JOURNOLIST: ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ …(;;;) ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ ΣΤΑ ΜΜΕ

Γράφει ο Alex Synodinos

Ο Εzra Klein

Εάν σας έλεγα πως υπάρχουν διάφορα δίκτυα με μέλη εκατοντάδες ή και χιλιάδες «προοδευτικούς» δημοσιογράφους, αριστερούς ακτιβιστές, ακαδημαϊκούς, λομπίστες και άλλα άτομα με δύναμη στα ΜΜΕ και στην πολιτική, τα οποία στην καλύτερη περίπτωση παρέχουν αλληλοϋποστήριξη στα μέλη τους και στη χειρότερη ενορχηστρώνουν επιθέσεις σε πολιτικούς αντιπάλους, προωθούν πολιτικούς που επιθυμούν και  ‘θάβουν άλλους’ κλπ θα με πιστεύατε;

Προφανώς, εσείς οι αναγνώστες του Θεόδοτου θα με πιστεύατε, εάν το λέγατε όμως σε κάποιον normie θα σας πίστευε; Προφανώς και όχι. Εάν δε αριστερίζει κιόλας θα σας έλεγε ότι αυτά είναι ‘θεωρίες συνωμοσίας’, ψεύδη και ανοησίες που γράφουν οι φασίστες κλπ κλπ.

Ασφαλώς μια τέτοια συνωμοσία ή για την ακρίβεια όπως θα δούμε παρακάτω πολλές αντίστοιχες υπήρξαν και αποκαλύφθηκαν.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Journolist υπήρξε μια κλειστή λίστα στα groups της google που αριθμούσε 400 ενεργά μέλη, όλα τους αριστερίζοντες καιliberals. Τα μέλη ήταν κυρίως δημοσιογράφοι, ακτιβιστές και ακαδημαϊκοί. Η λίστα φτιάχθηκε από ένα νεαρό δημοσιογράφο τον Ezra Klein (της γνωστής εθνοθρησκευτικής κοινότητας) το Φεβρουάριο του 2007 και έκλεισε τον Ιούνιο του 2010, όταν η ύπαρξη της αποκαλύφθηκε στο κοινό και πολλά μηνύματα της κοινοποιήθηκαν στο διαδίκτυο. Αυτά τα οποία ξέρουμε για τη λίστα είναι πως στην πραγματικότητα ήταν ένας δικτυακός χώρος που λειτουργούσε ως ένα είδοςπολλαπλασιαστή ισχύος, με τους δημοσιογράφους να ανταλλάσουν πληροφορίες μεταξύ τους, να συμφωνούν στο πως θα πρέπει να παρουσιαστούν οι εκάστοτε ειδήσεις στο κοινό, να συγχρονίζουν τις δραστηριότητες τους και ασφαλώς να έχουν ακαδημαϊκού επιπέδου αναλύσεις από τους πανεπιστημιακούς της λίστας για τα θέματα που καλύπτουν.

Διαδήλωση του Tea Party κατά της Οbamacare

Θα μου πείτε και εύλογα πως τα παραπάνω δεν ακούγονται και τόσο αρνητικά. Εκ πρώτης όψεως όχι και αυτή είναι και η «υπερασπιστική γραμμή» που ακολούθησαν τα μέλη της λίστας όταν αποκαλύφθηκε η ύπαρξη της. Τα πράγματα ασφαλώς δεν είναι τόσο απλά. Διότι πρώτον η λίστα είχε σαφή ιδεολογική γραμμή και απέκλειε οποιονδήποτε είναι συντηρητικός ή δεξιός. Δεύτερον, από τα μηνύματα της λίστας που είδαν τη δημοσιότητα ήταν ξεκάθαρο πως ίσχυαν τα εξης:

α) Υπήρχαν συζητήσεις για το πώς θα χαρακτηριστούν διάφοροι συντηρητικοί ως ‘ρατσιστές’ έτσι ώστε να ακυρωθεί η επιρροή τους. Ειδική μνεία είχε το τότε ιδιαίτερο ενεργό Tea Partyκαι οι αντιδράσεις κατά της περιβόητης Οbamacare. Για το θέμα αυτό, τα μηνύματα που στέλνονταν στη λίστα αποδεικνύουν το μέγεθος της παράνοιας των ‘προοδευτικών δυνάμεων’ αφού μέλη της περιέγραφαν τις αντιδράσεις στην Obamacare ως το σύγχρονο αντίστοιχο του Πραξικοπήματος της Μπιραρίας ενώ φαίνεται να υπήρχε διαφωνία στο εάν οι ενάντια στην Obamacare ήταν απλοί φασίστες ή ξεκάθαρα νεοναζί…

