Το 1999 όταν σχεδόν ολόκληρη η Ελλάδα είχε καταληφθεί από τον πυρετό του εύκολου χρήματος μέσω του Χρηματιστηρίου, ο Θωμάς Λαναράς ήταν ένας σύγχρονος ημίθεος.
Διοικώντας την οικογενειακή του επιχείρηση Κλωνατέξ και έχοντας απλωθεί σε ένα πλέγμα εταιριών η προσωπική του μετοχική περιουσία υπολογιζόταν σε περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια δραχμές, ενώ συνολικά την εποχή εκείνη από το Χ.Α. και τις τράπεζες είχε αποκομίσει περισσότερα από 600 εκατομμύρια ευρώ.
Η κατάρρευση τον έφερε σταδιακά στη θέση του απόκληρου. Οι εταιρείες του έκλειναν η μία μετά την άλλη. Μετά ήρθε η αρρώστια και χθες, Κυριακή, ο θάνατος.
Στην Αμερική η ιστορία του θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει σενάριο ταινίας του Χόλιγουντ.
Μεγαλωµένος σε ένα περιβάλλον πλούτου, απόγονος οικογένειας που «έχτισε» μια από τις μςγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας, ο Θωμάς Λαναράς επηρεάστηκε σηµαντικά από την παραµονή του στις ΗΠΑ για σπουδές. Γοητεύτηκε από τα χρηµατοοικονοµικά και τις τεχνολογίες, κάτι που επηρέασε τη µελλοντική του πορεία. Αποκτά πτυχίο στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από το πανεπιστήµιο La Verne της Καλιφόρνια και MBA στα Οικονοµικά από το Northeastern University της Βοστόνης. Ακολουθούν σεµινάρια στα φηµισµένα INSEAD και Stanford.
Δεν είναι τυχαίο πως µετά την επιστροφή του στην Ελλάδα δραστηριοποιείται στην αγορά της τεχνολογίας. Ιδρύει µια εταιρεία πληροφορικής µε την επωνυµία Lantec, πρόδροµο της εταιρείας τηλεπικοινωνιών Lannet που είχε άδοξο τέλος.
Η Κλωνατέξ και η Ανοιξη του Χρηματιστηρίου
Το 1998 ο πατέρας του Χριστόδουλος του παραδίδει τα ηνία των Κλωστηρίων Ναούσης και ο ίδιος καλείται να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση.
Ο Χριστόδουλος Λαναράς ίδρυσε τα «Εριοκλωστήρια Πεννιέ» και το 1964 συνεταιρίστηκε με την ΕΤΒΑ προκειμένου να δημιουργήσει τα Κλωστήρια Ναούσης. Μάλιστα η ΕΤΒΑ κατείχε αρχικά το 60% της νέας εταιρείας η οποία εισήχθη στο Χ.Α. Το 1973. Ο Χριστόδουλος Λαναράς δεν έμεινε στα Κλωστήρια Ναούσης και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970 είχε ιδρύσει άλλες τρεις εταιρείες στο χώρο της κλωστοϋφαντουργίας: την «Ολυμπιακή Κλωστοϋφαντουργία», την «Τρικολάν Γαλλοελληνική» και την «Βερλάν Βαμβακοϋφαντουργική».
Το 1986 ιδρύθηκε η Fanco, ενώ το 1990 τα Κλωστήρια Ναούσης μετονομάζονται σε Κλωνατέξ.
Και ύστερα ήρθε το χρηµατιστήριο, οι εξαγορές και οι υπεραξίες στο ταµπλό, µε όραµα τη δηµιουργία ενός ισχυρού οµίλου µε κλωστοϋφαντουργικές µονάδες ανά την επικράτεια και σχέδια ευρωπαϊκής επέκτασης, µέσω πλήρους καθετοποίησης και επώνυµων ενδυµάτων µε διάσηµα σήµατα.
Γύρω από τον επιχειρηµατία, ο οποίος απέκτησε από επενδυτές και αγορά το προσωνύµιο «Sir Thomas», αρχίζει να πλέκεται ο µύθος ενός σύγχρονου Μίδα, που πέραν των άλλων απολάµβανε τη στήριξη πολιτικών και επιχειρηµατικών «τζακιών».
