Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗ ΕΣΤΙ

Το ψεύδος, το μίσος, η σκληρότητα, η φαυλότητα, η αγυρτεία, η αλαζονεία και η αδικία,είναι δυστυχώς η κυρίαρχη όψη της πραγματικότητας με την ανοχή και την συνενοχή των περισσοτέρων συνανθρώπων μας.

Ζούμε σε έναν κόσμο ψεύτικο. Έναν μάταιο κόσμο. Είμαστε όλοι, περαστικοί από εδώ. Οφείλουμε, πριν αναχωρήσουμε από αυτόν τον κόσμο, να αφήσουμε πίσω μας καρπούς. Καρπούς είτε αρετής, είτε κακίας.

Οι νόμοι και οι λογικές αυτού του κόσμου, ουδέποτε κατόρθωσαν να κερδίσουν την καρδιά μου. Νόημα και Αλήθεια, βρήκα μονάχα σε οσα τα μάτια δεν μπορούσαν να δούν, σε οσα η "λογική" δεν μπορούσε να ερμηνεύσει, σε οσα η ψυχή νιώθει, μα αδυνατεί να κατανοήσει.

Ορθώνοντας , παιδί όντας,  το βλέμμα μου στον έναστρο ουρανό, ήμουν σίγουρος, πως δεν είμαστε μόνοι. Πως στο αχανές του σκότους, φωτοβολούσαν ψυχές και συνειδήσεις, που βιώνανε την εμπειρία της ζωής, οπως εμείς , η και άκρως διαφορετικά, από εμάς. Ήμουν σίγουρος, πως στο σύμπαν υπάρχει Τάξη, Αρμονία και Σκοπός. Αιτία και Λόγος. 2 ήταν εκείνες οι "φράσεις" που με συγκλόνιζαν απο παιδί.

Εν Αρχή ην ο Λόγος και Όπως πάνω, έτσι και κάτω.

Η πρώτη δηλώνει πως η Αρχή όλων, ήταν μια Αιτία. Η αιτία της δημιουργίας και της ζωής στο αχανές Οικοδόμημα.  Μια Αιτία, που δεν μπορεί, παρά να είναι ο μόνος αληθινός Θεός. Η ίδια η φλόγα του σύμπαντος και της δημιουργίας, μα αναμφίβολα και της καταστροφής. Πυρ αιώνιο και αείζωο που κατά βούληση σβήνει και ανάβει, όπως μας γνωστοποίησε ο Μέγας Ηράκλειτος. Ενας Θεός και μια Αιτία, που κατοικεί τόσο εντός μας, όσο και έξω από εμάς, σε όσα βλέπουμε και σε οσα δεν βλέπουμε. Μα κυρίως εντός μας. 


Δεν μπορεί να υπάρξει δημιούργημα δίχως δημιουργό. Δεν μπορεί να υφίσταται ζωή στο αχανές της ύπαρξης δίχως κάτι , να το Θέλησε.

Η Λογική του ανθρώπου είναι αδύναμη, ατελής και ξεπερασμένη, απο τα ιδια τα όρια της Μεγαλειότητας του Δημιουργήματος. Μια μικρογραφία του Σύμπαντος (δηλαδή του Θεού) και μάλιστα τρισδιάστατη όπως εμείς οι Άνθρωποι, είναι πρακτικά αδύνατον να αντέξει και να ερμηνεύσει τον Μέγα Κόσμο, εξω απο τον εαυτό Του. Αυτή , κατ εμε, είναι η κύρια αιτία που ο Άνθρωπος μόνιμα παλεύει να ερμηνεύσει ανεπιτυχώς τα μυστήρια της ύπαρξης και της δημιουργίας. Του Θεού και του Σύμπαντος. Είμαστε δυστυχώς εκ της φύσεως των πραγμάτων, περιορισμένοι. 

Αυτό ομως δεν αναιρεί την Αλήθεια των πραγμάτων, πως μπορούμε να συλλάβουμε, με ατελή εστω τρόπο, τις βαθύτερες αλήθειες και τα βαθύτερα νοήματα του Κόσμου. Με προσωποποίηση και με οριοθέτηση, παλεύουμε να ερμηνεύσουμε το κατ εξοχήν ανερμήνευτο, που μόνο το βίωμα της καρδιάς μπορεί να συλλάβει , ως αίσθηση και μεγαλείο.

Στο σύμπαν ολα συνδέονται με ανεξήγητο τρόπο. Ερμηνεύσιμο απο την κβαντική φυσική πλέον , μα ανεξήγητο απο την Θέα της ορατής πραγματικότητας. Πως γίνεται, να είμαστε ολοι κομμάτια Άστρων και κοσμικής ακτινοβολίας ; Πως γίνεται, όλη η ενέργεια στο άπειρο του Σύμπαντος, ανεξάρτητα απόστασης, να συνδέεται ως Ολότητα ; Πως είναι δυνατόν, η απόσταση να είναι μόνο φυσικό εμπόδιο και οχι πραγματολογικό , εφόσον με τον Νου, μπορώ να ταξιδέψω στα άπατα νερά της Απεραντοσύνης ; Όλοι οι μεγάλοι διδάσκαλοι της ανθρωπότητας, ομολόγησαν πως τα πάντα στο Σύμπαν είναι εμψυχα. Η Γη, στην οποία βιώνουμε αυτή την φθαρτή και σύντομη "πραγματικότητα" είναι έμψυχη και ζωντανή. Μας ταξιδεύει στο αχανές σύμπαν, μαζί με το σύνολο του Ηλιακού συστήματος. Ο Ήλιος μας, είναι ζωντανός και έμψυχος, ως ο εμπρακτος φορέας του Πυρός και της ζωής. Ως ο φορέας των ιδιων συστατικών, με εκείνα που στην Αρχή των Πάντων, δημιούργησαν απο το "τίποτα" τα Πάντα. 

Εν Αρχή, ην ο Λόγος και ο Λόγος ην προς τον Θεό. Η μεγαλύτερη αποκαλυπτική αλήθεια, που εγινε ποτέ στην ανθρωπότητα της Γης.

