ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΑ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
«Θα έλθει αυτή η οποία θα υψώσει προς χάριν μας το ουράνιο παιδίο του Θεού και Πατρός- η παρθένος κόρη κυοφορεί».
«Ως Θεός θα φθάσει εις αυτήν την πολυδιηρημένην γη και θα γεννηθεί με σάρκα αλάθητο. Με ανεξάντλητα όρια ως Θεότητα θα απαλλάξει τον άνθρωπο από την φθορά των ανιάτων παθών. Και τούτων θα τον φθονήσει άπιστος λαός και αφού κρεμαστεί υψηλά ως κατάδικος εις θάνατον, όλα θα τα υποφέρει με πραότητα».
«Άφθαρτος φύσις του Θεού θα γεννηθεί με σάρκα, εξ αυτού δε ο ίδιος ως ουσία και Λόγος».
« Ο Πατέρας μοναδικός, και ο μοναδικός Πατέρας. Το ένα τρία, και τα τρία ένα. Άσαρκο, ένσαρκο. Η γη θα γεννήσει τον ουράνιο βασιλέα». ».(Από τα Ευρισκόμενα Πάντα Αγίου Αθανασίου, τα οποία διασώζονται στον κώδικα α. Vat. Gr. 1198 της Βατικανής βιβλιοθήκης, στον κώδικα Bodleianus Roe 5 της Bodleian Βιβλιοθήκης της Οξφόρδης καθώς επίσης και στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Αθήνας (θεολ. 665 και θεολ. 667).
διασώζεται από τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη στο έργο του «Ο Αόρατος Πόλεμος»:
«και τότε ο Υιός του μεγάλου Θεού θα έλθει στους ανθρώπους με σάρκα, ομοιάζων με τους θνητούς στη γή. Τέσσερα φωνήεντα θα φέρει, το δε άφωνον φανερώνεται σε αυτόν διπλό, και όλον τον αριθμό θα αποκαλύψω. Οκτώ μονάδες, τόσες δεκάδες επί αυτών και οκτώ εκατοντάδες, το όνομά του θα φανερώσει στους απίστους. Εσύ δε κατανόησέ το καλά στο νού σου»
(ΙΗΣΟΥΣ = 888 με την Ελληνική αρίθμηση των γραμμάτων)
Στην ακροστιχίδα του χρησμού σχηματίζεται η φράση «ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΕΙΣΤΟΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΣΩΤΗΡ ΣΤΑΥΡΟΣ» (με «ει»).
Η ξει δ’ ουρανόθεν βασιλεύες αιώσιν, ο μέλλων
Σ άρκα παρών πάσαν κρίναι και κόσμον άπαντα.
Ό ψονται δε θεόν μέροπες πιστοί και άπιστοι
Ύ ψιστον μετά των αγίων επί τέρμα χρόνοιο,
Σ αρκοφόρον ψυχάς τα’ ανδρών επί βήματι κρινεί.
Ρ ίψωσοι τα’ είδωλα βροτοί και πλούτον άπαντα,
Ε κκαύση δε το πυρ γην, ουρανόν ηδέ θάλασσαν,
Ι χνεύων, ρήξη τε πύλας ειρκτής αΐδαο.
Σ άρξ τότε πάσα νεκρών, ες ελευθέριον φάος ήξει
Τ ους αγίους ανόμους τε το πυρ αιώσιν ελέγξει
Ο ππόσα τις πράξας έλαθεν, τότε πάντα λαλήσει.
Σ τήθεα γαρ ζοφόεντα Θεός φωστήρσιν ανοίξει.
Ε κλείψει σέλας ηελίου, άστρων τε χορείσει,
Ο υρανόν ειλίξει, μήνης δε τε φέγγος ολείται,
Υ ψώσει δε φάραγγας, ολεί δ΄ υψώματα βουνών.
Ί σα τα’ όρη πεδίοις έσται και πάσα θάλασσα
Ο υκ εις πλουν έξει γη γαρ φρυχθείσα κεραυνώ
Σ υν πηγαίς ποταμοί τε καχλάζοντες λείψουσιν.
Ω ρύουσα μύσος μελεόν και πήματα κόσμου.
Τ αρταρόεν δε χάος τότε δείξει γαία χανούσα.
Η ξουσι δ’ επί βήμα Θεού βασιλήες άπαντες.
Ρ εύσει δ’ ουρανόθεν ποταμός πυρός ηδέ γε θείου.
Τ ο ξύλον εν πιστοίς το κέρας το ποθούμενον έσται
Α νδρών ευσεβίων ζωή, πρόσκομμα δε κόσμου
Ύ δασι φωτίζον πιστούς εν δώδεκα πληγαίς.
Ρ άβδος ποιμαίνουσα σιδηρείη γε κρατήσει.
Ο ύτος ο νυν προγραφείς εν ακροστιχίοις Θεός ημών,
Σ ωτήρ, αθάνατος βασιλεύς, ο παθών ενέχ΄ ημών.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ.
συγγραφέας-ερευνητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.