Ο Θωμάς Λαναράς ήταν πρώτος ξάδελφος του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη από το γάµο της αδερφής του πατέρα του, Χριστόδουλου, µε τον Ιωάννη Βαρβιτσιώτη και πρώτος ξάδελφος του Σπύρου Καπράλου, ο πατέρας του οποίου παντρεύτηκε τη δεύτερη αδερφή του Χριστόδουλου, ενώ η τρίτη κατά σειρά αδερφή του πατέρα του έγινε µέλος της ισχυρής οικογένειας Εφραίµογλου.
Ο επιχειρηματίας είχε μία σειρά από εταιρείες, οι μετοχές των οποίων είχαν γίνει γνωστές από τα απίστευτα ράλι στο ταμπλό του Χ.Α. Η μετοχή των Κλωστηρίων Ναούσης είχε φτάσει κάποια στιγμή σε κεφαλαιοποίηση λίγο μικρότερη από τις μεγάλες τράπεζες. Μετοχές όπως ο Δούδος, η Fanco και τα Κλωστήρια Ναούσης ξεκίνησαν τα limit up, (τότε η ανώτερη επιτρεπτή διακύμανση ήταν 8%) τα Χριστούγεννα και... σταμάτησαν μετά από 9 μήνες.
Εκμεταλλευόμενος το πλήρες κενό νομοθεσίας και προστασίας του επενδυτικού κοινού απογείωσε τις μετοχές του, «προσφέροντας» φαινομενικά «ονειρεμένα» κέρδη σε αυτούς που τον πίστευαν και αγόραζαν μετοχές. Θεωρούταν από τους «μάστορες» για τον καλλωπισμό των αποτιμήσεων.
Τα δε πρωτοσέλιδα των τότε εφημερίδων που φιλοξενούσαν τις πληροφορίες ότι παζάρευε άλλοτε να αγοράσει την τότε Telestet και άλλοτε την Benetton την Tommy Hilfiger,τη Nautica και την Timberland βοηθούσαν τον καλπασμό των μετοχών.
Η Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία που το 2000 ήταν στα 110 ευρώ σήμερα βρίσκεται στα 0,05 ευρώ. Η Κλωνατέξ που στις αρχές Ιανουαρίου 2000 ήταν στα 65 ευρώ (προσαρμοσμένες τιμές) σήμερα κοστίζει 0,04 ευρώ. Η Λαννέτ είναι εκτός διαπραγμάτευσης από τα μέσα του 2008 λόγω οικονομικών προβλημάτων. Η μετοχή σταμάτησε στα 0,12 ευρώ ενώ στις αρχές του 2000 ήταν πάνω από τα 60 ευρώ.
Οι εταιρείες του την περίοδο της χρηματιστηριακής ευφορίας άξιζαν πάνω από 2 δισ. ευρώ.
Η πτώση
Από το 2000 και μετά η «φήμη» και ο θαυμασμός για τον Θωμά Λαναρά χάθηκαν σταδιακά μαζί με τις αποτιμήσεις των εταιρειών του.
Ο Θωμάς Λαναράς, 7ης γενιάς κλωστοϋφαντουργός, ήταν αυτός που έβαλε «ταφόπλακα» στην λαμπρή οικογενειακή επιχειρηματική ιστορία στο χώρο. Σε πλήρη αντίθεση με τον ίδιο ο αείμνηστος πατέρας του Χριστόδουλος Λαναράς, κινήθηκε σε όλη την επιχειρηματική του πορεία σε διαφορετικό μήκος κύματος: Κοντά στους εργαζόμενους και μακριά από τις αποτιμήσεις.
Στη Νάουσα όπου μεγαλούργησε στα μέσα του προηγούμενου αιώνα, λατρεύτηκε, αφού και δουλειά έδωσε στην περιοχή και έργα έκανε. Κάποιοι μάλιστα έχουν πει πως πατέρας και γιος είχαν πλήθος διαφωνιών αναφορικά με τις επιχειρηματικές επιλογές, που έφτασαν ακόμη και στα πρόθυρα της σύγκρουσης.
Η μία μετά την άλλη οι περισσότερες από τις επιχειρήσεις που πριν από 12 χρόνια αποτελούσαν την αιχμή του δόρατος της αυτοκρατορίας Λαναρά είτε να έχουν κλείσει, είτε να έχουν τεθεί εκτός ταμπλό του Χ.Α. Είχε μείνει μόνον η Κλωνατέξ και αυτό στο στάδιο της κατάρρευσης. Χωρίς αντικείμενο πλέον όχι μόνο έχει αρνητικά ίδια κεφάλαια, αλλά επιπλέον έχει εγγυηθεί για τα χρέη των εταιρειών Lannet και Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία πάνω από 100 εκατ. Ευρώ. Η πρώτη από αυτές πτώχευσε ήδη και η δεύτερη μάλλον ακολουθεί.