β) Η λίστα ήταν αναφανδόν υπέρ της εκλογής του Obama και τα μέλη της αντάλλασαν ιδέες για το πώς θα βοηθούσαν την εκλογή του καθώς και για το πώς θα προστάτευαν τον εκλεκτό υποψήφιο τους από «κακοτοπιές» (πχ τις κατά των λευκών δηλώσεις του πάστορα του Jeremiah Wright).

γ) Η λίστα υπήρξε μέρος όπου παρουσιάστηκαν διάφορες ιδέες για το πώς θα ελεγχθεί καλύτερα η επιρροή των συντηρητικών. Όπως για παράδειγμα το πώς θα μπορούσε να επιτευχθεί το κλείσιμο του Fox News. Επίσης, όπως διαφαίνεται, μέλη της λίστας είχαν την επιθυμία να πιέσουν με άρθρα κλπ ώστε να περιοριστεί η ελευθερίας της γνώμης (των δεξιών ασφαλώς) μέσω της εφαρμογής νέων νόμων κατά της συκοφαντικής δυσφήμισης.

Τα μηνύματα στη λίστα καταδεικνύουν και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία. Βλέπετε οι αριστεροί δηλώνουν πως είναι πάντα υπέρ της ειρήνης, του διαλόγου κλπ, όταν όμως βρίσκονται μεταξύ τους, το πραγματικό πρόσωπο αναδύεται. Έτσι για παράδειγμα μια δημοσιογράφος ονόματι Sarah Spitz (μπορείτε να μαντέψετε την καταγωγή της) ανέφερε πόσο θα απολάμβανε να δει ένα συντηρητικό σχολιαστή τον Rush Limbaugh να πεθαίνει μπροστά της από καρδιακή προσβολή ενώ αυτή «γελάει μανιωδώς βλέποντας να του πετάγονται τα μάτια έξω»…Όταν το μήνυμα της αυτό δημοσιεύτηκε, δηλώσε πως και η ίδια παραξενεύτηκε που έχει τέτοιο μίσος μέσα της, αλλά πως έτσι κι αλλιώς ο Limbaugh το αξίζει…

Στη διεύθυνση αυτή (δυστυχώς πρέπει να έχετε facebook για να ανοίξει) θα βρείτε τη λίστα με τα ονόματα των πιο γνωστών μελών της Journolist. Παρατηρώντας τα ονόματα θα προσέξετε πως ένας μεγάλος αριθμός επιθέτων καταλήγουν σε –berg, –ein ενώ και άλλα επίθετα παραπέμπουν σε άτομα συγκεκριμένης εθνοθρησκευτικής κοινότητας. Κοινότητας που αποτελεί μεταξυ του 1,7 και 2,6% του πληθυσμού των ΗΠΑ και ωστόσο κυριαρχεί στα ΜΜΕ, στην Ακαδημία κλπ. Ψάχνοντας ένα ένα τα ονόματα θα δείτε πως και πολλά άλλα ονόματα της λίστας που δεν γίνονται αντιληπτά με την πρώτη ματιά ανήκουν στην προαναφερθείσα κοινότητα.

