Το μυστήριο με τον Αριστείδη Στεργιάδη. Επειδή η ημιμάθεια είναι χειρότερη απ' την αμάθεια.

σχόλιο Γ.Θ : Το χειρότερο έγκλημά του δεν θα το βρείτε στο παρόν άρθρο. Θα σας το πούμε όμως εμείς.

Απελευθερώνοντας μετά από σκοτεινούς Αιώνες τα εδάφη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και ενσωματώνοντάς τα στο Ελληνικό κρατίδιο, οι Έλληνες του Ελευθερίου Βενιζέλου έφτασαν στην Μικρασία (δες ΕΔΩ) της οθωμανίας που επιτέλους γινόταν κομμάτια. Στο διαλυμένο κουφάρι του οθωμανικού κράτους διεκδικήσαμε και αποσπάσαμε την διοίκηση της Σμύρνης με την συμφωνία μετά από κάποια χρόνια να διεξάγουμε δημοψήφισμα στον εκεί πληθυσμό προκειμένου να αποφάσιζε ο ίδιος για το αν η Σμύρνη θα ενωνόταν με την Ελλάδα.

Στην Σμύρνη όμως δεν ζούσαν μόνο Έλληνες και για αυτό τον λόγο έπρεπε να τεχναστούμε κάποιο στρατηγικό τρόπο ώστε να αποσπάσουμε την υποστήριξη των τούρκων κατοίκων στο όνειρο του Ελληνικού Έθνους!

Ακολουθώντας το παράδειγμα του Οδυσσέα με τον Δούρειο Ίππο, ο Ελευθέριος Βενιζέλος τοποθέτησε ως αρμοστή (διοικητή) Σμύρνης ένα ζωντανό Δούρειο Ίππο, τον αμφιλεγόμενο Στεργιάδη, που προκειμένου να γίνει αγαπητός στους τούρκους συγκρούστηκε με τους Έλληνες πολλάκις.

Αυτά που θα διαβάσετε παρακάτω αποτελούν στοιχεία της σκληράδας και απανθρωπιάς του χαρακτήρα του. Περιέργως δεν αναφέρεται το μεγάλο του έγκλημα που συνέβη όταν οι πολιτικοί αντίπαλοι του Ελευθερίου Βενιζέλου πήραν την εξουσία και τον διατήρησαν στην θέση του αρμοστή.

Το αναφέρουμε στο τέλος του κειμένου, αξίζει να το διαβάσετε...

Σε εκδήλωση στη Σμύρνη ο Στεργιάδης επιπλήττει φραστικά δημοσίως τον στρατηγό Νίδερ!
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
Στις 22 Ιουνίου 1949, πέθανε ξεχασμένος στη Νίκαια της Γαλλίας, ο άνθρωπος που μισήθηκε από ηπειρώτες και μικρασιάτες για τον αυταρχικό χαρακτήρα του, που χειροδίκησε με μητροπολίτες και ιερείς, ο ύπατος αρμοστής Αριστείδης Στεργιάδης. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1861 και διορίστηκε από τον Ελευθέριο Βενιζέλο αρμοστής, στην ΄Ηπειρο το 1917 και στη Σμύρνη το 1919.
Στην Πρέβεζα, ο μητροπολίτης Ιωακείμ, «τόλμησε!» να τον επισκεφθεί στο γραφείο του, όπου βρισκόταν και ο υπουργός Περιθάλψεως Σίμος. Μόλις τον είδε ο Στεργιάδης, έγινε έξαλλος και μπροστά στον υπουργό, του λέει: «Τι θέλεις εδώ δέσποτα; Ποιος σε κάλεσε;». Και σύμφωνα με την εφημερίδα «Ακρόπολις», «όρμησε, τον ήρπασε από το εγκόλπιο το οποίον έσφιγγε δυνατά το λαιμό του και τον έσυρε βιαίως προς την έξοδο. Η αλυσίδα του εγκολπίου παρά ολίγον να τον πνίξη!» Μία ώρα μετά, επιτέθηκε στο βουλευτή Πρεβέζης Γερογιάννη με ύβρεις και τον απέπεμψε, ενώ χαστούκισε για ασήμαντο λόγο, τον τελωνιακό υπάλληλο Κρεβατά!

