ΚΑΤΑΡΓΗΣΙΝ ΤΟΥ ΑΒΑΤΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΑΠΕΦΑΣΙΣΕ ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ή ΑΙΡΕΣΕΩΝ

Αἱ ἀποφάσεις ἐλήφθησαν κατὰ τὴν 10ην γενικὴν συνέλευσιν τοῦ ΠΣΕ εἰς τὸ Πουσὰν τῆς Νοτίου Κορέας. Ἀπεφασίσθησαν διοργανώσεις πορειῶν πρὸς ὅλα τὰ θρησκευτικὰ κέντρα τοῦ πλανήτου κάμνοντες ἰδιαιτέραν ἀναφορὰν εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, εἰς τὴν Πάτμον καὶ τὴν Ρόδον, ἀνακήρυξις ἱερῶν βουνῶν, ἐλευθερία εἰς ὅλας τὰς χώρας τῶν θρησκευτικῶν πεποιθήσεων καὶ ἀνέγερσις ναῶν, διοργάνωσις εἰδικῶν χώρων εἰς τὰς Ἱ. Μονὰς διὰ τὴν πραγματοποίησιν Συνεδρίων, κατάργησις τῆς Ἱ. Παραδόσεως.

Οὐσιαστικῶς πρόκειται διὰ τὴν μεγαλυτέραν ἐπίθεσιν τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐναντίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὑπὸ τοῦ Προτεσταντικοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν ἢ Αἱρέσεων, εἰς τὸ ὁποῖον συμμετέχουν καὶ ἐκπρόσωποι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ὑπενθυμίζομεν ὅτι τὸ Συμβούλιον αὐτὸ εἰς τὸ Πουσὰν ἀπῄτησεν ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν νὰ ζητήση συγγνώμην διὰ τὴν πολυδιάσπασιν τῆς Χριστιανοσύνης. Ἕξ Μητροπολῖται ἐζήτησαν νὰ συζητηθῆ ἡ ἐπίθεσις διαστροφὴ τοῦ ΠΣΕ εἰς τὴν προσεχῆ συνεδρίαν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, ἀλλὰ τὸ θέμα, μᾶλλον, ἀπερρίφθη, ἀφοῦ δὲν συμπεριλαμβάνεται (ἕως σήμερον) εἰς τὴν Ἡμερησίαν Διάταξιν. Ὅλαι αἱ ἀποφάσεις, διὰ συγκεκριμένων διατάξεων καὶ ἡ ἑρμηνεία των ὑπὸ τοῦ Ἁγιορείτου Μοναχοῦ Βλασίου.
Τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν ἢ Αἱρέσεων κατὰ τὴν 10ην Γενικὴν Συνέλευσιν εἰς τὸ Πουσὰν τῆς Νοτίου Κορέας δὲν ἔλαβε μόνον ἀποφάσεις, αἱ ὁποῖαι στρέφονται ἐναντίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησιολογίας καὶ Θεολογίας, ὅπως νὰ ζητήση συγγνώμην ἡ Ὀρθοδοξία διὰ τὴν πολυδιάσπασιν τῶν «Ἐκκλησιῶν». Θέμα τὸ ὁποῖον ἀνέδειξαν ἕξι Σεβ. Μητροπολῖται (ὁ «Ο.Τ.» τὸ ἔκαμνε πρῶτον θέμα δύο φοράς), οἱ ὁποῖοι διὰ ἀναλυτικοῦ ὑπομνήματος πρὸς τὴν Ἱερὰν Σύνοδον καὶ τὸν Πρόεδρον αὐτῆς Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμον ἐζήτησαν νὰ συζητηθῆ ἡ ἐπίθεσις αὐτὴ τῶν Προτεσταντῶν ἐναντίον τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν προσεχῆ τακτικὴν σύγκλησιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τὸν προσεχῆ Ὀκτώβριον. Δυστυχῶς