"Μοιάζει" σαν ενας Άπειρος Νούς, να θυσίασε τον Εαυτό του για το χατήρι της Ζωής. Σαν Ιερή εκσπερμάτωση του Δημιουργικού εκείνου Νόα, η οποία έθεσε και το τέλος του ιδιου, ο οποίος εδω και απειρο χρονικό διάστημα, ζει μέσα στα πάντα, μιας και ολα είναι τμήμα του Όλου. Μια Θυσία, που την διακρίνουμε και στην ακούραστη "Θέληση" του Ήλιου να μας φωτοβολεί και να μας διατηρεί εν ζωή . Ακούραστος, ατάραχος, πάνσοφος, ως αστρο και ως Ύπαρξη, ο Ήλιος σαν εσταυρωμένος, είναι ταγμένος υπερ ημών. Έχουμε την ψευδαίσθηση, πως είμαστε, η μόνη έλλογη μορφή ζωής. Γιατί δεν εχουμε "δει" , ακόμα το αυτονόητο και το αυταπόδεικτο ; Ο Ήλιος, είναι δημιουργός και τροφοδότης της ζωής. Ζωντανός και έμψυχος και γιατί όχι, συνειδητά σκεπτόμενος. Ένας μικροσκοπικός  Θεός Πατέρας στο σύνολο του Απείρου που λέμε Μέγα Κόσμο. Όπως ο Άνθρωπος εχει χέρια, ετσι και ο Ήλιος εχει χέρια. Έχει ακτίνες, που καθημερινά είναι δίπλα μας, πάνω μας, μέσα μας.

Η Γη μας, έχει χέρια, νευρώνες, "Διάνοια", καρδιά, αίμα και ψυχή, αντίστοιχα με εμας τους ανθρώπους.

Όπως Πάνω, Έτσι και Κάτω.

Κάποτε, κάποιος με ειλικρινή απορία και ζέση για γνώση, με είχε ρωτήσει.

Γιατί οι Άγγελοι , παρουσιάζονται σαν στρατιώτες, με σπαθιά, πανοπλία και ανθρώπινα χαρακτηριστικά πολεμιστών, στρατηγών και ο Θεός Ήλιος, αντίστοιχα, ως Βασιλέας, η Αυτοκράτορας ; Κι εγώ αυθόρμητα του απάντησα

Όπως Πάνω, Έτσι και Κάτω. 

Οι ακούραστες ακτίνες του Θεού Ήλιου. Του τοπικού μας Άρχοντα. Τα ακούραστα παιδιά και εντεταλμένοι Του στην υπηρεσία όλων των Όντων. Πολεμιστές, Φιλόσοφοι, Αθάνατοι, Ακούραστοι, Υπέροχοι. Ηλιακά πνεύματα, αιώνιοι υπηρέτες του Πατέρα τους, του Ήλιου. 

Όπως υπάρχουν οι ανθρώπινες κοινωνίες, έτσι υπάρχουν και οι Συμπαντικές κοινωνίες, σε άλλες πραγματικότητες και σε άλλες υποστάσεις, ασύλληπτες σε μας. "Μα πως εχεις βεβαιότητα για ολα αυτά ;" με ρώτησε.

"Μα σου είπα. Όπως Πάνω, Έτσι και Κάτω," του απάντησα.

"Άρα, -συνέχισε, - πιστεύεις πως οπως υπάρχουμε εμείς οι Άνθρωποι σε αυτή την υπόσταση, την υλική, την φυσική, υπάρχουν και άλλες μορφές ζωής υλικές, ομοιες η και διαφορετικές βάση συνθηκών απο εμάς ; " 

"Μα φυσικά" του απάντησα.

Δηλαδή, μου λέει, πιστεύεις πως τον Άνθρωπο της γης, τον επλασε κάποιος ανώτερος φυσικός πολιτισμός, η δημιουργήθηκε με θεία παρέμβαση, απο τον Πατέρα Ήλιο ; 

Το Λογικό, του είπα, θα ηταν να εχουμε δημιουργηθεί ως γενετικό πείραμα, απο κάποιον μακρινό συγγενή μας, η ακόμα και ξένο είδος με εμας τους ανθρώπους, σε μια μακρινή εποχή, κι εκείνοι, οι δημιουργοί κατά την σάρκα και εκ των πραγμάτων πρόγονοι και αστρικοί προπάτορες μας, είτε να πέθαναν και να παράκμασαν, είτε να αποσύρθηκαν, απο το ηλιακό μας σύστημα, για άγνωστη σε εμάς αιτία. 

Κι αν παράκμασαν και πέθαναν, τι απέγιναν ; ρώτησε.

"Λογικά"  θα ζούν ανάμεσα μας και θα υπόκεινται στα ιδια με μας βάσανα και αγωνίες, διότι η σάρκα είναι θνητή και φθαρτή, μα η συνείδηση και το πνεύμα , αυτό που λέμε εμείς οι άνθρωποι ψυχή, είναι αθάνατη του απάντησα. Είναι πιθανόν, ο πατέρας Ήλιος να εχει τιμωρήσει, η φυλακίσει ορισμένες απο αυτές τις υπάρξεις, στο "μέρος" που εμείς οι ανθρωποι αποκαλέσαμε "Τάρταρα" για να μας προστατεύσει. Μπορεί να μην γνωρίζουμε η και ποτέ να μην μάθουμε, μα τα μάτια του Νου, είναι βέβαιο, πως μπορούνε να μας δείξουν κατά προσέγγιση την Αλήθεια των πραγμάτων.

Δηλαδή ; Ξαναρώτησε

Του απάντησα, με ενα παράδειγμα, εντελώς υποθετικό, μα και πραγματολογικό παράλληλα.