H Debbie

Τι συνέβει όμως μετά την αποκάλυψη της λίστας; Όχι και πολλά, μάλιστα αρκετά από τα μέλη της εξαργύρωσαν αργότερα τη βοήθεια στον Obama με προνομιακή μεταχείριση και πρόσβαση στο Λευκό Οίκο. Από τα 400 άτομα της Journolist, τα 399 δεν είχαν επιπτώσεις στην καριέρα τους. Ο δε ιδρυτής της είναι τώρα ο αρχισυντάκτης της ειδησεογραφικής ιστοσελίδας Vox στην οποία συνεχίζει μαζί με τους «προοδευτικούς» συναδέλφους του την «αντικειμενική» ενημέρωση που ανέκαθεν έκανε. Για παράδειγμα, σε άρθρο της σελίδας  για τη διαρροή κοντά στα 20.000 ε-μαιλς από στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος, ο αρθρογράφος μας ενημερώνει πως τα μαιλς δεν έχουν τίποτα το ιδιαίτερο, απλά αποκαλύπτουν κάποιες «απρεπείς συμπεριφορές» των στελεχών του κόμματος. Για να σας εξηγήσω σε μη-αριστερή γλώσσα τι πραγματικά συμβαίνει: τα ε-μαιλς περιέχουν πληροφορίες για το πως το ίδιο το Δημοκρατικό Κόμμα και συγκεκριμένα η πρόεδρος τηςDNC, Deborah «Debbie» Wasserman Schultz (ναι ναι σωστά υποθέσατε και αυτή από τη γνωστή κοινότητα είναι) σαμποτάρισε την εκλογή του Bernie Sanders και βοήθησε την εκλογή της Hillary Clinton. Τα ε-μαιλς περιέχουν και άλλα πολλά ενδιαφέροντα που κάποια μπορείτε να βρείτε εδώ.

Καθότι τα μέλη της Journolist είναι αριστεροί και οι αριστεροί όπως συχνά δηλώνουν δεν δεσμεύονται από χριστιανικούς και «μπουρζουά» ηθικούς κώδικες, κανείς τους δεν παραιτήθηκε. Ένας όμως, ο David Weigel έχασε προσωρινά τη δουλεία του. Θα αναφέρω εδώ την υπόθεση του όχι επειδή με απασχολεί η περίπτωση του, αλλά επειδή καταδεικνύει ακόμα μια τακτική της αριστεράς στον πόλεμο της εναντίον μας.

Την άνοιξη του 2009, όταν το κίνημα του Tea Party είχε αρχίσει να κάνει αισθητή την παρουσία του, οι διευθυντές της Washington Post έψαχνα έναν δημοσιογράφο για να καλύπτει το Tea Party και γενικά τους συντηρητικούς στις ΗΠΑ. Δεδομένου πως η εφημερίδα κυριαρχούταν από liberals, οι διευθυντές της εφημερίδας μάλλον συνειδητοποίησαν πως κινδύνευαν να χάσουν ένα μέρος της κυκλοφορίας της εάν την κάλυψη των θεμάτων που αφορούσαν τους συντηρητικούς συνέχιζαν να την κάνουν liberals. H εφημερίδα βρήκε το άτομο που έψαχνε στο πρόσωπο του David Weigel, τον οποίο τον πρότεινε ως «αντικειμενικό» και «αξιόλογο» ρεπόρτερ, ποιος λέτε; Μα ασφαλώς ο Ezra Klein…  O Weigel βέβαια δεν ήταν ούτε συντηρητικός, ούτε αντικειμενικός και μάλλον και ούτε και ιδιαίτερα αξιόλογος ρεπόρτερ. Όντας μέλος της Journolist και ο ίδιος, όταν έγινε γνωστή η ύπαρξη της λίστας και τα μαιλς που είχε στείλει σε αυτή ο ίδιος στα οποία έθαβε διάφορους συντηρητικούς, αναγκάστηκε να παραιτηθεί προσωρινά.

Για να μη σας κουράζω και με απλά λόγια: ο σκοπός της αριστεράς στα ΜΜΕ είναι ο πλήρης έλεγχος της ροής της πληροφορίας, όλα θα πρέπει να φιλτράρονται από αριστερά φίλτρα είτε αυτά είναι φανερά αριστερά είτε κρύβονται υπό τον μανδύα του «αντικειμενικού» ρεπόρτερ.

Με το κλείσιμο της Journolist τη σκυτάλη την πήρε μια άλλη λίστα η οποία ονομάστηκε ο ‘Cabalist’ δηλ. ο Σκευωρός (όχι δεν σας τρολλάρω). Φτιάχθηκε από τους δημοσιογράφους Jonathan Cohn (είναι παραλλαγή του Cohen…και ο νοών νοείτω) και Michelle Goldberg (…). Η λίστα είχε την ίδια ακριβώς λειτουργία και φιλοξενούσε 173 από τα 400 άτομα της Journolist. Ωστόσο δεν κράτησε πολύ διότι ένα από τα μέλη της ο Jeffrey Goldberg (ξέρω ξέρω καταντάει βαρετό…) για άγνωστους λόγους αποκάλυψε την ύπαρξη της και η λίστα ανέστειλε τη λειτουργία της.