ὁ Ἀρχιεπίσκοπος δὲν ἔχει συμπεριλάβει τὸ αἴτημα τῶν ἕξι Μητροπολιτῶν εἰς τὴν τακτικὴν Σύνοδον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας, προκαλῶν τὴν δυσαρέσκειαν πολλῶν «κύκλων» τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας. Τώρα ἀποκαλύπτεται ὅτι εἰς τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν ἢ Αἱρέσεων ἐλήφθησαν καὶ ἄλλαι ἀποφάσεις, αἱ ὁποῖαι ὁδηγοῦν εἰς καινοτομίας εἰς τὴν Ἐκκλησίαν, τὴν ἀνακήρυξιν Ἱερῶν Βουνῶν (ἆραγε πρὸς τιμὴν τοῦ Δωδεκαθέου;), τὴν τροποποίησιν σμίκρυνσιν τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν, κάτι τὸ ὁποῖον εἶχε σχεδιασθῆ καὶ ἐπὶ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Χριστοδούλου, τὴν κατάργησιν τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Παραδόσεως μὲ ἀλλαγὴν ἢ τροποποίησιν τῶν Ἱερῶν Κανόνων. (Εἰς αὐτὴν τὴν ἀπόφασιν, ἆραγε, ὀφείλεται ἡ πρόσφατος διημερίς τῆς Ἀκαδημίας Θεολογικῶν Σπουδῶν Βόλου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος;). Ὅλα τὰ ἀνωτέρω συμφωνηθέντα εἰς τὴν 10ην Γενικὴν Συνέλευσιν τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν ἢ Αἱρέσεων τὰ ἀποκαλύπτει, παραθέτων τὰ συγκεκριμένα στοιχεῖα ἐκ τῆς συμφωνίας, ὁ Ἁγιορείτης Μοναχὸς Βλάσιος, ἀπὸ τὰς στήλας τοῦ περιοδικοῦ «Ἅγιος Ἀγαθάγγελος ὁ Ἐσφιγμενίτης» τῆς παλαιᾶς, κανονικῆς καὶ νομίμου ἀδελφότητος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου. Ὁ μοναχὸς δὲν παρουσιάζει μόνον τὰ συγκεκριμένα ἄρθρα τῶν συμφωνηθέντων εἰς τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιων Ἐκκλησιῶν ἢ Αἱρέσεων ἀλλὰ καὶ τὰ ἑρμηνεύει. Ὑπὸ τὸν τίτλον: «Πνευματικοὶ κίνδυνοι ἀπειλοῦν τὸ Ἅγιον Ὄρος», γράφει ὁ Μοναχὸς εἰς τὸ περιοδικὸν τὰ ἀκόλουθα:
Πνευματικοὶ κίνδυνοι
«Μετά τήν 10ην Συνέλευσιν τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν”, εἰς Πουσάν Νοτίου Κορέας καί τίς ὑπογραφεῖσες ἐκεῖ Συμφωνίες ὑπό τῶν Συνέδρων τῶν διαφόρων θρησκειῶν, κινδυνεύουν οἱ Ἐκκλησίες τοῦ Νέου Ἡμερολογίου καί ὄχι μόνον, νά ὑποστοῦν ἀλλοιώσεις, νεωτερισμούς, καινοτομίες καί μετατροπές ἀνήκουστες. Ἀλλά καί τό Ἅγιον Ὄρος ὡς ὑπαγόμενον στό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον.
Ὑπεγράφησαν 16 Συμφωνίες τῶν Χριστιανικῶν “Ἐκκλησιῶν” καὶ 16 ἄλλες, μετὰ τῶν ἄλλων θρησκειῶν. Τρεῖς ἀπὸ τὶς Συμφωνίες τῶν Χριστιανικῶν “Ἐκκλησιῶν” ἀφοροῦν καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος.
