Απίστευτος Σπύρος Γιαννιώτης, με ασύλληπτο ντεμαράζ πήρε το ασημένιο!

Δείχνοντας την τεράστια κλάση του, την αστείρευτη εμπειρία του και κυρίως το μεγαλείο της ψυχής του, ο Σπύρος Γιαννιώτης κατέκτησε με μια επική αντεπίθεση το ασημένιο μετάλλιο στη Μαραθώνια Κολύμβηση των Ολυμπιακών Αγώνων! Θα ήταν χρυσό αν προλάβαινε να βάλει πρώτος το χέρι στην ειδική πινακίδα του τερματισμού, σε ένα συγκλονιστικό τελικό, ο οποίος κρίθηκε στο φώτο φίνις με τον Ολλανδό Φέρι Βέρτμαν.  

Ο Έλληνας πρωταθλητής βρισκόταν μέχρι και στην 14η θέση λίγο πριν από τον τερματισμό όμως, απέδειξε ότι ακόμα και στα 36 του χρόνια, στους τελευταίους αγώνες της καριέρας του, είναι φτιαγμένος από υλικό πρωταθλητή.

Ο Γιαννιώτης ξεκίνησε συντηρητικά και στα πρώτα 2,5 χιλιόμετρα ήταν 23^ος, με ένα λεπτό διαφορά από τον προπορευόμενο αθλητή, τον Αυστραλό Πουρτ, ενώ στα 5 χιλιόμετρα ήταν 22ος με 1,5 λεπτό διαφορά. Έκτοτε ανέβασε ρυθμό, φτάνοντας στην 14η θέση στα 7,5 χιλιόμετρα. Μετά από μία ώρα και σαράντα λεπτά, ο Αυστραλός άρχισε να κουράζεται και οι υπόλοιποι να τον πλησιάζουν, μεταξύ των οποίων και ο Γιαννιώτης.

Στα 500 μέτρα πριν τον τερματισμό, ο Κερκυραίος εξαπέλυσε τη μεγάλη του επίθεση και στο τελευταίο 100άρι μπήκε μπροστά, «καταπίνοντας» έναν προς έναν τους συναθλητές του με ένα εκπληκτικό σπρίντ. Εξαίρεση ο Βέρτμαν, ο οποίος άντεξε στο ρυθμό και αντεπιτέθηκε με τη σειρά του στο τελευταίο 50αρι, για να προκύψει έτσι το δραματικό φινάλε.

Γιαννιώτης και Βέρτμαν έπεσαν  ταυτόχρονα στη γραμμή τερματισμού, με τον Έλληνα κολυμβητή να περνά πρώτος τη νοητή γραμμή, αλλά τον Ολλανδό να ακουμπά την ειδική πινακίδα. Χρειάστηκε το φώτο φίνις, σε έναν αγώνα 10.000 μέτρων, για να εξακριβωθεί ποιος θα ανέβει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου και ποιος στο δεύτερο! 

Στα 36 χρόνια και στον τελευταίο αγώνα της καριέρας του, ο «πατέρας» της ελληνικής κολύμβησης κατέκτησε το μοναδικό μετάλλιο που έλειπε από την πλούσια τροπαιοθήκη του, το τέταρτο για την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Η συγκομιδή για τη χώρα μας είναι πλέον ίδια - σε αριθμό - με εκείνη του Πεκίνου, ωστόσο τότε δεν είχαμε κανένα χρυσό (2 ασημένια, 2 χάλκινα).

Λίγη ώρα μετά το θρίαμβο του, ο μεγάλος Κερκυραίος περιέγραψε με συγκίνηση στην κάμερα της ΕΡΤ τα συναισθήματα του και τις θυσίες που έκανε για να εκπληρώσει το μεγάλο του απωθημένο, ένα Ολυμπιακό μετάλλιο.

koolnews.gr