Χρήστος Κασταμονίτης: Οι Μυστικοί Κώδικες των Νομισμάτων

Εδώ και αρκετούς αιώνες όλες οι ανθρώπινες συναλλαγές περιστρέφονται γύρω από την ανταλλαγή διαφόρων χάρτινων και μεταλλικών αντικειμένων που ονομάζουμε νομίσματα. Πέρα από τη διαχρονική συλλεκτική τους αξία, τα νομίσματα αυτά έφεραν –και εξακολουθούν σε αρκετές περιπτώσεις να φέρουν- μυστικούς κώδικες που δεν γίνονται πάντα αντιληπτοί από το ευρύ κοινό.
Όμως ποια είναι αυτά τα παράξενα σύμβολα και ποιοι τα χάραξαν;
Ο Μηνάς Παπαγεωργίου συνάντησε  τον Χρήστο Κασταμονίτη, έναν έμπειρο συλλέκτη νομισμάτων, αλλά και γνώστη των μυστικιστικών συμβόλων που φέρουν αρκετά από αυτά.
Ποιους σκοπούς εξυπηρετούσε το τύπωμα χρήματος κατά το παρελθόν, πέραν από τον προφανή, των οικονομικών συναλλαγών;
Σε κάθε περίπτωση δημιουργίας νέου νομίσματος, σημαντικός σκοπός ήταν η οριοθέτηση μιας νέας δύναμης. Είτε ενός νέου άρχοντα –βασιλιά – κυβερνήτη, είτε ενός νέου κράτους που άλλαζε το status quo της γεωγραφικής περιοχής. Μέσα από το χρήμα, ο εκάστοτε ηγέτης περνούσε το μήνυμα ύπαρξης του και προσδοκούσε στην αποδοχή του από τους υπηκόους, τους συμμάχους, αλλά και τους εχθρούς του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το βενετσιάνικο δουκάτο που έφτασε γύρω στα 1700 να είναι αποδεκτό από όλο τον τότε εμπορικό κόσμο.
Τι ρόλο παίζει διαχρονικά η χάραξη ενός συμβόλου σε ένα νόμισμα; Υπάρχουν περιπτώσεις κατά τις οποίες τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν για προπαγανδιστικούς σκοπούς από τα κράτη;
Το σύμβολο που χαράζεται πάνω στο νόμισμα είναι πολύ σημαντικό και σε πολλές περιπτώσεις αντικαθιστά ακόμα και την άξια του νομίσματος. Έτσι έχουμε το χαρακτηριστικό παράδειγμα των βυζαντινών νομισμάτων που ποτέ δεν έγραφαν πάνω τους κάποια αξία, αλλά ήταν πάντα αναγνωρίσιμα από την ύπαρξη στην μια μεριά του Χριστού και από την άλλη του εκάστοτε Αυτοκράτορα. Ήταν ένας εύκολος και έμμεσος τρόπος να μάθουν οι υπήκοοι το πρόσωπο του αυτοκράτορά τους, ενώ παράλληλα η ύπαρξη του Χριστού άφηνε μια αίσθηση συνέχισης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Ανέκαθεν τα χρήματα χρησιμοποιούνταν για να περάσουν είτε άμεσα είτε έμμεσα προπαγανδιστικά μηνύματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Κουβά του 1967, στην οποία και παρά τον θάνατο του Ερνεστο Τσε Γκεβαρα, χαρτονομίσματα με την υπογραφή του ως Προέδρου της Κεντρικής Τράπεζας τυπώνονταν και κυκλοφορούσαν ακόμα και 5 χρόνια μετά το θάνατο του!