7η Συμφωνία:
Ἀλλαγὴ διαρρυθμίσεως εἰς Ἱερὰς Μονὰς καὶ διοργάνωση Συνεδρίων ἐντὸς αὐτῶν ὅπως ἤδη γίνεται διά ποίηση (ἐκφώνηση ποιημάτων) καὶ ἑορτὰς Ἰσημερίας, κατάργηση πολλαπλῶν Ἀκολουθιῶν εἰς Ἱερὰς Μονάς.
8η Συμφωνία:
Κατάργησις ΑΒΑΤΩΝ σὲ διάφορα μέρη τοῦ πλανήτη κόσμου τῶν Χριστιανικῶν “Ἐκκλησιῶν” καθὼς καὶ διαφόρων θρησκειῶν.
16η Συμφωνία:
Διεξαγωγὴ κοινῶν Ἀκολουθιῶν μεταξὺ Χριστιανικῶν “Ἐκκλησιῶν” καὶ κοινῆς Λατρευτικῆς Ἀκολουθίας, μεταξὺ “Ἐκκλησιῶν” μὲ μήνυμα διά τὴν Νέαν Ἐποχήν.
Ἐκτὸς ἀπὸ τὶς 16 Συμφωνίες, ποὺ ὑπεγράφησαν μεταξὺ τῶν θρησκειῶν, ὑπεγράφησαν καὶ 30 συμπληρωματικὲς Συμφωνίες.
Ἡ 6η Συμπληρωματικὴ Συμφωνία ἀναφέρει:
Δεσμευόμεθα νὰ διοργανώνονται ἐτήσιαι πορεῖαι καὶ εἰς ἄλλα μέρη τῆς Ὑδρογείου ὡς τὸ ὀνομαστὸν ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ εἰς Ἑλλάδα, εἰς τὸ νησὶ τῆς Πάτμου εἰς Ἑλλάδα, εἰς τὸ νησὶ τῆς Ρόδου, ποὺ ἀπὸ ἐτῶν ὑπὸ τοῦ ἐκλαμπροτάτου Πατριάρχη Βαρθολομαίου ἀφιερώθη ἔκταση τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ὡς δῶρον εἰς τὴν Μητέρα Γῆν!
15η Συμπληρωματικὴ Συμφωνία:
Ἀλλαγὴ μετατροπὴ ΑΒΑΤΩΝ ὅλου τοῦ κόσμου εἰς Οἰκολογικὰς Ζώνας υἱοθέτησιν Οἰκολογικῶν Προτύπων καὶ Οἰκολογικῶν συσκευῶν ὑφ᾽ ὅλων τῶν θρησκειῶν Ἀγάπη πρὸς τὴν Οἰκολογία.
19η Συμπληρωματικὴ Συμφωνία:
Υἱοθέτησιν ἀπὸ τὰς θρησκείας μας τῶν Ἱερῶν Βουνῶν.
27η Συμπληρωματικὴ Συμφωνία:
Ἐλευθερία εἰς ὅλας τὰς χώρας ὅλων τῶν θρησκευτικῶν πεποιθήσεων καὶ νὰ ἀφεθῆ ἐλευθέρα ἡ ἀνέγερσις Ναῶν ὅλων τῶν θρησκειῶν μέχρι τῆς ἑνοποιήσεώς μας.
30ή Συμπληρωματικὴ Συμφωνία:
α) Υἱοθέτησιν Βουνῶν ὡς Τόπων Συνεδριάσεων Θρησκειῶν καὶ ἵδρυσιν Πνευματικῶν Ἀκαδημιῶν.
