Από τον Τάσο Σιδερίδη 
 

Λοιπόν αρκετά η κοροϊδία…
Δεν είναι μόνο ψεύτες και λιγδιάρηδες, είναι και δειλοί, θρασύδειλοι.
Πιάστηκαν με τη γίδα στη πλάτη και αντί να βάλουν την ουρά στα σκέλια έχουν το απύθμενο θράσος και βγαίνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα με φτηνές δικαιολογίες να μας πουν ότι ο ΣΑΜΑΡΑΣ το αφεντικό τους δεν γνώριζε.


Για όσους δεν ξέρουν να σας πληροφορήσω (κάποτε έκανα κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ) ότι ο Γενικός Γραμματέας της κυβέρνησης είναι το Νο 2 μετά τον Πρωθυπουργό.

Είναι το δεξί χέρι, πόδι, εγκεφαλικό ημισφαίριο του πρωθυπουργού. Φίλος του Σαμαρά από το 1972 ήταν ο Μπαλτάκος. Τη θέση αυτή την πήρε από την πρώτη στιγμή που ο Σαμαράς έγινε πρωθυπουργός που για όσους ξέρουν ο άνθρωπος δεν ήταν τυχαίος αλλά προετοιμαζόταν για αυτή τη θέση.

Είναι όπως ο πράκτορας που προετοιμάζεται για μια ειδική αποστολή. Όλοι τον θαυμάζουν τον αγκαλιάζουν, τον φιλούν, τον ζητωκραυγάζουν αλλά όταν ο πράκτορας συλληφθεί ο άγραφος νόμος λέει πως δεν τον ξέρει κανένας. Έτσι και τον Μπαλτάκο τώρα δεν τον ξέρει κανένας και όλοι τον ρίχνουν στην πυρά. Για τα λαμόγια βουλευτές και υπουργούς της κυβέρνησης λογικό είναι αυτό που κάνουν είτε πριν αλέκτωρ λαλήσει είτε μετά, όμως δεν είναι λογικό για εμάς να τους πιστεύουμε.

Ο Σαμαράς από το παρελθόν του, δεν έχει επιδείξει και τα καλύτερα δημοκρατικά του αισθήματα. Τραμπούκος και ακροδεξιός σε τάγματα εφόδου των ρέιντζερς και των κενταύρων ήταν. Δεξί χέρι του Αβέρωφ από φορτηγάκι σε φορτηγάκι βρισκόταν και κυνήγαγε αφισοκολλητές του ΠΑΣΟΚ του ΚΚΕ Εσ. του ΚΚΕ και άλλων αριστερών παρατάξεων.

Ο Κουβέλης της ΔΗΜΑΡ τα ήξερε όλα αυτά τα είχε πληροφορηθεί από τον Ρουπακιώτη όταν ακυρώθηκε το νομοσχέδιο για τους αλλοδαπούς. Απλά ο Κουβέλης έπαιξε το Δούρειο Ίππο και περίμενε την κατάλληλη ευκαιρία να την κάνει. Και την έκανε όταν του δόθηκε η ευκαιρία με την ΕΡΤ.

Για να επανέλθουμε όμως στο αν ο Σαμαράς ήξερε, η κοινή λογική από όσα έχουν δει το φώς της δημοσιότητας και για όσους ξέρουν να διαβάζουν πίσω από τις γραμμές είναι ότι ο Σαμαράς φοβόταν το ΠΑΣΟΚ, φοβόταν ότι σε κάποια δεδομένη στιγμή ο Γιώργος Παπανδρέου θα πάρει την εκδίκησή του και θα τον ρίξει. Για αυτό έκανε και τις δηλώσεις στο σιωνιστικό συνέδριο «ότι εξαφανίσαμε την Χ.Α.» Γνώριζε ότι το Σιωνιστικό Συμβούλιο ήταν με το μέρος του Παπανδρέου και ήθελε έτσι να δηλώσει υποταγή.

