Δολοφονία Κένεντι: το τέλος της αθωότητας

Στις 22 Νοεμβρίου συμπληρώνονται 50 χρόνια από τη δολοφονία του Κένεντι. Ο Malcolm Jones γράφει πως ο θάνατός του κατέστρεψε την αθωότητα μιας γενιάς.

Μας άφησαν χαλαρούς εκείνη την ημέρα. Ήμουν στην 6η Δημοτικού όταν ακούστηκε από τα μεγάφωνα ότι ο πρόεδρος είχε πυροβοληθεί. Ένα παιδί σηκώθηκε από το θρανίο  του και πανηγύρισε λίγο.





Κάτι  κορίτσια του είπαν να σταματήσει. Λίγο αργότερα ο δάσκαλος επέστρεψε για να πει ότι ο Πρόεδρος Κένεντι ήταν νεκρός. Μας άφησαν στις 2 αντί στις  3, αλλά κανείς δεν ήταν ιδιαίτερα ενθουσιασμένος. Περιμέναμε απλά γύρω από το σχολείο τους γονείς μας, να έρθουν να μας πάρουν. Αυτοί θα ήξεραν τι είχε συμβεί και θα μας εξηγούσαν.

Όποιος ζούσε στις 22 Νοεμβρίου του 1963, θυμάται πού βρισκόταν όταν άκουσε ότι ο πρόεδρος Τζον Φ. Κένεντι δολοφονήθηκε. Ίσως να έχουμε προσκολληθεί σε αυτή την ανάμνηση, γιατί είναι το μόνο σίγουρο που γνωρίζαμε με βεβαιότητα για εκείνη την ημέρα, ή το τελευταίο πράγμα που κάποιος από εμάς θα μάθαινε με βεβαιότητα σχετικά με τον θάνατο του προέδρου.

Μετά από εκείνη τη στιγμή, τόσο πολλά τέθηκαν υπό αμφισβήτηση. Ποιος σκότωσε τον πρόεδρο; Ποια ήταν η αληθινή φύση της κληρονομιάς του; Τι θα είχε συμβεί αν είχε ζήσει; Αυτά τα θέματα συζητούνται ως σήμερα έντονα, όπως και πριν από 50 χρόνια, επειδή οι ​​ερωτήσεις είναι το μόνο που έχουμε.

Η δολοφονία του Κένεντι ήταν η πρώτη εθνική τραγωδία που παρουσιάστηκε σε πραγματικό χρόνο, στην κρατική τηλεόραση, με όλη τη χαώδη κατάσταση της παρούσας στιγμής. Τα νέα από την ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ, τη μόνη προηγούμενη τόσο σοκαριστική περίπτωση όπως η δολοφονία, ήταν συγκριτικά ένα αναμενόμενο σενάριο:

Διαβάστε την συνέχεια εδώ