Η πηγή του άρθρου και οι φωτογραφίες είναι από τον Δημοσθένη Λιακόπουλο και τον τόμο 10 - "Στα ίχνη των θεών", και η επιμέλεια έγινε από τον συνεργάτη της Αθέατης γνώσης Δημήτρη Παπαδούδη.
Ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά πάνω στον πλανήτη αυτό , είναι το μυστικό της απορρόφησης ελεύθερης ενέργειας από το σύμπαν , που ήταν ο κύριος τρόπος με τον οποίο στο απώτατο παρελθόν έπαιρναν οι θεοί ενέργεια για την τεχνολογία τους που δεν βασίζεται σε ο,τιδήποτε ηλεκτρικό αλλά στην λεγόμενη τεχνολογία των εικονικών κρυστάλλων. Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή.
Αν ρωτούσαμε 100 ανθρώπους πχ για το ποιοί όρισαν τους αστερισμούς , οι περισσότεροι δεν θα γνωρίζουν να απαντήσουν αλλά κάποιοι θα πουν ότι τους όρισαν οι αρχαίοι πρόγονοι των ανθρώπων.
Και αν τους ρωτήσουμε γιατί , θα μας πούν ότι ήταν χαζοί και δεισιδαίμονες αφού νόμιζαν ότι έβλεπαν ζώα , πρόσωπα και αντικείμενα στον ουρανό.
Αν όμως ρωτήσουμε γιατί δεν έβγαλαν και άλλους αστερισμούς , αφού ο ουρανός έχει χιλιάδες επί χιλιάδων ορατά άστρα , τότε δεν θα ξέρουν τι να απαντήσουν αφού κανέναν δεν έχει απασχολήσει αυτό το θέμα.
Ξέμειναν από φαντασία και από άστρα ;
Ούτε το ένα μα ούτε και το άλλο.
Ο Πτολεμαίος στο μόνο αρχαίο οργανωμένο έργο που έφτασε στα χέρια μας , περιγράφει 48 από τους 88 αστερισμούς που δέχεται στις μέρες μας η Αστρονομική Ένωση.
Αυτοί αποτελούνται από 1.022 άστρα και σχηματίζουν 12 ζωδιακούς αστερισμούς,21 βόρειους και 15 νότιους.
Όσο κι αν ψάξουμε όμως πρίν τον Πτολεμαίο που κι αυτός ουσιαστικά μάζεψε ό,τι μπόρεσε να συγκεντρώσει από το έργο του Ιππάρχου που είχε συγκεντρώσει 49 αστερισμούς με 1.080 άστρα δεν θα βρούμε την δημιουργία των αστερισμών.
Και ο Ίππαρχος τα είδε από κάποιον άλλον και ο άλλος από κάποιον άλλο κτλ.
Πρίν από τους Έλληνες της Κλασσικής και εμπεριστατωμένα επιστημονικής περιόδου , κάποιοι άλλοι οι Χαλδαίοι , οι Σουμέριοι και οι Βαβυλώνιοι , εκείνο που έκαναν ήταν συγκεντρώνουν χάρτες και ονόματα από τους αστερισμούς που κάποιοι πρίν από αυτούς γνώριζαν.
Ποίοι λοιπόν και γιατί όρισαν τους αστερισμούς ;
Βλέπετε αν πάμε και πρίν από τους λαούς της Μεσοποταμίας πάμε σε πραγματικά δύσκολους καιρούς για την ανθρωπότητα καθώς αυτή προσπαθούσε να ορθοποδήσει από τον μεγάλο Ελληνοατλαντικό πόλεμο , που την γύρισε στην λίθινη εποχή.
Από όλους αυτούς τους βοσκούς , τους ψαράδες , τους κυνηγούς , τους αγρότες και τους μάστορες ποιός είχε τον ελεύθερο χρόνο να ψάχνει σχήματα ανάμεσα στα εκατομμύρια άστρα ώστε να σχηματίσει αστερισμούς ;
Και το κυριότερο πως γίνεται οι άνθρωποι σε όλα τα μέρη του κόσμου , να έχουν από την λαική τους παράδοση , τους ίδιους αστερισμούς , με τα ίδια άστρα και τα ίδια σχήματα αλλά με διαφορετικά ονόματα ;
Δεν μπορούσαν να δούν διαφορετικά άστρα και να να σχηματίζουν οτιδήποτε άλλο από τόπο σε τόπο ;
Να λοιπόν που έθεσα ένα ερώτημα , η απάντηση του οποίου είναι σημαντικότατη αφού τους αστερισμούς δεν τους όρισαν οι άνθρωποι αλλά 40.000 χρόνια πρίν περίπου , τους όρισαν οι θεοί και δεν το έκαναν αυτό επειδή δεν είχαν τι να κάνουν αλλά επειδή αυτό ήταν το φανερό τμήμα μια επιστημονικής γνώσης πέρα από την διανόηση των ανθρώπων.