Ότι ον ζει και βιώνει υλικές εμπειρίες, είναι φθαρτό και καταδικασμένο σε θάνατο κατά την σάρκα του. Είναι ομως "λογικό" , να υπάρχει κάτι στο σύμπαν αψυχο , ενω είναι ζωντανό και ενσυνείδητο ; 'Οχι δεν είναι, μου απάντησε. Άρα και τα ζώα της φύσης εχουνε ψυχή ; Φυσικά , αποκρίθηκα. Και ποια η διαφορά μας, μου είπε, με εκείνα ; Η διαφορά μας είναι, πως εμείς, εχουμε συνείδηση, πνεύμα και έμφυτη ροπή, να επιστρέψουμε , η να ενωθούμε με τον Θεό, ενω εκείνα, ως ψυχές και ως υλικές εκδηλώσεις, υπάγονται στον Νόμο της Ανάγκης, όπως κι εμείς φυσικά, δίχως ομως να μπορούν να ξεφύγουν απο αυτόν, δίχως να αναρωτιούνται όπως εμείς, δίχως να αναζητάνε το ψεύδος και την αλήθεια όπως εμείς, δίχως να δημιουργούν , να φιλοσοφούν και να σκέπτονται, οπως εμείς. Υπάρχουν, για να υπηρετούν την Μάνα τους, την Γη και να κρατάνε σε ισορροπία, την βιόσφαιρα , την επιδερμίδα της Γης. Άλλα ζώα είναι φυτοφάγα, άλλα είναι σαρκοφάγα, έντομα, ψάρια, δέντρα και φυτά, ενας ατελείωτος αριθμός έμψυχων πλασμάτων, στην υπηρεσία της Μάνας τους, της Γης. Και διατί, η Γη, έγινε γόνιμη για υλική ζωή και υπάρχει η βιόσφαιρα όπως την γνωρίζουμε σε αυτή την υπόσταση; Με ρώτησε.

Επειδή αυτό Θέλησε και Αποφάσισε ο Πατέρας Ήλιος. Του απάντησα.

Και τέλος, με ρώτησε, γιατί οι επιστήμονες, δεν εχουν κατανοήσει οτι ο Ήλιος είναι έμψυχος και ζωντανός , παρά τον θεωρούν απλά μια πύρινη μπάλα την οποία την εξετάζουν και την αναλύουν σαν να μην είναι ζωντανός οργανισμός οπως εμείς ; Γιατί είναι Τυφλοί, του απάντησα. Εξετάζουν τα πάντα, οπως την Γη μας και το ιδιο μας το σώμα, με το μικροσκόπιο, αναλύοντας τα γρανάζια του μηχανισμού, ενω δεν βλέπουν η δεν αντιλαμβάνονται, πως κάθε ολοκληρωμένος οργανισμός, δρα κατα βούληση. Είναι ποτέ δυνατόν, η καρδιά να λειτουργήσει αυτόνομα απο τον υπόλοιπο μηχανισμό του σώματος ; Είναι ποτέ δυνατόν, ο άνθρωπος να κουνηθεί, δίχως να το επιθυμήσει ; Στα πάντα υπάρχει συνείδηση, απλά δεν είναι συνειδήσεις οπως η δική μας, για αυτο και είναι ασύλληπτες, αδιανόητες και δύσκολα κατανοήσιμες, με τις 5 βασικές αισθήσεις μας, οι οποίες είναι προσαρμοσμένες να κατοικούν και να βιώνουν την ζωή και την πραγματικότητα, στην φύση της βιόσφαιρας, της Γης.

Πριν είπες, πως "λογικά", δίχως να είσαι ομως σίγουρος , ο άνθρωπος, είναι ενα είδος εξελικτικού πειράματος , κάποιου η κάποιων ανώτερων υλικών πολιτισμών του απώτατου παρελθόντος.

Πράγματι, το είπα δίχως να είμαι σίγουρος, του απάντησα, αλλά το πιθανότερο, αυτό συνέβη, συμπλήρωσα. Τότε, πως είναι δυνατόν ο άνθρωπος της Γης, να εχει ψυχή ; Γιατί ευλογήθηκε απο τον Πατέρα Ήλιο. Γιατί προέρχεται απο υλικά οντα, τα οποία επίσης είχαν ψυχή και συνείδηση κι αυτό για εμένα και την λογική μου, είναι κάτι δεδομένο. Γιατί αν ο πατέρας Ήλιος δεν το ενέκρινε, θα έθετε τέλος, στο πείραμα, ομως οι Θεολογικές γραφές μας λένε το αντίθετο, πως ο Θεός, που για τους θνητούς είναι το πνεύμα του Ήλιου, ασχετα σε τι είδωλο απευθύνονται συνήθως, διέταξε και οι ακτίνες Του εκτέλεσαν και προκάλεσαν κατακλυσμό, οπως επίσης μας γνωστοποιούν οτι επέζησε κάποιος Νώε, που εμείς οι Έλληνες αποκαλούμε Δευκαλίωνα και ετσι αρχισε η ζωή και εξέλιξη του σημερινού ανθρώπου. 

Σίγουρα, τα κείμενα μιλάνε συμβολικά για πραγματικές εποχές και γεγονότα, σε αυτόν η σε άλλον πλανήτη, αλλά το συμβάν του κατακλυσμού, είναι εξίσου βέβαιο, πως συνέβη, οπως μαρτυράνε ολες οι μυθολογίες των λαών της Γης. Όπως και για αρχαίους ανεπτυγμένους "εξωγήινους" πολιτισμούς, μαρτυράνε, πληθώρα ευρημάτων και μυθολογικών αναφορών, αρχαίων θρησκειών. Πως να αρνηθεί κανείς, την Όψη της Αλήθειας οταν τα δεδομένα είναι μπροστά στα μάτια μας;

Θνητοί Αθάνατοι, Αθάνατοι Θνητοί

 Ο Άνθρωπος και ολα τα βιολογικά, κατά την Ύλη και την φύση οπως την γνωρίζουμε εδω στην Γη, οντα, είναι θνητός στην σάρκα, μα αθάνατος στο πνεύμα και την συνείδηση, μα οι αστέρες και οι πλανήτες, είναι Αθάνατοι, με φθαρτά και ανακυκλώσιμα Υλικά. Εμείς οι Ανθρωποι, ακόμα και ελιξήριο της αθανασίας αν ανακαλύψουμε, ζούμε απειροελάχιστα, σε σχέση με το μέγεθος των Αιώνων που βιώνει και ζει η Γη μας η ο Ήλιος, ενώ κι εκείνοι είναι σε άλλα μέτρα και σταθμά, "Φθαρτοί" και θνητοί. Θνητοί Αθάνατοι, Αθάνατοι Θνητοί και πυρ αιώνιο ως αιτία δημιουργίας Όλων. 

