα μέσα της δεκαετίας του 1950 επιζούν μόνο ως ανάμνηση. Με τι όμως αντικατεστάθησαν;
Ας επικεντρωθούμε για λίγο στα παιχνίδια, στα απλά παιχνίδια. Οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες κρατούν τα σκήπτρα γιατί καλύπτουν το 90% των πωλήσεων, ενώ οι μικρές ελληνικές βιοτεχνίες που προσφέρουν παραδοσιακά παιχνίδια συρρικνώνονται συνεχώς γιατί δεν μπορούν ν’ ανταγωνιστούν τους ξένους κολοσσούς και δυστυχώς απέμειναν μόνο με το 10% της αγοράς!
Έτσι λοιπόν στη ζωή των παιδιών μας, μέσω των εισαγόμενων παιχνιδιών, μπήκαν τα ξενόφερτα μηνύματα και τα παιδιά βλέποντας και ακούγοντας μέσω της τηλεόρασης τις διαφημίσεις και τον τρόπο με τον οποίον τα πλασάρουν ζητούν μόνο αυτά.
Ας μην ξεχνούμε ότι οι, πολυεθνικές διαθέτουν απεριόριστα κεφάλαια για να διαφημίσουν τα προϊόντα τους και ότι οι κατασκευαστές των περισσότερων παιχνιδιών επιθυμούν τη μαζική πώληση με το να προκαλούν σε γονείς και παιδιά εντυπώσεις και να εξάπτουν τη φαντασία τους με μαεστρία σατανική, εισάγοντας το σύγχρονο κλίμα της βίας και του τρόμου που πολύ απέχει από την παιδεία και την ψυχαγωγία που οφείλει να προσφέρει το παιδικό παιχνίδι στην παιδική ψυχή.
Σ' αυτό το σημείο πρέπει να τονίσουμε ότι πολλά από τα εισαγόμενα παιχνίδια πάνε πακέτο με κινηματογραφικές ταινίες και κινούμενα σχέδια. Έχουμε λοιπόν "μόδα" και στην αγορά του παιχνιδιού, π.χ. Πόκεμον (pocket monsters) δηλ. τέρατα τσέπης, δεινόσαυρους, ντίτζιμον (digital monsters) δηλ. ψηφιακά τέρατα, κ.α πολλά. Η "μόδα" όμως δεν σταματά μόνο στα παιχνίδια, αλλά εξαπλώνεται και στα ρούχα, στα σεντόνια και στα παπλώματα, στις πετσέτες, στα τετράδια και σε τόσα άλλα που δεν έχουν ούτε αρχή, ούτε τέλος! Δηλ. όλες οι ανάγκες των παιδιών ικανοποιούνται με τα τέρατα!
Στην επιδίωξη αύξησης των κερδών τους αυτές οι επιχειρήσεις μας κατακλύζουν συνέχεια με καινούρια προϊόντα (χελωνονιντζάκια, στρουμφάκια, Γιουγκιό, παουερρέϊντζερ κλπ.) με αποτέλεσμα τα δικά μας καλαίσθητα παραδοσιακά παιχνίδια να συρρικνώνονται συνεχώς και εύχομαι να μην έρθει ποτέ η μέρα που θα εκλείψουν ολοκληρωτικά!
Τα εισαγόμενα παιχνίδια μπορούμε να τα χωρίσουμε σε τρεις κυρίως μεγάλες κατηγορίες:
1. Παιχνίδια της βίας, του ερωτισμού και του σεξ. Σκοπός τους είναι να απομακρύνουν τα παιδιά από τις παραδοσιακές αξίες.
2. Παιχνίδια που τονίζουν ήρωες που διαθέτουν υπερφυσικές δυνάμεις, πέρα πάσης λογικής, ήρωες που υποκαθιστούν τον Θεό και το ενδιαφέρον Του για τα πλάσματα Του.
3. Παιχνίδια με φανερό ή κρυμμένο αποκρυφισμό. Με αυτά γίνεται ή μύηση των παιδιών στο δαιμονικό κόσμο.
Ας δούμε πιο αναλυτικά αυτές τις κατηγορίες παιχνιδιών.
1. Όλα τα πολεμικά παιχνίδια, δηλ. κράνη, τανκ, βόμβες, σπαθιά κ.α. ανήκουν στα παιχνίδια της βίας, τα οποία κατ’ επέκταση προωθούν την ιδέα του πολέμου και της βίας. Η βία των παιχνιδιών γίνεται βίωμα των παιδιών και τα όπλα γίνονται επιθετικές δραστηριότητες, αντικοινωνικότητα και δυστυχώς αυτά τα αντικοινωνικά βιώματα δρουν και μακροπρόθεσμα. Οι γονείς όμως τα αγοράζουν παρά τις συμβουλές των παιδοψυχολόγων, ότι, πρέπει να αποφεύγονται και παρά τα τόσα κρούσματα βίας από παιδιά σχολικής ηλικίας, στην Αμερική κυρίως (columbine – Michael Moore’s, documentary, ο Ι5χρονος Κίπλαντ Κίνκελ από το Springfield του Oregon σκότωσε τους γονείς του και 2 συμμαθητές του κ.ά. πολλά).