Ο Στεργιάδης σε σκίτσο της εποχής

Στις 4-5-1919, ο Βενιζέλος, τον στέλνει αρμοστή στη Σμύρνη με εντολές, να προλάβει  παρεκτροπές Στρατού και Λαού, που θα υπονόμευαν τα ελληνικά συμφέροντα. Αυτό ίσως εξηγεί  τις δικτατορικές του ενέργειες, που ξέφευγαν, με υπερβάσεις και μεροληψίες πάντα υπέρ των Τούρκων και σε βάρος των Ελλήνων. 

Τον επισκέφθηκε μια μέρα η Δημογεροντία (Τσαρακτσόγλου, Κλημάνογλου, Σολωμονίδης κ.α.) για σοβαρά κοινοτικά ζητήματα.΄Εγιναν δεκτοί με ύβρεις και φωνές! « Τι γυρεύετε εδώ; Γιατί ήρθατε; Ποιος σας έφερε; Εμπρός, να φύγετε αμέσως, δεν είναι δική σας δουλειά» και τους έσπρωξε βιαίως στην έξοδο! 

Το Σεπτέμβρη του 1919, ο εφοπλιστής  Δημοσθένης Πανταλέων, επιστρέφοντας οικογενειακώς από τον Πειραιά στη Σμύρνη, η σύζυγός του Δέσποινα, βρίσκει, στην έπαυλη τους στο Βουτζά εγκατεστημένο από τον Στεργιάδη, τον  Άγγλο πρόξενο, που τη ρωτά αυστηρά «Τι ζητείτε εδώ;» Εκείνη ταραγμένη απαντά, «ήρθα στο σπίτι μου». Εκείνος την έδιωξε λέγοντας  « Τώρα είναι δικό μου!» Ο Στεργιάδης, οργισμένος επειδή έθιξε τον πρόξενο, διέταξε τον αστυνόμο Νικηφοράκη, να τη συλλάβει και να τη φυλακίσει! 

Η αυταρχισμός του εκδηλωνόταν κυρίως στον Κλήρο. Ταπείνωσε τον μητροπολίτη Κυδωνιών Γρηγόριο κι εξευτέλισε τον Σμύρνης Χρυσόστομο, όταν αδίστακτα διέκοψε  το κήρυγμα του, στη δοξολογία για τον εορτασμό της συμμαχικής νίκης, λέγοντας οργισμένος, «ξεφεύγετε από τα θρησκευτικά όρια και επιδίδεσθε εις εθνικοπατριωτικάς πολιτικολογίας». 
Οκτώβριος του 1920 στη Σμύρνη κατά την διάρκεια εκδήλωσης. Αριστερά ο Αρμοστής Στεργιάδης, δίπλα του ο στρατηγός Λεωνίδας Παρασκευόπουλος και δεξιά ο στρατηγός Θόδωρος Πάγκαλος 
Στις 18-11-1919, ο Χρυσόστομος διαμαρτύρεται εγγράφως στον Στεργιάδη. «Εξοχώτατε, ήλθον εξάκις εις το μέγαρόν σας, αλλά εστάθη αδύνατον να σας ιδώ!» Ο Στεργιάδης αντιδρά. Κόβει την κυβερνητική επιχορήγηση  για κοινωνικούς σκοπούς, επισκέπτεται τον… «καταχραστή» Χρυσόστομο και του λέει « Είσαι ή δεν είσαι κλέφτης; Τι παπάς είσαι; Δώσε μου γρήγορα λογαριασμό!»  Ο Χρυσόστομος δείχνει τις αποδείξεις και ο Στεργιάδης λέει ειρωνικά « Μπά; Κρατάς και αποδείξεις; Άκουσε καλά, εγώ είμαι αρμοστής, σε μένα λογοδοτείς κι εσύ είσαι ενας απλός παπάς!» Όταν κατάλαβε ότι παραφέρθηκε, έστειλε για να τον εξευμενίσει ένα αυτοκίνητο, το οποίο δεν δέχτηκε ο ιεράρχης! 