Γύριζοντας τώρα από εκείνη την εποχή , 100 χρόνια πρίν από το παρόν , όταν και αποφασίστηκε να δωθεί στους ανθρώπους η ηλεκτρική τεχνολογία , το πρώτο πράγμα που αποφάσισε η νεοιδρυθείσα παγκόσμια επιστημονική κοινότητα των φυσικών επιστημών όρισε , ήταν το ότι δεν υπάρχει ο αιθέρας.Και μόνο που ο βασιλέας Νεφελίμ Ασμουντέ παρέδωσε αυτήν την γνώση εμείς πρέπει να σκεφτούμε ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Έτσι ο αιθέρας , το σύνολο δηλαδή της ενεργειακής δομής ξεχάστηκε ως μη υπαρκτός , ενώ είναι αυτός που πληρεί τα πάντα και δεν αφήνει τίποτα κενό , και πάνω σε αυτόν βασίζεται η διδασκαλία του Ερμή Τρισμέγιστου αλλά και του Σαμαέλ για την μη ύπαρξη κενού στο σύμπαν.
Όταν όμως διδάσκουμε επισήμως στους νέους επιστήμονες σε όλον τον κόσμο ότι ο αιθέρας δεν υπάρχει , τότε όλα είναι τελειωμένα και δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει καμιά μελέτη με βάση την ύπαρξη της διάχυτης ενέργειας σε όλο το σύμπαν και της δομής της.
Το αιθερικό συνέχες όμως υπάρχει και έτσι εμφανίστηκε από την δεκαετία του 70 η θεωρία των ενεργειακών υπερινών που μας λέει ουσιαστικά ότι στο σύμπαν υπάρχει ένα χαώδες , για την δική μας τουλάχιστον αντίληψη δίκτυο από ενεργειακούς ποταμούς , κατά μήκος των οποίων , όπου γίνεται συμπύκνωση της ενέργειας δημιουργούνται ουράνια σώματα.
Το δίκτυο αυτό των ενεργειακών ποταμών έχει <<παραποτάμους>> και <<ρυάκια>> και υφίσταται σε ένα χωροχρονικό συνεχές που δεν είναι τετραδιάστατο σαν αυτό που αντιλαμβανόμαστε εμείς αλλά πολυδιάστατο.
Αν επομένως δεχθούμε ότι τα άστρα ενός αστερισμού υφίστανται κατά μήκος μιας ενεργειακής υπερίνας , παρά το ότι απέχουν πολύ μεταξύ τους βάση του τετραδιάστατου χωροχρόνου της δικιάς μας αντίληψης , τότε οι θεοί με την τεχνολογία που ανέπτυξαν , την τεχνολογία των εικονικών κρυστάλλων , μπορούσαν να παίρνουν την ενέργεια της ενεργειακής υπερίνας , κάνοντας τον επίγειο ενεργειακό συλλέκτη μέρος του αστερισμού με τον οποίο συνδεότανε.Έτσι παρατηρούμε δεκάδες κτίσματα(πυραμίδες) δομημένα με την μορφή των αστερισμών που οι θεοί όρισαν , επειδή γνώριζαν ότι τα συγκεκριμένα άστρα ανήκουν στην ίδια υπερίνα.
Η τεχνολογία καταγραφής των υπερίνων είναι για εμάς αδιανόητη , πόσο μάλλον η τεχνολογία με την οποία μπορούμε να συνδέσουμε ένα δίκτυο πυραμίδων παράλληλα με τα άστρα μιας υπερίνας , να πάρουμε ενέργεια από αυτήν , να την ελέγξουμε , να την αποθηκεύσουμε και μετά να την οδηγήσουμε στους υπερπολλαπλασιαστές ενέργειας που οι ΕΛ και οι Νεφελίμ χρησιμοποιούσαν για να τροφοδοτήσουν με ενέργεια όλο τον πλανήτη.
Οι στροβιλλουπερπολλαπλασιαστές ενέργειας ήταν συνήθως σε μέρη απομονωμένα και μη προσβάσιμα για τους ανθρώπους.
Ένα παράδειγμα στροβιλλουπερπολλαπλασιαστή βρίσκεται στο όρος Κάιλας στα Ιμαλάια και αλλά και στο Δαλάι Σαγκάρ.
atheatignosi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.