Δεν ήταν ούτε η CIA ούτε η Μαφία. Το χέρι του Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ, του ανθρώπου που δολοφόνησε τον Τζον Κενεντι, «όπλισε» η KGB!
Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει, σχεδόν 50 χρόνια μετά, βιβλίο «A Spy Like No Other», που έγραψε ο Ρόμπερτ Χολμς ένας Βρετανός, πρώην διπλωμάτης στη βρετανική πρεσβεία στη Μόσχα. Πίσω από τη δολοφονία Κενεντι βρίσκονταν σταλινικοί μυστικοί πράκτορες, που δε μπορούσαν να «χωνέψουν» την ταπείνωση στον Κόλπο των Χοίρων. Και που έδρασαν χωρίς να γνωρίζει κάτι το καθεστώς Χρουστσόφ.
Κατά το βιβλίο, ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ ήταν κομμουνιστής και σχεδόν δυο μήνες πριν δολοφονήσει τον Αμερικανό πρόεδρο, είχε ζητήσει βίζα από την ΕΣΣΔ για να φύγει από τις ΗΠΑ για τη Μόσχα. Αλλά του το αρνήθηκαν.
Γίνεται μάλιστα αναφορά σε μια συνάντηση, στις 28 Σεπτεμβρίου 1963, στο Νέο Μεξικό. Απόσπασμα του βιβλίου που δημοσιεύει η Telegraph αναφέρει: «Ο νεαρός Αμερικανός ήταν ταραγμένος και ευσυγκίνητος και άφησε το γεμάτο όπλο πάνω στο τραπέζι. Η Σοβιετική Ένωση πρέπει να του εξασφαλίσει βίζα το συντομότερο, είπε. Η ζωή του είχε γίνει ανυπόφορη από την παρακολούθηση του FBI και εκείνος –ένας αφοσιωμένος κομμουνιστής- ήθελε να επιστρέψει στην αγκαλιά της Μητέρας Ρωσίας.
Ένας από τους τρεις Σοβιετικούς διπλωμάτες που ήταν παρόντες, πήρε το όπλο, το άδειασε και το έδωσε ξανά στον κάτοχό του. Δεν επρόκειτο να του δοθεί βίζα το αμέσως επόμενο διάστημα, του εξήγησε ήρεμα. Αποθαρρημένος, ο Αμερικανός μάζεψε τα χαρτιά του και έφυγε από το προξενείο της ΕΣΣΔ, όχι για το σπίτι του στη Νέα Ορλεάνη αλλά για το Ντάλας».
Η συνάντηση έγινε στην πόλη του Μεξικού. Ήταν Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου του 1963 και ο άνδρας που ζητούσε βίζα για τη Μόσχα ήταν ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ, ο άνθρωπος που στις 22 Νοεμβρίου του 1963 δολοφόνησε τον Τζον Κένεντι.
Σύμφωνα με τον Ρόμπερτ Χολμς, που υπηρέτησε στο προξενείο της Βρετανίας στη Μόσχα την περίοδο 1961-62, οι σταλινικοί στους κόλπους της KGB έδρασαν ανεξάρτητα από τον τότε ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης, Νικίτα Χρουστσόφ. Και το έκαναν για να εκδικηθούν για τον Κόλπο των Χοίρων και την «ταπείνωση» του αν αποσυρθούν οι σοβιετικοί πύραυλοι από την Κούβα.
Ο κατάσκοπος από τον οποίο εμπνεύστηκε ο συγγραφέας είναι ο Ιβάν Σερόφ, ένας ψυχροπολεμικός αγωνιστής, που εκπαιδεύτηκε κατά τις εκκαθαρίσεις του 1930, όταν ο Στάλιν έστειλε είτε στα γκούλαγκ είτε στο θάνατο εκατομμύρια Ρώσους. Μετά το θάνατο του Στάλιν, ο Χρουστόφ τον διόρισε, το 1954, επικεφαλής της KGB. Βοήθησε στο να καταπνιγεί η ουγγρική επανάσταση το 1956 και τρία χρόνια μετά έγινε επικεφαλής της σοβιετικής αντικατασκοπείας. Κάτι που μάλλον θεώρησε... δυσμένεια.
Όταν κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Κούβα αποκαλύφθηκε πως ένας πράκτορας της GRU ήταν Βρετανός κατάσκοπος, λέγεται ότι, ο Σεροφ δεν άντεξε την ντροπή και αυτοκτόνησε. Στην πραγματικότητα, έζησε έως το 1990.
