ΤΑ ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΤΗΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝ∆ΡΟΥ

Της Θεανώς Καρούτα, 

tkarouta@e-typos.com

Σπουδαίος στρατηλάτης, γενναίος, πολυµήχανος και ικανός ηγέτης. Αυτοί είναι µερικοί µόνο από τους χαρακτηρισµούς που συνοδεύουν διαχρονικά τον Μέγα Αλέξανδρο,τον άνδρα που χαρακτηρίστηκε από τους σύγχρονούς του ως ένας νέος Οδυσσέας.
Πλέον ήρθε η στιγµή να περάσουµε σε περισσότερο «απαγορευµένα», εξετάζοντας τις παράξενες παραδόσεις που σχετίστηκαν µε
τον Μακεδόνα Στρατηλάτη. Είδε πράγµατι φωτεινά ΑΤΙΑ κατά τη διάρκεια των µαχών του; Και ποια µυθικά πλάσµατα συνάντησε στο δρόµο για την Ινδία;
ΤηςΘεανώς Καρούτα,
tkarouta@e-typos.com
Ο Μακεδόνας στρατηγός, ο σπουδαίος ηγεµόνας, πέρασε στην Ιστορία και κέρδισε µια θέση στην αιωνιότητα καθώς κατάφερε να κατακτήσει το µεγαλύτερο µέρος του τότε γνωστού κόσµου. Αφού επικράτησε στην Ελλάδα, εκστράτευσε κατά των Περσών, πέρασε στη Μικρά Ασία και έφτασε µέχρι τις Ινδίες, υποτάσσοντας τους λαούς που βρέθηκαν στο δρόµο του. Αυτό που τον έκανε όµως να ξεχωρίσει από άλλους µεγάλους στρατηγούς της αρχαιότητας ήταν πως οι κατακτήσεις του δεν άφησαν γεύση καταστροφής, αλλά δηµιουργίας, µιας και ο ίδιος επέλεγε να σέβεται τις παραδόσεις και τα ήθη των λαών που κατακτούσε, ενώ τεράστιο ήταν και το πολιτιστικό έργο που άφησε πίσω του. Η πορεία του έφτασε σε εµάς µέσω των βιογράφων του αλλά και ιστορικών, είτε της εποχής του είτε µεταγενέστερων. Μεταξύ αυτών ο Παυσανίας, ο Σκύλακας, ο Αρριανός, ο Στράβωνας, αλλά και κάποιοι διφορούµενοι όπως ο Ψευδο-Καλλισθένης. Σύγχρονοι µελετητές του βίου του Μεγάλου Αλεξάνδρου αποκάλυψαν µια νέα ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πτυχή της Ιστορίας, που ντύνει την
πορεία του στρατηλάτη µε ένα… µεταφυσικό µανδύα. Από τις εκστρατείες του µάς έρχονται µια από τις πρώτες καταγεγραµµένες αναφορές για θέαση ΑΤΙΑ (ιπτάµενων δίσκων) και πλήθος άλλων περιπτώσεων, όπως στενές επαφές µε κυνοκέφαλους, ερπετοειδή, υποχθόνια πλάσµατα και γίγαντες.
Επειδή κανείς δεν µπορεί να είναι σίγουρος για την ακριβή φύση των παράξενων αυτών περιγραφών, αποφασίσαµε να αφιερώσουµε µερικές σελίδες στην παρουσίαση των περιπτώσεων αυτών, αφήνοντας τον αναγνώστη να βγάλει τα δικά του συµπεράσµατα.
Αγνωστα ιπτάµενα αντικείµενα
Στο έργο«Αλεξάνδρου Ανάβασις» του Αρριανού υπάρχει η καταγραφή ενός παράξενου συµβάντος στο οποίο δεν δόθηκε µεγάλη σηµασία, πιθανότατα επειδή θεωρήθηκε προϊόν µυθοπλασίας. Συνέβη 
κατά την πολιορκία της Τύρου και, σύµφωνα µε το κείµενο, «…ιπτάµενες ασπίδες σε τριγωνικό σχηµατισµό έκαναν την εµφάνισή τους στον ουρανό, πάνω από τα κεφάλια των Μακεδόνων στρατιωτών». Στη συνέχεια οι ασπίδες αυτές κατευθύνθηκαν κάνοντας γύρους πάνω από 
την Τύρο, ενώ µια από αυτές εξαπέλυσε µια φωτεινή πύρινη ακτίνα. Ακολούθησαν 
και οι υπόλοιπες, µπροστά στα µάτια των έκπληκτων στρατιωτών, µέχρι που ένα τµήµα από τα πέτρινα τείχη της Τύρου σωριάστηκε, επιτρέποντας στους Μακεδόνες να εισβάλουν στην πόλη. 
Γιαπολλά χρόνια δεν είχε δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτό το απόσπασµα, ίσως γιατί µεταφράστηκε ως η απόπειρα του Αρριανού να καταδείξει πως ο Αλέξανδρος είχε στο πλευρό του τη βοήθεια 
των θεών κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του. Αυτή η θεϊκή αρωγή ήταν ιδιαίτερα διαδεδοµένη και στους ακολούθους του στρατηλάτη που πίστευαν ότι οι θεοί προστάτευαν τον ηγέτη τους. Ενας ακόµα 
