Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2016

Όλα ξεκίνησαν έτσι, απλά

Aν έμπαινες σε έναν λαβύρινθο, ποια θα ήταν η πρώτη σου κίνηση; Θα έψαχνες την περιπέτεια ή θα προσπαθούσες να βρεις τον πιο λογικό τρόπο για να βγεις;

Συναντάμε πολλά είδη λαβυρίνθων μέσα στην ζωή μας και βγαίνουμε είτε αργά είτε γρήγορα ανάλογα με την όρεξη, τις αντοχές και την εμπειρία που αποκτούμε. Υπάρχει ένας κύριος λαβύρινθος, μα μέσα σε αυτόν υπάρχουν δεκάδες ή και εκατοντάδες μικρότεροι λαβύρινθοι. Ο κάθε λαβύρινθος είναι μια στάση, θα μπορούσαμε να πούμε, κατά την διάρκεια ενός μεγάλου ταξιδιού. Και μέσα σε αυτό θα βρεις κι άλλους ταξιδιώτες που αναζητούν την έξοδο.
Αυτό το άρθρο το εμπνεύστηκα, όπως λέει και ο τίτλος, με έναν πολύ απλό τρόπο.
Σε ένα πάρκο, βρήκα έναν λαβύρινθο για μικρά παιδάκια και με χαρά κι όρεξη έτρεξα μέσα. Τα μικρά θαμνάκια που δημιουργούσαν τον λαβύρινθο, μου έφταναν πιο πάνω από το γόνατο. Κι αυτό σημαίνει πως θα μπορούσα άνετα να κάνω την ''ζαβολιά'' να κοιτάξω που ήταν η έξοδος. Αντί γι'αυτό λοιπόν, μπήκα με τόση όρεξη στην μέση του λαβυρίνθου κι άρχισα να τρέχω πέρα-δώθε επιζητώντας μια μικρή παιδική περιπέτεια, ώσπου βγήκα σε αδιέξοδο. Σκέφτομαι '' Μα δεν είναι δυνατόν!! Που είναι;;''.. Με την παρέα λοιπόν ενός φιλικού προσώπου βρήκα την έξοδο. Ένιωσα τόσο χαζή. Μα πως γίνεται να μην το σκέφτηκα;; Ήταν λαβύρινθος για μικρά παιδάκια!! Λογικό είναι να πας γύρω- γύρω, παρά στη μέση του λαβύρινθου! Η έξοδος ήταν λίγα μέτρα μετά την είσοδο, στην δεξιά μεριά. Αν δεν είχα όρεξη για ''περιπέτεια'' πιστεύω πως πάλι θα έτρεχα στην μέση.
Έτσι είναι κι η ζωή μας, το ταξίδι μας. Πολλοί από εμάς ''μπλέκουμε'' μόνοι μας σε περιπέτειες. Το ζητάει ο οργανισμός μας, η ψυχή μας. Και στα αδιέξοδα πάντα κάποιος είναι εκεί, με καθαρότερο μυαλό, για να μας βοηθήσει να βγούμε απο τον έναν λαβύρινθο και να μπούμε στον επόμενο, που θα είναι γεμάτος καινούργιες περιπέτειες και καινούργια μαθήματα. Όπως ο άλλος ταξιδιώτης βοηθάει εμάς, έτσι κι εμείς θα βοηθήσουμε τον επόμενο και πάει λέγοντας. Γι' αυτό πρέπει να δεχόμαστε την βοήθεια των άλλων, γιατί δεν μπορούμε πάντα να τα καταφέρνουμε μόνοι μας όταν θολώνει το μυαλό μας. Στο κάτω- κάτω, αν δεν μας βοηθούσε κανένας ποτέ,δεν θα ξέραμε ούτε τι σημαίνει να βοηθάμε ούτε τον τρόπο να το κάνουμε.. Μας δίνονται μαθήματα και τα χρησιμοποιούμε ανάλογα. 
Πολλές στάσεις λοιπόν μέσα σε ένα μεγάλο ταξίδι.