Για την ιστορία ήταν ιδιοκτήτης - βασικός μέτοχος στις επιχειρήσεις Κλωστήρια Ναούσης, Γιαννούσης, Fanco, Κλωστοϋφαντήρια Δούδου, Lannet, Lantec, ενώ βρέθηκε και σε άλλες ως μειοψηφών μέτοχος όπως (Sex Form και Informatics).
Τα λάθη
Οσοι γνώριζαν καλά τον ίδιο αλλά και την επιχειρηματική του διαδρομή του καταλόγιζαν σειρά σημαντικών λαθών που οδήγησαν στην κατάρρευση της αυτοκρατορίας του.
Επισημαίνουν ότι χρησιμοποίησε τα χρήματα που άντλησαν οι επιχειρήσεις του από το Χρηματιστήριο για αντιπαραγωγικές δραστηριότητες και όχι για παραγωγικές. Επίσης, λένε, ότι έβλεπε τον κίνδυνο της Κίνας να έρχεται, αλλά δεν έκανε απολύτως τίποτε, απλά παρακολουθούσε και ως μοναδικό του αντικείμενο είχε τις... υπεραξίες. Αυτές όμως σταμάτησαν απότομα και επώδυνα το 2000 και από τότε δεν μπόρεσε ξανά να σηκώσει κεφάλι.
Τελευταία επιχειρηματική του απόπειρα ήταν η Lannet. Εισήλθε σε έναν χώρο που δεν γνώριζε καλά επιχειρηματικά και έκανε πάλι τα ίδια λάθη.
Ο θρύλος της Σοφοκλέους
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, κάθε φορά που η οικογένεια Λαναρά αποφάσιζε ότι έπρεπε να κάνει μια λαμπρή και δημόσια εμφάνιση, οι κάτοικοι της Νάουσας έβγαιναν στους δρόμους για να υποδεχθούν τους ευεργέτες τους. Για τη Νάουσα η οικογένεια Λαναρά ήταν ένα ισχυρό σύμβολο. Κάτι ανάλογο συνέβαινε το 1999 με έναν από τους πιο γνωστούς γόνους της οικογένειας, τον κ. Θωμά Λαναρά. Μόνο που αυτή τη φορά οι σκηνές της λατρείας δεν έλαβαν χώρα στη Νάουσα, αλλά σε όλη την Ελλάδα
Το 1999 ο Θωμάς Λαναράς ήταν ήδη ένας ζωντανός θρύλος. Ο άνθρωπος που ό,τι έπιανε στα χέρια του γινόταν χρυσάφι. Αρκεί να ήταν μπροστά από μια οθόνη... Το να έχει κανείς «πρόσβαση» στους «αυλικούς» του αυτοκράτορα ήταν μεγάλο θέμα. Είχε συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων παικτών της αγοράς...
Ομως τα πράγματα εξελίχθηκαν αλλιώς. Σε σύντομο χρονικό διάστημα η αυτοκρατορία έγινε Τιτανικός. Η Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία εγκαταλείφθηκε από τον καπετάνιο της αλλά και σύσσωμο το διοικητικό της συμβούλιο. Η διαπραγμάτευση της μετοχής ανεστάλη από το ταμπλό του Χρηματιστηρίου και η επιχείρηση πλέον δεν έχει να πληρώσει ούτε καν του φύλακες των «κλειστών» εργοστασίων.
Τα προβλήματα χρονίζουν. Η προηγούμενη κυβέρνηση προσπάθησε, λεκτικά τουλάχιστον, να βρει λύσεις και να εγγυηθεί τον δανεισμό από τις κρατικές τράπεζες. Ωστόσο και οι τράπεζες ήταν απρόθυμες, αλλά και η Ε.Ε. έβαζε βέτο. Ολες οι προσπάθειες έπεσαν στο κενό και η σημερινή κυβέρνηση με βάση και την κατάσταση της οικονομίας, δεν έχει πολλά περιθώρια.