O ιδρυτής του Gamechanger Salon, W.U. Wimsatt

Ας περάσουμε τώρα στην μετεξέλιξη της Journolist και του Cabalist που είναι μια λίστα με τίτλο Gamechanger Salon (G.S.). Σε αντίθεση με τις προηγούμενες δυο, οι συμμετέχοντες στην G.S. δεν προσποιήθηκαν πως πρόκειται απλά για μια δημοσιογραφική λίστα για ανταλλαγή ιδεών και απόψεων. Αλλά σύμφωνα με την περιγραφή που δίνει ο δημιουργός της  William Upski Wimsatt («επαγγελματίας» ακτιβιστής και αντιρατσιστής) πρόκειται για μια λίστα με στόχο να «δημιουργήσει ένα πιο συντονισμένο κίνημα για τους liberals σε όλη τη χώρα [τις ΗΠΑ]». Με απλά λόγια μιλάμε για ένα άτυπο think tank και ταυτόχρονα ένα ενεργό δίκτυο πίεσης και επιρροής μέσω των ΜΜΕ, της ακαδημίας ακόμα και κρατικών φορέων με σκοπό τη ώθηση της κοινωνίας προς τα αριστερά.

Η G.S. δεν περιοριζόταν απλά σε συνδυασμένες επιθέσεις κατά πολιτικών αντιπάλων ή έδινε γραμμή στο πως καλύτερα θα πειστεί το κοινό να στηρίξει τις πολιτικές επιλογές του Obama. Η δε επιρροή της δεν περιοριζόταν στους αναγνώστες και τηλεθεατές των ΜΜΕ που δούλευαν οι δημοσιογράφοι-μέλη της αλλά έφθανε να επηρεάζει και την εγχώρια πολιτική της κυβέρνησης Obama. Για παράδειγμα, ένα από τα μέλη της λίστας, ο David Brodwin και εργαζόμενος στο αριστερό American Sustainable Businees Councilδημοσίευσε το 2014 μια υποτιθέμενη έρευνα σύμφωνα με την οποία οι μικροεπιχειρηματίες στις ΗΠΑ είναι υπέρ της ανόδου του κατώτατου μισθού. Η ίδια αυτή έρευνα χρησιμοποιήθηκε απόΥπουργείο Εργασίας της κυβέρνησης Obama για να περάσει την πολιτική της υπέρ της αύξησης του κατώτατου μισθού (σημ. γνωρίζω πως αυτό σε πολλούς ακούγεται θετικό βήμα, αλλά τα αντεπιχειρήματα είναι πιο πειστικά. Επί του παρόντος όμως ας το αφήσουμε). Η λίστα, την εποχή της τυχαίας ανακάλυψης της είχε τουλάχιστον 1.000 ενεργά μέλη (άλλες πηγές μιλάνε για 1.500 και άνω) πολλά εκ των οποίων με ισχυρή επιρροή στα ΜΜΕ, την πολιτική κλπ (ένα μεγάλο αριθμό από τα μέλη μπορείτε να δείτεεδώ).

Για να σας δείξω τώρα ένα δείγμα πως δρουν αυτά τα δίκτυα στα ΜΜΕ δείτε την ομοιότητα με την οποία πειγράφεται η ομιλία του Donald Trump στο τελευταίο RNCαπό διάφορα ΜΜΕ της … αριστεράς και της προόδου…

Παρατηρείτε την ομοιότητα στη φρασελογία; Λέτε να είναι τυχαίο;