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής παραδέχεται και αναγνωρίζει ότι η έκθεση παιδιών και νέων στη βία, η οποία υπάρχει στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) συμπεριλαμβανομένων της τηλεόρασης, των κινηματογραφικών ταινιών, της μουσικής και των βιντεοπαιχνιδιών, είναι ένας σημαντικός κίνδυνος για την υγεία τους. Μαρτυρίες, πού βασίζονται σε μια εκτεταμένη έρευνα, δείχνουν ότι η βία που υπάρχει στα ΜΜΕ μπορεί να συμβάλει σε μια επιθετική συμπεριφορά, σε απευαισθητοποίηση απέναντι στη βία, σε εφιάλτες και σε φόβο του εμπλεκομένου προσώπου μήπως υποστεί βλάβη ή κακό. Φυσικά τα ευρήματα της έκθεσης αφορούν μόνο στη βία, αλλά όμως η έκθεση των παιδιών στα αποκρυφιστικά μηνύματα από τα ΜΜΕ έχουν τα ίδια αποτελέσματα γιατί τα παιδιά είναι εξίσου ευάλωτα και σ' αυτά και όπως υποστηρίζουν οι κοινωνιολόγοι, κατά ένα μεγάλο μέρος, τα παιχνίδια διαμορφώνουν την ηθική του παιδιού αλλά και τα ήθη της κοινωνίας! Μπορούμε λοιπόν να πούμε, ότι, το παιχνίδι δεν είναι ένα απλό μέσον για να περνάει το παιδί την ώρα του ή για να αφήνει ήσυχους τους δικούς του, αλλά στην εποχή μας το παιχνίδι υπηρετεί συγκεκριμένα κατευθυνόμενα συμφέροντα.
2. Τα παιχνίδια με υπερφυσικές οντότητες και υπερφυσικές, ακατανίκητες δυνάμεις αποπροσανατολίζουν τα παιδιά προς άλλες δυνάμεις, που τάχα κυβερνούν τον κόσμο, και επεμβαίνουν για να καθορίσουν τις τύχες των ανθρώπων, πέραν του Θεού. Δίνεται μάλιστα η εντύπωση, ότι, ο ήρωας υποδηλώνει τον ίδιο τον διάβολο, που παρουσιάζεται όμως σαν σωτήρας. Τέτοιοι τύποι είναι ο Μπάτμαν, οι εξωγήινοι, ο Spiderman, ο Matrix, ο Χάρι Πότερ, κ.ά.
3. Στα παιχνίδια με αποκρυφιστικά σύμβολα και μηνύματα συμπεριλαμβάνονται τερατόμορφα αντικείμενα από πλαστικό, καουτσούκ ή μέταλλο, με σώματα σαν ρομπότ, γεμάτα κουμπιά και κέρατα, ή σαν ζώα προϊστορικής εποχής, δηλ. δυο πόδια ή δύο χέρια που καταλήγουν σε άκρα ζώου, με κεφάλι από ανύπαρκτα φανταστικά τερατώδη ζώα, με δυο ή τρία μάτια που πετούν φωτιές ή βγαίνουν κέρατα (πατώντας διάφορα κρυφά κουμπιά), με χαυλιόδοντες ή στόματα τεράστια ανοιγμένα, έτοιμα να καταβροχθίσουν κάθε τί· χρώματα σκληρά και σκούρα, μαύρα ή γκρίζα, ντύσιμο που θυμίζει διαστημανθρώπους, έμβολα και ουρές ή νύχια που πετάγονται απότομα σε κάποια κίνηση (δηλαδή σώμα ανθρώπινο σε διαστάσεις κυκλώπων, ντυμένο με λεπιδωτά χαρακτηριστικά όπως των φιδιών σε διπλό κορμό με δύο κεφάλια) απεικονίσεις του σατανά, όπως είθισται να τον απεικονίζουν.
Τερατόμορφα κεφάλια που θυμίζουν φίδια ή κροκοδείλους, βατράχους ή ουραγκοτάγκους ή βαμπίρ· και νεκροκεφαλές με φίδια αντί μαλλιά· σώματα με ελατήρια που μετακινούν τα άκρα, τα οποία καταλήγουν σε κλειδιά, άρπαγες κ.ά. Φρικιαστικές εκφράσεις με αποτυπωμένη μια δαιμονική έκφραση μίσους και χαιρεκακίας, υπεράνθρωπους "σωματαράδες" που μπορούν να επιτύχουν τα ακατόρθωτα (φορούν ζώνες ή σήματα με αποκρυφιστικά σύμβολα π.χ. νυχτερίδες με το κεφάλι του σατανά, φίδια και νεκροκεφαλές και φυσικά παντού το πεντάγωνο αστέρι), ρομπότ που συναγωνίζονται σε έμπνευση και εκτέλεση το διεστραμμένο νου που εφεύρε και τα υπόλοιπα.
Υπάρχουν όμως και χαριτωμένα παιχνίδια όπως τα πόνυ, άλλα χαριτωμένα αλογάκια με φτερά ή με ένα κέρατο, τα στρουμφάκια, αλλά και αυτά κρύβουν ωραιοποιημένο αποκρυφισμό, γιατί μέσω των διαφόρων ταινιών στις οποίες το χρησιμοποιούν, τα φορτίζουν με αποκρυφιστικά μηνύματα δείχνοντας τα να έχουν αποκρυφιστικές δραστηριότητες μαγείας, μεταμόρφωσης κλπ.
