Τέλος το «βερεσέ» στα φάρμακα

«Μαχαίρι» στην επί πιστώσει χορήγηση φαρμάκων βάζει ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Αττικής, στους ασφαλισμένους των ταμείων που δεν έχουν εξοφλήσει τις απαιτούμενες οφειλές τους προς τα φαρμακεία.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΦΣΑ τα περισσότερα ταμεία, εξαιρουμένων των ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΟΙΚΟ ΝΑΥΤΟΥ, ΕΔΟΕΑΠ, ΤΥΠΕΤ και ΟΑΕΕ, καθυστερούν υπέρμετρα τις πληρωμές τους προς τα φαρμακεία φθάνοντας μάλιστα, μερικά από αυτά, ουσιαστικά σε στάση πληρωμών.

Ενδεικτικά αναφέρεται ότι μόνο για την περιοχή της Αττικής:

• Η ΔΕΗ: οφείλει για τους μήνες 2-5/2011, 4.390.413,05€

• Η ΤΣΜΕΔΕ: οφείλει για τους μήνες 2-5/2011, 6.400.458,26€

• Ο ΟΤΕ: οφείλει για τους μήνες 3-5/2011, 6.019.487,48€

• Το ΤΣΑΥ: οφείλει για τους μήνες 2-5/2011, 5.256.979,14€

• Οι ΔΙΚ. ΑΘΗΝΩΝ: οφείλει για τους μήνες 3-5/2011, 1.812.281,53€

• Το ΤΥΔΚΥ: οφείλει για τους μήνες 3-5/2011, 3.382.755,10€

• Ο ΟΠΑΔ: οφείλει για τους μήνες 11/2010 έως και σήμερα 59.995.735,82€

Το βασικό αίτημα του ΦΣΑ, όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση είναι η ρύθμιση των χρεών δια συμψηφισμού, «αυτών που μας οφείλει το Δημόσιο (που είναι πολύ περισσότερα), με αυτά που χρωστάμε εμείς προς αυτό, από τον φόρο εισοδήματος, τον Φ.Π.Α. κ.λπ. που δεν έχουμε εισπράξει. Η απάντηση ήταν αρνητική».

«Ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό. Βρισκόμαστε αφενός μεν απέναντι στον ασφαλισμένο, ο οποίος απαιτεί δικαίως το φάρμακο του, αφετέρου δε απέναντι στο κράτος που εξακολουθεί να είναι αφερέγγυο, μην εφαρμόζοντας τους νόμους, και στις φαρμακευτικές εταιρείες που θεωρώντας την Ελλάδα επισφαλές οικονομικά κράτος, απαιτούν για τα προϊόντα τους (φάρμακα) την άμεση εξόφλησή τους από τους φαρμακοποιούς, αδιαφορώντας για την οικτρή οικονομική κατάσταση των φαρμακείων.

Βρισκόμαστε στη δύσκολη θέση να ενημερώσουμε τον Έλληνα ασφαλισμένο ότι από 1-9-2011, θα σταματήσουμε την επί πιστώσει χορήγηση φαρμάκων στα ως άνω ταμεία, αλλά και σε όσα άλλα δεν εξοφλήσουν τουλάχιστον το μεγαλύτερο μέρος των οφειλών τους.

Θέλουμε να δηλώσουμε ρητά ότι δεν εκβιάζουμε κανέναν. Απλώς απαντούμε στον εκβιασμό του κράτους και των φαρμακευτικών εταιρειών. Το φάρμακο δεν είναι ένα απλό εμπορεύσιμο είδος και δεν επιτρέπεται να εξαρτάται η χορήγησή του από τις πιστωτικές πολιτικές των εταιρειών. Είναι κοινωνικό αγαθό, πολλές φορές αναντικατάστατο και δεν προσφέρει στον φαρμακοποιό την πολυτέλεια να επιλέξει την εταιρεία με τους καλύτερους οικονομικούς διακανονισμούς.

Η ευθύνη για την ταλαιπωρία του πολίτη δεν βαρύνει τους φαρμακοποιούς, αλλά αυτούς που για οικονομικούς ή για γραφειοκρατικούς λόγους δεν αποδίδουν στους δικαιούχους αυτά που τους οφείλουν».


real