Ελλάδα – Το Ένα Μεγάλο Ψέμμα Που Σας Λένε Τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
Κάθε μέσο μαζικής ενημέρωσης έχει την εξής ερμηνεία για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα: η κυβέρνηση ξόδεψε πάρα πολλά χρήματα και χρεωκόπησε. Οι γενναιόδωρες τράπεζες τους έδωσαν χρήματα, αλλά η Ελλάδα εξακολουθεί να μην μπορεί να πληρώσει τους λογαριασμούς, επειδή έκανε κακή διαχείριση των χρημάτων που δόθηκαν. Ακούγεται λογικό, σωστά;
Η Ελλάδα δεν απέτυχε από μόνη της. Αυτό έγινε για να αποτύχει.
Εν ολίγοις, οι τράπεζες κατέστρεψαν την ελληνική κυβέρνηση, και στη συνέχεια σκόπιμα έσπρωξαν σε μη βιώσιμο χρέος … ενώ τα έσοδα που παράγονται από τα δημόσια αγαθά πωλήθηκαν στους ολιγάρχες και τις διεθνείς επιχειρήσεις. Το υπόλοιπο του άρθρου είναι για το πώς και το γιατί.
Αν είστε fan των ταινιών μαφίας, ξέρετε πώς η μαφία θα αναλάβει ένα δημοφιλές εστιατόριο. Κατ ‘αρχάς, θα κάνουν κάτι για να διαταράξουν την επιχείρηση – οργανώνουν μια δολοφονία στο εστιατόριο ή ξεκινούν μια πυρκαγιά. Όταν η επιχείρηση αρχίζει να υποφέρει, ο νονός θα μπορούσε να προσφέρει απλόχερα κάποια χρήματα ως ένδειξη φιλίας. Σε αντάλλαγμα, ο ‘Greasy Thumb’ αναλαμβάνει τα λογιστικά του εστιατορίου, ο ‘Big Joey’ τίθεται επικεφαλής των δημοσίων συμβάσεων, και ούτω καθεξής. Περιττό να πούμε, ότι είναι ένα ταξίδι κάτω από έναν φαύλο κύκλο δυστυχίας για τον ιδιοκτήτη ο οποίος σύντομα θα μείνει χρεωκοπημένος και, αν είναι τυχερός, ζωντανός.
Τώρα, ας χαρτογραφήσουμε την ιστορία της μαφίας στη διεθνή χρηματοδότηση σε τέσσερα στάδια.
Στάδιο 1: Ο πρώτος και κύριος λόγος που η Ελλάδα βρήκε τον μπελά της ήταν η «Μεγάλη οικονομική κρίση» του 2008, που ήταν το πνευματικό τέκνο της Wall Street και των διεθνών τραπεζιτών. Αν θυμάστε, οι τράπεζες ήρθαν με μια φοβερή ιδέα παροχής ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου σε όποιον μπορεί να θολώσει έναν καθρέφτη. Στη συνέχεια πακετάρισαν όλες αυτές τις οικονομικές βόμβες και τις πούλησαν ως ”τίτλοι που εξασφαλίζονται με υποθήκη” για ένα τεράστιο κέρδος σε διάφορες οικονομικές οντότητες σε χώρες σε όλο τον κόσμο.
Ένας μεγάλος καταλύτης αυτής της εγκληματικής δραστηριότητας ήταν ένα άλλο υποκατάστημα του τραπεζικού συστήματος, η ομάδα των οργανισμών αξιολόγησης – S & P, Fitch και Moody – που έδωσαν καλές συστάσεις για αυτά τα προορισμένα-να-χρεοκοπήσουν χρηματοοικονομικά προϊόντα. Αδίστακτοι πολιτικοί, όπως ο Τόνι Μπλερ εντάχθηκαν στη Goldman Sachs και πουλούσαν επιτόπου τους επικίνδυνους αυτούς τίτλους στα συνταξιοδοτικά ταμεία και τους δήμους και τις χώρες της Ευρώπης. Οι τράπεζες και οι γκουρού της Wall Street έκαναν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε αυτό το καθεστώς.