Θα σας αναφέρω ένα μόνο συγκλονιστικό περιστατικό πού αντιμετώπισε μια κοινωνική λειτουργός, συνεργάτης του αειμνήστου π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου, η οποία εργαζόταν εθελοντικώς στο συμβουλευτικό σταθμό για την αντιμετώπιση των θυμάτων των καταστροφικών λατρειών.
Μητέρα 2 μικρών παιδιών, ενός κοριτσιού 9 ετών και ενός αγοριού 11 χρόνων, ήρθε να ζητήσει βοήθεια γιατί είχε προβληματιστεί από τη συμπεριφορά του 11χρονου γιου της. Ο 11χρονος Γιωργάκης είχε γίνει εριστικός, επιθετικός, πάλευε συνέχεια με αόρατους εχθρούς και κάθε τόσο έβγαζε "πολεμικά" ουρλιαχτά, έπαιρνε θέσεις άμυνας ή επίθεσης με κινήσεις καράτε, τάε κβο ντο κλπ. κλωτσούσε, τιναζόταν και πολλές φορές δέκτης των γρονθοκοπημάτων του ήταν η μικρή αδελφούλα. Τις νύχτες είχε φοβερούς εφιάλτες και ήταν τόσο τρομοκρατημένος από αυτούς που ξυπνούσε φωνάζοντας και ζητώντας γοερά "βοήθεια", και μετά φοβόταν να ξανακοιμηθεί.
Άρχισε να φοβάται να μένει μόνος του ακόμη και την ημέρα, άρχισε να ψευδίζει και κατέληξε να γίνει από τους τελευταίους μαθητές της τάξης του. Το μοναδικό του "καταφύγιο" έγιναν τα παιχνίδια του, τα οποία όμως τον τρομοκρατούσαν γιατί όπως απεδείχθη αργότερα, όταν η κοινωνική λειτουργός ζήτησε από την μητέρα του να τα φέρει στο γραφείο, ήταν από το είδος των παιχνιδιών πού σας προανέφερα.
Τα παιχνίδια αυτά, σε συνδυασμό με τα σχετικά βιβλία και τις ταινίες ασκούν φοβερή επίδραση στα παιδιά. Αρχικά διεγείρουν το ενδιαφέρον του παιδιού έπειτα την περιέργεια του, μετά τη φαντασία του και τελικά τις ψυχικές του λειτουργίες, και σ' αυτές ο φόβος παίζει τον πρωτεύοντα ρόλο. Το παιδί ταυτίζεται με τους ήρωες των παιχνιδιών ή των βιβλίων, συγχέει τη φαντασία με την πραγματικότητα και καταλήγει να φοβάται μεν, αλλά και ταυτόχρονα να ενδιαφέρεται. Ντρέπεται να ομολογήσει το φόβο του γιατί θέλει να κάνει τον παλικαρά και έτσι βυθίζεται περισσότερο στον κόσμο του μυστηρίου, εξοικειώνεται με αυτόν, αλλά παράλληλα, o φόβος του βγαίνει στην επιφάνεια με μορφές επιθετικότητας, απειθαρχίας, εφιάλτες, νεύρα κλπ.
Δεν υποστηρίζουμε, βέβαια, ότι όλα τα παιδιά έχουν τα ίδια αποτελέσματα, πρέπει να συντρέχουν και πολλοί άλλοι λόγοι, όμως στο προκείμενο παράδειγμα που σας ανέφερα, αυτό ήταν το αποτέλεσμα.
Ας πάμε τώρα στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, δηλαδή τα παιχνίδια που παίζονται με το κομπιούτερ, τα γνωστά ως Computer Games. Όλα αυτά τα παιχνίδια περιέχουν στο μηχανισμό τους ένα μικρό ηλεκτρονικό υπολογιστή. Αυτά τα παιχνίδια έχουν ενθουσιάσει τα παιδιά, γιατί δεν μένουν απλοί θεατές όπως στην τηλεόραση και τις κινηματογραφικές ταινίες, αλλά έχουν τη δυνατότητα να παίρνουν μέρος στην εξέλιξη των δρώμενων και να καθορίζουν τη συνέχεια της πλοκής στη μικρή οθόνη του παιχνιδιού τους.
Στις διάφορες διαφημίσεις που κάνουν τα μαγαζιά που πωλούν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια βλέπουμε να αφιερώνουν σελίδες επί σελίδων πλασάροντας τις ταινίες αυτές, φυσικά σε συνδυασμό με τις κονσόλες, στις οποίες θα μπορούν να τα παίξουν. Αυτές δεν έχουν και ευκαταφρόνητες τιμές όταν η standard έχει 299,99 ευρώ, ενώ ή πολυτελής έκδοση έχει "την ασυναγώνιστη τιμή των 399,99 ευρώ"!
