Βοήθεια στον Μωυσή από Εξωγήινους !!!! μέσα απο τα βιβλία των Ευαγγελιστών!

Μία από τις γνωστές ιστορίες της Παλαιάς Διαθήκης είναι αυτή του Μωυσή .μια εντελώς διαφορετική εκδοχή για αυτό που είναι γραμμένο στην Αγία Γραφή.Δεν ήταν Θεός, αλλά εξωγήινοι που προκάλεσαν τις πληγές.

Κείμενο ορθόδοξης εκκλησίας Έξοδο Κεφάλαιο 7
Μια ήμερα, ύστερα από σαράντα χρόνια ξενιτιάς στην Μαδιάμ, όπως έβοσκε τα πρόβατα στο όρος Χωρήβ, του φανερώθηκε ο Θεός υπό μορφήν πυρός, εξερχόμενου μέσα από μία βάτο, η οποία φλεγόταν αλλά δεν καιγόταν. Με την θεοφάνεια αύτη, η οποία προεικόνιζε το μέγα μυστήριο του παρθενικού τοκετού και της εν σαρκί ελεύσεως του Σωτήρος, ο Θεός κάλεσε τον Μωυσή να επιστρέψει στην Αίγυπτο, για να ελευθέρωση τον λαό του από την πικρή δουλεία και να τον επαναφέρει στην γη των πατέρων του.

Ο παντοδύναμος θεός έβαλε έναν άνθρωπο; φανερώθηκε υπό μορφή πυρός δλδ με κάποιου είδους μηχανή, η οποία φλεγόταν ; έμενα μου ακούγετε σαν κάποιον της εποχής εκείνης που περιγράφει ένα σκάφος με τουρμπίνες που πετούν φωτιά,
Τότε ο Κύριος διά μέσου του Μωυσή κτύπησε την Αίγυπτο με δέκα φοβερές πληγές. Ταπεινωμένος από την δύναμη του θεού του Ισραήλ, ο Φαραώ εξαναγκάσθηκε να τους αφήσει να φύγουν.

Μαζί τους πήραν τα οστά του Ιωσήφ και πολλά χρυσά και αργυρά σκεύη που τους έδωσαν οι Αιγύπτιοι.Στην πορεία τους ο θεός τους οδηγούσε!!! την μεν ήμερα με στύλο νεφέλης την δε νύκτα με στύλο πυρός.Μετά την αναχώρηση τους ο Φαραώ άλλαξε πάλι γνώμη και έδωσε εντολή σε όλα τα άρματα του την καταδίωξη τους. Το αιγυπτιακό ιππικό βρήκε τους Ισραηλίτες στρατοπεδευμένους στην ακτή της Ερυθράς θαλάσσης.Ο Μωυσής κατ' εντολή του θεού χτύπησε τα νερά της με το ραβδί του και τα διαχώρισε στα δύο.Έτσι, οι Ισραηλίτες διέβησαν« διά ξηράς εν μέσω της θαλάσσης». Όταν εξήλθαν όλοι στην στεριά,σήκωσε το ραβδί του πάνω από τα ύδατα και τα επανέφερε στην φυσική τους θέση, καταποντίζοντας όλα τα άρματα του Φαραώ που τους ακολουθούσαν(?) αυτά δεν ήταν θαύματα! άλλα βαρβαρότητα και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Μέσα από τη δύναμη και την κατεύθυνση του Θεού ; Μπορούμε να πιστέψουμε οι πληγές και η δολοφονία αθώων παιδιών ήταν θαύματα μια Θεία αγάπη του Θεού της δικαιοσύνης;
Με ένα απλό ραβδί χώρισε τα νερά και μετά έπνιξε τους κακούς όπως γίνετε πάντα,(οι άλλοι είναι οι κακοί κ εμείς οι κάλοι)

Έξοδος: Κεφάλαιο 2: από τον στίχο 14: μας λέει ότι ο Θεός με τη βοήθεια του Μωυσή ο οποίος τοποθέτησε την ράβδο του στο νερό, και στη συνέχεια το νερό μετατράπηκε σε αίμα, όλα τα ψάρια πέθαναν, και Βρομούσαν.
Δεν ήταν μόνο το ποτάμι που ήταν μολυσμένο, αλλά και τα πηγάδια.
οι εξωγήινοι οι οποίοι είχαν μετατρέψει το νερό να μοιάζει με αίμα με χρώμα.

Αυτό γίνεται πολύ εύκολα με κόκκινο χρώμα. και κάποιο μείγμα η ενεργεία που κάνει τα ψάρια να αναισθητοποιούνται και τότε η οσμή είναι έντονη,και όχι από νεκρά ψάρια. Αφού το μείγμα είχε διαλυθεί, τα ψάρια και άλλα πλάσματα του νερού επανήλθαν.