Θα μπορούσατε να μας αναλύσετε τα σύμβολα που υπάρχουν πάνω στο αμερικανικό δολάριο;
Στην αριστερή μεριά της μιας πλευράς του έχουμε μια πυραμίδα που πάνω της υπάρχει ο παντεπόπτης οφθαλμός, ένα χαρακτηριστικό μασονικό σύμβολο. Μην τον μπερδεύουμε με το οφθαλμό που υπάρχει στις χριστιανικές εκκλησιές. Από κάτω η πυραμίδα αποτελείται από 13 σειρές τούβλων και τα τούβλα είναι 72, όσα και τα ονόματα του θεού στην Καμπάλα (εβραϊκός μυστικισμός). Στην τελευταία σειρά γράφεται στα λατινικά η ημερομηνία 1776  (MDCCLXXVI), που είναι η ημερομηνία της ανεξαρτησίας των Η.Π.Α, αλλά και της ίδρυσης του Τάγματος των Ιλλουμινάτι. Η παραπάνω ημερομηνία εύκολα μετατρέπεται σε 666 = mDCcLXxVI. Κάτω από την πυραμίδα έχουμε την λατινική έκφραση «ΝΟVUS ORDO SECLORUM»  που σημαίνει Νέα Τάξη Πραγμάτων. Από την άλλη πλευρά υπάρχει η σφραγίδα με τον «αητό» των ΗΠΑ. Όμως εδώ έχουμε τα εξής περίεργα: Έχουμε μια συνεχόμενη εμφάνιση του αριθμού 13. Παρατηρούμε ακόμα μια λατινική έκφραση, το «E PLURIBUS UNUM» που σημαίνει «Ενας από Πολλούς» και αποτελείται από 13 γράμματα. Ακριβώς από κάτω βλέπουμε 13 αστερία για τις 13 αρχικές αποικίες  και από κάτω ο «αητός» κρατά 13 βέλη και ένα φυτό με 13 φύλλα και 13 κεράσια. Το 13 είναι σημαντικός αριθμός για τους Ιλλουμινατι.  Και ερχόμαστε στο πιο σημαντικό για μένα σύμβολο. Αυτό που υπάρχει στο δολλάριο δεν είναι αητός. Στην πραγματικότητα πρόκειται για το μυθικό πτηνό Φοίνικα που έχει πολύ μεγάλο μυστικιστικό συμβολισμό και κατέχει σημαντική θέση στον Τεκτονισμό και στα δρώμενα των μυστικιστικών εταιρειών. Τέλος, υπάρχουν πολλές μικροτυπικές εκτυπώσεις (μικροτυπικο = εκτύπωση σε πολύ μικρή κλίμακα με στοιχεία που διακρίνονται με δυσκολία) στις οποίες  υπάρχουν μασονικά σύμβολα όπως οι τρεις μικρές πυραμίδες, η ύπαρξη κουκουβάγιας σε δύο σημεία κ.α. Για ένα νόμισμα που είναι αυτή την στιγμή το πιο αναγνωρίσιμο στο κόσμο, είναι πολλά αυτά που αναφέραμε και καθόλου αθώα…

Υπάρχουν και άλλα μυστικιστικά σύμβολα χαραγμένα σε νομίσματα ή χαρτονομίσματα από τον υπόλοιπο κόσμο; Θα μπορούσατε να αναφερθείτε σε ορισμένα από αυτά;
Εντύπωση προξενεί η ύπαρξη του αριθμού 666 ως αρχικού κωδικού στα χαρτονομίσματα του Ισραήλ. Επίσης, η κυκλοφορία επί πολλών χρονών χαρτονομισμάτων του Καναδά, στα οποία και υπήρχε το πρόσωπο του Σατανά κρυμμένο εντός των μαλλιών της Βασίλισσας Ελισάβετ . Ή ακόμα και τελευταία, η ύπαρξη του συμβόλου του ατόμου σε μικροτυπικύ εκτύπωση πάνω στο χάρτη του Ιράν, στο χαρτονομίσματα των 50.000 RIALS, εκπληρώνοντας με προπαγανδιστικό τρόπο τον μελλοντικό ρόλο του Ιράν ως πυρηνική δύναμη.