Σας αναφέρω μερικά ονόματα των παιχνιδιών αυτών "dark zero -σκοτεινό μηδέν" "dead or alive - ζωντανός ή νεκρός" "Need for speed underground - ανάγκη για υπόγεια ταχύτητα" "Harry Potter and the goblet for fire - Χάρι Πότερ και το κύπελλο της φωτιάς" "Shaman King Master of Spirits - Σαμάνος βασιλιάς κυρίαρχος των πνευμάτων" "Ροkemon - Πόκεμον το οποίον όμως σημαίνει Ροcket Monsters δηλ. τέρατα τσέπης" κ.ά. Έρευνα της Βρετανικής τηλεόρασης, πριν λίγα χρόνια, κατέδειξε, ότι, το 60% των αγοριών και το 30% των κοριτσιών, ηλικίας 12-15 ετών, είναι παθιασμένα με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Μπορούμε να πούμε, ότι, αυτά τα παιχνίδια γεννούν εξάρτηση. Άραγε, πόσοι γονείς νοιάστηκαν να δουν το περιεχόμενο αυτών των παιχνιδιών πριν καταλήξουν τα παιδιά τους να είναι εξαρτημένα από αυτά; αλλά κυρίως πόσοι γνωρίζουν τον κίνδυνο που υπεκρύπτετο;
Σε βιβλίο που γράφει γι' αυτά τα ηλεκτρονικά παιχνίδια διαβάζουμε ότι τα περισσότερα απ’ αυτά αναφέρονται:
Στη βία, στον πόλεμο και στις πολεμικές τέχνες.
Στον αποκρυφισμό, στο Σατανισμό και στα ζόμπι.
Στο διάστημα, στα ρομπότ και στο ... μέλλον.
Στον ερωτισμό και στο σεξ.
Στους σούπερ ήρωες με ανυπέρβλητες δυνάμεις.
Στα γνωστά κινούμενα σχέδια και κόμιξ.
Σε κινηματογραφικές ταινίες των όποιων το περιεχόμενο
αναφέρεται σε κάτι από αυτά που είπαμε πιο πάνω.
Δεν μπορούμε βέβαια να δαιμονοποιήσουμε όλα τα προγράμματα αυτών των παιχνιδιών γιατί υπάρχουν και καλά, μόνο που αυτά είναι σπάνια, αλλά ευτυχώς που υπάρχουν έστω και αυτά τα λίγα.
Σαμανισμός
Ο Σαμανισμός είναι μια μορφή αποκρυφισμού. Ο όρος προέρχεται, από τη λέξη Σαμάν που σημαίνει την τέχνη της έκστασης. Πιστεύει ότι όλα είναι ενωμένα και συνδεδεμένα με το σύμπαν και όλα μαζί αποτελούν τη μια πανσυμπαντική δύναμη. Ο σαμάνος πιστεύει, ότι, μέσω των διαφόρων πρακτικών, αποκτά τέτοια δύναμη από τις συμπαντικές δυνάμεις που γίνεται μάγος-θεραπευτής, δάσκαλος, αυτός δηλ. που μπορεί να οδηγήσει άλλους στην εξελικτική τους πορεία προς την συμπαντικότητα.
Υπάρχουν επίσης και καλά επιτραπέζια παιχνίδια, όπως το σκάκι, το τάβλι, το scrabble, καθώς και παιχνίδια αθλητισμού. Υπάρχουν ακόμη και σήμερα διάφορες ξύλινες κατασκευές και άλλα παιχνίδια πού ασκούν την επιδεξιότητα.
O κ. Παπαδημητρακόπουλος έχει εκδώσει ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο με τίτλο "Ηλεκτρονικοί υπολογιστές ... φίλοι ή εχθροί για τους νέους", και σ' αυτό αναφέρονται πολλές λεπτομέρειες για τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, κυρίως των τεσσάρων πρώτων κατηγοριών που σας ανέφερα και επίσης αναλύονται διάφορα παιχνίδια. Όσες κυρίες και κύριοι θα ήθελαν περισσότερες πληροφορίες μπορούν να βρουν σ' αυτό ορολογίες, ονομασίες και τι συνέπειες έχουν αυτά τα παιχνίδια στον ψυχισμό των παιδιών.
Πρέπει να πούμε ότι και στα ηλεκτρονικά παιχνίδια τα θέματα είναι παρόμοια με αυτά που είδαμε και στα απλά παιχνίδια. Βλέπουμε δηλαδή και εδώ ζόμπι, νεκροκεφαλές, δαίμονες, τέρατα, ξωτικά, βρικόλακες, σκηνές πνευματισμού, "λευκής" και "μαύρης" μαγείας κλπ. Μόνο που στην περίπτωση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών o επηρεασμός είναι εντονότερος γιατί προκαλούν μεγαλύτερη ένταση στα παιδιά.
Στην κατηγορία των ηλεκτρονικών παιχνιδιών ανήκουν και τα "παιχνίδια των ρόλων" (RPGs – Role Playing Games) στα οποία το παιδί-παίχτης υποδύεται ένα χαρακτήρα και παίζει ένα ρόλο. Τα παιχνίδια αυτά είναι πολύ επικίνδυνα γιατί το παιδί συγχέει τη φαντασία με την πραγματικότητα και η συνεχής ενασχόληση του με μια βίαιη και επιθετική, συνήθως, συμπεριφορά, μπορεί να σταθεροποιηθεί στο χαρακτήρα του. Μα εδώ το πιο ανησυχητικό πρόβλημα είναι η εξάρτηση από την ενασχόληση αυτή. Το παιδί ζει πια μόνον γι' αυτό το παιχνίδι. Αφήνω σε εσάς την ευθύνη να χαρακτηρίσετε τα παιχνίδια (RPGs) που εμφανίστηκαν και διαδόθηκαν παντού με τη δραστηριοποίηση των πολυεθνικών κολοσσών "Nintendo" και "Sega", για να αποδειχθεί για μια ακόμη φορά πως η "Νέα Εποχή" είναι αυτή που ελέγχει και καθορίζει τα δρώμενα στον πλανήτη μας μέσω των ελαχίστων επιχειρήσεων που μονοπωλούν σημαντικούς τομείς της ζωής και ένας απ’ αυτούς είναι το παιχνίδι.