"Να ταξιδεύεις σιωπηλά, σε εναν μακρύ δρόμο..να αψηφάς την ατυχία, να μη φοβάσαι την θηλιά, η την φωτιά. Να παίζεις την μεγάλη παρτίδα και να νικάς, πάση θυσία. Τότε ξεγελάς την μοίρα και κερδίζεις το κλειδί που ξεκλειδώνει...την Ένατη Πύλη. " Απόσπασμα απο την ταινία του Ρόμαν Πολάνσκι, η Ένατη Πύλη.

Όποιος αναζητεί, ας μη σταματήσει, μέχρι που να βρεί. Όταν βρεί, θα ταραχθεί και αφού ταραχθεί, θα αποθαυμάσει. Τότε θα γίνει κυρίαρχος των πάντων. Άγραφη ρήση του Ιησού απο το "απόκρυφο" ευαγγέλιο του Θωμά.

Ζούμε σε μια εποχή, όπου κυριαρχεί η μετριότητα και η απιστία. Οι άνθρωποι ξέχασαν και αδιαφορούν για το Σύμπαν μέσα τους, οσο και εξω τους. Οι άνθρωποι, εχουν τεμπελιάσει απο την τεχνολογία, τις απολαύσεις και τις ανέσεις. Έγιναν θεωρητικοί, χαώδεις και αναίτια κενοί στην σκέψη. Λειτουργούν ως αθάνατοι, βολεμένοι στον καναπέ τους . Μόνη τους εγνοια το βόλεμα, σε μια δουλίτσα, η σε μια καριέρα . Αδιαφορούν για τα υψηλά νοήματα της ζωής. Για το πνεύμα. Για τον Θεο η και την Θεά, αν η ψυχή κάποιου η κάποιας διευκολύνεται με την οψη της Συμπαντικής στοργικής Μητέρας. Παγιδευμένοι στην προσωπική φυλακή του ο καθένας, νομίζει. Διαρκώς νομίζει. Ένας πλανήτης βουτηγμένος στον βούρκο και την ανομία. Ένα είδος, που κάθε μέρα λούζεται απο τον Θεο Ήλιο κι εχει φτάσει στην ύστατη αλαζονεία πως είναι απλά ενα αψυχο πύρινο σώμα φωτιάς που μια κάποια τύχη το εφτιαξε και μια κάποια αόριστη τυχαιότητα το ορίζει. Ηλίθιοι, που ενα μέσο σκυλί, μέτριας ευφυίας , φαντάζει αιώνες ανώτερο για την αντίληψη και την σοφία του, απο την δήθεν κυρίαρχη συμπαντική μικρογραφία του σύμπαντος οπως θέλει να λογίζει τον εαυτό του ο Άνθρωπος. Ο Άνθρωπος απο θεός, κατάντησε θηρίο και καταστροφέας της ιδιας του της ψυχής. Ο Θεός αναμφίβολα αγαπάει τον άνθρωπο, για αυτό δεν τον εχει καταστρέψει ως σήμερα. Κάθε πράξη ανθρώπων, είτε έναντι των συνανθρώπων του, είτε προς την φύση και το οικοσύστημα, είναι μια καθημερινή απόδειξη, του πόσο βαθιά αγαπάει η υπερσυνείδηση του Ήλιου τον άνθρωπο. Η ανθρωπότητα ζει και λειτουργεί βασισμένη σε ψεύτικες και ηλίθιες βεβαιότητες, σε ενα σύμπαν οπου τίποτα δεν είναι βέβαιο η σταθερό.

Ουράνιος Αυτοκράτωρ

Γιατί Ουράνιος και γιατί Αυτοκράτωρ ;

Ουράνιος γιατί καθημερινά μας "καίει" και μας προσέχει στο ύψιστο αιώνιο καθήκον Του. Αυτοκράτορας , διότι κρατάει τον Εαυτό του. Ελέγχει και κυριαρχεί απόλυτα στο Είναι Του , για οσο και όπως απαιτείται , εναρμονισμένος με τον Συμπαντικό Νόμο. 

Είναι η θεϊκή εκείνη φιγούρα , όπου εμείς οι άνθρωποι στο ονομα της, έχουμε κάνει τα χειρότερα εγκλήματα από άγνοια και τύφλωση. Ποια είναι τα μέσα που διαθέτουμε για να τον "Ακούσουμε" ; 

Διαλογισμός και προσευχή, με παράλληλη κάθαρση ψυχής και σώματος, μα κυρίως πίστη, αγνή και πύρινη καρδιακή πίστη, η οποία είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να ξεκλειδώσει τις πλάνες και τα εμπόδια της υλικής πραγματικότητας και να μας θέσει σε γνήσια και αγνή κοινωνία μαζί Του. Κανένα θρησκευτικό σύστημα δεν μπορεί να σε οδηγήσει στον Θεό. Όλα ανεξαιρέτως, σε οδηγούνε σε είδωλα του Μέγα Οργανισμού. Καμιά θρησκεία δεν είναι ανώτερη της Αλήθειας . Ο Θεός Πατέρας, ανταποκρίνεται στον κάθε αληθινό κατά την καρδιά και την διάνοια αναζητητή, προσωπικά και απόλυτα. Το μόνο που απαιτεί η κοινωνία με τον Θεό Πατέρα, είναι η συνειδητοποίηση πως, πρώτα και πάνω απο ολα κατοικεί μέσα μας και ύστερα, το κάλεσμα Του , εξω απο εμάς. Θα ανταποκριθεί, το μόνο σίγουρο. Ο Τρόπος ανταπόκρισης, είναι προσωπική και μόνο προσωπική υπόθεση. Ότι αποκαλύψει, η στείλει κάποιος εντεταλμένος Άγγελος του θεού, είναι σίγουρα αυτό που χρειαζόμαστε και αυτό που αντέχουμε.

