Αληθινή ιστορία: Το φάντασμα της Μπαμπίνης...

Ομαδικά φαινόμενα δαιμονισμού εμφανίσθηκαν...
στις αρχές της δεκαετίας τού 1980 στο Ξηρόμερο της Αιτωλοακαρνανίας, στο χωριό Μπαμπίνη  λόγο της βλασφημίας όπως χαρακτηριστικά έλεγαν οι κάτοικοι του χωριού.


«Στο χωριό μας βλασφημούν ανηλεώς» ωμολόγησε κάποιος Μπαμπινιώτης. Επίκεντρο των φαινομένων ήταν μία οικογένεια τού χωριού και ειδικότερα ένα μέλος της, ο Στάθης, ψηλόλιγνο αγόρι 13 ετών. Το παιδί είχε καταπιεσθή πολύ και μάλιστα από την γιαγιά του, βρέθηκε σ' ένα ψυχικό ξεχαρβάλωμα, οπότε βρήκε την κατάλληλη περίστασι να το κυριεύση πονηρό πνεύμα και μάλιστα από τα ισχυρά.

Που να τολμήση να πλησίαση κανείς στο σπίτι που έμενε ο Στάθης! Διέτρεχε κίνδυνο η ζωή του. Αλλά και σ' όλο το χωριό ξεχύθηκε το κακό. Οι χωρικοί ξεφώνιζαν: «Χαθήκαμε! Το χωριό μας στοίχειωσε»!

Να ένας θλιβερός κατάλογος από την δαιμονική μάστιγα:

Έδεναν κάπου τα άλογα τους, τα ζώα τους, και παραδόξως τα έβρισκαν λυμένα. Πήγαιναν στην αποθήκη κι’ έβλεπαν ανοιγμένη την κάνουλα τού κρασιού ή τού λαδιού. Φύσαγε σφοδρός άνεμος κι' έπαιρνε στέγες σπιτιών. Ξεσπούσε φοβερή καταιγίδα και κατέστρεφε την καπνο­καλλιέργεια.

Κοιμόνταν, κι' όταν ξυπνούσαν ένοιωθαν επάνω στο κεφάλι τους αλάτι. Όποιος έμπαινε στο σπίτι τού Στάθη μπορούσε να δη μία σαγιονάρα να απογειώνεται ή μία εικόνα να τού έρχεται στο κεφάλι ή να πέφτουν δίπλα του στρογγυλεμένες πέτρες σαν των ποταμών που έδειχναν ότι ξεκόλλησαν από τον τοίχο!

Παρακολουθήστε τώρα ένα απόσπασμα από επιστολή των Μπαμπινιωτών προς τους αρμόδιους της πολιτείας:

«Κοντά στην αφάνταστη δυστυχία μας λόγω της τελευταίας καταιγίδας, προστέθηκε τελευταία και ο τρόμος. Το χωριό μας στοίχειωσε. Παρουσιάζονται φαντάσματα που πετάνε πέτρες και εικονίσματα. Τα έχουμε χαμένα κυριολεκτικά. Δεν ξέρουμε τι να πρωτοπούμε: Για τη φτώχεια μας, για το στοιχειό ή για την πλήρη εγκατάλειψί μας από το Κράτος;. . . Πεντακόσιοι άνθρωποι ζούμε με τον τρόμο. Η καταιγίδα δεν άφησε τίποτε όρθιο. Οι στέγες των σπιτιών έφυγαν ολόκληρες σχεδόν. Ο καπνός, το μόνο μας έσοδο, έχει καταστραφή άπ' τη βροχή. . .

(Και η υπογραφή) Επιτροπή Δυστυχισμένων Κατοίκων Κοινότητος Μπαμπίνης - Ξηρομέρου - Αιτωλοακαρνανίας» (Μεσημβρινή 1. 11. 82).

Με το θέμα αυτό είχε ασχοληθεί κατ' επανάληψη και η Ελληνική Τηλεόραση στην εκπομπή «Ρεπόρτερς».

Τελικά το κακό έληξε όταν ηλικιωμένος Ιερομόναχος που ασκητεύει σε περιοχή της Αττικής πήγε στην Μπαμπίνη τον Οκτώβριο τού 1983, παραμονή τού Αγίου Δημητρίου, βρήκε τον Στάθη στην αυλή της Εκκλησίας, τον σταύρωσε, τον διάβασε, τού έδωσε τις κατάλληλες νουθεσίες και τον απελευθέρωσε από την δαιμονική κατοχή.

