Πέμπτη 6 Απριλίου 2017

Το σκοτεινό μυστικό του Ισραήλ από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσής του

Ισραήλ: Η συγκλονιστική ιστορία χιλιάδων κλεμμένων παιδιών
Έχει χαρακτηριστεί ως το σκοτεινότερο ίσως μυστικό του Ισραήλ και έχει τις ρίζες του στα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του νέου κράτους.
Εκτιμάται πως από το 1948 και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1950, από 1.500 έως 5.000 παιδιά εξαφανίστηκαν. Άλλες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 8.000 παιδιά που κλάπηκαν από τους βιολογικούς τους γονείς.
Τον περασμένο μήνα, ήρθε η πρώτη επίσημη παραδοχή εκ μέρους της ισραηλινής κυβέρνησης. Ο υπουργός Τζάτσι Χανέγκμπι, ο οποίος έχει αναλάβει να μελετήσει τα στοιχεία για τις εξαφανίσεις, παραδέχτηκε ότι «εκατοντάδες» παιδιά απομακρύνθηκαν από τους γονείς τους χωρίς τη συγκατάθεσή τους.
Έπειτα από εβδομάδες επανεξέτασης στοιχείων που παρουσιάστηκαν από μια επιτροπή έρευνας για την υπόθεση στα τέλη του 1990, ο Χανέγκμπι δήλωσε στην ισραηλινή τηλεόραση: «Έπαιρναν παιδιά και τα έδιναν αλλού. Δεν ξέρω πού».
yemen1
Παιδιά εβραϊκών οικογενειών από την Υεμένη περιμένουν να μεταφερθούν στο Ισραήλ (Δεκέμβριος 1949)
Το 2001, η Επιτροπή Κέντμι ανέλαβε τη διερεύνηση των καταγγελιών για την εξαφάνιση των παιδιών, που προέρχονται κυρίως από οικογένειες από την Υεμένη, καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως δεν υπήρχε πραγματική βάση στα περί οργανωμένης «απαγωγής».
Η επιτροπή αυτή και δύο ακόμη που συστήθηκαν για τον ίδιο σκοπό έκριναν πως τα περισσότερα παιδιά είχαν πεθάνει από αρρώστιες και μια μικρή μειοψηφία είχε δοθεί για υιοθεσία. Ο δικαστής από τον οποίο πήρε το όνομα η Επιτροπή Κέντμι, πέθανε τον περασμένο Ιούλιο, αφήνοντας πολλά αναπάντητα ερωτήματα, κυρίως αναφορικά με την τύχη αρκετών παιδιών.
Η συμπεριφορά και ο επαγγελματικός της επιτροπής αμφισβητήθηκαν από τις οικογένειες, ακαδημαϊκούς, νομικούς αλλά και τον Τύπο. Τώρα, οι δηλώσεις του Χανέγκμπι επαναφέρουν την υπόθεση στο προσκήνιο, αναζωπυρώνοντας την ελπίδα των οικογενειών να δοθεί απάντηση σε ένα μυστήριο που μετρά περισσότερα από 60 χρόνια ζωής.
Οι οικογένειες πιστεύουν πως τα παιδιά εξαφανίστηκαν ως αποτέλεσμα μιας κρυφής, επίσημης πολιτικής, που προέβλεπε να δίνονται τα παιδιά σε Εβραίους επιζώντες του Ολοκαυτώματος από την Ευρώπη και κυρίως σε ζευγάρια που δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν. Μια άλλη θεωρία είναι πως αρκετά από τα παιδιά στάλθηκαν στις ΗΠΑ και δόθηκαν σε οικογένειες Εβραίων.
aden
Εβραίοι από τη Υεμένη στον δρόμο για το Ισραήλ το 1950
Σχεδόν όλα τα παιδιά που καταγγέλθηκε πως εξαφανίστηκαν προέρχονταν από εβραϊκές οικογένειες που έφτασαν από αραβικές χώρες λίγο μετά την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Τα περισσότερα παιδιά ήταν από την Υεμένη, αλλά υπήρχε σημαντικός αριθμός τους και από το Ιράκ, το Μαρόκο, την Τυνησία και τα Βαλκάνια.
«Το ζήτημα των παιδιών από την Υεμένη είναι μια ανοιχτή πληγή και εξακολουθεί να αιμορραγεί σε πολλές οικογένειες που δεν ξέρουν τι απέγιναν τα μωρά, σε παιδιά που εξαφανίστηκαν και ψάχνουν να βρουν την αλήθεια», δήλωσε πρόσφατα ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου.