Ο Πατέρας Ήλιος, είναι ο Χρισμένος Γιατρός της ψυχής και της συνείδησης μας. Όπως μας φωτίζει υλικά και φυσικά, έτσι μας φωτίζει και μας ζωογονεί πνευματικά .

Ο Πατέρας Ήλιος δεν περιορίζεται , δεν ορίζεται και δεν μπορεί να κατανοηθεί απο την πραγματικότητα της εφήμερης αυτής υπαρξης κι αυτό θα πρέπει κάποτε να το κατανοήσουν ολοι οι μετέχοντες στα των θρησκειών και της πνευματικότητας.

Ακολουθούν ενοποιημένα τα προσωπικά μου άρθρα/σκέψεις "Αν υπάρχει (Θεός) Α και Β μέρος" απο την σελίδα Ιππότες της Δημιουργίας.

Αν υπάρχει, είναι κρυπτόμενος.

Αν υπάρχει, κατοικεί εντός μας κι όχι έξω από εμάς.

Αν υπάρχει, δεν ασχολείται μαζί μας, όσο θα θέλαμε, όσο νομίζουμε ή όπως νομίζουμε.

Αν υπάρχει, είναι δημιουργός του ανθρώπου, ίσως και της πανίδας στον πλανήτη Γη και όχι δημιουργός του σύμπαντος ως σύνολο.

Αν υπάρχει, έχει κάποιο Σχέδιο για την Ανθρωπότητα, ακατανόητο σε μας.

Αν υπάρχει, σίγουρα παρατηρεί μέσα από τα μάτια μας.

Αν υπάρχει, στόχος Του θα είναι να μας μεταμορφώσει, στην ίδια κατάσταση με Εκείνον.

Αν υπάρχει, δεν είναι θυσιαζόμενος, μα αντίθετα, απαιτεί θυσίες, όχι σε αίμα, μα σε αυτοεξέλιξη.

Αν υπάρχει, έχει φροντίσει να μείνουν ανερμήνευτες οι Βουλήσεις Του.

Αν υπάρχει, είναι Πατέρας μας κι όχι δυνάστης μας.

Αν υπάρχει, ακριβώς επειδή μας αγαπάει πραγματικά, δεν ασχολείται με την πορεία μας. Μας έχει δώσει όλα τα "όπλα" που χρειαζόμαστε, μας έχει φτιάξει κατ' εικόνα Του, κι εμείς μοχθούμε να γίνουμε κατ' ομοίωσή Του.

Αν υπάρχει, δεν επιθυμεί να Τον λατρεύουμε ή γονυπετείς να τον παρακαλάμε για τις μικροπρεπής επιθυμίες μας, μα αντίθετα, να τον ανακαλύψουμε μέσα μας, ως πυρ θελήσεως και αγάπης και να εκδηλώσουμε τον Εαυτό μας, βάση Εκείνου, ακολουθώντας την μη φανερή αρμονία.

Αν υπάρχει, είναι απογοητευμένος από μας. Ίσως και να... γελάει με μας.

Αν υπάρχει, θα πρέπει να αναζητηθεί στην φύση και στο πνεύμα που εντός μας κατοικεί κι όχι σε εκκλησίες ή "Ιερές γραφές".

Αν υπάρχει, δεν είναι Εβραίος ή Έλληνας ή Αφρικανός. Αν υπάρχει, είναι για όλους. Δημιουργός όλων.

Αν υπάρχει, δεν διατάζει μα προτρέπει. Από μέσα, προς τα έξω. Ποτέ αντίστροφα.

Αν υπάρχει, είναι κομμάτι μας, αναπόσπαστο μέρος της ουσίας μας.

Αν υπάρχει, δεν κατορθώσαμε ως είδος να τον ερμηνεύσουμε ή να Τον Κατανοήσουμε.

Κι αν δεν υπάρχει, θα πρέπει να τον επανεφεύρουμε και να τον Αναστήσουμε σε νέα θεμέλια.

Γιατί χρειαζόμαστε πνευματικό Πατέρα...

Έως ότου γίνουμε εμείς, Εκείνος.

Αν Υπάρχει - θεός - δημιουργός του Ανθρώπου, σίγουρα αποτελεί μια αόρατη για την υλική αντίληψη, υπερ-διάνοια, η οποία ευθύνεται για την ύπαρξη πνεύματος/πυρός στον Άνθρωπο.

Αν υπάρχει, σίγουρα δεν είναι αρσενικός ή θηλυκός, μα και τα 2 ταυτόχρονα, μιας και δεν υπάγεται στους Νόμους του κόσμου Τούτου (δηλαδή, των φυσικών φαινομενικών Νόμων, του πλανήτη Γη).

Αν υπάρχει, είναι ένα είδος "Διοικητή του Γαλαξία", ή κάποιων γαλαξιών κι όχι ο Δημιουργός του Σύμπαντος. Το σύμπαν δεν είναι λογικό να έχει κάποια "αιτία" ή αφορμή για να "υπήρξε".

Αν υπάρχει, ανταποκρίνεται και εκδηλώνεται στον κάθε άνθρωπο, με βάση τις θελήσεις και τις επιθυμίες που πηγάζουν στο υποσυνείδητό του και σε όσα ποθεί ή ζητάει κανείς από Εκείνον συνειδητά, σεβόμενος την ελεύθερη βούληση των ανθρώπων κι όχι θεσπίζοντας εκείνος δικούς του Νόμους ή Θελήσεις επί των ανθρώπων. Εν ολίγοις, είναι ένας προσωπικός Θεός, που κάθε απόπειρα να καταστεί συλλογικός, δογματικός ή υποχρεωτικός, είναι βλασφημία προς Εκείνον και την ίδια μας την ύπαρξη, πάνω από όλα. Ναός Του το Σώμα μας, μα και η ίδια η Ύπαρξη, ορατή και αόρατη.

