Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

Δεν τους ακούμε πια


Μας απειλούν, τους αγνοούμε, κάνουν σχέδια, δεν έχουμε σχέδιο, ζητούν κι άλλα, δεν έχουμε τίποτα. Οι τηλεοράσεις τους ουρλιάζουν καταστροφές, τα αυτιά μας ακούνε μουσικές, από τα παράθυρά τους μπαίνει τρόμος, από τα παράθυρά μας μπαίνει φως. Τα πρωτοσέλιδά τους χάνουν διαφημίσεις, τα βιβλία μας κερδίζουν ποίηση, οι κεραίες τους εκπέμπουν φόβο, τα χέρια μας λαμβάνουν χάδια. Θα μας νικήσουν, θα τους νικήσουμε, θα μας χρεοκοπήσουν, θα τους πάρουμε μαζί μας. Θα μας διώξουν, δεν τους θέλουμε, θα μας τιμωρήσουν, θα τους αγνοήσουμε. Δεν θα μας πληρώσουν, δεν μας πληρώνουν ήδη, θα μας πάρουν τις δουλειές, είμαστε άνεργοι. Θα καταρρεύσουν οι τράπεζες, δεν θέλουμε δάνεια, θα χαθούν οι καταθέσεις, δεν έχουμε για να κάνουμε αναλήψεις. Θα επικρατήσει χάος, θα τους πάμε μια βόλτα στο κέντρο τη νύχτα, κινδυνεύει η δημοκρατία, μας κόβεται η αναπνοή από τα δακρυγόνα. 
Για ποια καταστροφή μας μιλάνε; Η καταστροφή είναι ήδη εδώ και την έχουν φέρει αυτοί που εμφανίζονται ως σωτήρες. Δεν σου λέω κάτι καινούριο. Σου λέω απλά να μην τους ακούς πια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.