Ζώντας στο ψέμα επί 40 χρόνια

Για σχεδόν 40 χρόνια, τα πάντα στη ζωή του Gil Grunbaum ήταν ένα ψέμα, ακόμη και το όνομά του. Δεν ήταν, όπως πάντα νόμιζε, ο μοναχογιός του εύπορου επιζώντα του Ολοκαυτώματος, ο οποίος ήταν ιδιοκτήτης ενός εργοστασίου που παρήγαγε παιδικά ρούχα κοντά στο Τελ Αβίβ. Τον Grunbaum είχαν κλέψει από τη μητέρα του οι γιατροί ενός νοσοκομείο στο βόρειο Ισραήλ το 1956, λίγα μόλις λεπτά μετά τη γέννησή του.
Grunbaum1
Ο μικρός Grunbaum με τους θετούς του γονείς
Στους βιολογικούς του γονείς, που είχαν μεταναστεύσει πρόσφατα στο Ισραήλ από την Τυνησία, είπαν ότι ο γιος τους πέθανε στη γέννα. Είχαν φύγει από το νοσοκομείο χωρίς καν να πάρουν ένα πιστοποιητικό θανάτου και δεν τους επιτράπηκε να δουν τη σορό του βρέφους ή τον τάφο του.
Παρά το γεγονός ότι τα χρώματά του ήταν αρκετά πιο σκούρα από εκείνα των γονιών του, ο ίδιος δεν σκέφτηκε ποτέ πως οι γονείς που τον μεγάλωσαν δεν ήταν εκείνοι που τον είχαν φέρει στον κόσμο. Σήμερα, σε ηλικία 60 ετών πλέον, δηλώνει στο AlJazeera πως η ανακάλυψη της αλήθειας ήταν «η πιο σοκαριστική στιγμή που μπορούσε να φανταστεί». «Όλοι όσοι αγαπούσα – οι γονείς μου, οι θείοι μου, τα ξαδέρφια μου – με εξαπατούσαν για δεκαετίες».
Αλλά και οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, όπως λέει. «Ακόμη και όταν ανακάλυψα τυχαία πως ήμουν υιοθετημένος, η υπηρεσία κοινωνικής πρόνοιας έκανε τα πάντα για να με σταματήσει και να μη βρω τη βιολογική μου οικογένεια», τονίζει. «Κανείς δεν ήθελε να γνωρίζω την αλήθεια».
Grunbaum
Ο Grunbaum απεικονίζεται σε διαφήμιση του εργοστασίου των θετών του γονιών
Έπειτα από έρευνα τριών ετών στα τέλη της δεκαετίας του 1990, έμαθε το όνομα της οικογένειάς του και εντόπισε τη βιολογική του μητέρα στα προάστια της πόλης Χάιφα. Έπειτα από 41χρόνια, οι δυο τους συναντήθηκαν για πρώτη φορά.
Ο Grunbaum έμαθε ότι ήταν και ο ίδιος μέρος του σκοτεινού σκανδάλου το 1994. Η σύζυγός του είχε γίνει καχύποπτη από το γεγονός ότι δεν υπήρχαν ούτε φωτογραφίες από τη γέννησή του ούτε πιστοποιητικό γέννησης. Όταν τηλεφώνησε στις αρμόδιες υπηρεσίες, ένας υπάλληλος παραβίασε τους αυστηρούς κανονισμούς, αποκαλύπτοντάς του πως ήταν υιοθετημένος. Στο ζευγάρι επιτράπηκε να ρίξουν μια γρήγορη ματιά στα αρχεία που αφορούσαν τον Grunbaum, όπου δεν υπήρχε κανέναν στοιχείο για τους βιολογικούς του γονείς.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.