Αν υπάρχει, δεν ασχολείται με τον Άνθρωπο, αν δεν ασχοληθεί αληθινά ο Άνθρωπος μαζί Του.

Αν υπάρχει, δεν υπάγεται στα φαινόμενα και στα ορατά, μα στην Ουσία και στα Αόρατα.

Αν υπάρχει, είναι Θεός/διοικητής, Πατέρας, μα και Μητέρα, όλων των όντων που κατοικούν στον/στους Γαλαξίες. Τροφοδότης ζωής, μα και Πυροδότης. Γνήσιος Φέροντας του Φωτός/Πυρός, προς Δόξα ζωής, μα και εξέλιξης.

Αν υπάρχει, ο άνθρωπος τον αντιλαμβάνεται κατ' εικόνα και ομοίωση του εσώτερου Είναι Του, κι όχι κατ' Εικόνα και ομοίωση Εκείνου. Κατ' εικόνα Του ενδεχομένως διαμορφώθηκε ο Άνθρωπος, μοχθώντας να ομοιάσει σε Εκείνον.

Αν υπάρχει, ανταποκρίνεται στον καθένα ξεχωριστά, με βάση την ακτίνα πίστης, από το κέντρο της καρδιάς κι όχι από τον Λογισμό. Ως προσωπικός θεός, δεν θα μπορούσε ποτέ να δοξαστεί συλλογικά σε πλαίσιο Ιερατείων, κανόνων ή οργανωμένων τυπικών. Κάθε τέτοια απόπειρα, ήταν και θα είναι η μεγαλύτερη ανοησία του ανθρώπου.

Αν υπάρχει, ο Άνθρωπος σκύλεψε και βεβήλωσε τις προτροπές (και όχι τους Νόμους), τις γνώσεις και τις δυνατότητες που του δόθηκαν από Εκείνον, κόβοντας και ράβοντας τα Θεουργικά "μηνύματα" στα μέτρα των ανθρωπίνων αναγκών και της θνητής/ζωικής κατανόησης των πραγμάτων, με ιδιοτέλεια και ηλιθιότητακι όχι στα μέτρα Εκείνου και των αοράτων Αποστόλων Του.

Αν υπάρχει, είναι Αυτός που δεν έχει Όνομα, μήτε Αρχή μήτε και Τέλος. Ο Α και ο Ω.

Αν υπάρχει, είναι Κύριος Αγάπης, Ελευθερίας, Δικαίου, Γνώσης και Κατανόησης.

Αν υπάρχει, κατοικεί μέσα μας, μόνο μέσα μας, έχοντας ανοικτό δίαυλο επικοινωνίας με κάθε άνθρωπο, αρκεί ο άνθρωπος να ελευθερώσει τον εσώτερο σπινθήρα και να Τον αναζητήσει.

Όπως κι αν τον αναζητήσει κανείς, έτσι και θα τον βιώσει. Ανταποκρίνεται Εκείνος στην θέληση του ανθρώπουκι όχι ο άνθρωπος στην θέληση Εκείνου. Αν τον αναζητήσεις σαν δυνάστη, δυνάστη θα βρεις. Αν τον αναζητήσεις σαν ελευθερωτή, ελευθερωτή θα βρεις. Αν τον αναζητήσεις ως Δία, τον Δία θα βρεις. Αν τον αναζητήσεις ως Αλλάχ, Αλλάχ θα βρεις. Ο τρόπος ερμηνείας Του, είναι καθαρά και μόνο, ανθρώπων Έργα.

Αν υπάρχει, ως μη μετέχοντας και κοινωνώντας με την δική μας διάσταση/κατάσταση ύπαρξης, είναι πάντοτε κρυπτόμενος και ανερμήνευτος, αθέατος και μη εξεταζόμενος.

Αν υπάρχει, υφίσταται για να υπηρετεί Εμένα και τα Θέλω μου κι όχι εγώ Εκείνον. Ζήτα και Λάβε. Λάβε και γεύσου το Τίμημα των Θέλω σου.

Αν υπάρχει, έρχεται Εκείνος σε εμένα, ποτέ εγώ σε Εκείνον, μιας που είναι πάντα Εδώ.

Αν υπάρχει, αυτός είναι ο προσωπικός μου Θεός. Ο προσωπικός μου Πατέρας.

Ανακάλυψε τον δικό σου. Ανακάλυψε τον Θεό που κρύβεις μέσα Σου.

Αν υπάρχει, το μόνο που ζητάει, αν ζητάει κάτι, είναι να ζεις αληθινά τιμώντας μα και μνημονεύοντάς Τον και όχι προσκυνώντας ή λατρεύοντάς Τον.

Αν δεν υπάρχει, δημιούργησέ Τον και γνώρισε την αληθινή φύση του Σύμπαντος κόσμου, μέσα απ' τα μάτια Του.

Ευλογημένος είσαι Κύριε και Θαυμαστά τα Έργα Σου.

Ο υπηρέτης εξουσιάζει πραγματικά, ποτέ ο Εξουσιαστής.

 ****************************************************

 Ακολουθεί προσωπικό άρθρο απο την σελίδα "Ιππότες της Δημιουργίας" με τίτλο,  Φόβος-Αγάπη.

Ένα ζωάκι αργοπεθαίνει από χτύπημα ασυνείδητου οδηγού. Το κοιτάς, το επεξεργάζεσαι, το "λυπάσαι", γυρνάς το κεφάλι. Φεύγεις. Δεν βοηθάς. Δεν θες "ευθύνες". Το ξεχνάς. Φόβος.

Συνάνθρωπός σου ζητάει βοήθεια. Σκέφτεσαι να βοηθήσεις, αλλά παράλληλα έχεις "εικόνες" καχυποψίας να πλημμυρίζουν το Νου. Την αρνείσαι. Γυρνάς το κεφάλι, φεύγεις. Φόβος.

