"γιατί ο Popeye τρώει σπανάκι;
-για το σίδηρο
"δείξτε μου αποδείξεις"
φυσικά όλοι γνωρίζουμε τον Ποπάυ ,το ναύτη , το cartoon που
γίνεται πολύ-πολύ δυνατός όταν τρώει σπανάκι...
έχουμε άραγε δίκιο να πιστεύουμε κάτι τέτοιο ή όχι;
ας δούμε τι συμβαίνει
για περισσότερο από εκατό χρόνια ένας δημοφιλής μύθος - τα 100 γρ σπανάκι περιέχουν 36mg σίδηρο - κυκλοφορεί
σε ακαδημαϊκά βιβλία,
σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά,
σε δημοφιλείς διαλέξεις,
σε πανεπιστήμια και
στο Διαδίκτυο
όμως
το 1972 σε μία διάλεξη ο περίφημος διατροφολόγος Arnold E. Bender ισχυρίστηκε ότι ένα γερμανικό βιβλίο σχετικά με τη διατροφή (Noorden and Salomon 1920; 476) αναδημοσίευσε ένα προηγούμενο λάθος
μιά λάθος υποδιαστολή που
εσφαλμένα δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1870 από το Γερμανό επιστήμονα Emil von Wolff
η επιστημονική ομάδα του Emil von Wolff μετρώντας την περιεκτικότητα του σπανακιού σε σίδηρο έβαλαν την υποδιαστολή στο δεκαδικό αριθμό μία θέση δεξιότερα έτσι
τα 100γρ σπανάκι τα οποία περιέχουν 3,60mg σίδηρο έφτασαν να περιέχουν 36mg
μιά τεράστια διαφορά
οι μετέπειτα επιστήμονες δεν ασχολήθηκαν να κάνουν καινούργιες μετρήσεις μέχρι που φτάσαμε στον έγκριτο διατροφολόγο Arnold E. Bender το 1972 ο οποίος αναφέρει:
"για εκατό χρόνια ή και περισσότερο το σπανάκι είναι (και προφανώς εξακολουθεί να είναι) γνωστό για την υψηλή περιεκτικότητά του σε σίδηρο σε σύγκριση με εκείνη των άλλων λαχανικών, αλλά αυτό είναι αναληθές.
Το 1870 ο Δρ Εmil von Wolff δημοσίευσε τις αναλύσεις περιεκτικότητας των τροφίμων, όπως το σπανάκι, που φάνηκε να είναι εξαιρετικά πλούσια σε σίδηρο. Τα στοιχεία αυτά επαναλαμβάνονται στις επόμενες γενιές των σχολικών βιβλίων - αφού δεν ελέγχουμε πάντα τα αποτελέσματα των άλλων - συμπεριλαμβανομένου του «Handbook of Food Sciences’ » (Handbuch der Ernahrungslehre) υπό του von Noorden και Saloman το 1920.
Το 1937 ο καθηγητής Schupan επανέλαβε τελικά τις αναλύσεις για το σπανάκι και διαπίστωσε ότι δεν περιείχε περισσότερο σίδηρο από ό, τι οποιοδήποτε άλλο φυλλώδες λαχανικό.Η φήμη του σπανακιού φαίνεται ότι βασίζεται σε ένα λανθασμένο δεκαδικό ψηφίο."
έτσι μετά τον καθηγητή Arnold E. Bender και άλλοι ερευνητές πραγματοποίησαν εκ νέου μετρήσεις καταρρίπτοντας τον μύθο της μεγάλης περιεκτικότητας σε σίδηρο του σπανακιού και
όχι μόνο
το σπανάκι έχει άλλο ένα μειονέκτημα ενώ
έχει υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο και ασβέστιο το ποσοστό απορρόφησης είναι σχεδόν μηδενικό και
αυτό λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε οξαλικό οξύ
το οξαλικό οξύ δεσμεύει το ασβέστιο σε ένα αδιάλυτο άλας όπως και το σίδηρο ο οποίος είναι γερά δεμένος με το οξαλικό οξύ και έτσι
κανένα από τα δύο αυτά στοιχεία δεν μπορούν να απορροφηθούν εύκολα από τον οργανισμό
δηλαδή
αν φάμε 50 γραμμάρια φρέσκο ωμό σπανάκι ο οργανισμός μας θα απορροφήσει 0,5 mg σίδηρο όταν χρειαζόματε 8,7 mg σίδηρο την ημέρα οι άντρες και 14,8 mg οι γυναίκες
βέβαια αυτά τα δύο στοιχεία-α) η χαμηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο και β) η υψηλή περιεκτικότητα σε οξαλικό οξύ -δεν μειώνει καθόλου την σπουδαιότητα του σπανακιού το οποίο
είναι ένα λαχανικό με πλήθος θρεπτικών συστατικών εμείς
αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι
a) να τρώμε το σπανάκι μας συνοδευόμενο πάντα με ελαιόλαδο και άφθονο λεμόνι αυξάνοντας με τον τρόπο αυτό την απορρόφηση του σιδήρου και
β) να μην το συνοδεύουμε με γαλακτοκομικά διότι μηδενίζουμε την απορρόφηση του σιδήρου που περιέχει( σε επόμενη ανάρτηση οι γενικές πληροφορίες για το σπανάκι)
και δεν ξεχνάμε φίλοι μου ότι:
για τους ανθρώπους που τρώνε ποικιλία τροφών αυτές
οι αλληλεπιδράσεις έχουν ελάχιστη έως καμία θρεπτική συνέπεια
master-lista
-για το σίδηρο
"δείξτε μου αποδείξεις"
φυσικά όλοι γνωρίζουμε τον Ποπάυ ,το ναύτη , το cartoon που
γίνεται πολύ-πολύ δυνατός όταν τρώει σπανάκι...
