Επιτυχής η δοκιμαστική πτήση του «ιπτάμενου δίσκου» της ΝASA

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η πρώτη δοκιμαστική πτήση του «ιπτάμενου δίσκου» LDSD (Low Density Supersonic Decelarator) της NASA, το Σάββατο στο Καουάι της Χαβάης.

Το LDSD, το οποίο έχει προκαλέσει αίσθηση στα media εξαιτίας του σχετικά «εξωτικού» σχεδιασμού του, προορίζεται για χρήση σε αποστολές στον Άρη, και αποτελεί ένα σύστημα με σκοπό την ασφαλή προσεδάφιση στον Κόκκινο Πλανήτη. Το δοκιμαστικό σκάφος ανέβασε αερόστατο σε ύψος 120.000 ποδών, από όπου και απελευθερώθηκε, ξεκινώντας τη δοκιμαστική πτήση και  καταλήγοντας στη θάλασσα.

«Το σκάφος δοκιμών λειτούργησε πανέμορφα, και επιτύχαμε όλους τους σκοπούς της πτήσης μας. Ανακτήσαμε όλο το hardware του σκάφους και τα data recorders και θα είμαστε σε θέση να εφαρμόσουμε όλα τα μαθήματα που πήραμε από αυτές τις πληροφορίες σε μελλοντικές πτήσεις» δήλωσε την Κυριακή ο Μαρκ Άντλερ, project manager για το LDSD στο Jet Propulsion Laboratory της NASA στην Καλιφόρνια.

Η εν λόγω δοκιμή ήταν η πρώτη μίας σειράς τριών για το πρόγραμμα, το οποίο, όπως προαναφέρθηκε, έχει ως στόχο την αξιολόγηση νέων τεχνολογιών προσεδάφισης για μελλοντικές αποστολές στον Άρη. Αν και βασικός στόχος της δοκιμής ήταν η αξιολόγηση των πτητικών χαρακτηριστικών του σκάφους, στο πλαίσιό της χρησιμοποιήθηκαν επίσης και δύο νέες τεχνολογίες προσεδάφισης, οι οποίες προορίζονται να δοκιμαστούν «κανονικά» στις δύο επόμενες πτήσεις, όπου θα δοκιμαστούν αντίγραφα του δισκοειδούς σκάφους.

«Επειδή το σκάφος μας πέταξε τόσο καλά, είχαμε τη δυνατότητα να κερδίσουμε ʽέξτρα πόντουςʼ με το Supersonic Inflatable Aerodynamic Decelerator (SIAD)» δήλωσε ο Ίαν Κλαρκ, επικεφαλής ερευνητής για το LDSD στο JPL. «Όλες οι ενδείξεις υποδεικνύουν ότι το SIAD αναπτύχθηκε άψογα, και εξαιτίας αυτού είχαμε τη δυνατότητα να δοκιμάσουμε τη δεύτερη τεχνολογία, το μεγάλο υπερηχητικό αλεξίπτωτο, που βρίσκεται περίπου ένα χρόνο μπροστά σε σχέση με το πρόγραμμα».

Το SIAD αποτελεί ένα μεγάλου μεγέθους, σχήματος ντόνατ σύστημα επιβράδυνσης το οποίο αναπτύχθηκε κατά την πτήση. Η δεύτερη τεχνολογία είναι ένα τεράστιο αλεξίπτωτο (Supersonic Disk Sail Parachute). Όπως έδειξαν εικόνες σε πραγματικό χρόνο από το σκάφος, το αλεξίπτωτο δεν αναπτύχθηκε όπως αναμενόταν, και συνεχίζεται η ανάλυση δεδομένων έτσι ώστε τα στοιχεία που προέκυψαν από τη δοκιμαστική πτήση να αξιολογηθούν για τις επόμενες.

Για την αποστολή μεγάλων φορτίων στον Άρη και το άνοιγμα του δρόμου για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές η ανάπτυξη τεχνολογιών όπως το  LDSD θεωρείται εξαιρετικά μεγάλης σημασίας, καθώς θα παρέχει τη δυνατότητα μεταφοράς προμηθειών και απαιτούμενων υλικών για μεγάλης διάρκειας αποστολές στον Κόκκινο Πλανήτη.

naftemporiki.gr