β) Κατασκευαστικὲς Ἑταιρεῖες ὅπως ἀναλάβουν σὲ συνεργασία μὲ τὰς θρησκευτικὰς Κοινότητας τὴν ἵδρυσιν Θρησκευτικῶν Κέντρων Θρησκειῶν σὲ Βουνὰ ὡς: Πάρνηθα Ἑλλάδα Ἱερὰ Ὄρη εἰς Ἡνωμένας Πολιτείας Ἀμερικῆς εἰς Ὄλυμπον Ἑλλάδα εἰς Ὄλυμπον Τουρκίας εἰς Ἄλπεις εἰς Σβαλμπάρντ Σουηδίας. (Τὸ Ἅγιον Ὄρος δὲν ἀναφέρεται, ἀλλὰ ἐννοεῖται).
Ἐκ τῶν ἀνωτέρω προκύπτουν πνευματικοὶ κίνδυνοι, ἀλλοιώσεως καὶ βεβηλώσεως τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἐκ διαφόρων ἀνεπιθυμήτων καταστάσεων:
α) Ἀλλοίωσις καὶ τροποποίησις τῶν μακρῶν Ἀκολουθιῶν, ποὺ ἐθεσπίσθησαν ὑπὸ τῶν Ἁγίων Πατέρων, μὲ τὶς Νεοεποχίτικες τοιαῦτες οἰκουμενιστικοῦ χαρακτῆρος.
β) Κίνδυνος ἔμμεσης ἢ ἄμεσης, μερικῆς ἢ ὁλικῆς καταργήσεως τοῦ ἀβάτου τοῦ Ἁγίου Ὄρους.
γ) Πορεῖες διαφόρων τουριστῶν “Θρησκευτικοῦ Πνεύματος” στὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας, ὅπου ἡγιάσθη μὲ τοὺς ἱδρῶτες τῶν Ὁσίων Πατέρων.
δ) Κίνδυνος ἑορτασμοῦ κάποτε καὶ εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, ἀπὸ Οἰκολόγους καὶ Περιβαλλοντιστὲς τῆς Περιβαλλοντικῆς Ἑορτῆς των, κατὰ τὴν ὁποίαν, ὁπουδήποτε γίνει ἡ ἑορτὴ αὐτή, στήνουν μίαν ὑδρόγειον σφαῖραν καὶ ἀποδίδουν τιμὲς θεᾶς σ᾽ αὐτήν, ὡς Μητέρα Γῆν! (Ὡς παράδειγμα ἀναφέρομεν τὴν περίπτωσιν τοῦ Ἀρχιπεριβαλλοντολόγου Ἀμερικανοῦ Ἂλ Γκὸρ Ἀντιπροέδρου τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν Ἀμερικῆς ὁ ὁποῖος εἶπε: “Ἡ θρησκευτική μας κληρονομιὰ βασίζεται σὲ μία καὶ μοναδικὴ θεὰ τῆς γῆς… ποὺ εἶναι ἡ πηγὴ κάθε ζωῆς. Ἡ φύση στὴν πληρότητά της εἶναι θεός”). Σημειωτέον ὅτι τὸ Ἅγιον Ὄρος (19 Ἱ. Μονές του) ἐγράφησαν συνετάγησαν στὸ Περιβαλλοντικὸ Πρόγραμμα “ΝΑΤURA”, ποὺ σημαίνει “ΦΥΣΙΣ”. Καὶ δὲν ξέρουμε ποιοὶ Ἀντίχριστοι κρύβονται πίσω του.
ε) Πιθανὴ κατάργησις τῆς “Ἀθωνιάδος Ἐκκλησιαστικῆς Σχολῆς Ἀκαδημίας” καὶ στὴ θέση της πιθανὴ ἀνέγερσις “Πνευματικῆς Οἰκουμενικῆς Ἀθωνιάδος Ἀκαδημίας”, κατὰ τὸ πνεῦμα τῆς Νέας Ἐποχῆς.
στ) Πιθανὴ ἀνέγερσις κτιρίου ὡς “Κέντρον Μελετῶν Ἁγιορειτικῆς Βιβλιοθήκης”.
ζ) Πιθανὴ τοποθέτησις συσκευῆς λεγομένης “TELEFERIC γιὰ ἄνοδο στὴν κορυφὴ τοῦ Ἄθωνα, γιὰ τοὺς θρησκευτικοὺς τουρίστας.