Ο δανεισμός της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας ξεπερνά τα 200 εκατ. ευρώ, ποσά που πάνε στις επισφάλειες των τραπεζών. Το 2007 είχε εξασφαλίσει 20 εκατ. ευρώ, με εγγύηση ελληνικού δημοσίου, ενώ το 2005 το ποσό των 30 εκατ. ευρώ για την αναδιάρθρωσή της. Επιπλέον αυτών,είχε δανειστεί 36,6 εκατ. ευρώ αποσπασματικά για να υλοποιήσει το σχέδιο αναδιάρθρωσης.
Το συγκεκριμένο σχέδιο που είχε συνταχθεί από την εταιρεία ΚΑΝΤΟΡ, προέβλεπε ότι η νέα χρηματοδότηση θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει από τον Απρίλιο του 2008 και να συνδυαστεί με συνολική χρηματοοικονομική αναδιάρθρωση, με κεφαλαιοποίηση μέρους των οφειλών και ρύθμιση σε μακροχρόνια βάση του υπόλοιπου. Ο Θωμάς Λαναράς, πάντως αρνήθηκε να συμμετάσχει στην προγραμματισμένη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου καθυστερώντας έτσι σημαντικά την υλοποίηση του σχεδίου.
Τα τελευταία χρόνια
Εδώ και καιρό, πάντως, ο Θωµάς Λαναράς δεν θύμιζε σε τίποτε το δραστήριο επιχειρηματία του παρελθόντος. Αποµονωµένος, μετρούσε ελάχιστους φίλους και περισσότερους εχθρούς, οι οποίοι του καταλογίζουν σωρεία λανθασµένων επιλογών, που σε τελική ανάλυση επέδρασαν αρνητικά όχι µόνο στην οικονοµική ζωή του τόπου αλλά και σε εκατοντάδες οικογένειες εργαζοµένων του οµίλου.
Οσοι πάντως είναι σε θέση να γνωρίζουν, υποστηρίζουν πως δεν υπήρχε ζήτηµα βιοπορισµού του επιχειρηµατία. Πέραν των άλλων περιουσιακών στοιχείων που έχουν συσσωρευτεί, συνέχιζε να δραστηριοποιείται στη ναυτιλία κάτι που του απέφερε εισοδήµατα.
iefimerida
Διοικώντας την οικογενειακή του επιχείρηση Κλωνατέξ και έχοντας απλωθεί σε ένα πλέγμα εταιριών η προσωπική του μετοχική περιουσία υπολογιζόταν σε περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια δραχμές, ενώ συνολικά την εποχή εκείνη από το Χ.Α. και τις τράπεζες είχε αποκομίσει περισσότερα από 600 εκατομμύρια ευρώ.
Η κατάρρευση τον έφερε σταδιακά στη θέση του απόκληρου. Οι εταιρείες του έκλειναν η μία μετά την άλλη. Μετά ήρθε η αρρώστια και χθες, Κυριακή, ο θάνατος.
Στην Αμερική η ιστορία του θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει σενάριο ταινίας του Χόλιγουντ.
Μεγαλωµένος σε ένα περιβάλλον πλούτου, απόγονος οικογένειας που «έχτισε» μια από τις μςγαλύτερες επιχειρήσεις της χώρας, ο Θωμάς Λαναράς επηρεάστηκε σηµαντικά από την παραµονή του στις ΗΠΑ για σπουδές. Γοητεύτηκε από τα χρηµατοοικονοµικά και τις τεχνολογίες, κάτι που επηρέασε τη µελλοντική του πορεία. Αποκτά πτυχίο στη Διοίκηση Επιχειρήσεων από το πανεπιστήµιο La Verne της Καλιφόρνια και MBA στα Οικονοµικά από το Northeastern University της Βοστόνης. Ακολουθούν σεµινάρια στα φηµισµένα INSEAD και Stanford.
Δεν είναι τυχαίο πως µετά την επιστροφή του στην Ελλάδα δραστηριοποιείται στην αγορά της τεχνολογίας. Ιδρύει µια εταιρεία πληροφορικής µε την επωνυµία Lantec, πρόδροµο της εταιρείας τηλεπικοινωνιών Lannet που είχε άδοξο τέλος.
Η Κλωνατέξ και η Ανοιξη του Χρηματιστηρίου
Το 1998 ο πατέρας του Χριστόδουλος του παραδίδει τα ηνία των Κλωστηρίων Ναούσης και ο ίδιος καλείται να συνεχίσει την οικογενειακή παράδοση.