Σε όλα τα περίπτερα, στα καταστήματα παιχνιδιών ακόμη και στα μικρά συνοικιακά σούπερ μάρκετ διατίθενται και διαφημίζονται κάρτες (card games) που ανήκουν σε σχετικές σειρές κινουμένων σχεδίων. Στις κάρτες αυτές βλέπουμε πάλι τις γνωστές φιγούρες των τεράτων, δαιμόνων, αποκρυφιστικών συμβόλων που είδαμε και στα άλλα παιδικά παιχνίδια. "Ένα άλλο παιχνίδι είναι και οι κάρτες Γιού-γκι-ο. Τα παιδιά προσπαθούν ν’ αγοράσουν όσο μπορούν περισσότερες για να τις κολλήσουν στα άλμπουμ τους και φυσικά δέχονται την επίδραση όσων απεικονίζουν.
Στο "Play Station 2" μεταξύ άλλων διαφημίζεται και ένα παιχνίδι που ονομάζεται "Πράϊμαλ". Θ’ αφήσουμε να σας μιλήσουν γι' αυτό οι καταχωρήσεις του σε σχετικό περιοδικό: "Ή Τζέν και ο Σκρί (προφανώς οι ήρωες του παιχνιδιού) πρέπει να σώσουν τον κόσμο Οlivion (λήθη - λησμονιά) ... πορευθείτε μαζί τους στα τέσσερα δαιμονικά βασίλεια ... είναι ιδανικός τρόπος ν’ ανακαλύψετε τη σκοτεινή πλευρά σας... το παιχνίδι σας μεταφέρει σε μια περιπέτεια αναμέτρησης με δαίμονες ...
" Play Station 2.. Σκεφθείτε τα μόνοι σας! Το μόνο που θα σας πω είναι ότι η μαγεία, η απάτη, τα δαιμονικά διανθίσματα αυτών των παιχνιδιών χρησιμοποιούνται δήθεν για το καλό της ανθρωπότητας!
Στην όλη προσπάθεια για την παραμόρφωση της παιδικής ψυχής δια των προαναφερθέντων μέσων, δεν θα μπορούσε - δυστυχώς -να απουσιάζει η τηλεόραση! Σ' αυτήν θα βρούμε ενορχηστρωμένα όλα τα ανωτέρω, με μαεστρία και πρωτοτυπία τέτοια που να μπορεί δικαιολογημένα - να κομπάζει για τα σίγουρα αποτελέσματα.
Πριν τελειώσουμε το θέμα μας, θα αναφερθώ και στα βιβλία και τις ταινίες του Χάρι Πότερ και όχι μόνο. Και εδώ το κεντρικό θέμα των βιβλίων είναι "Ιστορίες με μάγους". Τα βιβλία της Αγγλίδας συγγραφέως Τζόαν Ρόουλινγκ είχαν πωληθεί μέχρι το 2003 σε 200 χώρες, είχαν μεταφραστεί σε 55 γλώσσες, ακόμη και σε Braille (για τα τυφλά παιδιά) και είχαν πουλήσει πάνω από 200,000,000 αντίτυπα.
Οι τίτλοι των βιβλίων έχουν ως εξής:
Ο Χάρι Πότερ και η φιλοσοφική λίθος (Harry Potter and the Sorcerers’s Stone) σελ. 309
Ο Χάρι Πότερ και η κάμαρα με τα μυστικά σελ. 341
Ο Χάρι Πότερ και ο αιχμάλωτος του Άζκαμπάν σελ. 435
Ο Χάρι Πότερ και το κύπελλο της φωτιάς σελ. 734
Ο Χάρι Πότερ και το τάγμα του Φοίνικα σελ. 896 και πέρυσι μας ήρθε και "Ο Χάρι Πότερ και ο ημίαιμος πρίγκηψ" , το οποίον σύμφωνα με την Ελληνική λίστα των best sellers, την εβδομάδα της 27ης Νοεμβρίου 2005 βρισκόταν στην πρώτη θέση του καταλόγου του βιβλιοπωλείου Ιανός.
Όσο για την τηλεόραση, αύτη μας έδειξε στις 24 Νοεμβρίου 2005 στις 9 το βράδυ την ταινία "Ό Χάρι Πότερ και η φιλοσοφική λίθος" την οποία διαφήμιζε ως έργο "φαντασίας, δράσης, εφέ, μαγείας" ενώ παράλληλα περιοδικό που δίνει το εβδομαδιαίο πρόγραμμα της τηλεόρασης έλεγε ότι πρόκειται για "φαντασμαγορική, επική ταινία, που υμνεί την παιδική φαντασία. Εντυπωσιακά εφέ και μεγάλη εμπορική επιτυχία ανά τον κόσμο κλπ. κλπ " Χαρακτηριστικό παράδειγμα της επιτυχίας που είχε η ταινία στην πατρίδα μας είναι το γεγονός ότι τη σαιζόν που παίχτηκε είχε την πρωτοκαθεδρία σε ρεκόρ εισιτηρίων όλες τις εβδομάδες που παιζόταν.