Ο Σαμαράς ήξερε ότι εάν κάποιοι βουλευτές από το ΠΑΣΟΚ -όχι όλοι- εγκατέλειπαν την κυβέρνηση θα έπρεπε να βρεθούν βουλευτές να τους καλύψουν. Για αυτό το λόγο έπρεπε να είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή. Οι προσπάθειές του να προσεταιριστεί βουλευτές από τους ΑΝ.ΕΛ δεν του έβγαινε, όπως δεν του έβγαινε να κερδίσει και βουλευτές από την ΔΗΜΑΡ. Ο Ψαριανός ήταν ένας όπως ένας ήταν και ο Λοβέρδος από τους ανεξάρτητους βουλευτές. Για αυτό το λόγο είχε δώσει το πράσινο φως να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με τη Χρυσή Αυγή. Ο ίδιος ο κύριος Μπαλτάκος το δήλωνε κατ επανάληψη στον Κουβέλη για να τον εκβιάζει. Του έλεγε επί λέξει… « υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια και ότι εάν φύγουν αυτοί από την κυβέρνηση θα μπουν οι Χρυσαυγίτες».

Η Στρατηγική ήταν να προσεταιριστούν από τη Χ.Α. μερικούς βουλευτές και με αυτό τον τρόπο να τη διαλύσουν.

Το είχαν κάνει αυτό με απόλυτη επιτυχία με το ΛΑΟΣ και τον Καρατζαφέρη όταν το διαλύσανε σε χρόνο ρεκόρ. Ο Μπαλτάκος ήταν αυτός που είχε τις συνομιλίες με τον Άδωνι Γεωργιάδη και με τον Βορίδη. Ο ίδιος ο Μπαλτάκος επειδή δεν μπορούσε να έρθει σε επαφή με τον Πλεύρη λόγω της στενής φιλίας που είχε ο πατέρας Πλεύρης με τον Καρατζαφέρη, έβαλε σε ειδική αποστολή τον Γεωργιάδη να μιλήσει στον Πλεύρη για λογαριασμό του.

Μάλιστα ο κύριος Μπαλτάκος δεν είναι τυχαίο ότι συζητούσε με τον δεύτερο τη τάξη Χρυσαυγίτη τον Κασιδιάρη. Την ίδια τακτική είχαν εφαρμόσει Σαμαράς-Μπαλτάκος και με τον Βορίδη δεύτερο τη τάξη στο ΛΑΟΣ. Όπως δεν είναι τυχαίο ότι από τους ΑΝ.ΕΛ του Καμένου με την ίδια στρατηγική άρπαξαν τον δεύτερο στην ιεραρχία του κόμματος Κωνσταντίνο Μαρκόπουλο.

Απλά επειδή το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται κανείς δεν φανταζόταν ότι ο Κασιδιάρης θα τους την έφερνε. Και τους την έφερε γιατί στον Κασιδιάρη δεν έταζαν θέσεις και παράσημα αλλά τον εκβίαζαν με την απαλλαγή του από διώξεις. Δεν είναι τυχαίο ότι στις συνομιλίες τους ο Μπαλτάκος περιστρέφει το ζήτημα γύρω από τις διώξεις. Μάλιστα αν θυμάστε πριν τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα υπήρχαν ήδη 32 κακουργηματικές πράξεις κατά της Χρυσής Αυγής στο ντουλάπι του Δένδια και ποτέ δεν είχαν αξιοποιηθεί, απλά κρατιόντουσαν ερμητικά κλειστές και έβγαιναν ανάλογα με τους εκβιασμούς που ήθελε να κάνει ο Σαμαράς με τον κολλητό του Μπαλτάκο στη Χρυσή Αυγή. 
Το πράγμα απλά στράβωσε με το απρόβλεπτο, γιατί είπαμε η ζωή δημιουργείται από το απρόβλεπτο. Και το απρόβλεπτο ήταν η δολοφονία Φύσσα μάλιστα αν θυμόσαστε καλά είχαν τεράστιες πιέσεις από το εξωτερικό, κυρίως από τις εκθέσεις της Διεθνούς αμνηστίας και του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, ότι ο φασισμός γιγαντώνεται στην Ελλάδα με την ανοχή της κυβέρνησης.

Για αυτό ο ΣΑΜΑΡΑΣ γνώριζε και όχι μόνο γνώριζε αλλά κατεύθυνε το παρακράτος που ο ίδιος ήθελε να δημιουργήσει.