Σύμφωνα με το βιβλίο, ο Σερόφ, ο Γιούρι Άντροποφ (επικεφαλής της KGB και μετέπειτα ηγέτης της ΕΣΣΔ) και ο Βλαντιμίρν Κριουτσκόφ, ένας άνθρωπος που έπαιξε ρόλο στο αποτυχημένο πραξικόπημα κατά του Γκορμπατσόφ το 1991 ήταν οι «αρχιτέκτονες» της συνωμοσίας κατά του Κένεντι.
Κατά το βιβλίο, ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ ήταν κομμουνιστής και σχεδόν δυο μήνες πριν δολοφονήσει τον Αμερικανό πρόεδρο, είχε ζητήσει βίζα από την ΕΣΣΔ για να φύγει από τις ΗΠΑ για τη Μόσχα. Αλλά του το αρνήθηκαν.
Γίνεται μάλιστα αναφορά σε μια συνάντηση, στις 28 Σεπτεμβρίου 1963, στο Νέο Μεξικό. Απόσπασμα του βιβλίου που δημοσιεύει η Telegraph αναφέρει: «Ο νεαρός Αμερικανός ήταν ταραγμένος και ευσυγκίνητος και άφησε το γεμάτο όπλο πάνω στο τραπέζι. Η Σοβιετική Ένωση πρέπει να του εξασφαλίσει βίζα το συντομότερο, είπε. Η ζωή του είχε γίνει ανυπόφορη από την παρακολούθηση του FBI και εκείνος –ένας αφοσιωμένος κομμουνιστής- ήθελε να επιστρέψει στην αγκαλιά της Μητέρας Ρωσίας.
Ένας από τους τρεις Σοβιετικούς διπλωμάτες που ήταν παρόντες, πήρε το όπλο, το άδειασε και το έδωσε ξανά στον κάτοχό του. Δεν επρόκειτο να του δοθεί βίζα το αμέσως επόμενο διάστημα, του εξήγησε ήρεμα. Αποθαρρημένος, ο Αμερικανός μάζεψε τα χαρτιά του και έφυγε από το προξενείο της ΕΣΣΔ, όχι για το σπίτι του στη Νέα Ορλεάνη αλλά για το Ντάλας».
Η συνάντηση έγινε στην πόλη του Μεξικού. Ήταν Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου του 1963 και ο άνδρας που ζητούσε βίζα για τη Μόσχα ήταν ο Λι Χάρβεϊ Όσβαλντ, ο άνθρωπος που στις 22 Νοεμβρίου του 1963 δολοφόνησε τον Τζον Κένεντι.
Σύμφωνα με τον Ρόμπερτ Χολμς, που υπηρέτησε στο προξενείο της Βρετανίας στη Μόσχα την περίοδο 1961-62, οι σταλινικοί στους κόλπους της KGB έδρασαν ανεξάρτητα από τον τότε ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης, Νικίτα Χρουστσόφ. Και το έκαναν για να εκδικηθούν για τον Κόλπο των Χοίρων και την «ταπείνωση» του αν αποσυρθούν οι σοβιετικοί πύραυλοι από την Κούβα.
Ο κατάσκοπος από τον οποίο εμπνεύστηκε ο συγγραφέας είναι ο Ιβάν Σερόφ, ένας ψυχροπολεμικός αγωνιστής, που εκπαιδεύτηκε κατά τις εκκαθαρίσεις του 1930, όταν ο Στάλιν έστειλε είτε στα γκούλαγκ είτε στο θάνατο εκατομμύρια Ρώσους. Μετά το θάνατο του Στάλιν, ο Χρουστόφ τον διόρισε, το 1954, επικεφαλής της KGB. Βοήθησε στο να καταπνιγεί η ουγγρική επανάσταση το 1956 και τρία χρόνια μετά έγινε επικεφαλής της σοβιετικής αντικατασκοπείας. Κάτι που μάλλον θεώρησε... δυσμένεια.
Όταν κατά τη διάρκεια της κρίσης στην Κούβα αποκαλύφθηκε πως ένας πράκτορας της GRU ήταν Βρετανός κατάσκοπος, λέγεται ότι, ο Σεροφ δεν άντεξε την ντροπή και αυτοκτόνησε. Στην πραγματικότητα, έζησε έως το 1990.
Σύμφωνα με το βιβλίο, ο Σερόφ, ο Γιούρι Άντροποφ (επικεφαλής της KGB και μετέπειτα ηγέτης της ΕΣΣΔ) και ο Βλαντιμίρν Κριουτσκόφ, ένας άνθρωπος που έπαιξε ρόλο στο αποτυχημένο πραξικόπημα κατά του Γκορμπατσόφ το 1991 ήταν οι «αρχιτέκτονες» της συνωμοσίας κατά του Κένεντι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.