Λίγα λόγια για τον Χάρι Πότερ: "Ό Χάρι Πότερ σε μικρή ηλικία χάνει τους γονείς του και μένει με τους θείους του και τον εξάδελφο του, αλλά σε λίγο καιρό λαμβάνει μια επιστολή από τη σχολή Χόγκουαρτς να πάει να μαθητεύσει εκεί. Η σχολή είναι "σχολή αποκρυφισμού" και τα μαθήματα που διδάσκει είναι η "μαγεία". Κάθε βιβλίο είναι και μία τάξη στη σχολή Χόγκουαρτς. Την πρώτη χρονιά μεταξύ των άλλων μαθαίνει πώς να αιωρείται. Στο δεύτερο βιβλίο και φυσικά τάξη διαβάζουμε: "ξεχάστε τις καραμελίτσες και τους σοκολατένιους βάτραχους του πρώτου βιβλίου. Ετοιμαστείτε για κρεμασμένες γάτες, πετρωμένους μαθητές, πάρτι φαντασμάτων, συνωμοσίες μάγων κλπ.". Τελικά για να μην κάνουμε διάλεξη για το τι γράφουν τα βιβλία του Χάρι Πότερ, ας αρκεστούμε να πούμε, ότι, μεταξύ των πολλών άλλων που διδάσκει το σχολείο Χόγκουαρτς είναι και το πώς να μεταμορφώνεις και να μεταμορφώνεσαι, να εξαφανίζεις και να εξαφανίζεσαι, να χρησιμοποιείς το μαγικό ραβδί και το σκουπόξυλο, και τελικά να επιβάλλεις τη θέληση σου. Τα σχολικά βιβλία του έχουν μεγάλο ενδιαφέρον γιατί δεν είναι καθόλου βαρετά όπως τα βιβλία της χημείας ή της φυσικής, αλλά είναι ασυνήθιστα όπως "Ιστορία της μαγείας", "Οι σκοτεινές δυνάμεις", "Τσακωμός με μια νεράιδα", "Χίλια μαγικά βότανα", "Νυχτοπερπατήματα με τους λυκάνθρωπους" κ.ά. Στα δε μαθήματα περιέχεται και "Η ιστορία της μαγείας", "Μαντική", "Αριθμολογία", "Αστρολογία", και πολλά άλλα. Πολλά παιδιά από αυτά πού διάβασαν τα βιβλία του Χάρι Πότερ, του έγραφαν γράμματα και μεταξύ αυτών των παιδιών και μια Ι3χρονη μαθήτρια η οποία του έγραφε: "Μακάρι και εμείς να πηγαίναμε σ’ ένα τέτοιο σχολείο. Θα είμαστε τότε, όλοι μας πρώτοι μαθητές".
Τη δόξα και το χρήμα που έβγαλε από τα "παιδικά" της βιβλία η Ρόουλινγκ τα ζήλεψε και η ντίβα της ποπ Μαντόνα.
Έτσι λοιπόν και αυτή έγραψε και λανσάρισε στο Παρίσι το 2003 το πρώτο της βιβλίο με τίτλο "The English Roses", το οποίο στην Ελλάδα εκδόθηκε με τον τίτλο "Μικρές και Τριανταφυλλένιες" . "Ήδη έχει μεταφραστεί σε 30 γλώσσες και κυκλοφόρησε ταυτόχρονα σε 100 και πλέον χώρες. Η ίδια εξήγησε, ότι, το πρώτο της παιδικό βιβλίο, ανήκει σε μια σειρά πέντε βιβλίων των οποίων η κυκλοφορία προβλέπεται να είναι σταδιακή. Η Μαντόνα δεν κρύβει καθόλου το γεγονός, ότι, το βιβλίο της είναι εμπνευσμένο από την Kaballah (Καμπάλα), στην οποίαν ανήκει τόσον αυτή όσο και ο σύζυγος της. Στο βιβλίο, τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η Μπίνα, και η Μαντόνα έχει εξηγήσει ότι το όνομα Μπίνα δεν διαλέχτηκε τυχαία.
Στο κίνημα της Καμπάλα ανήκει σε γυναικεία θεότητα. Δυο λόγια για την Καμπάλα για να καταλάβετε, ότι και το βιβλίο αυτό αναφέρεται στον αποκρυφισμό. Η κίνηση της Καμπάλα προήλθε από το χώρο του Ιουδαϊσμού. Πρόκειται για απόκρυφη μυστική παράδοση, που μεταδίδεται προφορικά. Η προφορική της μετάδοση συνεχίστηκε μέχρι τον ΙΒ’ αιώνα.