Αλλά αυτό ήταν μόνο το στάδιο 1 της τεράστιας απάτης τους. Υπήρχε πολύ περισσότερο κέρδος να γίνει στα επόμενα τρία στάδια!
Στάδιο 2 είναι όταν οι ωρολογιακές οικονομικές βόμβες εξερράγησαν. Εμπορικές και επενδυτικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο άρχισαν να καταρρέουν μέσα σε λίγες εβδομάδες. Οι κυβερνήσεις σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, είδαν τις επενδύσεις και τα περιουσιακά τους στοιχεία να εξατμίζονται. Χάος παντού!
Γύπες, όπως η Goldman Sachs και άλλες μεγάλες τράπεζες επωφελήθηκαν σε μεγάλο βαθμό με τρεις τρόπους: πρώτον, θα μπορούσαν να αγοράσουν άλλες τράπεζες, όπως η Lehman Brothers και η Washington Mutual για δεκάρες δολαρίων. Δεύτερον, πιο τερατώδες, η Goldman Sachs και μυημένοι, όπως ο John Paulson (που πρόσφατα δώρισε 400 εκατομμύρια δολάρια στο Χάρβαρντ) είχαν βάλει στοιχήματα ότι οι τίτλοι αυτοί θα ανατινάζονταν. Ο Paulson έκανε δισεκατομμύρια, και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης γιόρτασαν το δαιμόνιο του. (Για μια αναλογία, φανταστείτε τους τρομοκράτες να στοιχηματίζουν στην 9/11 και να επωφελούνται από αυτήν.) Τρίτον, για να τρίψουν το αλάτι στην πληγή, οι μεγάλες τράπεζες ζητούσαν βοήθεια από τους ίδιους πολίτες των οποίων τις ζωές οι τραπεζίτες είχαν καταστρέψει! Οι τραπεζίτες είναι αντρόπιαστοι. Στις ΗΠΑ, πήραν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια από τους φορολογούμενους και τρισεκατομμύρια από την Federal Reserve Bank η οποία δεν είναι παρά μια ομάδα μέτωπο για τους τραπεζίτες.
Στην Ελλάδα, οι εγχώριες τράπεζες πήραν περισσότερα από 30 δισεκατομμύρια δολάρια διάσωσης από τον ελληνικό λαό. Αφήστε το να κατανοηθεί για μια στιγμή – η δήθεν ανεύθυνη ελληνική κυβέρνηση αναγκάστηκε να διασώσει τους σκληροπυρηνικούς καπιταλιστές τραπεζίτες.
Στάδιο 3 είναι όταν οι τράπεζες αναγκάζουν την κυβέρνηση να δεχτεί τεράστια χρέη. Για μια μεταφορά στη βιολογία, σκεφτείτε έναν ιό ή ένα βακτήριο. Όλα τους έχουν μοναδικές στρατηγικές για να αποδυναμώσουν το ανοσοποιητικό σύστημα του ξενιστή. Μία από τις δοκιμασμένες τεχνικές που χρησιμοποιείται από τους παρασιτικούς διεθνείς τραπεζίτες είναι να υποβαθμίσουν τα ομόλογα μιας χώρας. Και αυτό είναι ακριβώς ό, τι οι τραπεζίτες έκαναν, ξεκινώντας από το τέλος του 2009. Το γεγονός αυτό καθιστά αμέσως τα επιτόκια (“αποδόσεις”) για τα ομόλογα να ανεβαίνουν, καθιστώντας όλο και πιο ακριβό για τη χώρα να δανειστεί χρήματα ή ακόμα και απλά να περάσει πάνω από τα υφιστάμενα ομόλογα.
