Αντώνης Κεραμιδάς
Άκουσα τον πρόεδρο της ομοσπονδίας πάλης σήμερα το πρωί να διαμαρτύρεται αγανακτισμένος μέσα από τηλεοπτικό κανάλι, για τη προοπτική αφαίρεσης του αθλήματος που υπηρετεί, από το πρόγραμμα των ολυμπιακών αγώνων.
Και μάλιστα, επικαλέστηκε το γνωστό και «πολυφορεμένο» «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» θυμίζοντάς μας τη καταγωγή αυτών των αγώνων και την ύψιστη σημασία τους.
Πολύ σωστά πρόεδρε και συμφωνώ μαζί σου. Αλλά χρειάζεται να σου θυμίσω ότι το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» έχει πάψει να υφίσταται από τον καιρό που οι πραγματικοί Ολυμπιακοί Αγώνες σταμάτησαν να υφίστανται υπό τις διαταγές των πνευματικών κατακτητών εκείνης της εποχής. Η αναβίωση των αγώνων το 1896 δεν είχαν φυσικά καμιά σχέση με την ιερότητα και τη σημασία που είχαν οι συγκεκριμένοι αγώνες στην αρχαιότητα. Το “αρχαίο πνεύμα αθάνατο” χρησιμοποιήθηκε από τους εκφραστές των Olympic games απλά και μόνο για διαφημιστικούς σκοπούς και θέλοντας να δώσουν λίγο «πνεύμα» στον πακτωλό «ύλης» με την οποία έστησαν όλο αυτό το παγκόσμιο εμπορικό πανηγύρι. Μα «φυσικά», το ολυμπιακό πρόγραμμα του κάθε αθλήματος διαμορφώνεται με βάση τη υψηλή τηλεθέαση και τα κέρδη που θα αποκομίσουν οι εταιρίες – χορηγοί και οι διαφημιστικοί κολοσσοί. Αυτό είναι γνωστό και αν θέλετε είναι η βάση ύπαρξης αυτών των αγώνων. Είναι οι ίδιες εταιρίες που ανεβοκατεβάζουν κάποιους «ολυμπιονίκες» από τα σκαλιά του βάθρου και αυτές που φροντίζουν να γεμίσουν ή όχι, τα στάδια των αγώνων. Και μη πάτε «μακριά». Οι ίδιες οι διεθνείς ομοσπονδίες των ολυμπιακών αθλημάτων (μέσω των τεχνικών επιτροπών) προσπαθούν να διαμορφώσουν τους κανονισμούς των αθλημάτων προκειμένου να γίνουν πιο ελκυστικοί στα ΜΜΕ.
Οι πραγματικές ανάγκες και ουσιαστική ανάπτυξη των αθλημάτων βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα και σε πλήρη αναντιστοιχία με τις εμπορικές ανάγκες των μέσων προβολής (και διαμορφωτών των αθλημάτων) και φυσικά τίθεται υπό αμφισβήτηση ο ρόλος ύπαρξης (job description) όλων αυτών των παγκόσμιων ομοσπονδιών. Όλο αυτό το “θέατρο σκιών” το βιώσαμε κατά τη διάρκεια των δικών μας «games» στην Αθήνα το 2004. Ο μόνος χαμένος ήταν ο αγνός αθλητισμός ο οποίος ελάχιστα εκμεταλλεύτηκε την λάμψη και προβολή των αθλημάτων τότε. Προς τι η έκπληξη λοιπόν απ’ όλους; Σειρά θα πάρουν και τα υπόλοιπα αθλήματα τα οποία δεν “αποδίδουν” τα αναμενόμενα κέρδη στο παγκόσμιο αυτό εμπορικό show. Άλλωστε, το ίδιο το σύστημα είναι αυτό το οποίο διαχώρισε αυθαίρετα τον αθλητισμό σε «επαγγελματικό» και «ερασιτεχνικό». Το ίδιο το σύστημα είναι αυτό που υποβαθμίζει συνειδητά τον αθλητισμό μέσω της παιδείας καταστώντας το μάθημα της Φυσικής Αγωγής μια βαρετή μαθησιακή διαδικασία μέσα σε άθλιες σχολικές συνθήκες, “πυροβολώντας” παράλληλα τον γυμναστή για τις ήδη υπεράνθρωπες προσπάθειες που καταβάλει ώστε να πείσει για το δικό του αυτονόητο. Το ίδιο το σύστημα είναι αυτό που προβάλει ως «αθλητισμό» μόνον τις αθλητικές επιχειρήσεις μέσω των ΜΜΕ δημιουργώντας την ίδια στιγμή στρατιές άβουλων οπαδών που είναι έτοιμοι να σκοτώσουν τους άλλους αντίπαλους οπαδούς των άλλων αθλητικών επιχειρήσεων. Τα ίδια τα ΜΜΕ έρχονται λοιπόν σήμερα με περίσσια υποκρισία να αναδείξουν την «ξαφνική» αυτή είδηση. Αυτά τα ΜΜΕ που στα «αθλητικά» τους προγράμματα δεν τολμούν να αφιερώσουν έστω και μια μονόλεπτη αναφορά στις ειδήσεις της πάλης και των άλλων αθλημάτων για τα οποία σήμερα στάζουν τα κροκοδείλια τους δάκρυα. Τα ίδια τα ΜΜΕ που δεν τόλμησαν να αναδείξουν ποτέ πραγματικά τον αγνό αθλητισμό που πραγματοποιείται από τα μικρά παιδιά καθημερινά μέσα στα γυμναστήρια και κολυμβητήρια κάτω από εξωφρενικές συνθήκες (ασφάλεια, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, συνθήκες υγιεινής, παγωμένες πισίνες) και αγνοώντας την υπεράνθρωπη προσπάθεια του εθελοντή γονέα που αναγκάζεται να ταλαιπωρείται αφάνταστα και να βάζει καθημερινά όλο και πιο βαθειά το χέρι στη τσέπη.