Η λέξη σημαίνει κατά κυριολεξία "από το στόμα στο αυτί". Η πρώτη συλλογή της Καμπάλα αποδίδεται στο Ραβίνο Σίμον Μπέν Γιαχάϊ (160 μ.Χ.) και εκδόθηκε γύρω στο 1290 στην "Ισπανία από τον Ραβίνο Μοσέ ντε Λεόν. Οι, ραβίνοι που διδάσκουν την Καμπάλα ισχυρίζονται ότι ήταν "Μυστική Γνώση" που έδωσε ο Θεός στο Μωϋσή για χάρη των ιερέων, σε αντιδιαστολή προς το "Γραφτό Νόμο", που απευθυνόταν στις μάζες του λαού. Η διδασκαλία περί κάρμα και μετενσάρκωσης, την οποίαν και αυτοί πιστεύουν, και το όλο σύστημα "αυτοσωτηρίας" με κέντρο τον "Εσώτερο Διδάσκαλο" είναι αντίθετο με τη Χριστιανική πίστη, κατά την οποία η σωτηρία προέρχεται από τον Ιησού Χριστό, το μοναδικό και ανεπανάληπτο πρόσωπο, από το μοναδικό Σωτήρα.
Τα σύγχρονα παιδικά βιβλία πρέπει να πούμε τελικά, ότι, προσπαθούν να περάσουν το μήνυμα, ότι, η "λευκή" μαγεία είναι ευεργετική σε αντιδιαστολή με τη "μαύρη". Σύμφωνα με τα Χριστιανικά μας πιστεύω, αυτός ο ισχυρισμός είναι παντελώς εσφαλμένος. Δεν υπάρχει τέτοιος διαχωρισμός. Είναι οι δυο όψεις του αυτού νομίσματος. Πρέπει λοιπόν να γίνει κατανοητό, ότι τα απλά ηλεκτρονικά, τηλεοπτικά προγράμματα, καθώς και τα βιβλία με αποκρυφιστικό περιεχόμενο, και όλα "όσα προαναφέραμε, όχι απλώς δεν προσφέρουν σωστή αγωγή στα παιδιά μας, αλλά διαταράσσουν τον ψυχικό τους κόσμο με τις φοβίες, τους εφιάλτες και την ένταση που τους δημιουργούν και διαμορφώνουν διαταραγμένες προσωπικότητες.
Αρκετοί ίσως πουν, ότι, όλα αυτά είναι υπερβολές. Δικαιολογημένα, διότι δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν εκ του σύνεγγυς την πραγματικότητα. "Όσοι όμως ασχολούνται με το θέμα, έχουν να μας παρουσιάσουν με απτά παραδείγματα, τη "σοβαρότητα και επικινδυνότητα του θέματος. Βέβαια πολλά εξαρτώνται από την ωριμότητα του παιδιού και επίσης από το γεγονός, ότι, όλα τα παιδιά δεν επηρεάζονται στον ίδιο βαθμό από τα ίδια πράγματα. Εξαρτάται επίσης και από το πόση ώρα διαθέτει το παιδί για να ασχοληθεί με αυτά, όπως επίσης από το οικογενειακό περιβάλλον, δηλαδή το λεγόμενο οικογενειακό ήθος που παρέχει τη βιωματική αγωγή, επίσης από τη θρησκευτική αγωγή που παρέχεται στο παιδί, από την ιδιοσυγκρασία του και από πολλά άλλα συντελούντα στοιχεία. Γεγονός είναι, ότι: τα αποκρυφιστικά μηνύματα εκπέμπονται και εμείς πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν μας, ότι όλα όσα αναφέραμε πριν δεν είναι η καλύτερη ψυχαγωγία για την παιδική ψυχή. "Όχι μόνο τα επηρεάζει στην παιδική ηλικία, αλλά τα προετοιμάζει ν’ ασπαστούν τον αποκρυφισμό ως ενήλικες.
Κατόπιν αυτών τίθεται το ερώτημα - τι κάνουμε τώρα; Να κλείσουμε την τηλεόραση ή να απαγορεύσουμε την ενασχόληση των παιδιών με τέτοια παιχνίδια; Ή να μην τα αφήσουμε να διαβάσουν τον Χάρι Πότερ; Οτιδήποτε απόλυτο θελήσουμε να κάνουμε, υπάρχει ο φόβος, ότι, τα παιδιά θ’ αντιδράσουν ή θα επαναστατήσουν. Δυστυχώς, οι νεαροί καταναλωτές, δεν προστατεύονται από καμία νομοθεσία για την κακοποίηση που υφίστανται από μέρους όλων, συμπεριλαμβανομένων εδώ των μέσων ενημέρωσης, του παιδικού εντύπου, των παιδικών παιχνιδιών, των βιντεοταινιών κλπ.
Έτσι λοιπόν η μόνη προστασία των παιδιών επαφίεται στην οικογένεια, η οποία οφείλει να τα ενημερώνει:
Για τους κινδύνους που τα παραμονεύουν και που προέρχονται από όλους τους προαναφερθέντες χώρους. Επίσης οφείλει:
• Να διαλέγει τις ταινίες που παρακολουθούν τα παιδιά και να συνδιαλέγεται μαζί τους για το τι παρουσιάζει η τηλεόραση και να σχολιάζει αυτά που βλέπουν.
• Να προσπαθεί να είναι μαζί τους όσο γίνεται πιο πολύ χρόνο, να δημιουργεί χρήσιμες δραστηριότητες ωθώντας τα παιδιά στον αθλητισμό, στην εκμάθηση μουσικών οργάνων, στις εκδρομές και σε όποια άλλη δημιουργική απασχόληση θεωρεί ότι συμφωνεί με την κλίση των παιδιών. Κάτι πάρα πολύ ωραίο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τα πηγαίνουμε στο Πλανητάριο που έχει ποικίλα προγράμματα που θα εντυπωσιάσουν τα παιδιά.