Ο Χριστόδουλος Λαναράς ίδρυσε τα «Εριοκλωστήρια Πεννιέ» και το 1964 συνεταιρίστηκε με την ΕΤΒΑ προκειμένου να δημιουργήσει τα Κλωστήρια Ναούσης. Μάλιστα η ΕΤΒΑ κατείχε αρχικά το 60% της νέας εταιρείας η οποία εισήχθη στο Χ.Α. Το 1973. Ο Χριστόδουλος Λαναράς δεν έμεινε στα Κλωστήρια Ναούσης και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970 είχε ιδρύσει άλλες τρεις εταιρείες στο χώρο της κλωστοϋφαντουργίας: την «Ολυμπιακή Κλωστοϋφαντουργία», την «Τρικολάν Γαλλοελληνική» και την «Βερλάν Βαμβακοϋφαντουργική».
Το 1986 ιδρύθηκε η Fanco, ενώ το 1990 τα Κλωστήρια Ναούσης μετονομάζονται σε Κλωνατέξ.
Και ύστερα ήρθε το χρηµατιστήριο, οι εξαγορές και οι υπεραξίες στο ταµπλό, µε όραµα τη δηµιουργία ενός ισχυρού οµίλου µε κλωστοϋφαντουργικές µονάδες ανά την επικράτεια και σχέδια ευρωπαϊκής επέκτασης, µέσω πλήρους καθετοποίησης και επώνυµων ενδυµάτων µε διάσηµα σήµατα.
Γύρω από τον επιχειρηµατία, ο οποίος απέκτησε από επενδυτές και αγορά το προσωνύµιο «Sir Thomas», αρχίζει να πλέκεται ο µύθος ενός σύγχρονου Μίδα, που πέραν των άλλων απολάµβανε τη στήριξη πολιτικών και επιχειρηµατικών «τζακιών».
Ο Θωμάς Λαναράς ήταν πρώτος ξάδελφος του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη από το γάµο της αδερφής του πατέρα του, Χριστόδουλου, µε τον Ιωάννη Βαρβιτσιώτη και πρώτος ξάδελφος του Σπύρου Καπράλου, ο πατέρας του οποίου παντρεύτηκε τη δεύτερη αδερφή του Χριστόδουλου, ενώ η τρίτη κατά σειρά αδερφή του πατέρα του έγινε µέλος της ισχυρής οικογένειας Εφραίµογλου.
Ο επιχειρηματίας είχε μία σειρά από εταιρείες, οι μετοχές των οποίων είχαν γίνει γνωστές από τα απίστευτα ράλι στο ταμπλό του Χ.Α. Η μετοχή των Κλωστηρίων Ναούσης είχε φτάσει κάποια στιγμή σε κεφαλαιοποίηση λίγο μικρότερη από τις μεγάλες τράπεζες. Μετοχές όπως ο Δούδος, η Fanco και τα Κλωστήρια Ναούσης ξεκίνησαν τα limit up, (τότε η ανώτερη επιτρεπτή διακύμανση ήταν 8%) τα Χριστούγεννα και... σταμάτησαν μετά από 9 μήνες.
Εκμεταλλευόμενος το πλήρες κενό νομοθεσίας και προστασίας του επενδυτικού κοινού απογείωσε τις μετοχές του, «προσφέροντας» φαινομενικά «ονειρεμένα» κέρδη σε αυτούς που τον πίστευαν και αγόραζαν μετοχές. Θεωρούταν από τους «μάστορες» για τον καλλωπισμό των αποτιμήσεων.
Τα δε πρωτοσέλιδα των τότε εφημερίδων που φιλοξενούσαν τις πληροφορίες ότι παζάρευε άλλοτε να αγοράσει την τότε Telestet και άλλοτε την Benetton την Tommy Hilfiger,τη Nautica και την Timberland βοηθούσαν τον καλπασμό των μετοχών.
Η Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία που το 2000 ήταν στα 110 ευρώ σήμερα βρίσκεται στα 0,05 ευρώ. Η Κλωνατέξ που στις αρχές Ιανουαρίου 2000 ήταν στα 65 ευρώ (προσαρμοσμένες τιμές) σήμερα κοστίζει 0,04 ευρώ. Η Λαννέτ είναι εκτός διαπραγμάτευσης από τα μέσα του 2008 λόγω οικονομικών προβλημάτων. Η μετοχή σταμάτησε στα 0,12 ευρώ ενώ στις αρχές του 2000 ήταν πάνω από τα 60 ευρώ.