πιθανός λόγος για τον παραγκωνισµό του αποσπάσµατος είναι και το γεγονός ότι σε όλο το έργο του Αρριανού συναντάµε πολύ συχνά αναφορές σε απότοµες αλλαγές του καιρού, συνεπώς θα µπορούσε το περιστατικό να έχει ερµηνευτεί ως τέτοιο. 
Ξένοι µελετητές εξωγήινων φαινοµένων έχουν βασίσει τη σύνδεση της εκστρατείας µε άγνωστα ιπτάµενα αντικείµενα σε περιστατικά όπως αυτό που καταγράφει ο Αρριανός, αλλά και πιθανόν σε 
αποσπάσµατα από τον Μεγασθένη και τον Πτολεµαίο. Ανάµεσα σε αυτούς ο Frank Edwards και ο W. Raymond Drake, που έχει δώσει µεγάλη έκταση στο θέµα στο βιβλίο του «Θεοί και Αστροναύτες στην 
Ελλάδα και τη Ρώµη», που γράφτηκε το 1976. Στην ίδια κατεύθυνση έχουν κινηθεί και άλλοι µελετητές της σχολής του Erich von Däniken. Ο Drake, δίνοντας τη δική του ανάλυση στα γραφόµενα, υποστηρίζει στο βιβλίο του πως ακόµα ένα περιστατικό µε ΑΤΙΑ καταγράφηκε κατά την πορεία 
του µακεδονικού στρατού προς τις Ινδίες. Σύµφωνα µε το κείµενό του, τις πηγές του 
οποίου βέβαια δεν αποκαλύπτει, κοντά σε έναν ποταµό εµφανίστηκαν δύο ιπτάµενα σκάφη, που περιγράφονται όπως οι ασπίδες της Τύρου, τα οποία εφόρµησαν κατά των στρατιωτών. Το αποτέλεσµα ήταν να πανικοβληθούν στρατιώτες, άλογα και ελέφαντες και να µη διασχίσουν 
τον ποταµό. Μάλιστα, ο ίδιος αναφέρεται σε αυτά ως «πράγµατα θεόσταλτα από άγνωστους θεούς». 
Κυνοκέφαλοι άνθρωποι
Ακόµα µια αναφορά σε παράξενα πλάσµατα τα οποία είχαν πρόσωπο σκύλου και σώµα ανθρώπου συναντάµε στο έργο του Ψευδοκαλλισθένη «Το µυθιστόρηµα τουΑλεξάνδρου» ή αλλιώς «ΗΦυλλάδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου». Αξίζει να αναφέρουµε πως το συγκεκριµένο κείµενο θεωρείται το πρώτο µυθιστόρηµα του δυτικού κόσµου και άρα τα όσα καταγράφονται σε αυτό αντιµετωπίζονται από τους περισσότερους ως φανταστικές ιστορίες. Σύµφωνα µε το µυθιστόρηµα, ο Αλέξανδρος συνάντησε στις Ινδίες τη φυλή των Σκυλοκέφαλων. Αυτοί είχαν ανθρώπινο σώµα µε κεφάλι σκύλου, περπατούσαν όπως τα σκυλιά αλλά µιλούσαν όπως οι άνθρωποι. Οπως χαρακτηριστικά γράφει ο Ψευδοκαλλισθένης, «Εσκότωσεν ο Αλέξανδρος πολλούς και από εκείνους, και µετά δέκα ηµέρας, αφήνοντας τον τόπον τους, επήγε εις ένα χωρίον...». Βέβαια ο συγγραφέας της «Φυλλάδας» απέκτησε 
αυτό τοψευδώνυµο γιατί βάσισε το έργο του στα κείµενα του Καλλισθένη από την Ολυνθο, του ιστορικού που ακολουθούσε το στρατηλάτη στις εκστρατείες του, αλλά και στις «Βασιλείους Εφηµερίδες» που ήταν στην ουσία το ηµερολόγιο της εκστρατείας και συντασσόταν από το 
γραµµατέα της αυλής. Ετσι, κάποιοι µεταγενέστεροι µελετητές έχουν διερωτηθεί για το κατά πόσο είναι εντελώς φανταστικά τα όσα αναφέρει. 
Η δηµιουργία ενός θρύλου 
Στον ΜέγαΑλέξανδρο έχουν αποδοθεί από σύγχρονους και µεταγενέστερους µελετητές ιδιότητες που αγγίζουν τα όρια του θρύλου. Θεϊκές δυνάµεις, µάχες µε παράξενα πλάσµατα, αναµετρήσεις µε γίγαντες καιτέρατα από τα οποία έβγαινε πάντα νικητής εξαιτίας της ρώµης καιτης εξυπνάδας του.
Οι καταγραφές αρκετών βιογράφων και ιστορικών της εποχής µπορούν να αντιµετωπιστούν σήµερα ως αρκετά αξιόπιστες πηγές. Τα υπόλοιπα, κυρίως όσα γράφτηκαν µεταγενέστερα, βασιζόµενα 
στις καταγραφές αυτές, εκτιµώνται ως επί το πλείστον ως µυθιστορηµατικά κείµενα που στόχευαν στον εξωραϊσµό του ηγεµόνα και των ανδραγαθηµάτων του. Οι ερµηνείες που επιδέχονται, όπως είδαµε, είναι πολλές και ποικίλλουν. Η επιλογή δική σας...


ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ 
ΤΕΥΧΟΣ 130