μπορεί στο μέλλον να φέρει επανάσταση στον τρόπο πλοήγησης ενός διαστημόπλοιου στο εξωτερικό ηλιακό σύστημα και πέρα από αυτό.
Τα διαστημικά οχήματα πλοήγησης σήμερα βασίζονται σε ραδιοφωνικές μεταδόσεις μεταξύ ενός μακρινού σκάφους και ενός δικτύου σταθμών εδάφους στη Γη. Αυτό σημαίνει ότι το σκάφος πρέπει να περιμένει για μια εντολή από τη Γη για να το καθοδηγήσει μέσα στο χώρο, και με τις μεγάλες αποστάσεις αυτό θα μπορούσε να πάρει ώρες, ημέρες ή και ακόμη περισσότερο. Αυτή η χρονική καθυστέρηση επηρεάζει την ικανότητα ενός διαστημικού σκάφους να αντιδράσει γρήγορα, σύμφωνα με τη θέση του. Εξάλλου, η υποδομή του εδάφους είναι όλο και πιο δύσκολη και δαπανηρή να διατηρηθεί λόγω του μεγέθους των κεραιών ραδιοφώνου.
Οι επιστήμονες στο NPL και το Πανεπιστήμιο του Leicester διερευνούν τη χρήση των ακτίνων Χ από τα νεκρά αστέρια, που ονομάζονται πάλσαρ, να επιτρέψει την αυτόνομη πλοήγηση του διαστημόπλοιου . Τα πάλσαρ είναι εξαιρετικά συμπαγής και ταχέως περιστρεφόμενα άστρα νετρονίων, που έχει παρατηρηθεί ότι εκπέμπουν έντονη ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία παρόμοια με την περιστρεφόμενη ακτίνα του φωτός που βλέπεις από έναν φάρο. . Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτοί οι παλμοί μπορεί να είναι εξαιρετικά τακτικοί, καθιστώντας τις κατάλληλες πηγές για την πλοήγηση χρησιμοποιώντας μία τεχνική παρόμοια με GPS.
"Χρησιμοποιώντας ανιχνευτές ακτίνων Χ, το διαστημικό σκάφος θα μπορούσε να μετρήσει τους χρόνους των παλμών που έλαβε από τα πάλσαρ για να καθορίσει τη θέση και την κίνηση του. Το Πανεπιστήμιο του Leicester, θα χρησιμοποιήσει την εμπειρία του στις ακτίνας X ερχόμενο με τα πιθανά σχέδια της συσκευής και ο NPL θα αναπτύξει τους αλγορίθμους συγχρονισμού και ναυσιπλοΐας για να καθορίσει την πιθανή ακρίβεια αυτής της τεχνικής. Η χρηματοδότηση που λάβαμε από τον ΕΟΔ θα μας επιτρέψει να διερευνήσουμε τη σκοπιμότητα της χρησιμοποίησης αυτών των νεκρών άστρων και την πιθανή απόδοση πλοήγησης που θα μπορούσε να προκύψει. », Λέει ο Setnam Shemar, που διευθύνει το έργο για λογαριασμό του Χρόνου μη εξυπηρετούμενων δανείων και την ομάδα συχνότητας.
Η παραδοσιακή μορφή επίγειας διαστημικής ναυσιπλοΐας μπορεί μόνο να υποστηρίξει έναν περιορισμένο αριθμό του διαστημικού σκάφους δεδομένου ότι μόνο ένα σύνολο μετρήσεων μπορεί να υποβληθεί σε επεξεργασία σε οποιοδήποτε χρόνο. Εάν είναι εφικτή, αυτή η νέα τεχνική θα μπορούσε να επιτρέψει σε έναν μεγαλύτερο αριθμό σύνθετων διαστημικών αποστολών για να πραγματοποιηθούν ταυτόχρονα στο βαθύ διάστημα καθώς η τέχνη γίνεται ικανή.
Τα αποτελέσματα από την έρευνα θα συμβουλεψουν το ESA για την τεχνική στρατηγική και εάν είναι επιτυχής η ναυσιπλοΐα μέσω των pulsar θα μπορούσαν μακροπρόθεσμα να μειώσουν τις δαπάνες και τους περιορισμούς που συνδέονται με την επίγεια τεχνολογία. Μια τέτοια μέθοδος, χρησιμοποιώντας τα πάλσαρ για GPS της φύσης στο χώρο, μπορεί μια μέρα να επιτρέψει στην ανθρωπότητα να πλοηγηθείτε πολύ πέρα από τα εξωτερικά όρια του ηλιακού μας συστήματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.