Φίλος έχει στάση ζωής που σε προβληματίζει ή που δεν κατανοείς, ανησυχείς γι' αυτόν, νοιάζεσαι, θες να βοηθήσεις μα δεν ξέρεις το πως. Δεν μιλάς, δεν αντιδράς, σκύβεις το κεφάλι. Δικαιολογίες χιλιάδες. Γυρνάς το κεφάλι. Φεύγεις. Τον Διαγράφεις, τον ξεχνάς. Φόβος.

Οργανώνεις την ζωή σου στην παραμικρή λεπτομέρεια. Δίνεις σημασία στο κάθε τι να είναι "ασφαλές" και "σταθερό". Δεν προσφέρεις ποτέ από το πλεόνασμά σου. Κοιτάς μόνο να παίρνεις. Φόβος.

Δίνεις, προσφέρεις. Σκέφτεσαι, απαιτείς, αναμένεις ανταλλάγματα. Να κερδίσεις. Φόβος.

Δεν θες μπελάδες. Θες μια ήσυχη ζωή. Δεν πιστεύεις σε όνειρα, ιδανικά. Δεν θες να αγωνιστείς. Δεν πιστεύεις πως κάτι ποτέ θα αλλάξει. Συμβιβάζεσαι. Ρίχνεις νερό στο κρασί της καρδιάς και των Θέλω σου. Φόβος


Υπακούς την πολιτεία, κάθε εταιρεία. Είσαι πάντα με σκυμμένο το κεφάλι, οι "υποχρεώσεις" πάνω απ' όλα. Τα πρέπει πάνω απ' όλα. Λογαριασμοί, εφορία, κοινωνία. Τι κι αν είναι άδικο το οικοδόμημα. Τι κι αν σε κρατάνε δέσμιο και φυλακισμένο. Κάπως πρέπει να ζήσεις. Κάπως πρέπει να υπάρξεις. Συμβιβάζεσαι. Υποτάσσεσαι. Φόβος.

Δίνεις σημασία στα λόγια, τις πράξεις, τις ζωές των άλλων. Τα μάτια σου ορθάνοιχτα να ξέρεις τι κάνουν, να ελέγχεις, να "φυλάγεσαι", να "κρίνεις", να πιαστείς από μια φράση για να επιβεβαιώσεις τα αρνητικά συναισθήματα που ήδη φωλιάζουν στην ψυχή σου. Να βγάλεις χολή για να νιώσεις καλύτερα. Φόβος.

Δένεσαι από ιστορίες, μύθους, παραδόσεις. Δένεσαι και πιστεύεις συστήματα, "κανόνες", το παρελθόν. Δεν δέχεσαι το τώρα, το αύριο. Ό,τι δεν κατανοείς το εχθρεύεσαι, θες να το εξαφανίσεις. Ό,τι δεν σου μοιάζει, απλά δεν πρέπει να υπάρχει.Φόβος.

Σου λένε να σκοτώσεις, να δείρεις, να προπηλακίσεις, να χλευάσεις, να απαξιώσεις. Υπακούς. Φόβος.

Δεν λες την γνώμη σου, την αλήθεια σου, δεν ανοίγεις την ψυχή σου, δεν εκφράζεις το Είναι σου, δεν υπερασπίζεσαι την καρδιά σου, δεν κάνεις πράξεις. Ζεις θεωρητικά. Είσαι ψεύτικος. Φόβος.

Αυτό που είσαι, αυτό που θες, αυτό που ζητάς, αυτό που αγαπάς, φοβίζει, τρομάζει, "ενοχλεί". Στοχοποιείσαι, δέχεσαι πόλεμο. Υποτάσσεσαι. Σκύβεις το κεφάλι. Υποχωρείς. Φόβος.

Δένεσαι με τα υλικά αγαθά. Με τον ιδρώτα που χύνεις για να έχεις τα προς το ζην. Αγχώνεσαι, ξεπουλιέσαι να μην τα χάσεις. Είσαι ικανός για το χειρότερο. Φόβος.

Είσαι σε μια κερκίδα ή σε μια πορεία. Κάποιοι αρχίζουν να τα σπάνε, να ανοίγουν κεφάλια, να φέρονται χυδαία και βάναυσα. Συμμετέχεις, δεν σκέφτεσαι. Αρνείσαι την σκέψη. Φόβος.

Δεν εμπιστεύεσαι τίποτα και κανένα. Δεν ρισκάρεις ποτέ, μην τυχόν πληγωθείς. Θεωρείς πως τάχα υπάρχει τρόπος να ξεφύγεις από το "κακό", εάν υπερβολικά "προσέχεις". Φόβος.

Αγαπάς, δένεσαι. Έχεις συνέχεια στον Νου σου πως θα σε απατήσουν, θα σε προδώσουν, θα σε συκοφαντήσουν, πως πισώπλατα θα σε μαχαιρώσουν. Πιέζεις, δεν δείχνεις τον εαυτό σου, δεν νιώθεις άνετα, συνέχεια έχεις τον Νου σου μην τυχόν και κάτι "συμβεί". Νομίζεις πως ελέγχεις το κάθε τι. Δεν αφήνεις τους αγαπημένους σου ελεύθερους, δεν τους σέβεσαι, φέρεσαι σαν δικτάτορας. Στο τέλος τους διώχνεις μακριά. Δεν έμαθαν ποτέ πως τους αγαπάς. Φόβος.

Ο Φόβος φυλάει τα "έρημα", λες, για να δικαιολογήσεις την δειλία σου, ανθρωπάκο. Ντρέπεσαι για την ζωή σου, για τις επιλογές σου. Έχεις χτίσει εγωισμό, όχι βάση εμπειριών κι αλήθειας, αλλά βάση Φόβου. Αγνού, ατόφιου, φόβου. Έγινες οι φοβίες σου. Έγινες η σκιά σου. Ο ήλιος πλέον σε καίει. Η αλήθεια σε τοξινώνει. Κάνεις το παν για να κλείσεις την φωνή της συνείδησής σου. Φθονείς ότι δεν είναι σαν εσένα, ό,τι τολμάει και σπάει τις αλυσίδες. Ό,τι δεν λογαριάζει τίποτα. Ό,τι απλά Είναι. Ό,τι τιμάει την ύπαρξή του και Ζει. Φοβάσαι.