Παράξενα σύμβολα είχαν παρατηρηθεί και σε ελληνικά χαρτονομίσματα της προ ευρώ εποχής. Ποια είναι αυτά και τι σκοπούς εξυπηρετούσαν; 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το χαρτονομίσματα των 500 δραχμών με τον Καποδίστρια. Εκεί έχουμε την πεντάλφα στην άνω δεξιά γωνία που υπάρχει η ένδειξη των 500 δραχμών. Επίσης, για πρώτη φορά στα χρονικά της Ελλάδας, υπάρχει ένα κτίριο κάτω δεξιά, δίχως όμως να αναφέρεται ποιο είναι. Πρόκειται για το θέατρο της Κέρκυρας που καταστράφηκε κατά την διάρκεια του Β’ παγκοσμίου Πολέμου και αποτέλεσε το πρώτο σημείο συνάντησης της στοάς «Ανατολή, της πρώτης μασονικής στοάς της Ελλάδας. Εντύπωση προκαλούσε και το κεντρικό σημείο του χαρτονομίσματος, όπου υπήρχε μια μασονική χειραψία δυο χεριών που περιβάλλονται από ένα ουροβορο όφι – χαρακτηριστικό μασονικό σύμβολο – και όλα αυτά πάνω από ένα βιβλίο όπου πολλοί μελετητές υποστηρίζουν ότι πρόκειται για την «Σολομωνική». Τέλος, ακόμα και στο κεντρικό «500» υπάρχει μια πεντάλφα.
Αλλά και στο χαρτονόμισμα των 5000 δραχμών με τον Κολοκοτρώνη υπήρχε η γραφή των 5000 με κολλημένα τα 3 μηδενικά ώστε να δημιουργείται ένα 666.
Είναι ολοφάνερο ότι όλα αυτά χαράκτηκαν με εμφανή παρέμβαση κάποιων μυστικιστικών ομάδων και πιο συγκεκριμένα των Τεκτόνων της Ελλάδος. Δεν μπορεί κάποιος να πιστέψει ότι όλα αυτά τα μυστικιστικά σύμβολα ζωγραφίστηκαν από την έμπνευση του καλλιτέχνη και πέρασαν τις επιτροπές έγκρισης.  Το θέμα είναι το γιατί… Και εδώ ισχύει ότι και σε όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις ανά το κόσμο. Είναι θέμα παρουσίας, ισχυροποίησης και σταδιακά περάσματος αυτών των συμβόλων προς το κοινό, σε μια προσπάθεια να γίνει αισθητή η ισχύς του Τεκτονισμού.
Ποια είναι τα πιο σπάνια νομίσματα ελληνικής προέλευσης που θα μπορούσε να αναζητήσει κανείς σήμερα;
Μιλώντας για αντικείμενα του Ελληνικού χώρου, εστιαζόμαστε στα νομίσματα του Ελληνικού κράτους από το 1828 και μετέπειτα. Αν θέλαμε να κάνουμε μια κατάταξη  θα λέγαμε ότι τα πιο σπάνια νομίσματα είναι:
Από την περίοδο του Όθωνα:
α) 5 λεπτά του 1836, χάλκινο
β) ¼ δραχμή 1846, ασημένιο
γ) 5 δραχμές 1845, ασημένιο
δ) 5 δραχμές 1833, ασημένιο
ε) 5 δραχμές 1851, ασημένιο
στ) 20 δραχμές 1852, χρυσό
ζ) 5 δραχμές
η) 40 δραχμές 1852, χρυσό
Από την περίοδο του Γεωργίου Α΄:
α) 50 δραχμές 1876, χρυσό
β) 100 δραχμές 1876, χρυσό
Εδώ αναφερόμαστε σπανιότητα, μιας και τα ανωτέρω είναι μεγάλης αξίας, κομμένα όμως σε μικρές ποσότητες. Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι και αλλά νομίσματα χαμηλότερης αξίας -πλήν όμως ακυκλοφόρητα- μπορεί να είναι πιο σπάνια από αλλά μεγαλύτερης μεγάλης αξίας που έχουν κυκλοφορήσει. Ο συλλέκτης πρέπει να ξεκινήσει από «χαμηλά» και να μελετήσει αρκετά, αφού ένα τέτοιο χόμπι δεν είναι παιχνίδι, ενώ είναι σχετικά ακριβό  σε σχέση με αλλά. Βασικό πλεονέκτημά του είναι ότι τα νομίσματα πάντα επαναπωλούνται, αν και ο συλλέκτης ζει για την ευχαρίστηση της συλλογής και των γνώσεων που λαμβάνει από κάθε κομμάτι.
Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συλλέκτες στη χώρα μας σήμερα;
Στην Ελλάδα, στην κοιτίδα του αρχαίου πολιτισμού, έχουμε ακόμα μια ακόμα πρωτιά… Να είμαστε ο γεωγραφικός χώρος με την μεγαλύτερη διασπορά νομισμάτων. Μην ξεχνάτε ότι για να εδραιωθεί κάθε πόλη κράτος, όπως προείπαμε, έκοβε νομίσματα με το σύμβολό της για προπαγανδιστικούς  σκοπούς και για λόγους ισχύος. Δυστυχώς όμως, για τους σύγχρονους Έλληνες συλλέκτες, μια συλλογή αρχαίων νομισμάτων είναι απαγορευμένη. Αναχρονιστικοί νομοί του υπουργείου Πολιτισμού βάζουν «απαγορευτικό» στη συλλογή νομισμάτων προ του 1830. Παράλληλα, κάθε συλλέκτης, ακόμα και νεότερων νομισμάτων,  αντιμετωπίζεται ως πιθανός αρχαιοκάπηλος. Σκεφτείτε ότι ένας Άγγλος μπορεί να κατέχει συλλογή αρχαίων ελληνικών νομισμάτων, ενώ ένας Έλληνας όχι!
Από πού μπορεί κανείς να προμηθευτεί σήμερα νομίμως παλαιά νομίσματα; Τι γίνεται με το παρεμπόριο;
Υπάρχει  πληθώρα έμπορων και οίκων δημοπρασιών και στην Ελλάδα αλλά και στο Εξωτερικό,  που πωλούν νόμιμα νομίσματα και χαρτονομίσματα. Όπως και σε όλους τους τομείς του εμπορίου, η αναζήτηση και ο νομός της προσφοράς και της ζήτησης είναι εκείνοι που καθορίζουν τις τιμές, αν και ο συλλέκτης πρέπει να είναι πολύ καλά ενημερωμένος, διαθέτοντας παράλληλα μεγάλης υπομονή. Το παρεμπόριο είναι μέρος της «μαγείας» του κόσμου του συλλέκτη. Έχω ξοδέψει άπειρες ώρες σε παζάρια ανά τον κόσμο, όπως και στο δικό μας το Μοναστηράκι, αναζητώντας κάτι για την συλλογή μου. Ένα  «ευγενικό κυνηγητό» όπως το ονομάζω. Δυστυχώς αυτές οι συναλλαγές βασίζονται σε άγραφους νομούς και εδώ παίζει ρολό η εμπειρία του συλλέκτη για να μην πιαστεί «κορόιδο» και αγοράσει ένα αντικείμενο δίνοντας περισσότερα χρήματα από την πραγματική αξία του.
Είστε συλλέκτης παλαιών νομισμάτων ταξιδεύοντας αρκετές φορές στο εξωτερικό για να παραστείτε σε δημοπρασίες σπάνιων κομματιών. Θα μπορούσατε να μας διηγηθείτε κάποια ενδιαφέρουσα ιστορία;
Θα σας διηγηθώ μια ιστορία από μια δημοπρασία στην Αγγλία το 2000. Σε μια δημοπρασία 3000 κομματιών (νομισμάτων), υπήρχε και ένα Αγγλικό μετάλλιο … «κερκυραϊκού» ενδιαφέροντος, αφού αναφέρονταν  σε έναν κυβερνήτη των Ιονίων Νήσων, τον Howard Douglas. Ορμώμενος από την καταγωγή μου, αλλά και την σπανιότητα του μεταλλίου, ετοιμαζόμουν να κάνω ένα «χτύπημα», νομίζοντας ότι κανένας σε αυτό το βρετανικό βαρετό απόγευμα (η πλειονότητα των λάχνων είχαν μείνει απούλητοι) δεν θα έκανε προσφορά για αυτό το μεταλλίο. Το νούμερο του ήταν το 1893. Περίμενα υπομονετικά και μόλις ήρθε η στιγμή, είδα κάτι που ακόμα και τώρα που το θυμάμαι ανατριχιάζω. Περίπου 100 ταμπελάκια σηκώθηκαν ταυτόχρονα προς τιμή του μεταλλείου, καθιστώντας φυσικά αδύνατη  για εμένα την πιθανότητα να το αποκτήσω. «Έκλεισε» τέσσερις φόρες πάνω από την εκτίμησή του και δεν μπορείτε να φανταστείτε την έκπληξή μου όταν είδα ένα πολύ καλό Έλληνα φίλο μου που μένει μόνιμα στο Λονδίνο να το αποκτά. Ρωτώντας τον λίγα λεπτά αργότερα γιατί δεν μου είχε πει να μην ποντάρω εναντίον του, μου είπε κάτι που έμεινε στο μυαλό σαν οδηγία: «Χρηστό ο συλλέκτης είναι μοναχικό ον, δεν μιλάει σε κανέναν, δεν ακούει άλλον εκτός του εαυτού του και ζει συλλεκτικά εφόσον αποκτά κάτι που δεν έχει . Φιλία στη συλλογή δεν υπάρχει ποτέ».