η) Πιθανὴ τοποθέτησις ἀγάλματος τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου ἀπὸ τοὺς ἀρχαιολάτρες-Δωδεκαθεϊστὲς κάπου στὸ Ἱερὸ βουνὸ τοῦ Ἄθω, ὅπου θὰ ἀναμιμνήσκονται τοῦ ἀρχαίου ἐκείνου ἀνεκδότου γιὰ τεράστιο ἄγαλμα-ἀνδριάντα τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου προταθέντος ὑπὸ τοῦ ἀρχιτέκτονος Στασικράτους ἢ Δεινοκράτους.
θ) Πιθανὸν αἴτημα Λατίνων-Παπικῶν πρὸς Ἱερὰ Κοινότητα (ἢ καὶ Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν) γιὰ ἀναστήλωσιν τῆς ἐρειπωθείσης πάλαι ποτὲ Ἱ. Μονῆς τῶν Ἀμαλφηνῶν στὴ Μορφονοῦ καὶ οἰκήσεως αὐτῆς ὑπὸ παπικῶν Μοναχῶν.
ι) Πιθανὸν αἴτημα “Μοναχῶν” Ἰνδουϊστῶν-Θιβετιανῶν διὰ ἵδρυσιν “Ἰνδουϊστικοῦ Κέντρου”, ἐντὸς τοῦ Ὄρους ἢ παρὰ τὸ Ὄρος.
Αὐτὰ ὅλα τὰ ἀνωτέρω δὲν μποροῦν νὰ γίνουν ἐν ὅσῳ οἱ Ἱεροκοινοτικοὶ Παράγοντες τοῦ τόπου κρατοῦν τὶς παραδόσεις τῶν Ἁγίων Πατέρων.
Οἱ Ζηλωτὲς Ἐσφιγμενίτες ἐθεωρήθησαν ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου καὶ τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος ὡς σχισματικοί. (Σύμφωνα τώρα μὲ τὸν Καταστατικὸν Χάρτην τοῦ Ἁγίου Ὄρους). Ὅμως τὸ 1925 μὲ τὴν σύνταξιν τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου, σχισματικοὺς ἐννοοῦσαν οἱ Πατέρες τοὺς Καθολικοὺς-Παπικούς. Μὲ τὴν λῆψιν ὅμως ὑπό τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, τῶν Εὐρωπαϊκῶν κονδυλίων, κινδυνεύει τὸ Ὄρος νὰ κατοικηθεῖ ἀπὸ τούς …ὄντως Σχισματικοὺς καὶ αἱρετικούς, ἤγουν τοὺς Παπικούς, ἐφόσον ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος καὶ πολλοὶ Λατινόφρονες Ἀρχιερεῖς ἐπιθυμοῦν τὴν Ἕνωσιν μετ᾽ αὐτῶν. Διότι ὅποιος πάρει χρήματα ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν συντάσσεται στὰ προγράμματα τῶν Εὐρω-σιωνιστῶν.
Πάντως, παρ᾽ ὅλο τὸν διακαῆ πόθο τῶν ἐχθρῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους, γιὰ νεωτερισμούς, ἀλλαγὲς καὶ ἀλλοιώσεις τῶν Πατερικῶν Παραδόσεων τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ γίνει χωρὶς τὴν ἄδεια τοῦ Θεοῦ. Τὸ Ἅγιον Ὄρος εἶναι “Περιβόλι τῆς Παναγίας” ὄχι “Μετόχι τῆς Εὐρώπης”.
Μετὰ σεβασμοῦ ὁμοῦ καὶ λύπης
Βλάσιος Μοναχὸς Ἁγιορείτης»
Ορθόδοξος Τύπος, α.φ. 2033, 1 Αυγούστου 2014


pentapostagma.gr