Δίνεις τεράστια σημασία στα λόγια των άλλων. "Δένεσαι" από αυτά. Αγνοείς τις πράξεις τους. Εσύ είσαι μόνο λόγια, μα ποτέ πράξεις. Η ζωή κυλάει κι εσύ παραμένεις άπραγος, κενός. Φόβος.

Έχεις μάθει μόνο να παίρνεις. Σπάνια να δίνεις. Σου 'χουν μάθει πως πρέπει πάντα να δίνεις "εξετάσεις", να δοκιμάζεσαι, να παίζεις ρόλους κι απλά να υφίστασαι. Φόβος.

Πάντα ό,τι κάνεις "πρέπει" να χει "νόημα". Να καλύπτει τις αχόρταγες και μόνιμα διψασμένες επιθυμίες σου. Μόνο αυτές σου θυμίζουν πως είσαι ζωντανός, μα πάντα ανικανοποίητος, κενός. Φόβος.

Κλείνει ο Νους, μειώνεται η συνείδησή σου. Η ευφυΐα σου εξατμίζεται. Είσαι ένα με την μάζα, ένα με τους πολλούς. Σε αποδέχονται. Νιώθεις τάχα "κάποιος". Συνέχεια υποκρίνεσαι. Είσαι αγέλη. Τίποτα το ιδιαίτερο, τίποτα το ξεχωριστό. Δεν τιμάς τα όνειρα ή τα θέλω σου. Φόβος.

Εκχυδαΐζεις, μιλάς με θράσος, φέρεσαι με θράσος, λειτουργείς με θράσος, για να νιώθεις "κάποιος", "μάγκας", "σίγουρος". Φόβος.

Δεν δίνεσαι, ούτε δένεσαι, μην τυχόν πληγωθείς, μην τυχόν νιώσεις απόρριψη. Μην τυχόν σου και φερθούν άσχημα.Έγινες φυγόπονος, λες και μπορείς να αποφύγεις την απώλεια. Ενσαρκώνεις, πλέον, τον Φόβο.

Φόβος στον ίδιο σου τον Εαυτό, στην κοινωνία, στους γονείς, στα στερεότυπα. Φόβος αποτυχίας, Φόβος επιτυχίας. Φόβος μην σε πάρουν χαμπάρι. Φόβος μην ξέρουν τι κάνεις. Φόβος μην τυχόν και "εκτεθείς". Μπέρδεψες την προσοχή και την προνοητικότητα, με τον φόβο. Πάντα δικαιολογείς, όλο σκέφτεσαι, πάντα σκέφτεσαι. Δεν νιώθεις. Δεν φλέγεται η καρδιά σου. Ξέχασες να θες. Σαν λυσσασμένο σκυλί, επιτίθεσαι στην αλήθεια. Φόβος μην γνωρίσει κανείς τις σκέψεις σου. Φόβος. Τρόμος. Φόβος. Τρόμος. Φόβος. Τρόμος. Καλώς ήρθες στην φυλακή, σκλάβε.

Δεν θα 'χεις φτάσει ούτε στα μισά του άρθρου, δίχως να 'χεις οργιστεί. Δίχως να 'χεις αντιδράσει. Δίχως να 'χεις "αρνηθεί".

Η Αγάπη δεν θέλει πολλά για να περιγραφεί.

Δεν την ενδιαφέρει να παίρνει. Δεν σκέφτεται το αύριο. Δεν ασχολείται με φθαρτές αξίες, φθαρτές ανάγκες, φθαρτά ιδανικά. Δεν υπάρχει φόβος, όπου υπάρχει αγάπη.

Αγάπη είναι ο Νόμος. Αγάπη Υπό την Θέληση.

Κάνε, το θέλημά σου.

Η Αγάπη είναι βασίλισσα, δεν είναι ζητιάνα. Η Αγάπη ξέρει μόνο να δίνει, δεν ξέρει να παίρνει.Osho

 Τι μπορεί να είναι ο Θεός, αν οχι η ιδια η φλόγα της εσώτερης και κοσμικής Θελήσεως ; Τι είναι ο άνθρωπος δίχως τον Θεό και δίχως πίστη σε Εκείνον ; Ο γραφών θεωρεί και πιστεύει ακράδαντα πως πρέπει να ερθουμε σε νέα διαθήκη με τον Θεο . Είναι επιτακτική ανάγκη, μα και η μόνη οδός λύτρωσης για τα απειρα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε μέσα και εξω απο τον Εαυτό μας. Να λάμψουμε οπως ο Ήλιος και η Γυναίκα οπως η Σελήνη. Να αγαπήσουμε με ατόφιο και απόλυτο τρόπο μα πάντοτε οντας Αυτοκράτορες και Κυρίαρχοι του Είναι μας. Να κυνηγήσουμε την Θέωση, ταπεινώνοντας την μεγαλομανία μας και τον εγωισμό μας εναντι των συνανθρώπων μας, με εργα , πρωτίστως αγαθά , μα γνωρίζοντας την Θεική καταγωγή μας. Να ενώσουμε τον " πύρινο Δράκοντα της Γνώσης" και το "Περιστέρι" της αγνότητας και της αθωότητας. Να ενώσουμε τα αντίθετα και να αναγεννηθούμε. Κανείς δεν εγγυάται πως θα το πετύχουμε, μα οφείλουμε σε εμάς τους ιδιους να το προσπαθήσουμε. Να προσπαθήσουμε να μεταμορφωθούμε σε Ουράνιους Αυτοκράτορες, οπως ο Αιώνιος Πατέρας μας, ο  Ήλιος . 

Η σελίδα αυτή, αφιερώνεται στον Θεό και στην Απόκρυφη φύση Του, σαν μια απόπειρα να ερθουν τα Πάνω, Κάτω, στο επίπεδο της γνώσεως, της κατανόησης και της πληροφορίας. 

 Οι Ιππότες της Δημιουργίας, ανοιξαν τον δρόμο, για τον Ουράνιο Αυτοκράτορα. 

Νικόλαος Καλογήρου

knight-of-creation