Οι εταιρείες του την περίοδο της χρηματιστηριακής ευφορίας άξιζαν πάνω από 2 δισ. ευρώ.
Η πτώση
Από το 2000 και μετά η «φήμη» και ο θαυμασμός για τον Θωμά Λαναρά χάθηκαν σταδιακά μαζί με τις αποτιμήσεις των εταιρειών του.
Ο Θωμάς Λαναράς, 7ης γενιάς κλωστοϋφαντουργός, ήταν αυτός που έβαλε «ταφόπλακα» στην λαμπρή οικογενειακή επιχειρηματική ιστορία στο χώρο. Σε πλήρη αντίθεση με τον ίδιο ο αείμνηστος πατέρας του Χριστόδουλος Λαναράς, κινήθηκε σε όλη την επιχειρηματική του πορεία σε διαφορετικό μήκος κύματος: Κοντά στους εργαζόμενους και μακριά από τις αποτιμήσεις.
Στη Νάουσα όπου μεγαλούργησε στα μέσα του προηγούμενου αιώνα, λατρεύτηκε, αφού και δουλειά έδωσε στην περιοχή και έργα έκανε. Κάποιοι μάλιστα έχουν πει πως πατέρας και γιος είχαν πλήθος διαφωνιών αναφορικά με τις επιχειρηματικές επιλογές, που έφτασαν ακόμη και στα πρόθυρα της σύγκρουσης.
Η μία μετά την άλλη οι περισσότερες από τις επιχειρήσεις που πριν από 12 χρόνια αποτελούσαν την αιχμή του δόρατος της αυτοκρατορίας Λαναρά είτε να έχουν κλείσει, είτε να έχουν τεθεί εκτός ταμπλό του Χ.Α. Είχε μείνει μόνον η Κλωνατέξ και αυτό στο στάδιο της κατάρρευσης. Χωρίς αντικείμενο πλέον όχι μόνο έχει αρνητικά ίδια κεφάλαια, αλλά επιπλέον έχει εγγυηθεί για τα χρέη των εταιρειών Lannet και Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία πάνω από 100 εκατ. Ευρώ. Η πρώτη από αυτές πτώχευσε ήδη και η δεύτερη μάλλον ακολουθεί.
Για την ιστορία ήταν ιδιοκτήτης - βασικός μέτοχος στις επιχειρήσεις Κλωστήρια Ναούσης, Γιαννούσης, Fanco, Κλωστοϋφαντήρια Δούδου, Lannet, Lantec, ενώ βρέθηκε και σε άλλες ως μειοψηφών μέτοχος όπως (Sex Form και Informatics).
Τα λάθη
Οσοι γνώριζαν καλά τον ίδιο αλλά και την επιχειρηματική του διαδρομή του καταλόγιζαν σειρά σημαντικών λαθών που οδήγησαν στην κατάρρευση της αυτοκρατορίας του.
Επισημαίνουν ότι χρησιμοποίησε τα χρήματα που άντλησαν οι επιχειρήσεις του από το Χρηματιστήριο για αντιπαραγωγικές δραστηριότητες και όχι για παραγωγικές. Επίσης, λένε, ότι έβλεπε τον κίνδυνο της Κίνας να έρχεται, αλλά δεν έκανε απολύτως τίποτε, απλά παρακολουθούσε και ως μοναδικό του αντικείμενο είχε τις... υπεραξίες. Αυτές όμως σταμάτησαν απότομα και επώδυνα το 2000 και από τότε δεν μπόρεσε ξανά να σηκώσει κεφάλι.
Τελευταία επιχειρηματική του απόπειρα ήταν η Lannet. Εισήλθε σε έναν χώρο που δεν γνώριζε καλά επιχειρηματικά και έκανε πάλι τα ίδια λάθη.