Μέσα σε εκατοντάδες λαβυρίνθους, γεμάτους προσωρινά αδιέξοδα και εμπόδια. Σε άλλους μπαίνουμε μόνοι μας και σε άλλους αναγκαζόμαστε να μπούμε, για έναν άγνωστο λόγο που μόνο ο Θεός ξέρει. Όσο κι αν αναρωτιόμαστε '' Γιατί;;'' , πάντα αργά ή γρήγορα θα βρίσκουμε την απάντηση μπροστά μας, την ώρα που πραγματικά την χρειαζόμαστε. Ο κάθε λαβύρινθος μας δίνει ''δώρο'' με την έξοδο μια βαλίτσα εμπειρίες και μαθήματα. Άλλοι πετάνε την βαλίτσα κι άλλοι την δέχονται με χαμόγελο κι ανυπομονησία για την επόμενη περιπέτεια. Και το πιο μαγευτικό είναι να βρίσκεις κι άλλους ταξιδιώτες. Άλλους μέσα στον πανικό, άλλους μέσα στο άγχος και την σύγχυση κι άλλους που να μοιάζουν σε εσένα και να σε βοηθούν να σηκώνεσαι δίνοντάς σου το χέρι τους. Η κύρια έξοδος είναι το τέλος του ταξιδιού σου. Μια έξοδος που ο καθένας την βιώνει με διαφορετικό τρόπο. Είναι εντελώς προσωπική υπόθεση. Η έξοδος είναι για όλους, αλλά την βλέπει ο καθένας μόνος. Όπως μόνος του μπαίνει στον λαβύρινθο, μόνος του θα βγει από αυτόν. 
Ποιος λοιπόν από εσάς θα διάλεγε κατευθείαν την έξοδο από τον λαβύρινθο;;
Οι περισσότεροι απο εμάς ζούμε για να μαθαίνουμε. Κυνηγάμε τα μαθήματα κι ότι καινούργιο μπορούμε να βρούμε, απ'το να πηγαίνουμε σε έναν ευθύ, εύκολο και μονότονο δρόμο. Τα μαθήματα κι η γνώση δεν μένουν στο σώμα αλλά στην ψυχή. Κι η ψυχή αυτή είσαι εσύ. Όλο σου το είναι. Ο Θεός δημιούργησε τόσα πολλά πλάσματα που ούτε φανταζόμαστε. Μέσα σε αυτά είμαστε κι εμείς και μας δόθηκε το δώρο της εξέλιξης. Πως λοιπόν περιμένεις να εξελιχθείς αν δεν εκπαιδευτείς σωστά για να γεμίσεις με πίστη, ψυχική δύναμη κι αγάπη;; Οι δικοί μας λαβύρινθοι είναι μέσα σε μια κόλαση κι όχι μέσα στον παράδεισο. Γι'αυτό πονάμε και βασανιζόμαστε. Κι όχι, αυτό δεν το έκανε ο Θεός. Ήρθαμε εδώ με δική μας ελεύθερη βούληση, απλά δεν το θυμόμαστε. Τον αφήσαμε γιατί θέλαμε γρήγορη κι εύκολη εξέλιξη χωρίς πολλά πολλά. Ήρθαμε λοιπόν εδώ, στον τεράστιο σκοτεινό λαβύρινθο κι Εκείνος δεν μας άφησε μόνους. Ήρθε κι Αυτός εδώ για να μας δείξει την έξοδο. Αν ήμασταν ήδη στον παράδεισο , γιατί να έρθει ο Χριστός να θυσιαστεί;; Δεν είμαστε λοιπόν. Η κοινή έξοδος είναι ο παράδεισος κι ο κοινός μας οδηγός είναι ο Χριστός που πάντα μας βγάζει απο μικρά ή μεγάλα αδιέξοδα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
Τα εύκολα μόνιμα δρομάκια που σου υπόσχονται γρήγορο κι ανώδυνο ταξίδι με σίγουρη έξοδο, μην τα εμπιστεύεσαι πάντα. Άλλες φορές τα εύκολα σου δίνονται απο τον Χριστό για να ξεκουραστείς απ'το ''περπάτημα'' κι άλλες φορές απο τον διάβολο που με ψεύτικες ανέσεις και υποσχέσεις , προσπαθεί να κάνει το δικό σου ταξίδι δικό του. Ταξίδεψε λοιπόν με τον Χριστό στο πλάι σου, γιατί κανείς άλλος δεν θα σου προσφέρει τόσα μαθήματα αντοχής, υπομονής κι αγάπης. Και θα έρθει η ώρα που θα ανταμειφθούν οι κόποι του ταξιδιού σου μέσα στον μεγάλο λαβύρινθο. Αρκεί να ξέρεις που θες να σε οδηγήσει η έξοδος και με ποιον τρόπο θα την βρεις. 
Δώσε αγάπη και να φέρεσαι στους άλλους ταξιδιώτες όπως θα ήθελες να σου φερθούν. Κι αυτοί την ίδια έξοδο που θες να βρεις ψάχνουν. Και σίγουρα θα χρειαστούν την βοήθειά σου στα δικά τους αδιέξοδα, όπως κι εσύ θα χρειαστείς την δική τους.
Καλό δρόμο στον λαβύρινθο,συνταξιδιώτες.. Και καλή μας έξοδο.
ΙΧΝ
ΜΙΧΑΕΛΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.