Ποια η γνώμη σας σχετικά με τα σενάρια χρεοκοπίας της Ελλάδας; Επίσης, ποια είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά μιας ενδεχόμενης επιστροφής στη δραχμή; 
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν πρόκειται να υπάρξει χρεοκοπία της Ελλάδας. Μην μπερδευόμαστε με περίεργες έννοιες περί επιλεκτικής χρεοκοπίας και ορούς που χρησιμοποιούν οι οίκοι αξιολόγησης. Θεωρώ αδιανόητο η Ε.Ε να επιτρέψει να χρεοκοπήσει η Ελλάδα που αντιπροσωπεύει το 2% του Α.Ε.Π της, δημιουργώντας πρόβλημα στο υπόλοιπο 98% . Θεωρώ ότι όλα αυτά τα παιχνίδια δεν οφείλονται στο χρέος, αλλά σε προβλήματα τραπεζών που ψάχνουν τρόπο να ξεφορτωθούν «τοξικά» προϊόντα του παρελθόντος. ( βλ. την περίπτωση Lehman Brothers).
Τώρα σχετικά με τους κινδυνολόγους και τα σενάρια επιστροφής στη Δραχμή, να πω ότι το μονό θετικό είναι ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα μπορούμε να κόβουμε όσες ποσότητες νομίσματος θέλουμε, για ένα νόμισμα όμως που δεν θα έχει καμία απολύτως άξια.
Για τα αρνητικά θα θέλαμε πολλές σελίδες, αλλά ας επικεντρωθούμε σε τρία θέματα. Δεν θα έχουμε κανένα λόγο στις εξελίξεις στην Ε.Ε, βασικά προϊόντα θα είναι δύσκολο να αγοραστούν και τέλος θα ακολουθούσαμε τον κανόνα που θέλει ασταθείς οικονομικά χώρες να είναι δυστυχώς και ασταθείς πολιτικά. Καλό λοιπόν θα ήταν να ξεχάσουμε την Δραχμή και να κοιτάξουμε να βελτιωθούμε σαν κράτος και σαν πολίτες.
Who is Who: Ο Χρήστος Κασταμονίτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Φοίτησε στο πανεπιστήμιο του Coventry στην Αγγλία, όπου και σπούδασε Επιστήμη Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. `Έχει μεταπτυχιακό στο Management από το πανεπιστήμιο του Υork στην Αγγλία. Εργάζεται ως προγραμματιστής-αναλυτής Ηλεκτρονικών Υπολογιστών στην Αθήνα. Αρθρογραφεί στα περιοδικά «Τρίτο Μάτι και «Hellenic Nexus». Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται τα UFO, η ιστορία του ευρύτερου ελληνικού χώρου κ.ά. Στα συλλεκτικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται γραμματόσημα, τα νομίσματα και τα χαρτονομίσματα. Είναι αντιπρόεδρος της Πανελληνίας Νομισματικής Ένωσης.
*Σημείωση: Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο εβδομαδιαίο περιοδικού του Ελεύθερου Τύπου, τα “Φαινόμενα”.


πηγή