Aνταπεργία και κατάργηση τριετιών ζητούν οι δανειστές

Η άλωση στις εργασιακές σχέσεις καλά κρατεί με την τρόικα να ζητεί απαγόρευση των απεργιών, θέσπιση ανταπεργιών, «πάγωμα» στις τριετίες, και την κυβέρνηση να είναι απλός θεατής των εξελίξεων και των απαιτήσεων, φροντίζοντας να διαρρέει τα παραπάνω στον Τύπο, προκειμένου να «δει» αντιδράσεις.

Οι νέες αποικιοκρατικές απαιτήσεις της τρόικας για τη θέσπιση δικαιώματος των επιχειρήσεων για ανταπεργία «Lock Out», για ουσιαστική κατάργηση των τριετιών και απαγορευτικές προϋποθέσεις κήρυξης απεργιών, που προστέθηκαν σε αυτές για την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, είναι θρασύτατες, προκλητικές και ταπεινωτικές για το λαό και τη χώρα μας.

Η τρόικα ουσιαστικά απαιτεί τη νομοθετική κατάργηση των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων της απεργίας και του συνδικαλισμού και την νεκρανάσταση αντεργατικών νόμων (νόμος 330/1976, άρθρο 4 νόμου 365/1983), που καταργήθηκαν μετά από μεγάλους αγώνες των εργαζομένων και του λαού μας.

Όπως είπε την Παρασκευή υψηλόβαθμο στέλεχος του οικονομικού επιτελείου, μεταξύ άλλων υπέδειξε στην κυβέρνηση την ανάγκη να θεσμοθετήσει την απόλυτη πλειοψηφία στις απεργίες, να καθιερώσει το lockout και να παγώσει την ωρίμανση με τις τριετίες μετά το 2017. Αν και δεν έθεσε τα ζητήματα αυτά ως απαίτηση, σύμφωνα με την ίδια πηγή, αλλά ως υπόδειξη, προκειμένου να συγκλίνει η Ελλάδα με τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, όπως υποστήριξε, οι ιδέες αυτές δείχνουν την κατεύθυνση στην οποία κινείται. Επιπλέον, επιμένει στο θέμα των ομαδικών απολύσεων και της μείωσης των εργοδοτικών εισφορών.

«Η πολιτική ευθύνη για την αποθράσυνση των τροϊκανών βαραίνει αποκλειστικά την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, που με την εθελόδουλη και συμβιβαστική στάση της τους έδωσε το δικαίωμα να απαιτούν τόσο βάρβαρα αντεργατικά μέτρα, που αν τολμούσαν να τα ζητήσουν στις χώρες τους, θα τους “έπαιρναν με τις πέτρες”», σχολίασε σχετικά ο βουλευτής και υπεύθυνος του ΕΕΚΕ Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Στρατούλης.

Αντεργατική ανταπεργία
Ο Κ. Λάσκαρης έμεινε στην ιστορία τη δεκαετία του '70, όταν ως υπουργός Εργασίας το 1976 νομοθέτησε την ανταπεργία των εργοδοτών (lock out) ως απάντηση στις απεργίες των εργαζομένων. Με απλά λόγια, ο επιχειρηματίας μπορούσε να κλείσει την επιχείρησή του αν αποφασιζόταν απεργία.

Το εργοδοτικό δικαίωμα του λοκ άουτ είχε καθιερωθεί με το άρθρο 32 του Ν. 330, σύμφωνα με το οποίο, όπως η απεργία, έτσι και η ανταπεργία, όταν ασκείται νόμιμα, δεν αποτελεί παράβαση της σύμβασης εργασίας, την οποία δεν καταγγέλλει, αλλά απλώς αναστέλλει.

Ο αποκλεισμός των μισθωτών εκ μέρους του εργοδότη, από τον τόπο εργασίας τους, ή η μη παράδοση σε αυτούς (εργαζομένους) των απαραίτητων μέσων για την παροχή της εργασίας, είτε πρόκειται να αποκρούσει ο εργοδότης κάποια ήδη κηρυχθείσα απεργία των μισθωτών (αμυντική ανταπεργία) είτε προς ικανοποίηση των ίδιων των συμφερόντων του (επιθετική ανταπεργία), αναγνωρίζονταν ως δικαιώματα.

Επιμέλεια: www.logiosermis.net

Με πληροφορίες απο apnet.gr και enet.gr

logiosermis.net