Άξιο υπογραμμίσεως είναι ότι ενώ ο Στάθης είχε γονατίσει, και ο Γέροντας κρατούσε επάνω στο κεφάλι του τον σταυρό, μία ισχυρή δύναμη απειλούσε να τινάξει τον σταυρό μακρυά από τα χέρια τού Ιερομόναχου, όπως αναφέρουν σε μαρτυρίες τους οι κάτοικοι.

Οι γονείς του, στους οποίους έδωσε ο Γέροντας τις συμβουλές που έπρεπε, δεν ήξεραν πως να τον ευχαριστήσουν, πως να εκφράσουν την απέραντη ευγνωμοσύνη τους. Ήθελαν να τού προσφέρουν πολλά δώρα, όπως λ.χ. εκλεκτό τυρί από το μαντρί τους, αλλά εκείνος το μόνο που δέχθηκε ήταν λίγο χωριάτικο ψωμί.

Μαρτυρίες κατοίκων που θυμούνται το συμβάν:

Θυμάμαι μια ιστορία,που προκάλεσε αντιδράσεις,πήρε μεγάλες διαστάσεις και έλαβε χώρα,στην Μπαμπίνη Ξηρομέρου.
Ήταν, αν θυμάμαι καλά το 1984.
Η ιστορία, διαδραματιζόταν, σ’ ένα ισόγειο σπίτι στην Μπαμπίνη,πάνω από τη διασταύρωση. Παράξενα κι ανεξήγητα φαινόμενα, συνέβαιναν, εκεί. Αντικείμενα, όπως βιβλία και παπούτσια, αιωρούνταν,στον αέρα. Επίσης, έπεφταν στη σκεπή του σπιτιού, μεγάλα ποταμίσια βότσαλα,παρόλο που εκεί κοντά δεν υπήρχε ποτάμι. Η οικογένεια που ζούσε σε εκείνο το σπίτι, ίσως να συνεχίζει να ζει, έγινε μάρτυρας τέτοιων περιστατικών.
Αυτά τα μυστήρια φαινόμενα,τρομοκράτησαν ένα ολόκληρο χωριό.
Πλήθος φοβισμένων μαζεύτηκαν να δούν τι συμβαίνει…τα ανεξήγητα προκαλούν δέος. Άλλοι,πάλι,απέφευγαν να περάσουν από κεί.
Το θέμα πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις, όταν έφτασε στην τηλεόραση της Ερτ.
Η εκπομπή ” Τρείς στον αέρα”, με τον Γιάννη Δημαρά,τον Κώστα Χαρδαβέλλα και τον Γιώργο Λιάνη,ανέλαβε την εξιχνίαση αυτού του μυστηρίου, καθηλώνοντας,ολόκληρο το Ξηρόμερο, μπροστά στους τηλεοπτικούς δέκτες.
Τι συνεντεύξεις,από τους κατοίκους…τί ακούσαμε τότε!
Οτι σε πηγάδια έβλεπαν δαίμονες….( πάλι,αυτόπτης μάρτυς…νεαρός).
Κι άλλοι κάτοικοι,δήλωναν,οτι έζησαν παρόμοια περιστατικά.
Οι χωριανοί,πίστεψαν αυτήν την ιστορία ,γιατί λέγεται,οτι
κάτω από αυτό το σπίτι,κατά την περίοδο του εμφυλίου νομίζω,είχαν θαφτεί άνθρωποι.
Εκεί απέδιδαν τα παράξενα φαινόμενα.
Σε ψυχές που δεν ησύχασαν.
Βασικός μάρτυρας…ο έφηβος γιός της οικογένειας.
Αυτός,έβλεπε τα αιωρούμενα αντικείμενα ,αλλά παράξενους θορύβους,άκουγε κιόλη η οικογένεια.
Μετά την έκταση του θέματος,λογω τηλεόρασης ,αποφάσισαν να εξετάσει το θέμα η επιστήμη.
Παραψυχολόγοι,επισκέφτηκαν το σπίτι και επί δύο μέρες,μελετούσαν το χώρο και την οικογένεια.
Λέγεται,οτι υπέβαλλαν τον νεαρό στην θεραπεία της υπνωσης και ανακάλυψαν οτι ,το φάντασμα ήταν ο παππούς του παιδιού,ο οποίος είχε πεθάνει και δεν κατάφερε να ησυχάσει.
Αποδείχτηκε ,ότι όλα αυτά τα σκαρφίστηκε,ο νεαρός ,για να τραβήξει την προσοχή των γονιών του.
Ο λόγος;Ένα παπάκι!
Τα φαινόμενα αυτά,σταμάτησαν,όταν η οικογένεια,ικανοποίησε την επιθυμία του …πολυμήχανου νεαρού!
Αυτό,είναι το τελικό πόρισμα!
Οι υπόλοιποι,άκουγαν παράξενους θορύβους,επειδή,ήταν προϊδεασμένοι,από τις μαρτυρίες του γιού.
(Ήδη,έχω αρχίσει ν’ ακούω κι εγώ…παράξενους θορύβους….)

