Πριν από περίπου 25 χρόνια, ο Μικ Ντοτζ, έβγαλε τα παπούτσια του, μεγάλωσε τα γένια του και άφησε το σύγχρονο πολιτισμό και την οικογένεια του, για να ζήσει μία ασκητική ζωή στη ζούγκλα.
Ωστόσο, πριν αποφασίσει να γίνει ερημίτης, η ζωή του ήταν μάλλον συνηθισμένη. Ο Ντοτζ αποφοίτησε από το Λύκειο Κουμπασάκι στην Οκινάουα της Ιαπωνίας και εργαζόταν σαν μηχανικός για βαρύ εξοπλισμό. Δεν πήγε ποτέ στο κολέγιο, αλλά του άρεσε να διαβάζει βιβλία.
Πλέον η ζωή του περιστρέφεται γύρω από την εξερεύνηση της σωματικής άσκησης και των φυσικών πρακτικών που βρίσκουν μία μέση λύση μεταξύ της άγριας φύσης και του περιφραγμένου πολιτισμού της σύγχρονης εξημέρωσης.
Ο λόγος που αποφάσισε να εγκαταλείψει την ζωή στην πόλη, όπως αναφέρει ο ίδιος, ήταν γιατί υπέφερε από οσφυαλγίες και πόνους στα πόδια. «Είχα πελματιαία απονευρωσίτιδα και παραμορφωμένα πόδια και δεν μπορούσα ούτε να περπατήσω, ενώ έπρεπε να τρέχω για να διαχειριστώ το άγχος της σύγχρονης ζωής. Ακολουθώντας τα πόδια μου βρήκα τον εαυτό μου να βγαίνει από τη μόνωση του σύγχρονου κόσμου. Τα αποτελέσματα ήρθαν γρήγορα. Δεν ήταν μόνο τα πόδια που θεραπεύτηκαν, αλλά και ο πόνος στην πλάτη μου, στον αυχένα και την καρδιά.»
Ωστόσο, η ζωή στο δάσος μπορεί να μην είναι πάντα εύκολη. Οπως εξηγεί, οι χειμώνες είναι γι' αυτόν μία πρόκληση, όμως το γεγονός ότι τρώει τα πάντα, τον έχει σώσει τις περιόδους που η τροφή είναι δυσεύρετη.
Οσο για τις ασθένειες, εξηγεί πώς έχει αναπτύξει ιδιαίτερες μεθόδους με το νερό και τη φωτιά που θεωρεί ότι θεραπεύουν τα πάντα.
parapolitika.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.