Στην αρχή του τρίτου μηνός από την έξοδο τους, έφθασαν και στρατοπέδευσαν στο Σινά. Ο Κύριος κάλεσε τον Μωυσή να ανέβει μόνος στην κορυφή του όρους. Εκεί του αποκαλύφθηκε υπό μορφή πυρός μέσα σε νεφέλη με βροντές, αστραπές και ήχο σαλπίγγων. Όλο το όρος γέμισε καπνούς. Ο Μωυσής μιλούσε στον Θεό με πολλή οικειότητα, όπως ομιλεί κάποιος προς τον φίλο του. Ο Θεός του απαντούσε με βροντές. Κατά την φοβερή αυτή αποκάλυψη της δόξης του, ο Κύριος του παρέδωσε τις εντολές του γραμμένες σε δύο πέτρινες πλάκες. Κατά τις σαράντα ήμερες και νύκτες που παρέμεινε επάνω στο όρος, διδάχθηκε από τον Θεό ότι ήταν αναγκαίο, για να αποκτήσει ο λαός την θεογνωσία. Στο διάστημα αυτό του δόθηκαν οι οδηγίες για την κατασκευή του επίγειου θυσιαστηρίου και την οργάνωση της λατρείας, την οποία έπρεπε να προσφέρει ο περιούσιος λαός στον Δημιουργό του σύμπαντος.

Βροντές αστραπές σαλπίγγων, εδώ έχουμε περιγραφή ενός σκάφους που κάνει προσγείωση !!! και γιατί να ανεβεί μόνος του στο όρος ο Μωυσής; ήταν ντροπαλός ο θεός ; η κρυβόταν από το πλήθος;
Ενώ ο Μωυσής κατέβαινε κρατώντας τις πλάκες του Δεκάλογου, άκουσε τις φωνές των μεθυσμένων Ισραηλιτών και είδε τους χορούς τους γύρω από το χρυσό μοσχάρι, που κατά την απουσία του είχαν κατασκευάσει. Πέταξε από τα χέρια του τις πλάκες και τις συνέτριψε στους πρόποδες του βουνού. Ο Θεός αγανακτισμένος για την Ειδωλολατρία του σκληροτράχηλου λαού θα τον εξολόθρευε, αν δεν μεσολαβούσε ο Μωυσής με την θερμή του ικεσία: «καὶ νῦν εἰ μὲν ἀφεῖς αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν αὐτῶν, ἄφες· εἰ δὲ μή, ἐξάλειψόν με ἐκ τῆς βίβλου σου, ἧς ἔγραψας.» (Έξ. 32, 32).

Ο προφήτης ανέβηκε πάλι στο όρος και έγραψε, ο ίδιος αυτήν την φορά, σε δύο νέες πλάκες τις δέκα εντολές καθ' υπαγόρευση του θεού. Εισερχόμενος στην νεφέλη έγινε μέτοχος της θεϊκής δόξης. Έτσι, όταν επέστρεψε στο στρατόπεδο, έλαμπε απο το θείο φως , που ήταν λαμπρότερο από κάθε αισθητό φως. Το πρόσωπο του ακτινοβολούσε από υπερφυσική λάμψη. Αμύητοι οι Ισραηλίτες στα μυστήρια του θεού δεν μπορούσαν να τον δουν, και ο προφήτης κάλυψε το πρόσωπο του με κάλυμμα, που αφαιρούσε μόνον όταν εισερχόταν στην σκηνή του μαρτυρίου, για να μιλήσει με τον Θεό.

Προφανώς είχαν φώτα και ραδιενέργεια ,με κάλυμμα, που αφαιρούσε μόνον όταν εισερχόταν στην σκηνή του μαρτυρίου, του έδωσαν στολή κ μάσκα για προστασία!.Αφού έμειναν ένα χρόνο στο Σινά, στην αρχή του δευτέρου έτους ο Μωυσής αρίθμησε τον λαό και συνέχισαν την πορεία στην έρημο, ώσπου έφθασαν στην έρημο Κάδης, στα σύνορα της γης της Επαγγελίας. Ο λαός επηρεασμένος από τους κατασκόπους που έστειλε ο Μωυσής στην Χαναάν, για την κατάληψη της χώρας, στράφηκε εναντίον του, και ζήτησε νέους αρχηγούς για να επιστρέψει στην Αίγυπτο. Ο θεός ήταν έτοιμος για μία ακόμη φορά να τους αφανίσει τελείως, αλλά ο Μωυσής με την θερμή του προσευχή άλλαξε την θεία βούληση και τελικά καταδικάσθηκαν σε τριάντα οκτώ χρόνια περιπλάνησης, αφ' ενός μεν για να παιδαγωγηθούν, αφ' έτερου δε για να πεθάνουν στην έρημο και να μην εισέλθουν στην γη της Επαγγελίας όλοι, ηλικίας είκοσι ετών και άνω.

