Σε 24 επιβάτες κρύβεται το μυστικό της εξαφανίσεως του Μπόινγκ.

Ο Χ. Κίσινγκερ είχε πει ότι χρειάζεται πολύ καλή προεργασία για να φανεί ένα γεγονός τυχαίο. 

Είχε πει επίσης ότι τα μικρά μυστικά θέλουν φύλαγμα. Τα μεγάλα, και να τα μάθουν δεν θα τα πιστεύουν. Ας τα έχουμε αυτά υπ’ όψιν μας.


Το κλειδί της υπόθεσης εξαφανίσεως του Μπόινγκ των Μαλαισιανών αερογραμμών βρίσκεται, συνδυάζοντας τις πληροφορίες από πολλές πηγές, σε 24 επιβάτες και στα αμπάρια του αεροσκάφους. 


Αυτοί οι 24 δεν έπρεπε να φτάσουν στο Πεκίνο ποτέ, ήταν σημαντικοί για την Κίνα και γι αυτό οι Κινέζοι απογοητεύτηκαν τόσο πολύ για την μη άφιξη του αεροσκάφους στο Πεκίνο. Οι υπόλοιποι 215 επιβάτες ήταν για τις υπερδυνάμεις, πολύ απλά, «άτυχοι».

Θα δούμε πρώτα ποιοι ήταν αυτοί οι 24 και γιατί πήγαιναν στο Πεκίνο και μετά θα δούμε την πορεία και τύχη του αεροσκάφους.

Ήταν κατ’ αρχάς 4 Κινέζοι επιβάτες.
Αυτοί ήταν μέτοχοι σε μια εταιρεία η οποία θα δραστηριοποιούταν σε συστήματα υψηλής τεχνολογίας όπως δορυφορικά συστήματα, προστασία αεροπλανοφόρων κλπ. Η εταιρεία είχε 5 μετόχους. Οι 4 μέτοχοι ήταν «η γνώση» και ο 5ος μέτοχος ήταν «το χρήμα», ο χρηματοδότης. Ο 5ος δεν ήταν στο αεροπλάνο. Σύμφωνα με το καταστατικό της εταιρείας ο κάθε ένας από τους 5 μετόχους κατείχε το 20% της εταιρείας ισοβίως. Αν πέθαινε κάποιος, οι υπόλοιποι μοιραζόντουσαν το ποσοστό του κ.ο.κ. Ο 5ος μέτοχος είναι κάποιος Ρότσιλντ.

Οι άλλοι 20 επιβάτες ήταν και αυτοί μηχανικοί και επιστήμονες υψηλοτάτης κατάρτισης σε θέματα πράσινης ανάπτυξης (άρα ειδικοί σε θέματα ενέργειας), απόλυτα ηλεκτρικών αυτοκινήτων κλπ, ήταν δηλαδή «κορυφές» στον τομέα τους.

Η Κίνα περίμενε να υποδεχθεί μία τεραστίου όγκου γνώση σε κρίσιμα θέματα του μέλλοντος. Όλοι αυτοί, οι 24, θα είχαν οπωσδήποτε μαζί τους στο αεροπλάνο έγγραφα, υπολογιστές, συστήματα ηλεκτρονικής αποθήκευσης, μικροσυσκευές, διάφορα όργανα, δείγματα κλπ. Άρα το αεροπλάνο δεν έπρεπε να φτάσει το Πεκίνο. Έπρεπε να εξαφανιστεί, αλλά όχι όπως να ‘ναι. Έπρεπε να εξαφανιστεί σε συγκεκριμένο μέρος με συγκεκριμένο τρόπο.

Πάμε τώρα να υποθέσουμε τι έγινε με το αεροσκάφους. 
Το αεροπλάνο απογειώνεται από την Κουάλα-Λουμπούρ το βράδυ στις 00:41΄ με προορισμό το Πεκίνο. Το πλήρωμα είναι άριστα εκπαιδευμένο και προβλέπεται μια κανονική πτήση. Ένας τεράστιος μηχανισμός ενεργοποιείται όμως με τη απογείωση του Μπόινγκ.

Όλα πρέπει να γίνουν βάσει σχεδίου. 
Το αεροπλάνο το χρειάζονται αυτοί που πλήττονται περισσότερο. Οι αμερικανοί. Το θέλουν σε δικό τους μέρος που να μη μπορούν να το βρουν άλλοι αλλά και να μην μπορούν να το πλησιάσει κανείς. Σε μέρος που να φυλάσσεται καλά. Αυτό το μέρος είναι η βάση Diego Garcia ή κάπου εκεί γύρω της. Για να πάει όμως το αεροσκάφος εκεί που θέλουν, πρέπει να το οδηγήσει κάποιος που να είναι μέσα στο αεροσκάφος. Θα το οδηγήσουν οι δύο μουσουλμάνοι τρομοκράτες. Πράκτορες των αμερικανών, που υπάρχουν μέσα στις τρομοκρατικές οργανώσεις, τους έδωσαν κανονικά και όχι πλαστά διαβατήρια, γι αυτό και πέρασαν ανενόχλητοι. Τους έδωσαν και ότι άλλο θα χρειαζόντουσαν, τους φούσκωσαν τα μυαλά περί ιερού αγώνα με χτύπημα στους αμερικάνους, τους έδωσαν οδηγίες πως και προς τα πού θα οδηγήσουν το αεροσκάφος και ξεκίνησαν. Οι τρομοκράτες έκαναν καλά τη δουλειά τους αλλά είχαν στραμμένα επάνω τους όλα τα συστήματα παρακολούθησης των αμερικανών χωρίς φυσικά να το ξέρουν.

