Με τα όσα γράφει στην "Η καμπή του ΔΝΤ", ο Joseph Stiglitz, επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις για τους πραγματικούς λόγους που «ανακαλύφθηκε» η καμαριέρα.
Ο Strauss Kahn, λέγει, προσπαθούσε να οδηγήσει τον τραπεζικό τομέα σε μία πιο θετική κατεύθυνση, που δεν θα απαιτούσε από τα κράτη να αφήσουν ανοικτή την πόρτα στην καταστροφή. Είχε σχεδιάσει μία πορεία «πιο μαλακή», που δεν θα εξανάγκαζε του ξένους ηγέτες να ιδιωτικοποιήσουν τις κρατικές επιχειρήσεις ή να κατεδαφίσουν τα συνδικάτα.
Προφανώς οι πρωτοβουλίες του δεν αντιμετωπίστηκαν με ευχαρίστηση από τους τραπεζίτες και τις πολυεθνικές, που θέλουν την εξουσιοδότηση από το ΔΝΤ για λαφυραγωγία του πλανήτη. Πρόκειται για άτομα, λέγει ο Stiglitz, που θεωρούν ότι οι τρέχουσες πολιτικές είναι σωστές ακριβώς επειδή παράγουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, δηλ. περισσότερα κέρδη για τους ίδιους και περισσότερη φτώχεια για τους άλλους.
Η απορία είναι ότι, ο Stiglitz είναι σύμβουλος του πρωθυπουργού μας. Γιατί δεν ακούει αυτόν και ακούει τον Soros;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των αναρτήσεων δεν ταυτίζονται υποχρεωτικά με τις δικές μας.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.