έχουμε άραγε δίκιο να πιστεύουμε κάτι τέτοιο ή όχι;
ας δούμε τι συμβαίνει
για περισσότερο από εκατό χρόνια ένας δημοφιλής μύθος - τα 100 γρ σπανάκι περιέχουν 36mg σίδηρο - κυκλοφορεί
σε ακαδημαϊκά βιβλία,
σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά,
σε δημοφιλείς διαλέξεις,
σε πανεπιστήμια και
στο Διαδίκτυο
όμως
το 1972 σε μία διάλεξη ο περίφημος διατροφολόγος Arnold E. Bender ισχυρίστηκε ότι ένα γερμανικό βιβλίο σχετικά με τη διατροφή (Noorden and Salomon 1920; 476) αναδημοσίευσε ένα προηγούμενο λάθος
μιά λάθος υποδιαστολή που
εσφαλμένα δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1870 από το Γερμανό επιστήμονα Emil von Wolff
η επιστημονική ομάδα του Emil von Wolff μετρώντας την περιεκτικότητα του σπανακιού σε σίδηρο έβαλαν την υποδιαστολή στο δεκαδικό αριθμό μία θέση δεξιότερα έτσι
τα 100γρ σπανάκι τα οποία περιέχουν 3,60mg σίδηρο έφτασαν να περιέχουν 36mg
μιά τεράστια διαφορά
οι μετέπειτα επιστήμονες δεν ασχολήθηκαν να κάνουν καινούργιες μετρήσεις μέχρι που φτάσαμε στον έγκριτο διατροφολόγο Arnold E. Bender το 1972 ο οποίος αναφέρει:
"για εκατό χρόνια ή και περισσότερο το σπανάκι είναι (και προφανώς εξακολουθεί να είναι) γνωστό για την υψηλή περιεκτικότητά του σε σίδηρο σε σύγκριση με εκείνη των άλλων λαχανικών, αλλά αυτό είναι αναληθές.
Το 1870 ο Δρ Εmil von Wolff δημοσίευσε τις αναλύσεις περιεκτικότητας των τροφίμων, όπως το σπανάκι, που φάνηκε να είναι εξαιρετικά πλούσια σε σίδηρο. Τα στοιχεία αυτά επαναλαμβάνονται στις επόμενες γενιές των σχολικών βιβλίων - αφού δεν ελέγχουμε πάντα τα αποτελέσματα των άλλων - συμπεριλαμβανομένου του «Handbook of Food Sciences’ » (Handbuch der Ernahrungslehre) υπό του von Noorden και Saloman το 1920.
Το 1937 ο καθηγητής Schupan επανέλαβε τελικά τις αναλύσεις για το σπανάκι και διαπίστωσε ότι δεν περιείχε περισσότερο σίδηρο από ό, τι οποιοδήποτε άλλο φυλλώδες λαχανικό.Η φήμη του σπανακιού φαίνεται ότι βασίζεται σε ένα λανθασμένο δεκαδικό ψηφίο."
έτσι μετά τον καθηγητή Arnold E. Bender και άλλοι ερευνητές πραγματοποίησαν εκ νέου μετρήσεις καταρρίπτοντας τον μύθο της μεγάλης περιεκτικότητας σε σίδηρο του σπανακιού και
όχι μόνο
το σπανάκι έχει άλλο ένα μειονέκτημα ενώ
έχει υψηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο και ασβέστιο το ποσοστό απορρόφησης είναι σχεδόν μηδενικό και
αυτό λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε οξαλικό οξύ
το οξαλικό οξύ δεσμεύει το ασβέστιο σε ένα αδιάλυτο άλας όπως και το σίδηρο ο οποίος είναι γερά δεμένος με το οξαλικό οξύ και έτσι
κανένα από τα δύο αυτά στοιχεία δεν μπορούν να απορροφηθούν εύκολα από τον οργανισμό
δηλαδή
αν φάμε 50 γραμμάρια φρέσκο ωμό σπανάκι ο οργανισμός μας θα απορροφήσει 0,5 mg σίδηρο όταν χρειαζόματε 8,7 mg σίδηρο την ημέρα οι άντρες και 14,8 mg οι γυναίκες
βέβαια αυτά τα δύο στοιχεία-α) η χαμηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο και β) η υψηλή περιεκτικότητα σε οξαλικό οξύ -δεν μειώνει καθόλου την σπουδαιότητα του σπανακιού το οποίο
είναι ένα λαχανικό με πλήθος θρεπτικών συστατικών εμείς
αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι
a) να τρώμε το σπανάκι μας συνοδευόμενο πάντα με ελαιόλαδο και άφθονο λεμόνι αυξάνοντας με τον τρόπο αυτό την απορρόφηση του σιδήρου και
β) να μην το συνοδεύουμε με γαλακτοκομικά διότι μηδενίζουμε την απορρόφηση του σιδήρου που περιέχει( σε επόμενη ανάρτηση οι γενικές πληροφορίες για το σπανάκι)
και δεν ξεχνάμε φίλοι μου ότι:
για τους ανθρώπους που τρώνε ποικιλία τροφών αυτές
οι αλληλεπιδράσεις έχουν ελάχιστη έως καμία θρεπτική συνέπεια
master-lista
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.