Ο λόγος λοιπόν για τον οποίον πιθανά θα εξοβελίσουν το άθλημα τη πάλης από το πρόγραμμα των Olympic games είναι ό ίδιος με αυτόν που εξοβελίζουν το σύνολο των λοιπών «ερασιτεχνικών» αθλημάτων από την καθημερινή μας «αθλητική» ενημέρωση. No profit! Προς τι η έκπληξη;
Ας σκεφτούμε όμως λογικά. Πόσο σημασία έχει άραγε για τον μέσο (κακοποιημένο πνευματικά) πολίτη αυτού του τόπου, αν το υπέροχο ιστορικό άθλημα της πάλης θα βρίσκεται στο πρόγραμμα των επόμενων Ολυμπιακών αγώνων; Αυτό που τον απασχολεί είναι αν ο αγαπημένος του παίχτης της αθλητικής επιχείρησης ξεπεράσει τον… τραυματισμό του ή αν η ομάδα του θα… αγωνισθεί κεκλεισμένων των θυρών. Ακριβώς. Η πλύση εγκεφάλου και η αντιστροφή των αξιών αυτού το τόπου βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη και σε πλήρη απόσταση από το… «αρχαίο πνεύμα αθάνατο»
Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής, ΜΒΑ
www.gymewes.gr
alfavita
Και μάλιστα, επικαλέστηκε το γνωστό και «πολυφορεμένο» «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» θυμίζοντάς μας τη καταγωγή αυτών των αγώνων και την ύψιστη σημασία τους.
Πολύ σωστά πρόεδρε και συμφωνώ μαζί σου. Αλλά χρειάζεται να σου θυμίσω ότι το «αρχαίο πνεύμα αθάνατο» έχει πάψει να υφίσταται από τον καιρό που οι πραγματικοί Ολυμπιακοί Αγώνες σταμάτησαν να υφίστανται υπό τις διαταγές των πνευματικών κατακτητών εκείνης της εποχής. Η αναβίωση των αγώνων το 1896 δεν είχαν φυσικά καμιά σχέση με την ιερότητα και τη σημασία που είχαν οι συγκεκριμένοι αγώνες στην αρχαιότητα. Το “αρχαίο πνεύμα αθάνατο” χρησιμοποιήθηκε από τους εκφραστές των Olympic games απλά και μόνο για διαφημιστικούς σκοπούς και θέλοντας να δώσουν λίγο «πνεύμα» στον πακτωλό «ύλης» με την οποία έστησαν όλο αυτό το παγκόσμιο εμπορικό πανηγύρι. Μα «φυσικά», το ολυμπιακό πρόγραμμα του κάθε αθλήματος διαμορφώνεται με βάση τη υψηλή τηλεθέαση και τα κέρδη που θα αποκομίσουν οι εταιρίες – χορηγοί και οι διαφημιστικοί κολοσσοί. Αυτό είναι γνωστό και αν θέλετε είναι η βάση ύπαρξης αυτών των αγώνων. Είναι οι ίδιες εταιρίες που ανεβοκατεβάζουν κάποιους «ολυμπιονίκες» από τα σκαλιά του βάθρου και αυτές που φροντίζουν να γεμίσουν ή όχι, τα στάδια των αγώνων. Και μη πάτε «μακριά». Οι ίδιες οι διεθνείς ομοσπονδίες των ολυμπιακών αθλημάτων (μέσω των τεχνικών επιτροπών) προσπαθούν να διαμορφώσουν τους κανονισμούς των αθλημάτων προκειμένου να γίνουν πιο ελκυστικοί στα ΜΜΕ.