Αλλά ας έρθουμε και στα δικά μας τώρα. Τίθεται το εύλογο ερώτημα: εάν τέτοιες λίστες υπάρχουν στην αγγλοσφαίρα, είναι απίθανο να υπάρχουν και αλλού; Στην Ελλάδα που η αριστερά έχει ακόμα πιο μνησίκακη, παρανοϊκή και συνωμοτική νοοτροπία υπάρχουν αντίστοιχες λίστες; Προφανώς δεν μπορούμε να ξέρουμε. Η πιθανότητα δεν μπορεί να αποκλειστεί, αλλά θα πρέπει να ληφθούν και οι ελληνικές ιδιαιτερότητες στο θέμα. Κατά πρώτον οι εγχώριοι δημοσιογράφοι είναι ανίκανοι για σοβαρές αναλύσεις γεγονότων που λαμβάνουν χώρα στο εξωτερικό, απλά λοιπόν μηρυκάζουν ειδήσεις και αναλύσεις που διαβάζουν σε ξένα δίκτυα. Κατά δεύτερο λόγο, ο χώρος της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα είναι ένας χώρος που έχει απίστευτο ανταγωνισμό και πισώπλατα μαχαιρώματα, συνεπώς θα ήταν δύσκολο να δημιουργήσει κάποιος μια τέτοια λίστα στην οποία οι «επαγγελματίες» της ενημέρωσης, αργά ή γρήγορα, δεν θα ξεκατινιάζονταν μεταξύ τους. Ειδικά δε αν λάβουμε υπόψιν πως ο χώρος κυριαρχείται από γυναίκες και οι άνδρες του χώρου έχουν…ας το πούμε μια ροπή προς τη γυναικεία συμπεριφορά… Τρίτον, η Ελλάδα είναι η χώρα που δύσκολα μπορεί να κρατηθεί κάποιο μυστικό. Κατά συνέπεια, θα έλεγα πως τέτοιες προσπάθειες στο χώρο της Ελλάδας είναι ιδιαίτερα δύσκολες. Αυτό ασφαλώς δεν σημαίνει πως δεν ενδέχεται και να υπάρχουν…

Συμπεράσματα:

1.  Οι περισσότερες συνωμοσίες στις οποίες συμμετέχει μεγάλος αριθμός ατόμων αργά ή γρήγορα αποκαλύπτονται. Αυτό ας το έχουμε πάντα στο νου μας. 
2.  Πλέον δεν μπορούμε να μιλάμε απλά για μία αριστερή ή liberal προδιάθεση των αμερικανικών ΜΜΕ, κάτι που άλλωστε έχει αποδειχθεί και μέσω ερευνών του Harvard, αλλά και για οργανωμένες αριστερές συνωμοσίες στα ΜΜΕ  με σκοπό τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης, της πολιτικής ζωής κλπ. 
3.  Στον πόλεμο της αριστεράς κατά των κοινωνικών δομών, τα ΜΜΕ είναι απλά ένα ακόμα όπλο στο οπλοστάσιο της και χρησιμοποιείται αντίστοιχα. 
4.  Η Journolist, το Gamechanger Salon, ο Cabalist και οι άλλες αντίστοιχες λίστες που αδιαμφισβήτητα υπάρχουν καταδεικνύουν τους τρόπους με τους οποίους δρα η αριστερά. Οι λίστες αυτές είναι η ένωση των πολιτικών δυνάμεων της αριστεράς από διαφορετικούς επαγγελματικούς και κοινωνικούς χώρους, με σκοπό το μετασχηματισμό της κοινωνίας μέσω της χειραγώγησης της κοινής γνώμης και του επηρεασμού των εκάστοτε κυβερνήσεων και άλλων φορέων. 
5. Η αριστερά, με ελάχιστες εξαιρέσεις διαδικτυακών ιστοσελίδων, έχει ουσιαστικά τον έλεγχο στη ροή της πληροφορίας και της είναι αδιάφορο όταν πιάνεται να συνωμοτεί «στα πράσα». Αντί να απολογηθεί, φροντίζει απλά η επόμενη συνωμοσία της να είναι καλύτερα προφυλαγμένη από την προηγούμενη.
6.  Και σημαντικότερο: ως δεξιοί και ως ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα επίσημα ΜΜΕ ως μέσα ενημέρωσης, αλλά ως μέσα χειραγώγησης. Κατά τον ίδιο τρόπο που οι αντιφρονούντες στην ΕΣΣΔ αντιμετώπιζαν την Πράβδα.

paraxeno