• Να φροντίζει από μικρά να διαβάζουν υγιή βιβλία, περιοδικά (Ιστορικά βιβλία της πατρίδας μας, Ιστορία της Εκκλησίας κ.ά.).
• Να προσπαθεί από την πολύ μικρή ηλικία των παιδιών να τα φέρνει στην Εκκλησία και φυσικά η συμμετοχή τους στη ζωή και στα μυστήρια της Εκκλησίας μας να είναι βιωματική. Στα παιδιά υπάρχει η τάση ν’ ακολουθούν όχι τη λεκτική, αλλά τη βιωματική αγωγή, αυτή δηλαδή που τους δίνουμε με το παράδειγμα μας και όχι με τα λόγια μας. Επομένως η ευθύνη μας ως οικογένεια παραμένει εξαιρετικής σημασίας και δύναμης, γιατί μόνη αυτή μπορεί να αντιπαραταχθεί σε όλες τις εξωτερικές επιρροές με πολλή επιτυχία.
Οφείλουμε ν’ αναλύουμε και να εξηγούμε στα παιδιά – φυσικά ανάλογα πάντοτε με την ηλικία τους και την ωριμότητα τους - γιατί ανησυχούμε για τα αρνητικά μηνύματα που κατακλύζουν τη ζωή όλων μας και ιδιαίτερα τη δική τους, προσπαθώντας να τους δώσουμε να καταλάβουν το ρόλο που παίζει το δαιμονικό στοιχείο σε όλα αυτά. Το θέμα - δυστυχώς - δεν είναι θρησκευτικό ή τουλάχιστον δεν είναι μόνο θρησκευτικό. Είναι κυρίως κοινωνικό, γι' αυτό και όποιος ασχοληθεί λίγο περισσότερο μ' αυτό, θα διαπιστώσει ότι όλες οι θρησκείες, χριστιανικές και μη, προσπαθούν να βρουν τρόπους αποφυγής των κινδύνων που απορρέουν από τον αποκρυφισμό.
Εν κατακλείδι συνοψίζοντας, συμπεραίνουμε ότι: κατ' αρχάς θα πρέπει όλη μας η προσπάθεια να προσανατολίζεται στη δημιουργία μιας σωστής οικογένειας η οποία θα προσπαθεί να μεταδώσει στα παιδιά της όλα τα ιδεώδη που θα τα προστατέψουν από όλες αυτές τις αρνητικές επιρροές, ώστε να γίνουν σωστοί και χρήσιμοι πολίτες της κοινωνίας μας, που θα γνωρίζουν όμως ότι η μοναδική τους προστασία θα προέρχεται από τον Θεό!
Θέλω να σας αναφέρω ότι ο παιδικός αποκρυφισμός μπήκε ακόμη και στις διαφημίσεις των Τραπεζών. Θα σας αναφέρω (Τράπεζα Πειραιώς) την ακόλουθη ραδιοφωνική διαφήμιση: Λέει μια μικρούλα στο μπαμπά της: "Μπαμπά, κοίτα, είμαι νεράιδα" και άπαντα ο μπαμπάς: "Σιγά που είσαι νεράιδα, αγγελάκι είσαι" η μικρή, "όχι είμαι νεράιδα, νεράιδα, νεράιδα. Να, γίνε βάτραχος", γκλίν. ..... προφανώς ο ήχος του μαγικού ραβδίου και η μικρή: "μπαμπά, μπαμπά, μπαμπά" και η απάντηση «Κουάξ».
Τι σημαίνει αυτό; κατά πρώτον το παιδί έχει ταυτιστεί τόσο με τα διάφορα μαγικά που έχει δει και ακούσει ή και διαβάσει και που προσπαθεί να μιμηθεί μεταμορφώνοντας ακόμη και τον ίδιο του τον πατέρα σε βάτραχο με τα μαγικά που έμαθε.
Ο αποκρυφισμός δυστυχώς, δεν εκμεταλλεύεται μόνο τις ψυχές των παιδιών, αλλά στην κυριολεξία και τα θυσιάζει στους βωμούς των τελετών μαγείας και σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Αυτά εγράφησαν στην "Ελευθεροτυπία" της 17ης Ιουνίου 2005, και στηρίχτηκαν σε απόρρητη έρευνα της Σκότλαντ Γιάρντ (βρετανικής Αστυνομίας). Οι μαρτυρίες αυτές για τα λεγόμενα «εγκλήματα πίστης» συγκεντρώθηκαν σε περίοδο δέκα μηνών στις αφρικανικές και ασιατικές κοινότητες του Λονδίνου, με τη συνεργασία κοινωνικών λειτουργών και δικηγόρων που δραστηριοποιούνται σ' αυτές. Τα πιο ανατριχιαστικά ευρήματα της αστυνομικής έκθεσης, προέρχονται από την αφρικανική κοινότητα του Λονδίνου, σε «εκκλησίες» της οποίας γίνονται σύμφωνα με μαρτυρίες τελετές μαγείας.
Πηγή: http://www.ppu.org.cy/gr/news.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.