Οι πραγματικές ανάγκες και ουσιαστική ανάπτυξη των αθλημάτων βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα και σε πλήρη αναντιστοιχία με τις εμπορικές ανάγκες των μέσων προβολής (και διαμορφωτών των αθλημάτων) και φυσικά τίθεται υπό αμφισβήτηση ο ρόλος ύπαρξης (job description) όλων αυτών των παγκόσμιων ομοσπονδιών. Όλο αυτό το “θέατρο σκιών” το βιώσαμε κατά τη διάρκεια των δικών μας «games» στην Αθήνα το 2004. Ο μόνος χαμένος ήταν ο αγνός αθλητισμός ο οποίος ελάχιστα εκμεταλλεύτηκε την λάμψη και προβολή των αθλημάτων τότε. Προς τι η έκπληξη λοιπόν απ’ όλους; Σειρά θα πάρουν και τα υπόλοιπα αθλήματα τα οποία δεν “αποδίδουν” τα αναμενόμενα κέρδη στο παγκόσμιο αυτό εμπορικό show. Άλλωστε, το ίδιο το σύστημα είναι αυτό το οποίο διαχώρισε αυθαίρετα τον αθλητισμό σε «επαγγελματικό» και «ερασιτεχνικό». Το ίδιο το σύστημα είναι αυτό που υποβαθμίζει συνειδητά τον αθλητισμό μέσω της παιδείας καταστώντας το μάθημα της Φυσικής Αγωγής μια βαρετή μαθησιακή διαδικασία μέσα σε άθλιες σχολικές συνθήκες, “πυροβολώντας” παράλληλα τον γυμναστή για τις ήδη υπεράνθρωπες προσπάθειες που καταβάλει ώστε να πείσει για το δικό του αυτονόητο. Το ίδιο το σύστημα είναι αυτό που προβάλει ως «αθλητισμό» μόνον τις αθλητικές επιχειρήσεις μέσω των ΜΜΕ δημιουργώντας την ίδια στιγμή στρατιές άβουλων οπαδών που είναι έτοιμοι να σκοτώσουν τους άλλους αντίπαλους οπαδούς των άλλων αθλητικών επιχειρήσεων. Τα ίδια τα ΜΜΕ έρχονται λοιπόν σήμερα με περίσσια υποκρισία να αναδείξουν την «ξαφνική» αυτή είδηση. Αυτά τα ΜΜΕ που στα «αθλητικά» τους προγράμματα δεν τολμούν να αφιερώσουν έστω και μια μονόλεπτη αναφορά στις ειδήσεις της πάλης και των άλλων αθλημάτων για τα οποία σήμερα στάζουν τα κροκοδείλια τους δάκρυα. Τα ίδια τα ΜΜΕ που δεν τόλμησαν να αναδείξουν ποτέ πραγματικά τον αγνό αθλητισμό που πραγματοποιείται από τα μικρά παιδιά καθημερινά μέσα στα γυμναστήρια και κολυμβητήρια κάτω από εξωφρενικές συνθήκες (ασφάλεια, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, συνθήκες υγιεινής, παγωμένες πισίνες) και αγνοώντας την υπεράνθρωπη προσπάθεια του εθελοντή γονέα που αναγκάζεται να ταλαιπωρείται αφάνταστα και να βάζει καθημερινά όλο και πιο βαθειά το χέρι στη τσέπη.
Ο λόγος λοιπόν για τον οποίον πιθανά θα εξοβελίσουν το άθλημα τη πάλης από το πρόγραμμα των Olympic games είναι ό ίδιος με αυτόν που εξοβελίζουν το σύνολο των λοιπών «ερασιτεχνικών» αθλημάτων από την καθημερινή μας «αθλητική» ενημέρωση. No profit! Προς τι η έκπληξη;
Ας σκεφτούμε όμως λογικά. Πόσο σημασία έχει άραγε για τον μέσο (κακοποιημένο πνευματικά) πολίτη αυτού του τόπου, αν το υπέροχο ιστορικό άθλημα της πάλης θα βρίσκεται στο πρόγραμμα των επόμενων Ολυμπιακών αγώνων; Αυτό που τον απασχολεί είναι αν ο αγαπημένος του παίχτης της αθλητικής επιχείρησης ξεπεράσει τον… τραυματισμό του ή αν η ομάδα του θα… αγωνισθεί κεκλεισμένων των θυρών. Ακριβώς. Η πλύση εγκεφάλου και η αντιστροφή των αξιών αυτού το τόπου βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη και σε πλήρη απόσταση από το… «αρχαίο πνεύμα αθάνατο»
Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής, ΜΒΑ
www.gymewes.gr
alfavita
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.