Ποιός ρώτησε και δεν πήρε απάντηση;

Διάβαζε νυχθημερόν το μικρό αγοράκι και με όρεξη βιβλία-παραμύθια, που διάφοροι φίλοι καί συγγενείς του είχανε δωρίσει . Ξεφύλλιζε πάντοτε με λαχτάρα και δημιουργούσε εικόνες στο μυαλό του. Το μέρος που επέλεγε κάθε φορα για να διαβάσει έμοιαζε σαν έρημος κι αυτός η όαση στο κέντρο της.Τόσο έντονα γέμιζε τον χώρο,δίνοντας νόημα με την παρουσία του κι αυτό γιατί μπορούσε να δημιουργεί νοερά,μα να δημιουργεί και ήταν ο λόγος για να είναι ευτυχισμένος.

Δοκίμασε ένα βράδυ να ταξιδέψει με τον δικό του τρόπο. Έκλεισε τα μάτια κι έφερε στο νού του ένα καράβι εμπορικό. Κόσμος μέσα αρκετός καί στην πλώρη τα πετούμενα να 'παίζουν'. Προσπάθησε γρήγορα ο νεαρός να βρεί τον καπετάνιο και ερχόμενος μπροστά του βρήκε την ευκαιρία να τον ρωτήσει:
'Είσαι ευτυχισμένος,Κύριε εσύ με το λευκό καπέλο;"

Δεν έβγαλε μιλιά αυτός. Ρώτησε άλλες δύο φορές,μα τίποτα. Ξαφνική έπιασε μπόρα,τα κύματα ολόκληρα τσουνάμια σχεδόν και το καράβι σε ταραχή. Ακλόνητος ο καπετάνιος,όρθιος να πατά σταθερά και τα χέρια του να δίνουν μαεστρία. Η έννοια του να σώσει το καράβι από την θαλασσοταραχή.Ο νεαρός που είχε κρυφτεί τον παρατηρούσε. Τον κοίταξε ευθύς στα μάτια κι αμέσως κατάλαβε. Κοίταξε γύρω του καί είχε ήδη πάρει την απάντησή του. Το καράβι ήταν όπως πριν και ο κύριος με το λευκό καπέλο ικανοποιημένος.

Άνοιξε τώρα τα μάτια το αγόρι,συλλογίστηκε μέχρι που αποκοιμήθηκε.
Πολλές Φορές η σιωπή δίνει την θέση της στις πράξεις προς απάντηση. Είναι αυτές που καθορίζουν την αποστολή και το έργο μας στον κόσμο αυτόν των ιδεών. Οι πράξεις που κρύβουν μέσα τους τον Χριστό είναι όλα τα λόγια και οι σιωπές μαζί.
Μην απορεί το μικρό παιδί μέσα μας άν κανείς δεν του απαντά. Ο Χριστός πλησιάζει στο καθρέφτισμα των συν-ανθρώπων μας καί φτιάχνει αυτό που θέλουμε να ακούσουμε.
MAΡΙΑ S

Toμέας ενημέρωσης prisonplanet.gr