Ωστόσο ,οι παραψυχολόγοι,δεν διευκρίνησαν τις αιτίες.

Τα νέα στοιχεία:

Μετά,την δημοσίευση του άρθρου ,νέα στοιχεία και μαρτυρίες,ήρθαν στο προσκήνιο.

Αναγνώστρια μας είπε:”Ως κάτοικος του χωριού,παιδί τότε,η ιστορία αυτή μας είχε τρομοκρατήσει.Φοβόμασταν,να βγούμε από την πόρτα μας.
Το παιδί της υπόθεσης,θέλησε να το πάρει,το κράτος,για παρακολούθηση ,πίστεψαν,οτι κυριεύτηκε από το πνεύμα του παππού του.
Όλα αυτά,σταμάτησαν,όταν το μνήμα του παππού,διαβασε,ο ιερέας.Είχαν σταματήσει να φτιάχνουν πρόσφορο και γι αυτό δεν ησύχαζε το πνεύμα του”.

Αναγνώστης 2 :” Τότε,έκαναν λόγο για δαίμονα που είχε,κυριεύσει το σπίτι.Μέχρι κι ο δεσπότης ,ήρθε στο χωριό.”

Αναγνώστης 3:”Η όλη ιστορία,ήταν τεχνάσματα του παιδιού.
Όντως,πέταγαν αντικείμενα,αλλά ήταν ταχυδακτυλουργικά τρικ.Θυμάμαι,την ιστορία πολύ καλά.
Είχε γίνει πολύ φασαρία.
Μάλιστα,ένας κοντοχωριανός,πήρε το τουφέκι του και με περίσσιο θάρρος,φώναξε- εγώ θα σκοτώσω τον δαίμονα,γιατί εγώ είμαι μεγαλύτερος δαίμονας,απο κείνον.Μετά από αυτό,μια πέτρα,του ήρθε στο στήθος κι από τότε ,εξαφανίστηκε…φοβήθηκε τόσο πολύ,που άρχισε να τρέχει…κι ακόμα τον ψάχνουν.”

Αναγνώστης 4 :”Όλα αυτά,τα σκαρφίστηκε το παιδί ,όχι για να του αγοράσουν παπάκι,αλλά αυτοκίνητο.Οι γονείς του,τον έκαναν,σε μεγάλη ηλικία και τον είχαν παραχαϊδεμένο.

Έπρεπε,πάση θυσία ,να αποκτήσει αυτοκίνητο.
Έτσι,άρχιζε να φοβίζει την γιαγιά του,για να τους πείσει οτι κάτι συμβαίνει.
Σαν έφηβος,δεν σκέφτονταν λογικά,τα έβλεπε όλα σαν παιχνίδι….
Βέβαια ως νέος,ήταν άμυαλος.Τώρα,έχει σοβαρευτεί…εργάζεται ..
Τότε,ο Χαρδαβέλλας,έκανε λόγο για…εξωγήινους.
Έτσι,πήρε μεγάλη διάσταση το θέμα…εξαιτίας της τηλεόρασης.
Και μερικοί, είδαν αυτή την ιστορία,ως κερδοφόρα”.

Όταν αφήνεις μια ιστορία,χωρίς έρευνα,εύκολα,μετατρέπεται σε… μύθο.
Πηγή
tro-ma-ktiko