Από το 2009 έως τα μέσα του 2010, οι αποδόσεις των 10ετών ελληνικών ομολόγων σχεδόν τριπλασιάστηκαν! Αυτή η σκληρή οικονομική επίθεση έφερε την ελληνική κυβέρνηση στα γόνατά της, και οι τραπεζίτες κέρδισαν το πρώτο deal χρέους από ένα επιβλητικό ποσό 110 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Οι τράπεζες ελέγχουν επίσης την πολιτική των εθνών. Το 2011, όταν ο Έλληνας πρωθυπουργός αρνήθηκε να δεχθεί ένα δεύτερο μαζικό πακέτο διάσωσης, οι τράπεζες τον ανάγκασαν έξω από το γραφείο και αμέσως τον αντικατέστησαν με τον Αντιπρόεδρο της ΕΚΤ (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα)! Δεν χρειάζονται εκλογές. Χ…τε τη δημοκρατία. Και τι θα έκανε αυτός ο νέος τύπος; Θα υπέγραφε κάθε έγγραφο που οι τραπεζίτες του έφερναν.
(Με την ευκαιρία, την επόμενη κιόλας μέρα, ακριβώς το ίδιο πράγμα συνέβη στην Ιταλία, όπου ο πρωθυπουργός παραιτήθηκε, μόνο για να αντικατασταθεί από έναν τραπεζίτη / οικονομολόγο μαριονέτα. Δέκα ημέρες αργότερα, η Ισπανία είχε πρόωρες εκλογές, όπου ένας “τεχνοκράτης” τραπεζίτης μαριονέτα κέρδισε τις εκλογές).
Τα αφεντικά της μαριονέτας είχαν τον καλύτερο μήνα ποτέ το Νοέμβριο του 2011.
Λίγους μήνες αργότερα, το 2012, η χειραγώγηση της αγοράς ακριβών ομολόγων χρησιμοποιήθηκε όταν οι τραπεζίτες αναποδογύρισαν τις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων στο 50% !!! Αυτή η οικονομική τρομοκρατία είχε αμέσως το επιθυμητό αποτέλεσμα: Το ελληνικό κοινοβούλιο συμφώνησε για ένα δεύτερο μαζικό πακέτο διάσωσης, ακόμη μεγαλύτερο από ό, τι το πρώτο.
Τώρα, ορίστε ένα άλλο γεγονός που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν. Τα δάνεια δεν είναι μόνο απλά δάνεια όπως θα παίρνατε από μια πιστωτική κάρτα ή μια τράπεζα. Αυτά τα δάνεια έρχονται με πολύ ειδικές δεσμεύσεις που απαιτούν την ιδιωτικοποίηση των περιουσιακών στοιχείων μιας χώρας. Αν έχετε δει το Νονός III, θα θυμάστε τον Hyman Roth, τον επενδυτή που μοίραζε την Κούβα μεταξύ των φίλων του. Αντικαταστήστε τον Hyman Roth με την Goldman Sachs ή το ΔΝΤ (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) ή την ΕΚΤ, και έχετε την εικόνα.
Στάδιο 4: Τώρα, αρχίζει ο βιασμός και η ταπείνωση ενός έθνους. Για το χρέος που της επιβλήθηκε, η Ελλάδα έπρεπε να πουλήσει πολλά κερδοφόρα στοιχεία του ενεργητικού της σε ολιγάρχες και διεθνείς επιχειρήσεις. Και οι ιδιωτικοποιήσεις είναι αδίστακτες, περιλαμβάνοντας τα πάντα και οτιδήποτε είναι κερδοφόρο. Στην Ελλάδα, η ιδιωτικοποίηση περιλάμβανε το νερό, ηλεκτρισμό, ταχυδρομεία, αερολιμενικές υπηρεσίες, εθνικές τράπεζες, τηλεπικοινωνίες, λιμενικές αρχές (οι οποίες είναι τεράστιες σε μια χώρα που είναι ένας παγκόσμιος ηγέτης στον τομέα της ναυτιλίας) κ.λπ.