Ο εθνομάρτυς μητροπολίτης Χρυσόστομος, τον οποίο εξευτέλιζε ο Στεργιάδης 
Απάνθρωπα φέρθηκε στο γραφείο του και στον ιερέα Δωρόθεο που αδικηθείς, ζήτησε δικαίωση. «Βρε τραγόπαπα, τολμάς να κάνεις του κεφαλιού σου;» του είπε ο Στεργιάδης και όταν τόλμησε να δικαιολογηθεί, αφηνίασε: « Σκασμός παλιάνθρωπε» και άρπαξε ένα μαστίγιο, τον δέρνει ανηλεώς και να τον κλωτσά αλύπητα! Ακόμα και τον διοικητή του στρατού κατοχής Σμύρνης στρατηγό Κων. Νίδερ εξευτέλισε σε εκδήλωση παρουσία επισήμων!

Το τέλος Χρυσόστομου και Στεργιάδη 

Οι  υπουργοί, Ρέπουλης και Διομήδης, τον κατήγγειλαν στον Βενιζέλο. Εκείνος τον υπερασπίστηκε αποδίδοντας υπερβολές  στις καταγγελίες από ζηλοφθονία. Αγνόησε την καταγγελία Χρυσοστόμου: «… απεστείλατε ως ύπατον αρμοστήν έναν παράφρονα, εγωϊστήν, φλύαρον» που βρίζει, δέρνει εξορίζει και φυλακίζει, «τα υγιή και σώφρονα στοιχεία του τόπου, διότι εν τω φρενοκομείω του δεν είχον τόπον…»  Στις 26-8-22, ο Στεργιάδης κρυφά μπήκε σε βάρκα  που τον οδήγησε  στο Αγγλικό πλοίο « Iron Duke» και με ρουμανικό, μέσω Κωστάντζας έφυγε στη Γαλλική Νίκαια. Ο Χρυσόστομος παρέμεινε κοντά στο ποίμνιο του, συνελήφθη την επομένη και κατακρεουργήθηκε άγρια από τον τουρκικό όχλο…

*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Real News
σχόλιο Γ.Θ : Μετά την κατάρρευση του Μετώπου των φιλοβασιλικών από τις τουρκικές ορδές, ο στενός φίλος του Ελευθερίου Βενιζέλου Άγιος Χρυσόστομος Σμύρνης επιχείρησε να συγκροτήσει στρατιωτική άμυνα. Ο Στεργιάδης δεν τον άφησε και η πόλη έπεσε αμαχητί και σφαγιάστηκε. Κατηγορούμε τον Στεργιάδη (και ενδεχομένως καλά κάνουμε) αλλά ξεχνάμε ότι ο Δανός βασιλιάς της Ελλάδος Κωνσταντίνος Γλύξμπουργκ με ένα νεύμα του θα πραγματοποιούσε την επιθυμία του Ιερομάρτυρα Χρυσοστόμου αφού ο Στεργιάδης ήταν υφιστάμενός του.
Λίγες ώρες πριν το φρικτό του μαρτύριο και σε επιστολή του στον αγαπημένο του φίλο Ελευθέριο Βενιζέλο, ο Χρυσόστομος τον καλούσε να έρθει ξανά σε νέα Εθνική Άμυνα (ανταρσία στους φιλογερμανούς Γλύξμπουργκ δηλαδή). Του έγραφε και τα παράπονά του τα οποία θα σας τα παρουσιάσουμε σε επόμενη ανάρτηση.

yiorgosthalassis