Το αεροπλάνο δεν έπρεπε να το καταστρέψουν οι αμερικανοί με πύραυλο γιατί θα γινόταν ορατή η έκρηξη από πολύ μακριά, θα την έβλεπαν ραντάρ και πλοία, τα συντρίμμια θα διασκορπιζόντουσαν σε μεγάλη έκταση και δεν ήθελαν να χάσουν το παραμικρό από όλα αυτά που τους ενδιέφεραν. Επίσης ήθελαν να εκμηδενίσουν την πιθανότητα να βρεθεί κάποιο στοιχείο ή αντικείμενο σε χέρια αντιπάλου.

Μας είπαν ότι πετούσε για ώρες. Έπρεπε να πετάει για ώρες. Πετούσε για ώρες για να κάψει τα καύσιμα. Το συγκεκριμένο αεροσκάφος μπορεί αν πάρει 117.000 λίτρα καυσίμου. Το ήθελαν να είναι όσο το δυνατόν ελαφρύτερο γίνεται. Αν απέρριπτε τα καύσιμά του θα ενεργοποιούνταν συστήματα που θα έκαναν αισθητή την θέση του.Αλλά και για έναν ακόμη λόγο έπρεπε να πετάει για ώρες. Έπρεπε να ξημερώσει. Όταν λοιπόν το αεροσκάφος ήταν εκεί που ήθελαν, είχε φανεί το φως της ημέρας, ήταν πολύ ελαφρύτερο χωρίς καύσιμα και με άριστο πλήρωμα, ήταν έτοιμο για προσθαλάσσωση. Στην περίπτωση που ο πιλότος αρνιότανε κάτι τέτοιο, με κάνα δυο ριπές από πολεμικό αεροσκάφος, που σίγουρα το παρακολουθούσε, στο κάθετο σταθερό θέλει δε θέλει θα υπάκουε αναγκαστικά.

Η προσθαλάσσωση ήταν επιτυχής, το αεροσκάφος μπορεί να επιπλεύσει, άντε να του ‘βαλαν και κανέναν φουσκωτό πλωτήρα, και φαίνεται ότι ήταν επιτυχής διότι είχαν σήματα τα κινητά τηλέφωνα των επιβατών. Άρα το αεροπλάνο ήταν σε χώρο ανθρωπίνων δραστηριοτήτων. Εισβάλουν μέσα στο αεροπλάνο οι ειδικές δυνάμεις, απενεργοποιούν το πορτοκαλί κουτί, που το λέμε μαύρο γιατί πάντα μεταφέρει μαύρες ειδήσεις, και κάνουν αυτό που είχαν διαταχθεί να κάνουν.

Μόλις τελείωσε η επιχείρηση, πολύ απλά, βύθισαν το αεροπλάνο. Ίσως να έριξαν και τίποτα μπάζα από πάνω και δεν θα βρεθεί ποτέ. Ξέρουν πολύ καλά ότι το βάθος δεν αποτελεί εμπόδιο για την εύρεση αντικειμένων και ειδικά τόσο μεγάλων. (Το Μπόινγκ είχε μήκος 63,70 μέτρα).

Ο Τιτανικός βρέθηκε στα 3.800 μέτρα βάθος, τα συντρίμμια του αεροσκάφους της Air France βρέθηκε 3.800 με 4.000 μέτρα βάθος στον Ατλαντικό ωκεανό. Το βαθυσκάφος REMUS 6000 μπορεί να φτάσει στα 6.000 μέτρα, ενώ το Trieste μπορεί να φτάσει στα 8.850 μέτρα βάθος. Αλλά, τι τα χρειάζονται όλα αυτά όταν έχουν το HAARP;

Η περιοχή στην οποία βρίσκεται το αεροπλάνο θα φυλάσσεται διακριτικά και κανείς, έστω από τύχη, δεν μπορεί να πλησιάσει. Δορυφόροι είναι εστιασμένοι στο σημείο αυτό αλλά όλο και κάποιο δήθεν ερευνητικό σκάφος θα βρίσκεται εκεί με πρόφαση ότι διεξάγει έρευνα π.χ. πως μεταβάλλεται η ψυχολογία του ξιφία στον Νότιο Ινδικό όταν δεν έχει φεγγάρι.

Συντρίμμια ή αντικείμενα του αεροσκάφους που τυχόν ποτέ βρεθούν δεν θα έχουν καμία σχέση με το που βρίσκεται πραγματικά το αεροσκάφος.

Ότι και να έγινε πάντως οι Ρώσοι ίσως είναι οι μόνοι που μπορεί να ξέρουν τα πάντα αλλά δεν θα πουν τίποτα γιατί δεν τους συμφέρει μια ισχυρή Κίνα. Βολεύονται.

Πολλοί πήραν το μάθημά τους. 
Με το γεγονός αυτό πολλές χώρες κατάλαβαν ότι η δύναμή τους θα είναι μέχρι εκεί που τους επιτρέπετε, πολλοί ηγέτες κατάλαβαν ότι πρέπει να ρωτούν τους προϊσταμένους τους για οτιδήποτε σημαντικό θέλουν να δημιουργήσουν, πολλοί επιστήμονες κατάλαβαν ότι δεν σημαίνει επειδή είναι διάνοιες θα μπορούν να πωλούν τις γνώσεις τους όπου θέλουν, και όλοι κατάλαβαν ότι οι υπερδυνάμεις είναι αδίστακτες.

Χρήστος Μαντζιάρης


mwlonlavebloger