Ο θρύλος της Σοφοκλέους
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, κάθε φορά που η οικογένεια Λαναρά αποφάσιζε ότι έπρεπε να κάνει μια λαμπρή και δημόσια εμφάνιση, οι κάτοικοι της Νάουσας έβγαιναν στους δρόμους για να υποδεχθούν τους ευεργέτες τους. Για τη Νάουσα η οικογένεια Λαναρά ήταν ένα ισχυρό σύμβολο. Κάτι ανάλογο συνέβαινε το 1999 με έναν από τους πιο γνωστούς γόνους της οικογένειας, τον κ. Θωμά Λαναρά. Μόνο που αυτή τη φορά οι σκηνές της λατρείας δεν έλαβαν χώρα στη Νάουσα, αλλά σε όλη την Ελλάδα
Το 1999 ο Θωμάς Λαναράς ήταν ήδη ένας ζωντανός θρύλος. Ο άνθρωπος που ό,τι έπιανε στα χέρια του γινόταν χρυσάφι. Αρκεί να ήταν μπροστά από μια οθόνη... Το να έχει κανείς «πρόσβαση» στους «αυλικούς» του αυτοκράτορα ήταν μεγάλο θέμα. Είχε συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των άλλων παικτών της αγοράς...
Ομως τα πράγματα εξελίχθηκαν αλλιώς. Σε σύντομο χρονικό διάστημα η αυτοκρατορία έγινε Τιτανικός. Η Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία εγκαταλείφθηκε από τον καπετάνιο της αλλά και σύσσωμο το διοικητικό της συμβούλιο. Η διαπραγμάτευση της μετοχής ανεστάλη από το ταμπλό του Χρηματιστηρίου και η επιχείρηση πλέον δεν έχει να πληρώσει ούτε καν του φύλακες των «κλειστών» εργοστασίων.
Τα προβλήματα χρονίζουν. Η προηγούμενη κυβέρνηση προσπάθησε, λεκτικά τουλάχιστον, να βρει λύσεις και να εγγυηθεί τον δανεισμό από τις κρατικές τράπεζες. Ωστόσο και οι τράπεζες ήταν απρόθυμες, αλλά και η Ε.Ε. έβαζε βέτο. Ολες οι προσπάθειες έπεσαν στο κενό και η σημερινή κυβέρνηση με βάση και την κατάσταση της οικονομίας, δεν έχει πολλά περιθώρια.
Ο δανεισμός της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας ξεπερνά τα 200 εκατ. ευρώ, ποσά που πάνε στις επισφάλειες των τραπεζών. Το 2007 είχε εξασφαλίσει 20 εκατ. ευρώ, με εγγύηση ελληνικού δημοσίου, ενώ το 2005 το ποσό των 30 εκατ. ευρώ για την αναδιάρθρωσή της. Επιπλέον αυτών,είχε δανειστεί 36,6 εκατ. ευρώ αποσπασματικά για να υλοποιήσει το σχέδιο αναδιάρθρωσης.
Το συγκεκριμένο σχέδιο που είχε συνταχθεί από την εταιρεία ΚΑΝΤΟΡ, προέβλεπε ότι η νέα χρηματοδότηση θα έπρεπε να έχει ξεκινήσει από τον Απρίλιο του 2008 και να συνδυαστεί με συνολική χρηματοοικονομική αναδιάρθρωση, με κεφαλαιοποίηση μέρους των οφειλών και ρύθμιση σε μακροχρόνια βάση του υπόλοιπου. Ο Θωμάς Λαναράς, πάντως αρνήθηκε να συμμετάσχει στην προγραμματισμένη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου καθυστερώντας έτσι σημαντικά την υλοποίηση του σχεδίου.
Τα τελευταία χρόνια
Εδώ και καιρό, πάντως, ο Θωµάς Λαναράς δεν θύμιζε σε τίποτε το δραστήριο επιχειρηματία του παρελθόντος. Αποµονωµένος, μετρούσε ελάχιστους φίλους και περισσότερους εχθρούς, οι οποίοι του καταλογίζουν σωρεία λανθασµένων επιλογών, που σε τελική ανάλυση επέδρασαν αρνητικά όχι µόνο στην οικονοµική ζωή του τόπου αλλά και σε εκατοντάδες οικογένειες εργαζοµένων του οµίλου.
Οσοι πάντως είναι σε θέση να γνωρίζουν, υποστηρίζουν πως δεν υπήρχε ζήτηµα βιοπορισµού του επιχειρηµατία. Πέραν των άλλων περιουσιακών στοιχείων που έχουν συσσωρευτεί, συνέχιζε να δραστηριοποιείται στη ναυτιλία κάτι που του απέφερε εισοδήµατα.
iefimerida
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.