Εκτός από αυτό, οι τύραννοι τραπεζίτες υπαγορεύουν επίσης κάθε συγκεκριμένο κονδύλιο στον προϋπολογισμό της κυβέρνησης. Θέλετε να μειώσετε τις στρατιωτικές δαπάνες; ΌΧΙ! Θέλετε να αυξήσετε το φόρο για τους ολιγάρχες ή τις μεγάλες επιχειρήσεις; ΌΧΙ! Αυτή η μικρο-διαχείριση είναι ανύπαρκτη σε οποιαδήποτε άλλη σχέση πιστωτή-οφειλέτη.
Τι θα συμβεί λοιπόν μετά την ιδιωτικοποίηση και το δεσποτισμό υπό τους τραπεζίτες; Φυσικά, τα έσοδα της κυβέρνησης πηγαίνουν προς τα κάτω και το χρέος αυξάνεται περαιτέρω. Πώς το «διορθώνεις» αυτό; Φυσικά, μειώνεις τις δαπάνες! Απολύεις δημοσίους υπαλλήλους, κόβεις κατώτατους μισθούς, μειώνεις τις συντάξεις (το ίδιο όπως η κοινωνική ασφάλιση), περικόπτεις τις δημόσιες υπηρεσίες, και αυξάνεις τους φόρους για τα πράγματα που θα μπορούσαν να επηρεάσει το 99% αλλά όχι το 1%. Για παράδειγμα, η σύνταξη έχει μειωθεί κατά το ήμισυ και ο φόρος επί των πωλήσεων ανέβηκε σε περισσότερο από 20%. Όλα αυτά τα μέτρα έχουν οδηγήσει στο να διέρχεται η Ελλάδα μια οικονομική καταστροφή που είναι χειρότερη από τη Μεγάλη Ύφεση των ΗΠΑ στη δεκαετία του 1930.
Φυσικά, οι πάντα χειραγωγούντες τραπεζίτες απαιτούν άμεση ιδιωτικοποίηση όλων των μέσων ενημέρωσης που σημαίνει ότι η χώρα παίρνει τώρα φωτογενείς τηλεοπτικούς παρουσιαστές που διασπείρουν προπαγάνδα κάθε μέρα και λένε στους ανθρώπους ότι οι απατεώνες και άπληστοι τραπεζίτες είναι σωτήρες. Και η δουλεία υπό λιτότητα είναι τόσο πολύ καλύτερη από ό, τι η εναλλακτική λύση.
Αν κάθε Έλληνας γνώριζε την αλήθεια για τη λιτότητα, δεν θα το είχε ‘χάψει’. Το ίδιο ισχύει και για την Ισπανία, την Ιταλία, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και άλλες χώρες που διέρχονται από λιτότητα. Η θλιβερή πτυχή όλων αυτών είναι ότι αυτές δεν είναι μοναδικές στρατηγικές. Από το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτές οι ληστρικές πρακτικές έχουν χρησιμοποιηθεί αμέτρητες φορές από το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα στη Λατινική Αμερική, την Ασία και την Αφρική.
Αυτή είναι η ουσία της Νέας Παγκόσμιας Τάξης – ένας κόσμος που ανήκει σε μια χούφτα επιχειρήσεων και τραπεζών.
Υ.Γ. (Μπορείτε επίσης να παρακολουθήσετε αυτό το βίντεο όπου ο Τζον Πέρκινς – συγγραφέας του “Εξομολογήσεις ενός Οικονομικού Δολοφόνου” – μιλά για την εκμετάλλευση των χωρών της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας, χρησιμοποιώντας τα ίδια εργαλεία χρέους λιτότητας-ιδιωτικοποίησης. Συνήθιζε να το κάνει αυτό ως προς το ζην!)
Πηγή:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.