Στην αρχή του τεσσαρακοστού από τη έξοδο τους έτους έφθασαν πάλι στην έρημο Κάδης. Οι «υιοί του Ισραήλ» δυσφόρησαν και πάλι από την έλλειψη νερού και ξέσπασαν σε νέους γογγυσμούς κατά του ηγέτη τους. Ο θεός είπε στον Μωυσή να τους δώσει νερό από τον βράχο, αλλά αυτός, κυριευμένος από αθυμία για την νέα τους απείθεια, δίστασε προς στιγμήν και τους είπε: «ἀκούσατέ μου, οἱ ἀπειθεῖς· μὴ ἐκ τῆς πέτρας ταύτης ἐξάξομεν ὑμῖν ὕδωρ;» (Άρ. 20, 10). Το νερό ανέβλυσε άφθονο από τον βράχο, όταν τον κτύπησε με το ραβδί του ο Μωυσής, ο ίδιος όμως εξ' αιτίας της «αντιλογίας» του τιμωρήθηκε από τον θεό να μην εισέλθει στην γη της Επαγγελίας.

Ύστερα από πολλούς αγώνες πού διεξήγαγε με την βοήθεια του Ιησού του Ναυή εναντίον των Αμορραίων, των Μαδιανιτών και των Μωαβιτών, κατέλαβε την χώρα ανατολικά του Ιορδανού, απέναντι από την Χαναάν.

Εκεί, στις στέπες της Μωάβ, υπενθύμισε στον λαό τις ευεργεσίες του θεού και τις αποκαλύψεις κατά την τεσσαρακονταετή πορεία τους στην έρημο, τους τόνισε τις υποχρεώσεις τους έναντι της Διαθήκης του Κυρίου και τους έδωσε τις τελευταίες οδηγίες. Έπειτα έχρισε ως διάδοχο του τον Ιησού του Ναυή, έψαλε προς τον θεό, «Πρόσεχε οὐρανέ, καὶ λαλήσω, καὶ ἀκουέτω ἡ γῆ ρήματα ἐκ στόματός μου....» (Δευτ. 32, 1-43) και ευλόγησε για τελευταία φορά τις δώδεκα φυλές. Πέθανε σε ηλικία εκατόν είκοσι ετών στην κορυφή Φασγά του όρους Ναβαύ (ή Νεβώ), όπου είχε ανεβεί για να του δείξει ο Κύριος την επηγγελμένη γη. Εκεί ετάφη, χωρίς ποτέ να μάθει κανείς τον ακριβή τόπο της ταφής του.

Όταν περιγράφει πώς ο Θεός οδήγησε τον Μωυσή και τους ανθρώπους τους μεσώ ενός πυλώνα φωτός κατά τη διάρκεια της ημέρας και μιας φωτιάς από τον ουρανό τη νύχτα, είναι από διαστημικό σκάφος, που τους είχε οδηγήσει προς την έρημο. Το σκάφος δεν ήταν ορατό από το έδαφος!Ήταν πάντα σε μεγάλο ύψος και είχε κάποια απόσταση μπροστά από το Μωυσή και τον λαού του.
οι εξωγήινοι οδήγησαν τον Μωυσή στην έρημο, στους ανθρώπους έπρεπε να πει ότι ήταν ο Θεός. θα έπρεπε να αποδεχθούν ότι ο Θεός τους οδηγεί, γιατί αλλιώς δεν θα το έκαναν! φοβούμενοι την περίπτωση που έστειλε τις πληγές επάνω τους. Για να γίνει αυτό οι εξωγήινοι δημιούργησαν ένα σύννεφο γύρω από διαστημικό σκάφος τους,για να κρύβεται από τα μάτια τον ανθρώπων . Το σύννεφο ήταν σε μια απόσταση να βλέπει, κατά τη διάρκεια της ημέρας. Τη νύχτα το διαστημόπλοιο μέσα από το σύννεφο έλαμπε μια ακτίνα φως, μια φλογερή κόκκινη λάμψη. είναι λογικό να το λένε έτσι. Οι άνθρωποι σε εκείνες τις ημέρες δεν είχαν δει ποτέ τεχνητό φως .Ως εκ τούτου, είναι κατανοητό ότι ο Θεός ήταν μέσα στο σύννεφο, που απέστειλε ακτίνα του φωτός από τον ουρανό.

aetos-apokalypsis.com